One night stand

Καρτερός Θανάσης
Τα μάθατε να νέα; Το ΠΑΣΟΚ θέλει να εκφράσει και πάλι τη μεγάλη Κεντροαριστερά μαζί με άλλες δυνάμεις που πιστεύουν σε βαθιές και ριζοσπαστικές αλλαγές. Και το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο είναι υποκριτικό, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δέσμιος του αριστερισμού, έχει εμφυλιοπολεμικό λόγο και διαχωρίζει τους Έλληνες σε τάξεις! Αυτό λέει το σημείωμα της Χαριλάου Τρικούπη, που συντάχθηκε και κυκλοφόρησε για να αποδομήσει -έτσι το λένε και έχουν την ευθύνη όσοι το λένε- την απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν δεν το πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στις εφημερίδες.

Τα μάθατε και τα άλλα νέα; Δεν υπάρχει καμιά στρατηγική σύγκλιση του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. Το δήλωσε σε συνέντευξή του o Χρήστος Πρωτόπαπας. Υπεύθυνος για την παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου και όχι ότι να 'ναι, όπως νομίζετε. Κι αν δεν το πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στη real.gr: Μετέχουμε σε μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και συνευθύνης η οποία στηρίζεται σε συγκεκριμένη προγραμματική συμφωνία με στόχο την έξοδο από την κρίση. Αυτή και μόνο είναι η σχέση μας με τη Ν.Δ. Άλλωστε οι αξιακές και στρατηγικές μας επιλογές δεν επιτρέπουν κάτι διαφορετικό.

Ελιά χωρίς έλεος

Με «το σπαθί και το άροτρο» έλεγαν οι πρώτοι Ρωμαίοι, πλην όμως το σπαθί θερίζει ό,τι οργώνει το άροτρο, όπως απέδειξαν στη συνέχεια οι εργολάβοι του πολέμου.
Στη δική μας ιστορία το άροτρο το λένε τρακτέρ και το σπαθί το λένε δάνειο.
Χρέος.
Είναι μερικές μέρες που δεν θέλεις να γράψεις, αλλά πρέπει να γράψεις.
Με την άκρη του ματιού, σαν να μη θέλεις να διαβάσεις, έχεις διαβάσει για τον γεωργό κάπου εκεί στον Νότο, λίγο πιο κάτω απ’ τα μέρη σου τα μέρη του,γνωστά κι αυτά και οικεία, για τον γεωργό λοιπόν, ετών 71, που πήγε, βρήκε μια ελιά και κρεμάστηκε. Παύση...

Δειλινό στ’ ανοιχτά της Πύλου, δώρο των θεών στους ανθρώπους.
Πιο βόρεια κι εγώ, στα πέριξ του Πύργου, γνώρισα στα πεδινά και στα ορεινά πολλούς γεωργούς. Ανθρωποι από χώμα και δουλειά. Φαμελιάρηδες.
 Η Αστέρω η φοράδα, ο Ταρζάν ο σκύλος, η μυρωδιά της σταφίδας να λιάζεται στ’αλώνια, οι καλαμιές στα στρατόνια φοβιστικές σαν νύχτωνε και οι καλύβες.
Τα θερινά παλάτια δηλαδή στα χωράφια των Κολυραίων δίπλα απ’ τις αρχαίες όχθες του Αλφειού, και η μπύρα Φιξ, όταν πρωτοεμφανίσθηκε πανηγυρικά, δεκαετία του ’60, κάνοντας στην άκρη το κρασί, αλλά όχι τις γουρνοπούλες, στο πανηγύρι της Αγουλινίτσας, με τα κλαρίνα να σκούζουν σαν γάτες μέσα από αρπακολλατζίδικα μπουλούκια μουσικάντηδων της συμφοράς - τέλεια.