Υποψηφιότητα Τσίπρα: H χώρα δεν είναι νεκρή

 Tου Μανόλη Αλεξάκη

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας/FosPhotos

Σε μια κίνηση με ιδιαίτερο πολιτικό βάρος εξελίσσεται η επιλογή του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα για την Ευρωπαϊκή Προεδρία. Σε μια περίοδο που η χώρα μας βρίσκεται στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων σε επίπεδο Ε.Ε. και Παγκόσμια, με τη δαμόκλειο σπάθη των μνημονιακών δεσμεύσεων επί της κεφαλής της, η πρωτοβουλία και η υποψηφιότητα αυτή, έρχονται να δώσουν νέες δυνατότητες. Του Μανώλη Αλεξάκη

Πρώτα απ` όλα αναδεικνύουν το γεγονός πως πολιτικά η χώρα μας δεν είναι νεκρή, πως δε μένει ταυτισμένη με την παρακμή και την αδυναμία ανάδειξης προσωπικοτήτων ικανών να παρουσιάσουν απόψεις και προσεγγίσεις διαφορετικές από τις κυρίαρχες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Έχει επίσης το χαρακτήρα μιας συμβολικής μορφής αλληλεγγύης στο δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, από τους συμπολίτες μας Ευρωπαίους.

Αυταρχισμός και φορολογική τρομοκρατία

 Του Δήμου Χλωπτσιούδη

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζαμάρος/FosPhotos

Τη στιγμή που ο ελληνικός λαός, και ιδιαίτερα η μεσαία τάξη, βογκούν από τα απανωτά φορολογικά χτυπήματα των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων, έρχεται ακόμα ένα χτύπημα στο όνομα της πάταξης της φοροδιαφυγής. Του Δήμου Χλωπτσιούδη

Η Νέα Δημοκρατία από καιρό ανακάλυψε το δεξιό της γενετικό υλικό, που κρύφτηκε κάτω από το φιλελεύθερο μανδύα. Με τη συμφωνία του ΠΑΣΟΚ έχει βαλθεί να παραβιάσει το σύνολο των Συνταγματικών διατάξεων, ακόμα και το κατοχυρωμένο από Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, το Σύνταγμα και τη Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τοαπαραβίαστο της οικίας.

Με αφορμή τη δήλωση της κατοικίας ωε επαγγελματικό χώρο, νομιμοποιείται η αυθαίρετη είσοδος εφοριακών υπαλλήλων στο οικογενειακό άσυλο, χωρίς εισαγγελική εντολή, χωρίς μεσολάβηση των δικαστικών αρχών... Από τα «παρασυντάγματα» και το βιασμό των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, φτάσαμε στην κατάλυση του οικογενειακού ασύλου.

Εισήγηση του κρητικού βοσκού, Μανούσου στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Άφηκα τα οζά στ αόρι*, για να ρθω επαέ* να σα σε πω δυο κουβέντες και να τσ ακούσετε με προσοχή.

Θαρρώ, πως δε καταλαβαίνετε πως ούλοι οι Έλληνες δεν είναι σα κι αυτούς που ρχονται κάθε τρεις και λίγο επαέ και τους κουνείτε τα δαχτύλια, να φοβηθούνε, κι ούτε έχουμε ούλοι οι Έλληνες τον καφά* του Βενιζέλου να μας εσβερκώνετε*, όποτε σας γουστάρει και να μας ελαλείτε σα τα πρόβατα.

Κατέχομε το, πως οι κυβερνήτες μας ήτονε μπήτι* άχρηστοι κι αχαϊρευτοι και μας επαίζανε σαν τα μαϊμούνια 30 χρόνια τώρα. Κατέχομε το πώς δεν κατέχανε να μοιράσουνε δυο γαϊδάρω άχερα, κι αν τα μοιράζανε τα παίρνανε ούλα για την αφεντιά τως. Κατέχομε το πώς φταίμε κι εμείς απού τσι ψηφίζαμε τοσανά χρόνια, μα ίντα θέτε δα από πα και πέρα; Αυτά θα τα ξεκαθαρίσομε εμείς λίαν συντόμως, είναι δικοί μας λογαριασμοί.

Νόαμ Τσόμσκι: Ελευθερία και γλώσσα

Όταν προσκλήθηκα να μιλήσω πάνω στο θέμα «ελευθερία και γλώσσα», απόρησα και ταυτόχρονα κεντρίστηκε η περιέργειά μου. Το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής μου ζωής έχει αφιερωθεί στη μελέτη της γλώσσας. Δεν θα ήταν δύσκολο να βρω κάποιο θέμα να πραγματευτώ σ’ αυτό τον τομέα. Επίσης, υπάρχουν πολλά να ει­πωθούν για τα προβλήματα ελευθερίας και απελευθέρωσης, όπως παρουσιάζονται σε εμάς και σε άλλους, στα μέσα του 20ού αιώνα. Εκείνο που δημιουργεί τη δυσκολία στον τίτλο αυτής της διάλεξης είναι ο συμπλεκτικός σύνδεσμος. Με ποιο τρόπο συνδέονται η ελευθερία και η γλώσσα; (…)

Αναζητώντας ένα σημείο εκκίνησης, στρέφεται κανείς αβίαστα σε μια περίοδο της ιστορίας της δυτικής σκέψηςκατά την οποία πιστευόταν ότι «η σκέψη που καθιστούσε την ελευθερία το όλον και την ουσία της φιλοσοφίας χειραφέτησε το ανθρώπινο πνεύμα σε όλες του τις σχέσεις και [...] προσέδωσε στην επιστήμη, σε όλες της τις διαστάσεις, πιο ισχυρό αναπροσανατολισμό από οποιαδήποτε άλλη προηγούμενη επανάσταση».