Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Γράμμα Κούλογλου στην Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέα για τη δίωξη Τουλουπάκη

Επιστολή προς την πρώτη Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέα Laura Codruta Kovesi, απέστειλε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέλιος Κούλογλου, επισημαίνοντας την υπόθεση της δίωξης της Εισαγγελέως κατά της Διαφθοράς, Ελένης Τουλουπάκη.

Σημειώνεται, οτι η κα Kovesi ήταν περιβόητη εισαγγελέας κατά της διαφθοράς στη Ρουμανία, έχοντας αποκαλύψει πολλές υποθέσεις και καταδικάσει τους υπεύθυνους, πριν απολυθεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης της χώρας.

Ολόκληρη η επιστολή του Στ. Κούλογλου:

Αξιότιμη κα Laura Codruţa Kövesi,

Θα ήθελα να σας συγχαρώ που επιλεχθήκατε ως η πρώτη Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας και να σας ευχηθώ καλή δύναμη στο έργο σας. Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό ότι διορίζεστε εσείς σε αυτή την θέση δεδομένης της μακράς πορείας σας για την καταπολεμήση της διαφθοράς, στη διάρκεια της οποίας καταφέρατε να ξεπεράσετε μια σειρά από εμπόδια που έβαζαν διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, αντίπαλοι της κάθαρσης.

Θα ήθελα να σας ενημερώσω ωστόσο ότι μια συνάδελφός σας, στην Ελλάδα, αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με αυτά που είχατε αντιμετωπίσει. Η κα Ελένη Τουλουπάκη, εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς, διώκεται εκδικητικά για κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος, επειδή ερευνούσε την εμπλοκή πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο Novartis, την υπόθεση όπου η μεγάλη ελβετική φαρμακευτική εταιρεία δωροδοκούσε Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους με σκοπό να επηρεάσει αποφάσεις υπέρ των φαρμάκων της. Η Novartis παραδέχθηκε την ενοχή της στη δωροδοκία στα πλαίσια ενός εξωδικαστικού συμβιβασμού με τις αρμόδιες αμερικανικές αρχές, με βάση τον οποίο υποχρεούται να καταβάλει 310 εκατ. $ για τις αθέμιτες πρακτικές της στην Ελλάδα.

..."η δυναμική του τουρισμού στο οικιστικό, πολιτιστικό, κοινωνικό περιβάλλον"..

(προβληματισμοί για μία ολιστική τουριστική πολιτική)

Τάσσος Δίκα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΕΞΗ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ 

α. Ο τουρισµός από την φύση του, ως δυναμικό φαινόμενο, παρεµβαίνει και έμμεσα ή άμεσα και διαταράσσει τις συνιστώσες ενός οικιστικού και κοινωνικού περιβάλλοντος για όσο διάστηµα λειτουργεί µε περισσότερη ή λιγότερη ένταση.
β. Όπου υπάρχει µια εξ ορισµού σχετική αξία (πολιτισμική, οικιστική, περιβαλλοντική, ή άλλη), έρχεται η δυναμική του τουρισµού, µέσα από τα συµπυκνωµένα χρονικά χαρακτηριστικά του, να επιβεβαιωθεί µε ιδιότυπη «αυτάρκεια», γιατί ο τουρισµός -ως µορφή οικονοµικής ανάπτυξης- συνοδεύεται συνήθως και από αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα στις σηµερινές συνθήκες της ελεύθερης αγοράς.
γ. Κατά κανόνα ο τουρισµός αντιπαρατίθεται, µέσα από τις υποδοµές που δημιουργεί και την δυναµική που κατευθύνει, με τις κοινωνικές και οικιστικές πραγματικότητες τις οποίες προσεγγίζει ως ιδιότυπο οικονομικό και εν πολλοίς κατευθυνόμενο εξωγενές ρεύμα.
δ. Ο τουρισµός δηµιουργεί -µε οικονοµική αντιπαροχή- αντιπαλότητες έμμεσα ή άμεσα µε τις ίδιες τις κοινωνίες που ιστορικά ταυτίζονται ή συνυπάρχουν γεωγραφικά με τις αξίες αυτές.
ε. Ο τουρισµός εξελίσσεται µε δυναµικές που ορίζονται από συγκεκριµένες οικονοµικοκοινωνικές επιδιώξεις και µάλιστα µε φαινόµενα ποικίλα και ετεροκαθοριζόµενα.
στ. Εξ ορισµού έχει χωροταξικά επεκτατική λογική άρα ανατρεπτική των όποιων ισορροπιών φυσικών, κοινωνικών, οικιστικών, γιατί κατά κανόνα υποβαθµίζει τους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους που ταυτόχρονα συνιστούν και το βασικό συγκριτικό του πλεονέκτηµα.
Η δύναμή του είναι η αγοραστική αξία και η οικονομική δυνατότητα που τον συνοδεύει, που με τη σειρά της δημιουργεί προσδοκίες υπεραξιών γης και όχι μόνο.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ
Ο ρόλος μιας ολιστικής τουριστικής πολιτικής με κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτισμικό πρόσημο καλείται -μεταξύ άλλων- να αντιμετωπίσει ποικίλα φαινόµενα δυναμικής επιρροής, με γνώμονα το συνολικό συμφέρον ενός τόπου, μιας κοινωνίας;
Μερικά από αυτά τα φαινόμενα -χωρίς ιεράρχηση- διατυπώνονται στη συνέχεια.

Ζ. Λιβανελί: Πώς να γίνει τζαμί η Αγια-Σοφιά αφού χτίστηκε 100 χρόνια πριν εμφανιστεί το Ισλάμ;

«Ταξιδεύω στην Ελλάδα 40 χρόνια. Χθες, όμως, είχα τόση ένταση όταν ανέβηκα στο αεροπλάνο για την Ελλάδα. Ένιωσα πως προσγειώθηκα στον παράδεισο. Πρέπει να αναγνωρίζετε την αξία της ηρεμίας στην οποία ζείτε».

Ο Τούρκος Ζουλφί Λιβανελί, πρώτης γραμμής ποιητής, πεζογράφος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, μουσικοσυνθέτης (το «Λέι λιμ λέι» του, έχει πλέον τη φήμη και το κύρος ενός παλλαϊκού τουρκικού και μεσογειακού ύμνου που έχει ακουστεί σε όλο τον πλανήτη) απέφυγε να απαντήσει στην τελευταία ερώτηση του πολυπληθέστατου ακροατηρίου του, στη 14η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης: Φοβάστε για το επερχόμενο στην Τουρκία;

«Υπάρχουν τελευταία έντονες εθνικιστικές αντιθέσεις στην Τουρκία. Στα 1924, με την ίδρυση του τουρκικού κράτους είπαν ότι όσοι ζουν σ’ αυτόν τον τόπο, είναι Τούρκοι. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, όμως, ήρθαν στην περιοχή πολλοί άνθρωποι από παντού. Έφεραν τη δική τους κουλτούρα, τις θρησκείες, τις συνήθειες τους και πρέπει να το πούμε: αυτοί είναι Τούρκοι, αυτοί Κούρδοι, αυτοί Λαζοί. Οι λαοί της Ανατολής είναι κατά κύριο λόγο αγρότες και στρατιώτες. Η κύρια δύναμη είναι τα Βαλκάνια» είπε μόνον και συνέχισε να μιλά μειλίχια, ανατολίτικα, με παραβολές και παραμυθίες.

«Τους καιρούς της εξέγερσης στο Ταξίμ, ξενυχτούσα κι εγώ με τα παιδιά στο πάρκο Γκεζί. Τραγουδούσαμε όλοι μαζί τα τραγούδια μου, κάποια και στα ελληνικά. Ένιωθα πως κάναμε ξανά τη “στάση του Νίκα”» είπε ο Λιβανελί και ανέσυρε ένα ακόμη βιβλίο του, για παιδιά αυτή τη φορά -κυκλοφορεί κι αυτό σε ελληνική μετάφραση απ’ τις εκδόσεις «Πατάκη» με τον τίτλο «Τα παιδιά του τελευταίου νησιού».