Σαν σήμερα η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου

Κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την υψηλή καθοδήγηση βρετανών κομάντος.

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας. Ανάμεσά τους ήταν ο Ελλαδίτης Θεμιστοκλής Μαρίνος κι ένας Κύπριος με το κωδικό όνομα «Γιάννης». Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.Επιχείρηση «Γοργοπόταμος»
Το σχέδιο συνίστατο στην ανατίναξη μιας από τις τρεις γέφυρες Παπαδιάς, Ασωπού και Γοργοποτάμου (και οι τρεις βρίσκονται στον ορεινό όγκο του Μπράλλου), πάνω από τις οποίες διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Αθηνών. Ήταν η μοναδική αξιόπιστη δίοδος προς τα λιμάνια της Νότιας Ελλάδας και η αχρήστευσή της θα προκαλούσε τη διακοπή του ανεφοδιασμού της γερμανικής στρατιάς του Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική. Βρισκόμαστε λίγο πριν από την Μάχη του Ελ Αλαμέιν, που θα έκρινε πολλά για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή αυτή.

Τις επόμενες μέρες ο Μάιερς με τον λοχαγό Χάμσον κατόπτευσαν και τις τρεις πιθανές για σαμποτάζ περιοχές και έκριναν ότι η γέφυρα του Γεργοποτάμου ήταν ο ευκολότερος στόχος. Έπρεπε, όμως, να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των αντάρτικων ομάδων για να έχει πιθανότητα επιτυχίας η επιχείρηση.

Στις 19 Νοεμβρίου ο Μάιερς έσπευσε προς συνάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα, ηγέτη του ΕΔΕΣ στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας. Την επομένη αφίχθη και ο ηγέτης του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης. Όλοι συμφώνησαν ότι στόχος του σαμποτάζ θα ήταν η γέφυρα του Γοργοποτάμου, ενός παραποτάμου του Σπερχειού ποταμού. Τρεις μέρες αργότερα έγινε η κατόπτευση του χώρου από κοινή ομάδα ανταρτών και στις 22 Νοεμβρίου καταστρώθηκε το τελικό σχέδιο. Η επιχείρηση ορίστηκε για τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου.

Η γέφυρα του Γοργοποτάμου φυλασσόταν από 100 ιταλούς και 5 γερμανούς στρατιώτες. Η φρουρά διέθετε βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή της απαιτούσε κεραυνοβόλα ενέργεια. Στην επιχείρηση αποφασίστηκε να λάβουν μέρος 150 άνδρες (86 του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και οι 12 κομάντος). Το σχέδιο προέβλεπε την εξουδετέρωση ή την παρενόχληση της φρουράς από τους αντάρτες, την ώρα που οι κομάντος θα τοποθετούσαν τα εκρηκτικά για την ανατίναξη της γέφυρας.

Στις 11:07 το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου εκδηλώθηκε η επίθεση εναντίον της φρουράς και στα δύο άκρα της γέφυρας. Όλα κυλούσαν σύμφωνα με το σχέδιο και στη 1:30 το πρωί της 26ης Νοεμβρίου ανατινάχθηκε ένα τμήμα της γέφυρας για να ακολουθήσει στις 2:21 η ανατίναξη ενός δεύτερου, που την έβγαλε οριστικά εκτός λειτουργίας. Εν τω μεταξύ, ένα τρένο με ιταλούς στρατιώτες εμποδίστηκε από τους αντάρτες και δεν μπόρεσε να προσφέρει ενισχύσεις.

Στις 4:30 το πρωί και ο τελευταίος αντάρτης είχε αποχωρήσει από την περιοχή του σαμποτάζ και βρισκόταν στην τοποθεσία Καλύβια, όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Από τους 150 άνδρες που έφεραν σε πέρας την «Επιχείρηση Χάρλινγκ» μόνο τέσσερις τραυματίστηκαν, ενώ η φρουρά της γέφυρας έχασε 20 με 30 στρατιώτες. Σε αντίποινα, λίγες μέρες αργότερα στον χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας εκτελέστηκαν 19 έλληνες πατριώτες.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Όμως, οι επιπτώσεις της στο βορειοφρικανικό μέτωπο ήταν πολύ περιορισμένες, επειδή η εκτέλεση της επιχείρησης πραγματοποιήθηκε κατόπιν εορτής, έχοντας καθυστερήσει κατά δύο μήνες. Στο διάστημα αυτό οι δυνάμεις του Ρόμελ, έχοντας χάσει τη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, μετατοπίστηκαν δυτικότερα κι έτσι ο ανεφοδιασμός τους μέσω Ελλάδος δεν έπαιζε κανένα ρόλο.

Χρόνια αργότερα κατά τον εορτασμό της επετείου στις 29 Νοεμβρίου 1964 σημειώθηκε ένα αιματηρό περιστατικό. Από την ανατίναξη μιας ξεχασμένης βόμβας σκοτώθηκαν 13 και τραυματίστηκαν 45 άνθρωποι. Το 1982 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου καθιέρωσε την επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου ως επίσημο εορτασμό της Εθνικής Αντίστασης.

Μήπως και αυτό δεν είναι βια?

Πού να απευθύνονται οι γυναίκες – θύματα βίας

Γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας 3220900
Κέντρα Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών (Γ.Γ.Ι.): Αθήνα: 5235318 και 5235250 / Πειραιάς: 4112091 και 4129101
Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Ανδρικής Βίας κατά των Γυναικών 3828126
Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας / Βοήθεια για τη βία μέσα στην οικογένεια 3616232
Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας 5221101 και 5316467
Γραμμή SOS «ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ» κατά της οικογενειακής βίας του Δίκτυου Γυναικών Ευρώπης (πανελλαδικής εμβέλειας), χωρίς χρέωση: 800 11 88881, για κλήσεις από κινητό: 210/ 7786800, καθημερινά, σαββατοκύριακα και αργίες, παθητική ακοή και νομική και ψυχολογική στήριξη από δίκτυο εθελοντών/τριών νομικών και ψυχολόγων.

Η βία σε βάρος των γυναικών σε αριθμούς

Μία στις τρεις γυναίκες στον κόσμο θα πέσει θύμα ή απόπειρας βιασμού στη ζωή της. Έφηβες και προ – έφηβες είναι πιο ευάλωτες. Πάνω από 1 δισ. γυναίκες έχουν πέσει θύματα ξυλοδαρμού, εξαναγκαστικού σεξ ή έχουν κακοποιηθεί με διάφορους τρόπους ενώ πάνω από το 70% των δολοφονιών γυναικών είχαν δράστη τον σύζυγο τους.
Ν. Αφρική: Κάθε μέρα βιάζονται 147 γυναίκες
ΗΠΑ: Κάθε 90 δευτερόλεπτα βιάζεται μία γυναίκα.
Γαλλία: Κάθε χρόνο βιάζονται 25.000 γυναίκες.
Τουρκία: Το 35,6% των γυναικών έχουν πέσει θύμα βιασμού στο γάμο τους.
Αίγυπτος: Το 35% Των γυναικών έχουν πέσει θύμα ξυλοδαρμού στο γάμο τους.
Πακιστάν: Το 42% των γυναικών δέχονται τη βία ως μέρος της μοίρας τους.
Ν. Αφρική: Το 39% των σεξουαλικά ενεργών κοριτσιών έχουν υποστεί σεξουαλικό εξαναγκασμό.
Ινδία : Μέχρι και το 45% των έγγαμων ανδρών παραδέχθηκαν ότι κακοποιούν σωματικά τις συζύγους τους, σύμφωνα με έρευνα σε 6.902 άνδρες.
Η ενδο-οικογενειακή βία, θύματα της οποίας είναι κυρίως οι γυναίκες, αποτελεί φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις χώρες και τις κοινωνικές τάξεις. Στην Ελλάδα η άσκηση βίας μέσα στην οικογένεια θεωρείται αυστηρά οικογενειακή υπόθεση και υπάρχει έντονη κοινωνική προκατάληψη ως προς τη δημοσιοποίησή της.

Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις  17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.

Στατιστικά Στοιχεία για την Ελλάδα:

• Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες.
• Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.
• Από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών - θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, περίπου τέσσερις στις δέκα προέρχονται από τα Βαλκάνια.
• Η αντίληψη ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος, δεν επιβεβαιώνεται. 7 στις 10 γυναίκες - θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.
• Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ ένας στους δέκα εκ των δραστών είναι άνεργος.

ΒΑΡΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΣTO ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΩΝ ΡΕΠΟΥΜΠΙΚΑΝΩΝ Τομ Ντιλέι

Ένοχος για συνωμοσία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος κρίθηκε από τους ενόρκους δικαστηρίου στο Όστιν του Τέξας, ο πρώην επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών στη Βουλή των Αντιπροσώπων Τομ Ντιλέι, γνωστός με το προσωνύμιο «το σφυρί» για το...
δεσποτικό του στυλ.
Η κατηγορία εναντίον του αφορούσε συνωμοσία για να συγκεντρωθούν 190.000 δολάρια από δωρεές σε ρεπουμπλικάνους υποψήφιους τις εκλογές για την Πολιτεία του Τέξας το 2002.
«Οι αξιωματούχοι που ο λαός εκλέγει για να τον αντιπροσωπεύσουν πρέπει να λειτουργούν με εντιμότητα και δεοντολογία. Αν δεν το κάνουν, είναι υπόλογοι», δήλωσε η γενική εισαγγελέας της κομητείας του Τράβις Ρόζμαρι Λεμπεργκ.
Μετά την απόφαση αυτή, ο Ντιλέι αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης από 5 έως 99 χρόνια για το ξέπλυμα χρήματος και από 2 έως 20 χρόνια για τη συνωμοσία, καθώς και το ενδεχόμενο να κληθεί να πληρώσει πρόστιμο. Στο μεταξύ αφέθηκε ελεύθερος μέχρι την ανακοίνωση της ποινής του, η οποία θα γίνει στις 20 Δεκεμβρίου σε δικαστήριο του Τέξας, ενώ ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα ασκήσει έφεση.
«Αυτό είναι κατάχρηση εξουσίας, είναι κακοδικία, είμαι πολύ απογοητευμένος. Αλλά ότι κι αν είναι, θα συνεχίσουμε, ελπίζουμε ότι μπορούμε να φέρουμε την υπόθεση μπροστά σε ανθρώπους που κατανοούν το νόμο», δήλωσε ο Ντιλέι, μετά την απόφαση.
Ο Ντιλέι, πρώην ιδιοκτήτης εταιρείας ελέγχου φυτοφαρμάκων, εξελέγη για πρώτη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων το 1984 και ανέβηκε γρήγορα στα σκαλοπάτια της κομματικής ιεραρχίας, κερδίζοντας ένα καλό όνομα ως εξαιρετικός καταμετρητής ψήφων και παραγωγικός συλλέκτης χρηματοδοτήσεων.
Το 1994 ήταν μέλος της «Ρεπουμπλικανικής Επανάστασης», που πέτυχε τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων για πρώτη φορά ύστερα από 40 χρόνια και τότε ανέλαβε τα καθήκοντα του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της πλειοψηφίας, θέση που τον ανάδειξε ως το Νο3 των Ρεπουμπλικάνων στο σώμα.
Ο Ντιλέι συνέστησε έναν πολιτικό μηχανισμό που πέτυχε κομματικές νίκες με μικρή πλειοψηφία σε θέματα όπως οι φορολογικές περικοπές, η χαλάρωση ομοσπονδιακών κανονισμών.
Το 2005 εγκατέλειψε τη θέση του επικεφαλής της πλειοψηφίας όταν παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Τέξας για οικονομικές παραβάσεις σε προεκλογική εκστρατεία.
Παραιτήθηκε ντροπιασμένος από τη Βουλή το 2006, ενώ είχε βρεθεί να συνδέεται και με τον Τζακ Αμπράμοφ, έναν πρώην ρεπουμπλικάνο λομπίστα, ο οποίος είχε πιαστεί "στο δόκανο" μιας ομοσπονδιακής έρευνας για διαπλοκή στο Καπιτώλιο. Δύο από τους συνεργάτες του μάλιστα, παραδέχτηκαν την ενοχή τους για διαφθορά.
Μέσα σε έξι ημέρες, το 2004 επιπλήχθηκε από την επιτροπή δεοντολογίας της Βουλής των Αντιπροσώπων, για τρία διαφορετικά θέματα. Μία συλλογή δωρεών το 2002, την εξασφάλιση της βοήθειας μιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας σε μία πολιτική αντιπαράθεση στο Τέξας και την προσφορά πολιτικής εύνοιας σε ένα μέλος του σώματος σε μία προσπάθεια να κερδίσει την υπερψήφιση ενός νόμου για τη συνταγογράφηση.