Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Οι «επενδυτές» έφτασαν στην Ισπανία

Αμερικανικό funt αγόρασε "κόκκινα δάνεια" αντί 675 εκατ. ευρώ - Έτοιμοι να κάνουν έφοδο και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Η αρχή με τις ξένες επενδύσεις που θα "αναπτύξουν" τις χώρες του Νότου έγινε στην Ισπανία. Περίμεναν την αλλαγή του πτωχευτικού νόμου που υπερψήφισε η κυβέρνηση Ραχόι με τον οποίο οι ισπανικές εταιρίες που διαχειριζόνταν τα "κόκκινα δάνεια" των Ισπανών πετώντας τους στον δρόμο, αναδιαρθρώνονται και ξεπουλάνε τα "κλοπιμαία" τους σε τρίτο επενδυτή. 

Ξεκάθαρα οι υπεύθυνοι της πρώτης εταιρείας που εισέρχεται σε ευρωπαϊκό έδαφος για τα "κόκκινα δάνεια"δηλώνουν ότι άρχισαν να γίνονται τα πρώτα βήματα και σε άλλα κράτη εκτός της Ισπανίας στα οποία οι επενδυτές θα βρουν τεράστιες ευκαιρίες. 

H Capstone Equities Management, ένα αμερικανικό επενδυτικό ταμείο που αγοράζει «κόκκινα» δάνεια (distressed debt fund), εστιάζοντας σε εταιρείες διαχείρισης ακινήτων, έγινε ο πρώτος ξένος επενδυτής που απέκτησε τον έλεγχο ισπανικής εταιρείας.

Σύμφωνα με τους Financial Times, η Capstone Equities, που έχει έδρα τη Νέα Υόρκη, απέκτησε τον έλεγχο της ισπανικής κατασκευαστικής εταιρείας ακινήτων Promociones Habitat, έχοντας αγοράσει τα χρέη της στις τράπεζες ύψους 675 εκατ. ευρώ, με βάση τη νέα ισπανική νομοθεσία για το πτωχευτικό δίκαιο που ισχύει από πέρυσι.

Aριστερά και Ιστορία

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο σημερινός μας τίτλος είναι βαρύγδουπος! πιθανόν! αποτελεί όμως μια απόπειρα επισήμανσης του θεμελιώδους, κατά τη γνώμη μου, προβλήματος της εποχής μας: της αδυναμίας της Αριστεράς, της επί μακρόν αδυναμίας της Αριστεράς, να αποκτήσει εκ νέου την πρωτοβουλία στην κίνηση της Ιστορίας.

Σήμερα η Αριστερά, στο πλήθος των εκδοχών της, όχι μόνον δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη Δεξιά, επίσης στο πλήθος των εκδοχών της, αλλά έχει από καιρό μπει σε μια τροχιά καμπής (ιστορικών διαστάσεων) που τη βγάζει απ’ τον πολιτικό στίβο όλο και πιο έντονα και ταυτοχρόνως συρρικνώνει όλο και πιο πολύ την επιρροή της στις κοινωνίες. Τυχόν αναλαμπές εναντιοδρόμησης σ’ αυτήν τη φορά των πραγμάτων δεν είναι παρά αναλαμπές.

Μετά τον Μάιο του 1968, όταν άρχισε η αποκοπή κομμάτων, σχημάτων και διανοουμένων της Αριστεράς από την εργατική τάξη, η απόσταση ως την απαρχή (μέσα της δεκαετίας του ’70 και δεκαετία του ’80) της Δεξιάς Παλινόρθωσης διανύθηκε γρήγορα. Στο τέλος της δεκαετίας του ’80-αρχές της δεκαετίας του ’90, η ΕΣΣΔ κατέρρευσε, χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Νεκρό από καιρό το πρώτο εργατικό κράτος, εξεμέτρησε το ψευδοζείν μένοντας για όλη την Αριστερά ένας άταφος νεκρός. Χωρίς πένθος, χωρίς χοές και χωρίς συζήτηση (πλην των μονολόγων όλων), ο γίγαντας παραχώθηκε στον νου και τις καρδιές μας, χωρίς καν να μας στοιχειώσει το ερώτημα του θανάτου του.

Όταν η αστυνομία “έβγαλε τα κάστανα απ΄τη φωτιά”


Στην Αριστοτέλους γινόταν το αδιαχώρητο. Παρασκευή απόγευμα, η ατμόσφαιρα γιορτινή εν αναμονή του δημάρχου που σήμερα θα «ανάψει» το δένδρο της Πλατείας. Γωνία Τσιμισκή με Αριστοτέλους όμως ο κόσμος παραήταν πολύς για να πιστέψεις ότι περίμεναν το πράσινο για να περάσουν. Μετά ξεχώριζες ανάμεσα στο πλήθος τα άσπρα κράνη των αστυνομικών. Πρέπει να ήταν 6-7, λες δεν μπορεί φονικό θα έχει γίνει.

Η πραγματικότητα ήταν βέβαια σουρεαλιστική όπως αρμόζει σ΄αυτήν την πόλη που δεν παύει να σε εκπλήσσει. Η εν λόγω αστυνομική δύναμη είχε φτάσει επί τόπου μετά από καταγγελία για να συλλάβει τον γνωστό καστανά της γωνίας.
Ο ηλικιωμένος φώναζε πως δεν είναι παράνομος, οι αστυνομικοί έλεγαν πως το καροτσάκι κατάσχεται. Ο ηλικιωμένος ούρλιαζε πως αυτόφωρο δεν πάει και χτυπιόταν ενώ οι αστυνομικοί τραβούσαν το καροτσάκι με τα κάστανα.