Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

Ρήξη στο ΚΙΝΑΛ για το πανεπιστημιακό άσυλο

Το πρώτο ρήγμα στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ, λίγες μόλις εβδομάδες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, φαίνεται να προκαλεί το ζήτημα της επικείμενης κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, με τα κορυφαία στελέχη του να εμφανίζονται χωρισμένα στα δύο αναφορικά με τη στάση που θα πρέπει να τηρήσει το κόμμα στην ψηφοφορία επί του ζητήματος.

Δεν είναι λίγοι μάλιστα αυτοί που δηλώνουν ευθαρσώς πως το ΚΙΝΑΛ οφείλει να βρεθεί απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια.

Πρώτος ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, Μιχάλης Καρχιμάκης, εξέφρασε την αντίθεσή του με την προγραμματισμένη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Με ανάρτησή του στο Facebook, ο κ. Καρχιμάκης τόνισε πως «είναι θέμα επιλογής να σταθούμε στο πλευρό των φοιτητών, όπως επίσης είναι θέμα επιλογής να λέμε την αλήθεια». Πρόσθεσε ότι ο νόμος για το άσυλο προβλέπει «επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των ΑΕΙ αυτεπαγγέλτως σε περιπτώσεις κακουργημάτων (όπως είναι η εμπορία και διακίνηση ναρκωτικών), καθώς και εγκλημάτων κατά της ζωής και ύστερα από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση». Επομένως, ανέφερε ο κ. Καρχιμάκης, δεν υπάρχει νομοθετική έλλειψη για την αντιμετώπιση των παραβατικών συμπεριφορών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, «έλλειψη βούλησης υπάρχει».

Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ «λέει ψέματα, όταν διακηρύττει ότι νομοθετεί με γνώμονα τη νομιμότητα» και προσέθεσε ότι νομοθετεί «με γνώμονα την καταστολή οποιασδήποτε αντίδρασης στα σχέδια της, γιατί πλέον θα μπορεί να διαλύει την όποια αντίσταση/αντίδραση χωρίς να ρωτήσει κανένα, ούτε καν τον Πρύτανη!».

Ηλέ­κτρα Απο­στό­λου: Από την άνετη ζωή στην υπέρ­τα­τη θυσία για το λαό και την πα­τρί­δα


Σαν σή­με­ρα 26 Ιου­λί­ου 1944 βρί­σκε­ται πε­τα­μέ­νο στους δρό­μους της Αθή­νας ένα γυ­ναι­κείο σώμα πα­ρα­μορ­φω­μέ­νο και μι­σο­κα­μέ­νο: Ηταν το πτώμα της Ηλέ­κτρας Απο­στό­λου. Την είχε συλ­λά­βει η Ει­δι­κή Ασφά­λεια και την οδή­γη­σε στο άντρο της οδού Ελ­πί­δας. Εκεί την υπέ­βα­λαν σε φρι­κτά βα­σα­νι­στή­ρια για να της απο­σπά­σουν μυ­στι­κά για την ορ­γά­νω­ση της Αντί­στα­σης και το μη­χα­νι­σμό του ΚΚΕ, αφού η Ηλέ­κτρα ήταν μέλος της Επι­τρο­πής Πόλης της Κομ­μα­τι­κής Ορ­γά­νω­σης Αθή­νας του Κόμ­μα­τος.

Τη δράση και το φρι­κτό τέλος της Ηλέ­κτρας Απο­στό­λου πε­ρι­γρά­φει η Μέλπω Αξιώ­τη σε κεί­με­νό της στο πε­ριο­δι­κό «Ελ­λη­νι­κή Αρι­στε­ρά, Μη­νιαία Πο­λι­τι­κή Επι­θε­ώ­ρη­ση» (8-9/1965), τα σχε­τι­κά απο­σπά­σμα­τα του οποί­ου δη­μο­σιεύ­ου­με. Επί­σης, ανα­δη­μο­σιεύ­μου τη σχε­τι­κή ανα­φο­ρά της Αλέ­κας Πα­πα­ρή­γα για τη στάση της Ηλέ­κτρας Απο­στό­λου στα βα­σα­νι­στή­ρια, όπως τη δι­η­γή­θη­κε ΕΑ­Μί­της αστυ­φύ­λα­κας που ήταν παρών.
Η αφή­γη­ση της έλπως Αξιώ­τη

«Στα 1925, τότε που το ΚΚΕ έμπαι­νε μέσα σο στίβο της εθνι­κής ζωής κι άρ­χι­ζε τη με­γά­λη πο­ρεία του, μια μέρα σ’ έναν κε­ντρι­κό δρόμο της Αθή­νας στε­κό­ταν ένα κο­ρι­τσά­κι με δυο μαύ­ρες κο­τσι­δού­λες κι ένα κο­λα­ρι­στό άσπρο φου­στα­νά­κι κι έρι­χνε κρυ­φέ­ας μα­τιές τρι­γύ­ρω. ‘’Βρε τι κά­νεις εδώ;’’ Της λέει κά­ποιος γνω­στός που περνά και που ήξερε καλά την οι­κο­γέ­νεια. ‘’Σουτ, ου γνέ­φει η μικρή, μην πεις τί­πο­τα στο σπίτι. Μοι­ρά­ζω προ­κη­ρύ­ξει­ς’’. Που χώ­ρι­ζαν την κοι­νω­νία στα δύο