Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Πλειστηριασμοί: Οι γείτονες να έχουν το νου τους!

Αναδημοσίευση από Ίσκρα, του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Στις ΗΠΑ (που δεν έχουν… μνημόνιο) , από την εκδήλωση της κρίσης – μια κρίση για την οποία οι τράπεζες μόνο «ανεύθυνες» δεν είναι – πάνω από 7 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει τα σπίτια τους! Στις ΗΠΑ το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης (σσ: η ιδιοκατοίκηση αποτέλεσε συστατικό στοιχείο του λεγόμενου «αμερικανικού ονείρου») έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του ‘60! Οι τράπεζες πρώτα έπαιξαν και κερδοσκόπησαν με τη στεγαστική φούσκα. Τώρα, στα χρόνια της κρίσης, κατάσχουν κατά εκατομμύρια τα σπίτια των ανθρώπων που χρεοκόπησαν. Οι τελευταίοι, ακόμα κι αν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν, δεν τους δίνεται καμία ευκαιρία ρύθμισης των χρεών τους. Πώς αντιμετωπίζεται εκεί η ασυδοσία των τραπεζών; Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό: Το αμερικανικό κράτος έχεi εντοπίσει 500.000 περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής του νόμου για τις κατασχέσεις κατοικιών από τις τράπεζες. Πώς αποζημιώνει τους ανθρώπους που υπέστησαν την κατάσχεση των σπιτιών τους από την καταχρηστική λειτουργία των τραπεζών; Παρέχοντάς τους το εφάπαξ επίδομα… των 300 δολαρίων! Τέτοια «κοινωνικά κριτήρια» στο Αμέρικα…

Έχεις «δικαίωμα» να διαλέξεις το όπλο…

"Σχετικά με σημερινές αναφορές ΜΜΕ, για πυρκαγιά που εκδηλώθηκε σε σπίτι στην περιοχή του Κορδελιού της Θεσσαλονίκης, το οποίο δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, από τη ΔΕΗ διευκρινίζονται τα ακόλουθα: Η συμβεβλημένη με τη ΔΕΗ πελάτης και ιδιοκτήτρια της κατοικίας ζήτησε – όπως έχει το δικαίωμα – τη λύση της σύμβασης προμήθειας ρεύματος και συνακόλουθα τη διακοπή της ηλεκτροδότησης από την αρμόδια υπηρεσία, η οποία και πραγματοποιήθηκε στις 3 Μαΐου 2012 – δηλαδή πριν από ενάμιση και πλέον χρόνο".

Με μια ανακοίνωση η ΔΕΗ «καθάρισε» για το «περιστατικό» στο Κορδελιό. Έτσι απλά. Η «συμβεβλημένη πελάτης» ζήτησε, «όπως έχει το δικαίωμα»… και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Με την ίδια «λογική» τα παραλίγο θύματα της φωτιάς (…με τα μπούνια «θύματα» της «Ελλάδας του 2013…») είχαν «δικαίωμα» να κρυώνουν, ή να καούν (αν δεν αντέχουν το κρύο). Χτες η οικογένεια στο Κορδελιό γλίτωσε από τη φωτιά…

Δεκέμβρης του '44, του Θανάση Καρτερού


Κάθε Δεκέμβρη αυτές τις παγωμένες μέρες περνούν την ανοιχτή μας πόρτα. Να τους τρατάρουμε μια ρακή της μνήμης κι ένα λουκούμι συριανό, γι' αυτούς φυλαγμένο στο φανάρι μας.
Και με τα μάτια να τους γνέψουμε κρυφά, παράνομα, και πάλι ναι για όσα έκρυψαν κάτω από το φθαρμένο τους παλτό και κουβαλήσανε ως τα σήμερα - προκηρύξεις, όνειρα, ένα τσαλακωμένο κομμουνιστικό μανιφέστο, τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ, λόρδος Μπάιρον-λόχος ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ, τις σφαίρες που τελικώς τους σκότωσαν.
Ναι. Που πάει να πει ότι τα παραλάβαμε. Ότι ακόμα η βαρκούλα τους πλέει με κόκκινο πανί μες στον ωκεανό της λήθης. Ακόμα υπάρχουν μέσα σε προγράμματα και ομιλίες, μέσα σε πολιτικά σχέδια και μάχες ιδεών, μέσα στα βήματα της διαδήλωσης, πάνω στις ακροπόλεις των ονείρων μας. Ακόμα η ενέργειά τους δίνει φως στις πόλεις μας και ο προβολέας από τη μάχη της Καισαριανής χαράζει έναν δρόμο στο σκοτάδι: Εμπρός ΕΛΑΣ - ΕΛΑΣ - ΕΛΑΣ για την Ελλάδα, το δίκιο και τη λευτεριά...