Η παναγία του μνημονίου

Πήγε στην Καλαμάτα και μεταξύ άλλων ζήτησε και τη βοήθεια της Παναγίας ο Αντώνης Σαμαράς, για να ευοδωθεί η πολιτική του και να βγει η χώρα από την κρίση. Ενώ δεν παρέλειψε βέβαια να μας διαβεβαιώσει ότι κρατάει ψηλά τη σημαία του αγώνα για την Ελλάδα και να μας ζητήσει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά –πίσω από την πολιτική του εννοούσε φυσικά. Και πίσω από την ίδια πολιτική κάλεσε και θέλει και την Παναγία. Και καλή Παναγιά, κατέληξε στο εμπνευσμένο ελληνοχριστιανικό του λογύδριο.

Δεν καταλάβαμε ωστόσο ακριβώς πού το πήγαινε και ποια βοήθεια ζητάει. Θέλει να βάλει η βρεφοκρατούσα το χέρι της για να κόψουν παρέα τις συντάξεις ηλικιωμένων και ανήμπορων ανθρώπων; Να εμφανιστεί ως όραμα στον ανήσυχο ύπνο των ανέργων και να τους ζητήσει να κάνουν υπομονή και να έχουν εμπιστοσύνη στον Βρούτση; Να φωτίσει τους αγοραστές για να δώσουν κανένα ευρώ παραπάνω στον θεοφοβούμενο Χατζηδάκη; Ή να καταδιώξει, όπως το συνήθιζε παλιά, τους εχθρούς και αν ναι ποιους; Την τρόικα, ή τον Τσίπρα που είναι και άθεος και αντίπαλος του Σαμαρά;

Μαζί ΔΕΝ τα φάγαμε....

«μαζί ΔΕΝ τα φάγαμε» σύντροφοι ...

Σίγουρα όμως «όλοι μαζί χάνουμε τη χώρα μας και την προοπτική της". "Χάνουμε τις ζωές μας".

Ισως το "ανάθεμα της ιστορίας" δεν θα είναι αρκετό για σας

Μαράκι σ΄αγαπώ

 Να'ταν λουλούδι η χαρά θα τό'κοβα για σένα,
να σου το φέρω αγάπη μου σήμερα που γιορτάζεις,
να μη σε ξαναδώ ποτε με μάτια δακρυσμένα
να μη σ' αγγιζει η μοναξιά, να μην αναστενάζεις.....

Χωρίς μπαμπά Πολύδωρα

του Κώστα Γιαννακίδη 

Η θυγατέρα του Β. Πολύδωρα μάλλον δεν κινδυνεύει από το δρεπάνι που θα θερίσει σαν στάχυα τους δημοσίους υπαλλήλους. Ομοίως δεν πρέπει να ενοχλείται και ο πατέρας της από την κατακραυγή και τη λαϊκή μομφή προς το πρόσωπο του. Ο πρώτος είναι; Πιθανότατα δεν θα είναι και ο τελευταίος. Και ποιος να τον εγκαλέσει; Ο κ. Πολύδωρας μπορεί να κοιτάζει τους πολιτικούς του συνομιλητές στα μάτια. Όλους το ίδιο γάλα τους έθρεψε.
Αν βάλεις, λοιπόν, στην άκρη τη θυγατέρα του κ. Πολύδωρα, βλέπεις ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας που έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου και η ζωή τους κινδυνεύει να γίνει σαν χαρτόσημο: φτύσιμο, βίαιο κόλλημα σε ένα χαρτί και από πάνω η σφραγίδα της τρόικας. Ασφαλώς και μπορούμε να πούμε ό,τι θέλουμε. Να δούμε με δέος το μέγεθος του δημοσίου τομέα. Να αγανακτήσουμε με τον αριθμό των υπαλλήλων και να θυμηθούμε ότι οι παλαιότεροι εξ αυτών τρύπωσαν στο δημόσιο από το παράθυρο που άνοιξε νύχτα κάποιος σαν τον κ. Πολύδωρα. Επίσης αρκετοί από αυτούς, ίσως είναι και χιλιάδες, έχουν στην πλάτη τους συνδικαλιστές και ελέγχονται για την παραγωγικότητα τους. Αλλά από την άλλη, πολλοί περισσότεροι δικαιούνται επαίνου για την προσήλωση τους στο καθήκον, για το φιλότιμο τους. Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Ελάχιστη. Δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι θα μείνουν χωρίς δουλειά και χωρίς ζωή, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβάνονται σήμερα. Είναι η αλήθεια που δεν λέει η κυβέρνηση και οι εταίροι της υποδύονται ότι αγνοούν.

Πείνα...

Είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, τον Αύγουστο του 2012, να κτυπήσει το βραδάκι κάποιος την εξώθυρα ενός σπιτιού, να του ανοίξεις και να είναι η Πείνα;
Είναι δυνατόν να ανοίξεις την πόρτα και να μπει η Πείνα στο σπίτι σου; Και μάλιστα να στρογγυλοκαθίσει στο καθιστικό και να ενδημήσει;

Με τη βοήθεια της Παναγίας αλλά και της εκκλησίας! Αν όχι τώρα, πότε;

του Κώστα Ζαχαριάδη

Μέρες που είναι πρέπει στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που διευθύνει ο κ.Στουρνάρας με την απόλυτη εμπιστοσύνη των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να εξετάσουν την φορολόγηση των παγκαριών, των δωρεών προς εκκλησίες – μονές και των κάθε λογής “ταμάτων” που σε ημέρες κρίσης κάνουν τζίρους εκατομμυρίων €. Ποια είναι η δικαιολογία ώστε μέρος της οικονομικής δραστηριότητας να μην περνά και μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό όπως περνά όλη η άλλη οικονομική δραστηριότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων της χώρας; Η ύπαρξη δίκαιης φορολόγησης δεν θίγει το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών και είναι σύμφωνη με την αρχή “ο έχων τους δυο χιτώνες να δίνει τον ένα” και την αλληλεγγύη που διακηρύττει η εκκλησιαστική παράδοση.
Τι γνώμη έχει ο πρωθυπουργός που στα δύσκολα ζητά τη βοήθεια της Παναγίας; Θα ήταν καλύτερα απ το να κοπούν για πολλοστή φορά μισθοί και συντάξεις να ζητήσει – επιβάλλει την βοήθεια της εκκλησίας!

Η Νύχτα των Μαχαιριών

Στο κέντρο της Αθήνας, δολοφονήθηκε νεαρός Ιρακινός την ώρα που έβγαινε από αυτοσχέδιο τζαμί. Η Ένωση Μεταναστών Εργατών καταγγέλλει 500 επιθέσεις εναντίον μεταναστών τους τελευταίους έξι μήνες. Επισήμως στο αστυνομικό δελτίο έχουν καταγραφεί η επίθεση που δέχτηκαν Αιγύπτιοι ψαράδες στο Πέραμα, το μαχαίρωμα αλλοδαπών στον Νέο Κόσμο, η επίθεση με σιδερολοστούς κατά Πακιστανών εργατών στη Χαλκίδα, το πογκρόμ που εξαπέλυσαν ομάδες ακροδεξιών στη Λυκόβρυση, οι ενέδρες που έστηναν εις βάρος μεταναστών ομάδες κρανοφόρων κάτω από τη γέφυρα στην προέκταση της Θηβών. Και άλλα, και άλλα…
Είναι ντροπή, αλλά δεν παύει να είναι αλήθεια: Στην Ελλάδα ζούμε αυτή τη στιγμή μια παρατεταμένη Νύχτα των Μαχαιριών. Και είναι αίσχος να επικαλείται ο υπουργός το ανθρώπινο δικαίωμα στην ασφάλεια, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα του Ξένιου Δία του, τη στιγμή που δεκάδες άνθρωποι κάθε μήνα δέχονται δολοφονικές επιθέσεις -εκτός πια κι αν δεν θεωρεί τους μετανάστες ανθρώπους. Κι ακόμα πιο αίσχος να κομπάζει ότι η αστυνομία θα είναι αμείλικτη με τους εγκληματίες, όταν ούτε ένας από αυτούς δεν έχει συλληφθεί μέχρι σήμερα. Είτε γιατί οι αστυνομικοί είναι απασχολημένοι στο κυνήγι μεταναστών, είτε γιατί πολλοί από αυτούς γουστάρουν τους μαχαιροβγάλτες -οι μισοί τους ψήφισαν κιόλας, όπως είναι γνωστό.