Ο κορονοϊός ήδη αλλάζει τη Μέση Ανατολή

Του Κώστα Ράπτη από το capital.gr

Οι δραματικές ανακατατάξεις που φέρνει διεθνώς η πανδημία του κορονοϊού αφήνουν ήδη το ίχνος τους στην πλέον ασταθή περιοχή του κόσμου, τη Μέση Ανατολή, κλείνοντας παλαιότερα μέτωπα και αφήνοντας ως περισσότερο ευάλωτους παίκτες της περιοχής την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν και την Σαουδική Αραβία του πρίγκηπα διαδόχου Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν.

Η πρώτη εκκρεμότητα που έκλεισε στη σκιά της πανδημίας αφορούσε την εσωτερική κατάσταση του Ισραήλ, καθώς μέσα από απίθανους χειρισμούς ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου μετέθεσε μέχρι τον Μάιο την αναμέτρησή του με τη δικαιοσύνη (λόγω του δίμηνου κλεισίματος των δικαστηρίων) και ταυτόχρονα εξασφάλισε τη δυνατότητα σχηματισμού νέας κυβέρνησης, με τη στήριξη του βασικού αντιπάλου του Μπένι Γκαντς του “Γαλάζιου-Λευκού” κόμματος, ο οποίος επικαλέστηκε την ανάγκη εθνικής ενότητας μπροστά στην κρίση του κορονοϊού.

Τη στιγμή ακριβώς που ο Νετανιάχου αντιμετώπιζε τον χειρότερο εφιάλτη του, λόγω της πιθανότητας συγκυβέρνησης του “Γαλάζιου Λευκού” με το κόμμα των κοσμικών ρωσόφωνων του Άβιγκντορ Λίμπερμαν υπό την ανοχή της αραβικής Κοινής Λίστας, η μεταστροφή του Γκαντς αφήνει το κόμμα του σε κατάσταση ακραίας αποθάρρυνσης, από την οποία είναι αμφίβολο αν θα συνέλθει.

Κρούσματα κοροναϊού σε άστεγους: «Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε»

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Ηπανδημία του κοροναϊού φέρνει στην επιφάνεια, όχι μόνο τις μεγάλες ελλείψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά και την σχεδόν ολοκληρωτική απουσία κρατικών δομών και μηχανισμών υποστήριξης της κοινωνίας σε κάθε επίπεδο, από την στέγη και την τροφή, μέχρι την ψυχολογική υποστήριξη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απουσίας είναι η πρόνοια για τους άστεγους, η οποία καλύπτεται από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και από ένα μικρό κομμάτι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μπορεί αντικειμενικά να σηκώσει μέρος αυτής της ανάγκης.

Όπως, όμως, προκύπτει από τη συζήτηση του Tvxs.gr με τη γενική διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου, Ευγενία Θάνου, τα πράγματα σε ό,τι αφορά στο ζήτημα των αστέγων, είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε. Και η απουσία του κράτους αναδεικνύεται ακόμη μεγαλύτερη, όταν η ανάγκη για πρόνοια αφορά άστεγους που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης, η οποία είναι αδύνατον να προσφερθεί από ιδιώτες κάθε νομικής μορφής.

ΚΟΥΒΑ: Τα παιδιά της επανάστασης, είναι οι σημερινοί γιατροί του κόσμου

«Μιλάω εξ’ ονόματος όλων των παιδιών του κόσμου

που δεν έχουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί. Μιλάω εξ’ ονόματος των αρρώστων που δεν έχουν φάρμακα…. Μιλάω εκ μέρους όλων εκείνων που κάποιοι τους στέρησαν το δικαίωμα στη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.»

-|> Φιντέλ Κάστρο

Η Εργασία στην εποχή του κορωνοϊού

«Βρισκόμαστε σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Από την μια βρίσκεται ο κέρβερος που απειλεί με επιστροφή στην λιτότητα, την ανεργία, την φτώχεια και την επισφάλεια. Από την άλλη βρίσκεται ένας άλλος εναλλακτικός δρόμος που μας βοηθά να αποφύγουμε αφανώς τον κέρβερο και όλα τα δεινά που αυτός συμβολίζει και μας οδηγεί αφετέρου σε μια ασφαλή περιοχή για όλους τους εργαζόμενους αλλά και κάθε πολίτη ξεχωριστά»

Βρισκόμαστε στο μέσο μιας μεγάλης δομικής κρίσης, του υπάρχοντος κοινωνικού – οικονομικού συστήματος που επικρατεί σε απόλυτο βαθμό στις μέρες μας. Οι κρίσεις στην οικονομία δεν είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, ούτε απαραίτητα ο Αρμαγεδώνας. Είναι γνωστό, τουλάχιστον όπως υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι πως μια περίοδος ανάπτυξης δεν μπορεί να διαρκέσει παραπάνω από 5 με 8 έτη συναπτά. Η κρίση στην οποία σιγά – σιγά οδεύουμε ωστόσο δεν παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την τελευταία παγκόσμια οικονομική ύφεση του 2008. Η κρίση που λίγο – πολύ αρχίζουμε να διανύουμε σήμερα εξαιτίας μιας πανδημίας είναι πολυδιάστατη, πολυεπίπεδη και έχει ένα αρκετά μεγάλο βάθος.

Κρούσματα κοροναϊού σε αστέγους: «Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε»

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Ηπανδημία του κοροναϊού φέρνει στην επιφάνεια, όχι μόνο τις μεγάλες ελλείψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά και την σχεδόν ολοκληρωτική απουσία κρατικών δομών και μηχανισμών υποστήριξης της κοινωνίας σε κάθε επίπεδο, από την στέγη και την τροφή, μέχρι την ψυχολογική υποστήριξη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απουσίας είναι η πρόνοια για τους άστεγους, η οποία καλύπτεται από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και από ένα μικρό κομμάτι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μπορεί αντικειμενικά να σηκώσει μέρος αυτής της ανάγκης.

Όπως, όμως, προκύπτει από τη συζήτηση του Tvxs.gr με τη γενική διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου, Ευγενία Θάνου, τα πράγματα σε ό,τι αφορά στο ζήτημα των αστέγων, είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε. Και η απουσία του κράτους αναδεικνύεται ακόμη μεγαλύτερη, όταν η ανάγκη για πρόνοια αφορά άστεγους που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης, η οποία είναι αδύνατον να προσφερθεί από ιδιώτες κάθε νομικής μορφής.

Έτσι, η κ. Θάνου επισημαίνει, ότι μεταξύ των περίπου 1.000 αστέγων της Αθήνας - συμπεριλαμβανομένων τόσο εκείνων που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας, όσο και εκείνων που ζουν στον δρόμο - υπάρχουν χρήστες ουσιών και βαριά ψυχικά ασθενείς, για τους οποίους απουσιάζει κάθε ειδική φροντίδα. «Δεν υπάρχουν χώροι για τους άστεγους χρήστες και τους βαριά ψυχικά ασθενείς. Εκει υπάρχει πρόβλημα» λέει η κυρία Θάνου και συμπληρώνει: «Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ειδική φροντίδα, με εξειδικευμένο προσωπικό, που δεν υπάρχει».