Γεμάτο προκλήσεις και αβεβαιότητες για την ΕΕ και την Ευρωζώνηαναμένεται να είναι και το 2020, με τις Βρυξέλλες και τα κράτη-μέλη να καλούνται, σε ένα ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον να λάβουν σημαντικές, αν όχι ιστορικές, αποφάσεις για την πολυσυζητημένη και διαρκώς αναβαλλόμενη ευρω-μεταρρύθμιση.
Δέκα χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας και δεκαπέντε μετά την οριστική ματαίωση της προοπτικής του Ευρωσυντάγματος, η γαλλογερμανική πρόταση δείχνει τη βούληση Βερολίνου και Παρισιού να ηγηθούν φιλόδοξων αλλαγών στην ΕΕ και την Ευρωζώνη καλώντας σε μια διετή Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης, που –όλως τυχαίως– συμπίπτει με τη γερμανική (στα μέσα του 2020) και τη γαλλική προεδρία (στο τέλος του 2022). Οι αλλαγές που προτείνουν Βερολίνο και Παρίσι σε δισέλιδο non paper φτάνουν μέχρι και σε τροποποίηση των Συνθηκών.
Σύμφωνα με στοιχεία που διέρρευσαν από το Ευρωκοινοβούλιο, προβλέπεται η εμπλοκή και των τριών οργάνων της ΕΕ (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο), ευρωβουλευτών και βουλευτών από τα εθνικά κοινοβούλια των 27 κρατών-μελών, καθώς και μια διαδικασία «από κάτω προς τα πάνω» με τη συμμετοχή πολιτών («αγορά πολιτών» - citizens agora), στην οποία θα προεδρεύει μια «σημαντική ευρωπαϊκή προσωπικότητα». Ταυτόχρονα, δίνεται μεγαλύτερο βάρος στην επεξεργασία πολιτικών και μικρότερο στη θεσμική μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπαρκτός αλλά αποδυναμωμένος ο άξονας Μέρκελ – Μακρόν