Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Αδύναμοι ηγέτες σε κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης

Γεμάτο προκλήσεις και αβεβαιότητες για την ΕΕ και την Ευρωζώνηαναμένεται να είναι και το 2020, με τις Βρυξέλλες και τα κράτη-μέλη να καλούνται, σε ένα ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον να λάβουν σημαντικές, αν όχι ιστορικές, αποφάσεις για την πολυσυζητημένη και διαρκώς αναβαλλόμενη ευρω-μεταρρύθμιση.
Η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης

Δέκα χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας και δεκαπέντε μετά την οριστική ματαίωση της προοπτικής του Ευρωσυντάγματος, η γαλλογερμανική πρόταση δείχνει τη βούληση Βερολίνου και Παρισιού να ηγηθούν φιλόδοξων αλλαγών στην ΕΕ και την Ευρωζώνη καλώντας σε μια διετή Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης, που –όλως τυχαίως– συμπίπτει με τη γερμανική (στα μέσα του 2020) και τη γαλλική προεδρία (στο τέλος του 2022). Οι αλλαγές που προτείνουν Βερολίνο και Παρίσι σε δισέλιδο non paper φτάνουν μέχρι και σε τροποποίηση των Συνθηκών.

Σύμφωνα με στοιχεία που διέρρευσαν από το Ευρωκοινοβούλιο, προβλέπεται η εμπλοκή και των τριών οργάνων της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο), ευρωβουλευτών και βουλευτών από τα εθνικά κοινοβούλια των 27 κρατών-μελών, καθώς και μια διαδικασία «από κάτω προς τα πάνω» με τη συμμετοχή πολιτών («αγορά πολιτών» - citizens agora), στην οποία θα προεδρεύει μια «σημαντική ευρωπαϊκή προσωπικότητα». Ταυτόχρονα, δίνεται μεγαλύτερο βάρος στην επεξεργασία πολιτικών και μικρότερο στη θεσμική μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υπαρκτός αλλά αποδυναμωμένος ο άξονας Μέρκελ – Μακρόν

Ήταν μια χώρα που την έλεγαν «Σοβιετική Ένωση»…



Συμπληρώθηκαν 28 χρόνια από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν 25 προς 26 Δεκέμβρη 1991 όταν η κόκκινη σημαία έπαψε να κυματίζει στο Κρεμλίνο μετά από 74 χρόνια.

Τότε υπήρξαν εκατομμύρια άνθρωποι σε κάθε σημείο της Γης που, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση, συναισθάνθηκαν τις αρνητικές συνέπειες αυτής της εξέλιξης. Οσα ακολούθησαν ξεπέρασαν ακόμα και την πιο δυσοίωνη φαντασία. 

Υπήρχαν όμως και οι άλλοι. Εκείνοι που, όπως έχω σημειώσει, στη θέση της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών έστησαν την λέσχη της δικής τους… «ΕΣΣΔ»:

Τη λέσχη της «Ένωσης Σαχλαμάρας Σπουδαιοφανών Δοκησίσοφων». 

Είναι αυτοί που πρωτοστάτησαν σ’ ένα τρελό πανηγύρι «δημοκρατίας», «ελευθερίας» και «ευημερίας» πάνω στα «ερείπια του σιδηρού παραπετάσματος»… Μιλάμε για τους θαμώνες στο κλαμπ του «επιστημονικού κομπογιαννιτισμού», για τα εκλεκτά δείγματα του υβριδίου της γελοιότητας που προκύπτει από τη σύζευξη του πρωτόγονου αντικομμουνισμού με την ιδεολογική τύφλωση.