Έχει παρέλθει ο καιρός από τότε που ο Μάριο Ντράγκι χαρακτήριζε «δικτάτορα» τον Ερντογάν.
Η Μελόνι βλέπει στον Ερντογάν έναν Διόσκουρο
Μετά τον άξονα Ρώμης-Βαρσοβίας (εν γένει Βίζεγκραντ) που αποβλέπει στο να μετατοπίσει τη βαρύτητα της υπεροχής στις αποφάσεις της Ε.Ε., η υπερδραστήρια κι υπερφιλόδοξη νεοφασίστρια πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι απεργάζεται τη δημιουργία ενός αντίστοιχου άξονα στη Μεσόγειο, ως κατώφλι και για την επέκταση της επιρροής στους δρόμους της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Κι ο άξονας αυτός είναι εκείνος που θα συνδέει τα συμφέροντα Ιταλίας-Τουρκίας και εδράζεται σε μία όλο και πιο στενή συνεργασία σε οικονομικό και γεωστρατηγικό επίπεδο και «μοιρασιά» των ρόλων και της επιρροής στην ευρύτερη περιοχή.
Οι όλο και στενότερες επιχειρηματικές σχέσεις, με τον εμπορικό τζίρο ανάμεσα στις δύο χώρες να ανέρχεται σε 32 εκατ. ευρώ, δεν αφορούν μόνον τη στενή βιομηχανική παραγωγή. Σε μεγάλο βαθμό εκτείνονται και τον αμυντικό τομέα: βλέπε εξαγορά της Piaggio από την εταιρεία Baykal του γαμπρού του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και οι συμβάσεις της Leonardo στην Τουρκία. Κυρίως όμως έχουν σφυρηλατήσει μία κοινή οπτική για τις γεωπολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις των δύο χωρών στην ευρύτερη ζώνη της Μεσογείου και επέκεινα. Με κύριο άξονα τη διανομή των ενεργειακών πόρων ή τη διαχείριση των νέων γραμμών μεταφοράς που σχεδιάζονται τόσο στη Βόρειο Αφρική, όσο και στη Μέση Ανατολή. Ιδίως μετά τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί με την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα, τον Λίβανο και τον επικείμενο διαμελισμό της Συρίας.