ΜΕΤΑ: ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΒΡΟΥΤΣ

Η Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, δια χειρός του αρχιεργάτη της Τρόικας Υπουργού Εργασίας, ενώ εδώ και μήνες παίζει την κακοστημένη παράσταση με τίτλο «Το τέλος του μνημονίου», την ίδια στιγμή προετοιμάζει στα κρυφά με την Τρόικα την οριστική ταφόπλακα του ασφαλιστικού και των συντάξεων, μεθοδεύει τη διάλυση των συνδικάτων και προετοιμάζει το Νέο Μνημόνιο ψάχνοντας το πώς θα το βαφτίσει.

Οι αποκαλύψεις του Τύπου για το «εμπιστευτικό σχέδιο», που ετοιμάζει κρυφά και βιαστικά, ο Υπουργός Εργασίας Βρούτσης για τα ασφαλιστικά ταμεία, τις συντάξεις και τον συνδικαλιστικό νόμο προκαλούν σοκ και δέος.

Πρόκειται για την ολοκλήρωση της κοινωνικής καταστροφής και μάλιστα από μια Κυβέρνηση, η οποία ενώ διώχνεται από το λαό, προσπαθεί απελπισμένα να διασωθεί από τους προστάτες της, παίρνοντας το πιστοποιητικό της τροϊκανής αξιολόγησης.

Αφού συρρίκνωσαν τις συντάξεις σε ποσοστό έως και 60%, αφού υπεξαίρεσαν από τα ασφαλιστικά ταμεία δεκάδες δις Ευρώ μέσω του κουρέματος (PSI), αφού στέρησαν από αυτό ακόμα και τα στοιχειώδη έσοδα του, καταστρέφοντας τους μισθούς και εκτοξεύοντας την ανεργία αλλά και τις επισφαλείς μορφές εργασίας σε τριτοκοσμικά ύψη, έρχονται τώρα –λίγο πριν φύγουν— να εφαρμόσουν και τις υπόλοιπες δεσμεύσεις του τρέχοντος Μνημονίου.

Ιστορία της φιλοσοφίας: Διαδοχή και διακοπή, 1843-1844

Ιστορία της φιλοσοφίας: Διαδοχή και διακοπή, 1843-1844

Πώς γίνεται κάποιος μείζον φιλόσοφος; 

Η απάντηση δίνεται από νωρίς, ήδη από την αρχαιότητα. Για να γίνει κανείς μείζον φιλόσοφος πρέπει να κάνει ένα από δύο πράγματα, τα οποία όμως συντείνουν στην ίδια κατεύθυνση: α) να διαψεύσει με επιχειρήματα έναν προηγούμενο μείζονα φιλόσοφο ή β) να αναπτύξει ένα φιλοσοφικό σύστημα που να ξεπερνά είτε έναν μεμονωμένο προηγούμενο φιλόσοφο είτε μια ομάδα φιλοσόφων.

Έτσι, ο Παρμενίδης αρνείται αντιδιαμετρικά τον Ηράκλειτο· ο Πλάτων τους λαμβάνει αμφότερους υπόψη και τους επιμερίζει στον κόσμο των Ιδεών αφενός, και στον κόσμο των πολιτικών και αισθητηριακών φαινομένων αφετέρου· ο Αριστοτέλης αναλαμβάνει να συνδέσει τις δύο σφαίρες του Είναι και του Γίγνεσθαι που στον Πλάτωνα παραμένουν αντιθετικές και αμοιβαία εχθρικές· ο Ντεκάρτ να εδραιώσει τη φιλοσοφία στην επιστήμη και όχι στην κλασική μεταφυσική· ο Καντ να επερωτήσει την αφελή καρτεσιανή διαίρεση υποκειμένου και αντικειμένου ως προϋπόθεση της επιστημολογίας· ο Χέγκελ να επερωτήσει τον επιστημολογικό σκεπτικισμό του Καντ. Η ιστορία της φιλοσοφίας εμφανίζεται ως μια αλυσίδα διαδοχής, προϋπόθεση της οποίας είναι ηαναμέτρηση με τον προηγούμενο φιλόσοφο. Κάθε φιλόσοφος επιχειρεί να διαδεχθεί έναν προηγούμενο εκτοπίζοντάς τον από την θέση του πρωταγωνιστή, αναδεικνύοντας τα κενά της σκέψης του, τις αντιφάσεις της, κλπ.

Εγκαταλείψατε το Ραδιομέγαρο

Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης

Δώδεκα μήνες κλείνουν από τη μέρα που οι δυνάμεις καταστολής ανέλαβαν να βάλουν τάξη στην αταξία, την τάξη του ένστολου Μαύρου, στην αταξία της έλλογης Αμφισβήτησής του, από τον Αγώνα Πολιτικής Ανυπακοής, πιστοποιημένου μέσα από την καθημερινή εθελοντική και αμισθί παραγωγή τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού έργου από τους Όρθιους της Ελεύθερης ΕΡΤ-ΕΡΤ3-ΕΡΑ.

Δώδεκα μήνες τώρα, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, την Ισηγορία και την Πολυφωνία, οι Δυνάμεις Ασφαλείας και τα ΜΑΤ (φευ;) ανέλαβαν το ρόλο των ΕΓΓΥΗΤΩΝ της λειτουργίας της καρικατούρας δημόσιας τηλεόρασης ΔΤ-ΝΕΡΙΤ, κυβερνητικού γραφείου τύπου, ανταποδοτικό τέλος στην εργολαβική υποστήριξη από την DIGEA. Για τον Κλικλίκο έπρεπε να εκτελεστούν εν ψυχρώ η ΕΡΤ και οι 3000 εργαζόμενοι.

Η ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 97 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Η επανάσταση στη Ρωσία, το 1917, δεν ήρθε από το πουθενά, ούτε ήταν αποτέλεσμα τυχαίων περιστατικών. Ξεπήδησε μέσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες ανάπτυξης του ρωσικού καπιταλισμού, μέσα από τις αντιθέσεις της ίδιας της ρωσικής κοινωνίας που ο πρώτος παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος τις όξυνε στο έπακρο δημιουργώντας συνθήκες επαναστατικής κρίσης.

Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στη χώρα και μάλιστα του μονοπωλιακού καπιταλισμού, συντελούνταν σε συνθήκες ύπαρξης ισχυρών φεουδαρχικών δομών τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο στο επίπεδο της πολιτικής Έτσι, όπως παρατηρεί ο Ζαν Ελλενστέιν, το 1914 που ξέσπασε ο Παγκόσμιος πόλεμος«η παλαιά και αγία Ρωσία φαίνεται σα να ζει , όπως ζούσε αιώνες πριν. Συνεχίζεται ο μεσαίωνας με ένα απαρχαιωμένο και δεσποτικό σύστημα διακυβέρνησης, με μια τάξη ευγενών προσκολλημένη στα προνόμια της, ένα πλήθος αγρότες που ζουν μέσα στην αθλιότητα και τις προλήψεις, μια καταθλιπτική γραφειοκρατία, μια τεράστια πολιτισμική καθυστέρηση και κάτω από το ρωσικό αποικιακό ζυγό που έχει κλείσει τόσες εθνότητες σε μια φυλακή των λαών»[1].

Η ένοχη σιωπή της ελληνικής πολιτείας και η δημόσια συγγνώμη που ακόμη αργεί προς τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης

της Ιωάννας Γαϊτάνη, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Α΄Θεσσαλονίκης

Ποτέ ξανά φασισμός: η ένοχη σιωπή της ελληνικής πολιτείας και η δημόσια συγγνώμη που ακόμη αργεί προς τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης

Την Κυριακή 9 Νοεμβρίου η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο διοργάνωσαν στο χώρο της πανεπιστημιούπολης (πάρκο Αστεροσκοπείου) τελετή αποκαλυπτηρίων του Μνημείου που ανεγέρθηκε σε ανάμνηση του εβραϊκού νεκροταφείου που υπήρχε για πέντε αιώνες μέχρι το 1942 στην ίδια περιοχή. Στην τελετή παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούμενη από τους βουλευτές Α’ Θεσσαλονίκης Ιωάννα Γαϊτάνη, Γιάννη Αμανατίδη και Τάσο Κουράκη.

Πριν 72 χρόνια σημειώθηκε η ολοκληρωτική καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου της πόλης από τους ναζιστές, με τη συνέργεια των κατοχικών αρχών της πόλης αλλά και πολιτών που ενεπλάκησαν στη λεηλασία. Αυτό ήταν και το προανάκρουσμα της δραματικής εξόντωσης της εβραϊκής κοινότητας με τον τραγικό εκτοπισμό 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, με ένα σημαντικό κομμάτι του ντόπιου πληθυσμού να σιωπά ή να συνεργάζεται με τους κατακτητές στον αφανισμό των Εβραίων και μεταπολεμικά να καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος από τις εβραϊκές περιουσίες.

Να περνάς καλά!

Του Αντώνη Αντωνάκου

Αν η γενιά μου αφιερώθηκε σε κάτι, αυτό είναι η λατρεία του φτηνού κυνισμού. 

Το πέρασμα απ’ την καταπιεστική υποχόντρια φαμίλια, που άνδρωσε την γενιά του εβδομήντα, στον ελευθεριακό ψυχαναγκασμό της ευτυχίας.

Αυτό που νιώσαμε στην εφηβεία μας ήταν μια φονική βουβή περιφρόνηση προς τις ψόφιες αξίες.

Το Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια, η αγία τριάδα της νοικοκυροσύνης και του ευφρόσυνου συντηρητισμού ήταν ήδη χεσμένη πατόκορφα.

Η δεκαετία του ογδόντα υπήρξε μιαν ακραία κιτς δεκαετία.

Ντελικάτοι κοντόχοντροι κομματάρχες αλώνιζαν τα χωριά και τις πόλεις.

Ένας νέος τύπος ανθρώπου ερχόταν στα πράματα.

Οι περισσότεροι, δεξιοί που αυτομόλησαν την προηγούμενη δεκαετία προς το κέντρο, μοίραζαν αφειδώς διορισμούς και υποσχέσεις.

Το βόλεμα και η ευκολία έγιναν καθεστώς, ανοίγοντας το δρόμο για τα μεγάλα κόλπα.

Ο αυριανισμός ξεχείλωνε τις συνειδήσεις και το πολιτικό προσωπικό καβαλούσε το ακέφαλο άλογο των αγορών.

Δάνεια και χωματερές.

Οπλο εκβιασμού της Κύπρου το φυσικό αέριο της ΑΟΖ της!

Του Γιώργου Δελαστίκ*

Κόντεψε να πνιγεί ο οικοδεσπότης, ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Αντρος Κυπριανού, στο γεύμα εργασίας που διοργάνωσε με προσκεκλημένους τους 36 πρεσβευτές που εκπροσωπούν τις χώρες τους στη Λευκωσία, όταν άνοιξε το στόμα του ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζον Κένινγκ!

Γιατί αποσύρατε το θέμα του φυσικού αερίου από τις διακοινοτικές συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού, ήταν το πνεύμα της παρέμβασης του Αμερικανού πρεσβευτή. Με διπλωματικό τρόπο, απαίτησε να συμπεριληφθεί το φυσικό αέριο στις διακοινοτικές συνομιλίες, γιατί οι Τουρκοκύπριοι, είπε και εννοούσε την Τουρκία, θέλουν οπωσδήποτε να μοιραστεί το φυσικό αέριο στις δύο κοινότητες! Λύση του Κυπριακού χωρίς μοίρασμα του φυσικού αερίου με την Τουρκία, γιοκ, είπε ο Αμερικανός πρέσβης! 

Είναι φυσικά αστείο ακόμη και να υποθέσει κανείς ότι μια μικροσκοπική χώρα σαν την Κύπρο θα μπορούσε ποτέ να αγνοήσει τις ΗΠΑ. Ας πούμε όμως χάριν συζητήσεως και μόνο ότι η δεξιά κυπριακή κυβέρνηση του απολύτως αφοσιωμένου στους Αγγλους Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη αποφάσιζε να μην ακούσει τις προτροπές των Αμερικανών και να συνεχίσει τις έρευνες. Πώς να τις συνεχίσει όμως αφού το μοναδικό θαλάσσιο οικόπεδο στο οποίο έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα φυσικού αερίου είναι το οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ, όπου βρίσκεται το κοίτασμα «Αφροδίτη»; Πού βρίσκεται το πρόβλημα; Στο γεγονός ότι η εταιρεία που έχει πάρει το οικόπεδο 12 είναι... αμερικανική! Τι πρακτικά σημαίνει αυτό θα το καταλάβουμε καλύτερα, αν θυμίσουμε ορισμένα γεγονότα. 

Στερεότυπα και καταπίεση. Η οπτική της Δύσης.

της Μαριάννας Ρουμελιώτη

«Στη σύλληψη υπόπτων για μια σειρά επιθέσεων με οξύ σε γυναίκες, οι οποίες «δεν φορούσαν σωστά την ισλαμική μαντήλα», προχώρησαν οι αρχές του Ιράν»

«Εκτός εαυτού βγήκε ένας Αιγύπτιος ιμάμης, όταν η δημοσιογράφος με την οποία συζητούσε σε τηλεοπτική εκπομπή έβγαλε τη μαντήλα της!»

Ισλάμ, τζιχαντιστές, ISIS, Κοράνι, μουσουλμάνοι, Osama Bin Laden, μαντίλα, Πακιστανοί. Όλα ένας τεράστιος χυλός. Από τη μια οι οπισθοδρομικοί, φανατικοί, φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι άντρες και από την άλλη οι καταπιεσμένες, δειλές και υποτακτικές μουσουλμάνες γυναίκες. Από τη θρησκεία που είναι η ίδια πολέμια της χειραφέτησης των γυναικών και το φάντασμα του Osama Bin Laden μέχρι τους τζιχαντιστές και τους «επικίνδυνους» Πακιστανούς που ζουν στην Ελλάδα. Τα στερεότυπα φαίνεται να κυριαρχούν.

Ο ρατσιστικός μύθος του μαύρου βιαστή