Σύρου Δωρόθεος:"Η αγορά του χρόνου".

Σε εποχή κυριαρχίας των περιώνυμων και ποικιλώνυμων αγορών, οι οποίες έχουν εισβάλει τα τελευταία χρόνια στη διεθνή σκηνή, έχουν ανατρέψει οικονομίες και Κυβερνήσεις, έχουν εξουθενώσει λαούς και έχουν εξαφανίσει μεγάλες επιχειρήσεις, μας έχει διαφύγει η πολυαιώνια ύπαρξη και λειτουργία μιας άλλης αγοράς, που ρυθμίζει, σταθμίζει και αξιολογεί του καθενός μας την ύπαρξη και τη ζωή!
Είναι η αγορά του χρόνου, η μοναδική αγορά για την οποία γίνεται λόγος στην Αγία Γραφή, με την περίφημη Παύλεια προτροπή «Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημεραί πονηραί εισι»..
Σαν τα ορμητικά ποτάμια κυλούν οι μέρες της επίγειας ζωής μας, χωρίς να το συναισθανόμαστε, χωρίς να συνειδητοποιούμε, μέσα στην δίνη της καθημερινότητάς μας πότε είμασταν μικρά παιδιά, πότε φτάσαμε στη σημερινή μας ηλικία…

Και όταν σε στιγμές αυτοσυγκέντρωσης και αυτοσυνειδησίας επιχειρούμε έναν απολογισμό της ζωής μας, σχεδόν πάντα μια γεύση πικρή απομένει, καθώς διαπιστώνουμε ότι δεν κάναμε όσα μπορούσαμε και έπρεπε, δεν εκτιμήσαμε πρόσωπα και καταστάσεις, δεν εκμεταλλευτήκαμε το χρόνο και τις ευκαιρίες, που μας δόθηκαν και χωρίς επιστροφή στη χοάνη του παρελθόντος βυθίστηκαν.
Η ζωή, όταν δεν εκμεταλλευόμαστε κατάλληλα το χρόνο, βλέποντάς την προς τα εμπρός, μας φαίνεται, ίσως, μεγάλη. Βλέποντας, όμως, προς τα πίσω, μας φαίνεται απελπιστικά μικρή.

Πως η λίστα Λαγκάρντ φέρνει κοινωνική «λύστα»

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης - Το παράδοξο της λίστας Λαγκάρντ

Δεν είναι η πρώτη φορά στα τελευταία τρεισήμισι χρόνια που η συζήτηση τόσο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, όσο και στο επίπεδο το κοινωνικό, τη συζήτηση τη μονοπωλεί μια λίστα.
Δεν πρόκειται για κάποια λίστα διεκδικήσεων, ούτε για κάποια λίστα κοινωνικών κατακτήσεων.
Για μία ακόμα φορά, η συζήτηση και ο καβγάς γίνεται για κάποια ονόματα ανθρώπων υπεράνω πάσης υποψίας, όπως συνήθως, για το ποιος συγκάλυψε ή προσπάθησε να συγκαλύψει την τα ονόματα αυτά και αν υπάρχουν ποινικές ή όχι ευθύνες σε πρώην υπουργούς και πρωθυπουργούς.
Φυσικά, την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο που ανεβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή η θεατρική παράσταση «Αμάρτησα για τη λίστα μας», με πρωταγωνιστές πολύ γνωστούς πολιτικούς-ηθοποιούς, η ανεργία εξακολουθεί να θερίζει πλησιάζοντας το «πολεμικό» 30%, η φτώχια συνεχίζει να τσακίζει κόκαλα, ζωές, όνειρα και συνειδήσεις και η εξαθλίωση προελαύνει ασυγκράτητη, μετατρέποντας ανθρώπους σε υποζύγια.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ*

Το τελευταίο διάστημα εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μιας διαρκώςεξαθλιούμενης κοινωνίας μία γιγαντιαία προσπάθεια ανασύνταξηςτου αστικού μπλοκ.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ

Με αφετηρία τις διαδοχικές συναντήσεις Μέρκελ-Σαμαρά κι εν συνεχεία με την εκταμίευση της δόσης το Δεκέμβρη ξεδιπλώνεται ο πρώτος άξονας του εν λόγω σχεδίου, ο οποίος επιχειρεί να φτιασιδώσει την ξεσκισμένη εικόνα ενός κυβερνητικού σχήματος που κατά τα ειωθότα των αστικών κυβερνήσεων ασκεί πολιτική στον αντίποδα των προεκλογικών του δεσμεύσεων ήδη με το καλημέρα.

Στυλοβάτης αυτής της προσπάθειας τα αστικά ΜΜΕ, τα οποία καλλιεργούν την αίσθηση μιας κυβέρνησης η οποία «έξω πάει καλά», υποπροβάλλοντας και αποσιωπώντας το πρόδηλο συμπέρασμα και τις καταφανείς αποδείξεις ότι «μέσα τα πράγματα πάνε ακόμα χειρότερα».

«Τι είδαμε στη Λατινική Αμερική»

http://www.tanea.gr  του Γιάννη Δραγασάκη

Η επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα στη Λατινική Αμερική, και συγκεκριμένα στη Βραζιλία και την Αργεντινή, αποδείχθηκε για όλους εμάς που συμμετείχαμε σ’ αυτήν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και παραγωγική εμπειρία. Σκοπός του ταξιδιού μας δεν ήταν να ανακαλύψουμε κάποιο μοντέλο προς αντιγραφή αλλά να καταστήσουμε γνωστές τις θέσεις μας, να αναζητήσουμε ειλικρινείς συνομιλητές και δυνάμει συμμάχους για την υλοποίηση του δικού μας πολιτικού σχεδίου για την Ελλάδα και την Ευρώπη. 

Εμείς εκτιμήσαμε από την αρχή πως η κρίση που ζούμε, εκτός από τις ενδογενείς αιτίες της, είναι μέρος μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης.

Αφού λοιπόν οι τύχες του λαού μας κρίνονται σε σημαντικό βαθμό στην ευρύτερη γεωπολιτική αρένα της Ευρώπης και του κόσμου, αφού κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον μας λαμβάνονται σε ευρωπαϊκούς θεσμούς και διεθνείς οργανισμούς, στόχος μας πρέπει να είναι η αναζήτηση συνομιλητών και δυνητικών συμμάχων αντίστοιχης γεωπολιτικής εμβέλειας. Στρατηγική μας δεν πρέπει να είναι η εθνική αναδίπλωση και το κλείσιμο στον εαυτό μας αλλά η διεθνοποίηση του «ελληνικού ζητήματος».

ΣΥΡΙΖΑ: Η ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ

Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στο Βήμα δείχνει την απαράμιλλη ικανότητα του κ.Σαμαρά να είναι ταυτόχρονα ιεροκήρυκας ενός νέου εμφυλιοπολεμικού διχασμού με συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, αρχιστράτηγος της συγκάλυψης της διαφθοράς στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, καθώς και μέγας εγγυητής της μνημονιακής πολιτικής της εξαθλίωσης και της φτώχειας.

Και τα τρία αυτά στοιχεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους και αποτελούν το βασικό τρίπτυχο της νέας κυβερνητικής στρατηγικής που έχει ως στόχο την απρόσκοπτη εφαρμογή του μνημονίου, αδιαφορώντας για τις συνέπειές του στην πλειοψηφία της κοινωνίας.

Για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός εναλλάσσει τη ρητορική του περνώντας από τους εκβιασμούς, στα ψέματα και τις υποσχέσεις.

ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΓΩΓΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣτΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Όλες οι δικαστικές Ενώσεις και 602 δικαστές από όλο το φάσμα της Δικαιοσύνης προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούν να κριθεί αντισυνταγματικό και αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) το Μνημόνιο ΙΙΙ (Ν. 4093/2012) κατά το σκέλος εκείνο που μειώνει αναδρομικά από την 1η Αυγούστου 2012 τις αποδοχές και τις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών και ρυθμίζει τμηματικά τον τρόπο επιστροφής των «αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών» στο Δημόσιο.

Δηλαδή προβλέπεται η τμηματική επιστροφή των επιπλέον πόσων που έλαβαν από την 1.8.2012 μέχρι 31.12.2012, λόγω της αναδρομικής μείωσης των αποδοχών και των συντάξεών των δικαστών και εισαγγελέων.

Τόσο οι δικαστικές Ενώσεις, όσο και οι δικαστές, ζητούν παράλληλα να ακυρωθεί η από 14.11.2012 απόφαση του υπουργού Οικονομικών που προβλέπει την επιστροφή «των αχρεωστήτως καταβληθεισών αποδοχών και συντάξεων» που προκύπτουν από την εφαρμογή του Μνημονίου ΙΙΙ (αναδρομική μείωση αποδοχών και συντάξεων).

Δεξιότητες και ακροδεξιότητες

Έργο του Φράνσις Μπέικον, 1970

Το 2013 μετράει τη δεύτερη βδομάδα του και η επικαιρότητα εξακολουθεί να καλπάζει. Ξεκινάω από τη λίστα Λαγκάρντ. Αν και τις τελευταίες μέρες κυριάρχησε το –διόλου αμελητέο– γεγονός της αλλοίωσής της, υπάρχει κάτι ακόμα πιο σοβαρό: ότι, εδώ και δυο χρόνια, πέρασε από κάμποσα χέρια (υπουργών, εισαγγελέων, επικεφαλής του ΣΔΟΕ), μένοντας σκανδαλωδώς αναξιοποίητη. Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, όλοι αυτοί, καθώς και αρκετοί άλλοι (γιατί είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι διαδοχικοί πρωθυπουργοί λ.χ. είχαν άγνοια), έκαναν το παν, ό,τι περνούσε από το χέρι τους, όχι για να αξιοποιηθεί, αλλά για να θαφτεί. Και αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο, πολύ περισσότερο απ’ τα λεφτά αυτά καθαυτά που δεν εισπράχθηκαν από την αξιοποίηση της λίστας. Γιατί, σε συνέχεια του σκανδάλου Siemens, εμπεδώνει και γενικεύει την πεποίθηση ότι οι έχοντες και κατέχοντες, οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί απολαμβάνουν πλήρη ασυλία, ότι οι αληθινοί θεσμοί της χώρας είναι η αδιαφάνεια, η διαφθορά και η προστασία της διαπλοκής. Κι όλα αυτά τη στιγμή που τόσοι και τόσοι χάνουν τη δουλειά τους χωρίς μεγάλες ελπίδες να την ξαναβρούν, βλέπουν τη σύνταξη των 800 ευρώ να μειώνεται, δουλεύουν με 500 ευρώ ή “μαύρα”, δεν έχουν να αγοράσουν πετρέλαιο.