ΑΔΕΔΥ:Γενική Απεργία, Πέμπτη 27 Νοεμβρίου - Όλοι και όλες στην Απεργιακή Συγκέντρωση Πλατεία Κλαυθμώνος, ώρα 11:00πμ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΥΠΟΥ Α.Δ.Ε.Δ.Υ. 

Η ολομέτωπη επίθεση της Κυβέρνησης εναντίον των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων και ιδιαίτερα των Νέων μπαίνει σε νέα φάση με το γνωστό εκβιαστικό τρόπο που υπαγορεύουν οι δανειστές σε συνεργασία με την Κυβέρνηση. Η επανάληψη των ίδιων διλημμάτων για τη σωτηρία της χώρας που τα τελευταία 4 χρόνια έχουν οδηγήσει στην καταστροφή του κοινωνικού κράτους και τη δραματική συρρίκνωση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την εκτίναξη της ανεργίας σε τρομακτικά ποσοστά, έχουν επιστρέψει με ακραίο εκβιαστικό τρόπο.

Η συγκατάνευση της Κυβέρνησης στις νέες απαιτήσεις της Τρόικα – παρά τις πρόσφατες «διαβεβαιώσεις» για έξοδο από το μνημόνιο και επιστροφή στην «κανονικότητα» – που συνοδεύονται από σφαγιαστικά μέτρα στις συντάξεις και τους μισθούς, νέες απολύσεις στο Δημόσιο Τομέα, απελευθέρωσή τους στον Ιδιωτικό Τομέα και πλήρη αποδυνάμωση των συνδικάτων με απαγόρευση ακόμα και του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας, διαμορφώνουν ένα τοπίο απόλυτης ισοπέδωσης.

Κυβέρνηση - χορηγός της Digea. O λογαριασμός στους πολίτες

του Ν. Μιχαλίτση  

Όσοι νόμιζαν ότι τα πλούσια δώρα της κυβέρνησης στην κοινοπραξία των μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας, την Digea, τελείωσαν με την παραχώρηση του φάσματος συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης, έναντι πινακίου φακής, κάνουν μεγάλο λάθος.

Η Digea, τα ήθελε όλα για να ελέγξει σε απόλυτο βαθμό το τηλεοπτικό τοπίο της χώρας. Κατόρθωσε να το πετύχει, αφού σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση έστησαν μια υποτιθέμενη δημοπρασία, έναν "πλειοδοτικό" διαγωνισμό, στον οποίο δεν είχε τη δυνατότητα να συμμετάσχει κανένας άλλος, λόγω των πολυάριθμων διατάξεων των προδιαγραφών που φωτογράφιζαν με ακρίβεια την Digea. Θα μου πείτε, αυτό έρχεται σε σύγκρουση και με τον ίδιο τον ορισμό της δημοπρασίας ή του πλειοδοτικού διαγωνισμού, αφού για να πλειοδοτήσει κάποιος απαιτούνται τουλάχιστον δύο συμμετέχοντες. Και τί μ' αυτό; Στις ίδιες τις προδιαγραφές της "δημοπρασίας" υπήρχε ο εξωφρενικός όρος ότι, αν είναι μόνον ένας ο συμμετέχων, δεν ακυρώνεται ο διαγωνισμός αλλά συνεχίζεται. Τέτοιος όρος δεν έχει υπάρξει ποτέ σε διαγωνισμούς δημοσίου γιατί αντιβαίνει τον Κανονισμό Προμηθειών του Δημοσίου και την ενσωματωμένη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προβλέπουν ότι σε περίπτωση μιας μόνον συμμετοχής, ο διαγωνισμός ακυρώνεται και επαναλαμβάνεται για ευρύτερη συμμετοχή, ώστε να επωφεληθεί το Δημόσιο από τον ανταγωνισμό.

Κύριε Φορτσάκη, σπεύσατε!

«Συμβαίνει τώρα:

Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια άρχισαν κατάληψη ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων κατά 28%».

Η εικόνα του «Μπέρκλεϊ», του φημισμένου Πανεπιστημίου στην Καλιφόρνια την βδομάδα που πέρασε ήταν αυτή:

Κι αυτή:

Πλήρη δικαιώματα για τους κρατουμένους Ηρ. Κωστάρη και Ν. Ρωμανό

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. εκφράζει τη συμπαράστασή της στους απεργούς πείνας Ηρακλή Κωστάρη και Νίκο Ρωμανό που με το έσχατο αυτό μέσο αγωνίζονται για να τους παρασχεθούν οι προβλεπόμενες για όλους τους κρατούμενους εκπαιδευτικές άδειες. Και οι δύο έχουν όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις για αυτό, ενώ ο Ηρακλής Κωστάρης επί διόμισυ χρόνια πριν έπαιρνε τις σχετικές άδειες, χωρίς ποτέ να παραβιάσει τους όρους τους. Σταματήσαν να του χορηγούνται μετά την απόδραση του Χρ. Ξηρού αυθαίρετα και χωρίς αιτιολογία.

Καταδικάζει την εκδικητική, κινούμενη από λόγους πολιτικής αντιπαλότητας άρνηση της κυβέρνησης να επιτρέψει την ισονομία στις φυλακές, παραβιάζοντας απροκάλυπτα το νόμο και χρησιμοποιώντας τις διακρίσεις ως μέσο επιλεκτικής κοινωνικής και βιολογικής εξόντωσης των κρατουμένων. Είναι μία πολιτική συνεπής προς την όλη πολιτική οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης που υπηρετούν τα μνημόνια και ο καθημερινά αυξανόμενος αυταρχισμός της.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει την κυβερνητική αναλγησία και την αδιαφορία για την εκπλήρωση των αναγκών υγείας και εκπαίδευσης των κρατουμένων εξαντλεί το ενδιαφέρον της στη δημιουργία φυλακών τύπου Γ και υψίστης ασφαλείας, χώρων στέρησης δικαιωμάτων και απομόνωσης. Καλεί τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τη νεολαία, τους δικηγορικούς συλλόγους, τους κοινωνικούς φορεία, τα κόμματα να σταθούν στο πλευρό των Κωστάρη και Ρωμανού.

Απαιτεί την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας, για τον κίνδυνο της υγείας των οποίων ευθύνεται αποκλειστικά η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

“Αντισταθείτε”

Νίκος Μπογιόπουλος 

Την περασμένη Παρασκευή συμπληρώθηκαν 16 χρόνια από το θάνατο του«σκοτεινού συνωμότη» της ελληνικής ποίησης, του Μιχάλη Κατσαρού.

Αυτή η ασυμβίβαστη μορφή, ο μαχητής της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στις μάχες του Δεκέμβρη, ο αεροπόρος στο αλβανικό μέτωπο, ο δεσμώτης των «Ες – Ες» στο κολαστήριο Χατζηκώστα, μας είχε προειδοποιήσει ποιητικά πολύ νωρίς:

«Μην αμελήσετε/ Πάρτε μαζί σας νερό/

Το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία».

Ο Μιχάλης Κατσαρός, ο «ποιητής – προφήτης» όπως τον είχε αποκαλέσει ο Μίκης Θεοδωράκης, μας κληροδότησε μέσα από τη «Διαθήκη» του ό,τι θα μπορούσε να είναι η «διαθήκη» κάθε ανθρώπου απέναντι στα «ιερά σύμβολα» της εξουσίας.

Εκείνης της εξουσίας που μεθυσμένη από τους «θριάμβους» της και εφησυχασμένη από το «βόλεμα» των υπηκόων της, ξεχνά πόσο εφήμερη και πόσο ευάλωτη είναι όταν θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Αντίσταση των αρνητών της.

Το... Γερμανικό Δημόσιο αγόρασε το αεροδρόμιο Κέρκυρας!

Του Γιαννη Ανδριώτη

Οι περίφημες επενδύσεις μας έρχονται από τους... δανειστές, αυτούς που με όχημα το διογκωμένο χρέος έριξαν στα τάρταρα τις τιμές της ελληνικής δημόσιας περιουσίας και την αγοράζουν δίνοντάς μας χρήματα τα οποία... τα παίρνουν πίσω λόγω χρέους! 

Η εταιρία Fraport με την κοινοπραξία που έχει δημιουργήσει μαζί με τον Όμιλο Κοπελούζου, είναι η «νικήτρια» του διαγωνισμού για τα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, μεταξύ των οποίων και αυτού της Κέρκυρας.

Μεγαλομέτοχοι της Fraport είναι φορείς του γερμανικού δημοσίου, ήτοι η Περιφέρεια του Έσσε με ποσοστό 31.5%, η κρατική Lufthansa με ποσοστό 8,45% και η Φρανκφούρτη μέσω του δημόσιου φορέα μεταφορών... 

Ελέγχουν όλο τον τουρισμό στα Επτάνησα!

Η κοινοπραξία Fraport - Ομίλου Κοπελούζου αποκτά τον αποκλειστικό έλεγχο των αερομεταφορών σε όλο το Ιόνιο, αφού αγόρασε όλα τα αεροδρόμια που εξυπηρετούν τα Επτάνησα (εκτός από την Κέρκυρα συμπεριλαμβάνονται τα αεροδρόμια της Ζακύνθου, του Ακτίου και του Αργοστολίου)!

Ως νέος ιδιοκτήτης, η κοινοπραξία «θα είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση, ανάπτυξη, επέκταση, συντήρηση και εκμετάλλευση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων μέχρι το 2055. Τα αεροδρόμια που βρίσκονται στην ηπειρωτική χώρα είναι τα εξής: Άκτιο (PVK), Καβάλα (KVA) και Θεσσαλονίκη (SKG). Τα υπόλοιπα βρίσκονται στα εξής νησιά: Κέρκυρα (CFU), Κρήτη/ Χανιά (CHQ), Κεφαλονιά (EFL), Κως (KGS), Μυτιλήνη (MJT), Μύκονος (JMK), Ρόδος (RHO), Σάμος (KGS), Σαντορίνη (JTR), Σκιάθος (JSI) και Ζάκυνθος (ZTH). 

«Έκανα ό,τι ακριβώς έχω εκπαιδευτεί να κάνω»

Κυκλοφορoύν στο διαδίκτυο δηλώσεις του Αμερικανού αστυνομικού που δολοφόνησε εν ώρα υπηρεσίας έναν άοπλο δεκαοχτάχρονο αφροαμερικανό, και απαλλάχτηκε από τη δικαιοσύνη (με την αιτιολογία ότι δεν υπάρχει «ι-καν-ός» λόγος να δικαστεί), κάνοντας την οργή χιλιάδων Αμερικανών να ξεχειλίσει στους δρόμους. Δεν προξενεί εντύπωση η προσπάθεια κακοποίησης της κοινής λογικής από τα «επιχειρήματα» («Ένιωσα σαν ένα 5χρονο που αντιστέκεται στον Χαλκ Χόγκαν»…) του δολοφόνου ―που προφανώς κάποιοι αδρά αμειβόμενοι δικηγόροι τον έβαλαν να πει. Ούτε ο κυνισμός στις περιγραφές ―που κάποιοι, και εδώ στον τηλεοπτικό μας μικρόκοσμο, θα αποκαλούσαν ρεαλισμό― που σοκάρει. (Εξάλλου το τι είναι σε θέση να σοκάρει σήμερα τη βυθισμένη στη νιρβάνα της αποχαύνωσης και τη μιζέρια μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας χωράει πολλή συζήτηση).

Διαβάζοντας τις δηλώσεις του δολοφόνου αστυνομικού μετά το έγκλημα («Έχω καθαρή τη συνείδησή μου(…)ξέρω ότι έκανα σωστά τη δουλειά μου»), δεν μπορείς να μη «θαυμάσεις» τα αποτελέσματα της διαδικασίας που τόσο μεθοδικά και απαρέγκλιτα κινούν οι μηχανισμοί της εξουσίας για να τρώσουν αρχικά, να διαβρώσουν και τελικά να απονεκρώσουν τη συνείδηση αφαιρώντας την σαν σάπιο δόντι από την ανθρώπινη υπόσταση. Μια διαδικασία που ξεκινάει για τον καθένα από τα πρώτα κιόλας βήματα στη ζωή και ―μέσα από την οικογένεια, την εκπαίδευση, το στρατό, τη δουλειά, τις σχέσεις μεταξύ των φύλων, την ψυχαγωγία κλπ.― τον σημαδεύει μέχρι να κάμψει κάθε πιθανή του αντίσταση και να τον παρασύρει, στην πιο ανώδυνη για το σύστημα περίπτωση, στο αναπαυτικό βάθος ενός καναπέ. Ή, για κάποιους που δεν πρόβαλαν ποτέ αντίσταση ―πρόθυμους και χωρίς ηθικές ή άλλες αναστολές― στην κατασκευή μιας ψυχρής δολοφονικής μηχανής ρυθμισμένης να συνθλίβει κάθε τι ζωντανό και αιματώδες που αμφισβητεί την ομοιογένεια του πολτού. Φτάνει το έγκλημα να συντελεί στη συνέχιση αυτής της διαδικασίας για να γυρίσει ο δολοφόνος άσπιλος «στη δουλειά του» και να συνεχίσει να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο αφεντικό που για αυτό ακριβώς τον πληρώνει.

Η ανθρωποσφαγή του «Νέου Αμερικανικού Αιώνα»

Η απελπισία του «Νέου Αμερικανικού Αιώνα». Στρατιωτικό νεκροταφείο των χιλιάδων Αμερικανών θυμάτων των πολέμων της τελευταίας 15ετίας.

«Πολλαί μορφαί των δαιμονίων, πολλά δ’ αέλπτως κραίνουσι θεοί· και τα δοκηθέντ’ ουκ ετελέσθη, των δ’ αδοκήτων πόρον ηύρε θεός· τοιόνδ’ απέβη τόδε πράγμα» (Με διάφορους τρόπους παρεμβαίνουν οι άνωθεν δυνάμεις, και κατ’ ανέλπιστο τρόπο ρυθμίζουν τα πράγματα οι θεοί. Αυτά που αναμένονταν εξώκειλαν, ενώ τα απίθανα έκανε ο θεός πράξη. Έτσι, λοιπόν, τελείωσε κι αυτή η ιστορία)

[Ευρυπίδη, Βάκχαι]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η ζωή είναι κωμωδία για εκείνους που σκέπτονται, τραγωδία για εκείνους που αισθάνονται και ανοικτό βιβλίο γι’ αυτούς που ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τα γεγονότα.

Αυτό το τελευταίο εννοούσε, πάνω κάτω, κι ένα πολύ ενοχλητικό παράδοξο του Γκαίτε, που είχε πει: «Τι είναι πιο δύσκολο απ’ όλα; Αυτό που μοιάζει να είναι το ευκολότερο: το να δεις με τα μάτια σου αυτό, που βρίσκεται μπρος στα μάτια σου».

Είναι γεγονός ότι ο κόσμος μας σήμερα είναι διαφορετικός απ’ ό,τι ήταν πριν από δέκα ή και πέντε ακόμα χρόνια. Η κατάσταση στον πλανήτη είναι εξαιρετική ασταθής και ομιχλώδης.

Στην κόλαση των «παραδείσων»

του Πέτρου Σταύρου

Πέρα από τις πρώτες «οργισμένες» αντιδράσεις κρατών, κομμάτων και μέσων ενημέρωσης για το σκάνδαλο του φορολογικού «παραδείσου» του Λουξεμβούργου, πώς προχωράμε; Τι προτείνεται για την αντιμετώπιση του φαινομένου πέρα από τα αυτονόητα, όπως η αναγκαιότητα της φορολογικής εναρμόνισης των κρατών της ευρωζώνης; Τα ερωτήματα δεν έχουν τελειωμό. Γιατί δεν τιμωρείται και το Λουξεμβούργο όπως η Κύπρος; Γιατί η φορολογική εναρμόνιση της Ε.Ε. δεν προχωρά και σε θέματα φορολόγησης επιχειρήσεων, αλλά παραμένει μόνο σε αυτά του ΦΠΑ; Τι αποτελέσματα θα είχε η «τιμωρία» του Λουξεμβούργου; Ποια κράτη μετατρέπονται σε φορολογικούς «παραδείσους» και γιατί;Ποια κράτη γίνονται φορολογικοί «παράδεισοι» και γιατί. Οι μεγαλύτεροι φορολογικοί «παράδεισοι» βρίσκονται στο κέντρο του Μανχάταν και το city του Λονδίνου, και όχι σε κάποιο εξωτικό νησί. Οι περιοχές των μητροπολιτικών κέντρων του χρηματιστηριακού καπιταλισμού αποτελούν και τους μεγαλύτερους φορολογικούς «παραδείσους». Ξέρουμε πολύ καλά πως η φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών και του κινητού (σε τίτλους) πλούτου ουδέποτε φορολογήθηκε στον ίδιο βαθμό με άλλες οικονομικές δραστηριότητες και μορφές πλούτου.

Εκτός από τις παραπάνω περιοχές, που χωροθετούνται στις πρωτεύουσες των μεγάλων καπιταλιστικών κρατών και σχηματισμών (τέτοια περίπτωση είναι και το Λουξεμβούργο, τηρουμένων των αναλογιών), μεγάλες πιθανότητες να αποτελέσουν «παραδείσους» έχουν μικρά κράτη, που ο πληθυσμός τους δεν υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο, διαθέτουν σχετικά υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, ανεπτυγμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα και διαρκή πολιτική σταθερότητα. Το τελευταίο χαρακτηριστικό, η πολιτική σταθερότητα, σύμφωνα με έρευνες, ανεβάζει τις πιθανότητες ένα μικρό κράτος με λιγοστό και σχετικά ευκατάστατο πληθυσμό να αποτελέσει φορολογικό «παράδεισο» από το 25% στο 61% (βλ. D. Dharmapala, J. R. Hines Jr, «Which countries become tax havens?», Journal of Public Economics, 93, 2009). Τα μικρά αυτά κράτη διαθέτουν ένα γνώρισμα που δεν διαθέτουν οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις: εντός τους, η γενική κεφαλαιακή σχέση αναπαράγεται ευκολότερα και φτηνότερα, λόγω του μεγέθους του κράτους, καθώς και του πληθυσμού (μικρού και ευκατάστατου). Τα περισσότερα αγαθά αποκτώνται με το πρωτογενές εισόδημα των κατοίκων, και όχι με τη βοήθεια δευτερογενών αναδιανεμητικών θεσμών. Τα μεγάλα καπιταλιστικά κράτη, αντίθετα, και έχουν μεγάλες ανάγκες ειδικής και γενικής αναπαραγωγής του καπιταλισμού τους, και δεν μπορούν να αποφύγουν τη σημαντική φορολόγηση των εισοδημάτων.

"Πάντα με τους λησμονημένους"

Τρία ποιήματα του Κώστα Δεσποινιάδη από την συλλογή "Πάντα με τους λησμονημένους" 

Η ζωή μου στοιχειωμένη από ημερομηνίες

θάνατοι, επέτειοι, χωρισμοί.

Δεν ξέρω για τον χρόνο,

αλλά το ημερολόγιο

είναι μια ανθρώπινη επινόηση

φριχτή

που πελεκάει τη μνήμη

____________

Βόλτα με τον παππού στο βουνό• κόβει ξύλα για τον χειμώνα•

μου μιλά για την αναγκεμένη ζωή του- πόλεμος, εμφύλιος,

φτώχεια, μουγκή λαλιά•

μου δείχνει δέντρα, λουλούδια και ζούδια•

τι τρώγεται, τι είναι επικίνδυνο, τι πρέπει να προσέχω•

τίποτα από αυτά δεν μου χρειάστηκε στην πόλη

κι ήμουν ολότελα απροετοίμαστος για όλα,

αλλά πούν’ τος να με πάρει ξανά,

να φύγω απ’ τα άθλια της ζωής μου.

______________

Πουτάνα μνήμη, άδικη

ό,τι ωραίο έζησα λιώνει

σαν να ’ταν χιόνι

κι όλα τα άσχημα εδώ

βουνά αμετακίνητα.

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/11/blog-post_527.html

Απολύεσαι!

Του Λαέρτη Τανακίδη, φιλολόγου, πρώην προέδρου της ΟΛΜΕ

Ήδη έχουν ξεχαστεί τα δύο περιστατικά σε Πάτρα και Ηράκλειο που καταγγέλθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Εγκυμονούσες εργαζόμενες κλήθηκαν να διακόψουν την κύηση ή αλλιώς να αποχωρήσουν από την εργασία τους.

Η εργαζόμενη από το Ηράκλειο κατήγγειλε ότι ο εργοδότης την απείλησε με βάναυσο τρόπο: «Αν θέλεις να κρατήσεις τη δουλειά, δε θα κρατήσεις το παιδί. Να υποβάλεις παραίτηση, γιατί, αν γεννήσεις, δε θα είναι δυνατόν να απολυθείς για 18 μήνες. Και για να πάρεις τα δεδουλευμένα, να δηλώσεις ότι αποχωρείς οικειοθελώς».

Δεν είναι μεμονωμένα κρούσματα αυθαιρεσίας. Απλώς αυτά ήρθαν με δραματικό τρόπο στην επιφάνεια. Είναι κοινό μυστικό ότι από το φόβο της απόλυσης και της ανεργίας οι εργαζόμενοι έχουν παραδοθεί απροστάτευτοι στους εργοδότες: αμοιβές καταβάλλονται τμηματικά και με μεγάλη καθυστέρηση. Ωράρια δεν τηρούνται, χωρίς βέβαια καταβολή υπερωριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τράπεζες, στις όποιες οι εργαζόμενοι παραμένουν και μια και δυο, κάποτε και τρεις ώρες μετά τη λήξη του ωραρίου.

Φρούριο προς τα έξω, φυλακή μέσα

Και ο πόλεμος καλά κρατεί στα σύνορα της χώρας. Με θύματα εκατοντάδες νεκρούς, γυναίκες κυρίως και παιδιά, με αιχμαλώτους, με στρατόπεδα για όσους ξέφυγαν το θάνατο, με οπλισμό και εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, με εμπόρους όπλων που πλουτίζουν, αξιωματούχους που γκεμπελίζουν, με πόλεμο λέξεων και αριθμών στην υπηρεσία της προπαγάνδας, με τις επιστήμες να υποκλίνονται στις ανάγκες του πολέμου, όχι μόνο η ηλεκτρονική και η τεχνολογία, αλλά και η οστεομετρική και η ανθρωπομετρία η ιατρική δηλαδή στην υπηρεσία των απελάσεων.

Και παρ' όλα αυτά, ανέγγιχτοι από την προπαγάνδα, αψηφώντας τον κίνδυνο, τα στρατόπεδα, τα 18μηνα χωρίς τέλος, τα άθλια κρατητήρια, προκαλώντας την κοινή λογική, συνωστίζονται στις βάρκες και τα συρματοπλέγματα οι πρόσφυγες της φτώχειας, των πολέμων, των φυσικών καταστροφών και της κοινωνικής διάλυσης για να περάσουν στην Ευρώπη.

Τη δύναμη αυτής της φυγής ούτε οι φράχτες ούτε τα τείχη ούτε οι πνιγμένοι ούτε η πολύφερνη Frontex μπορούν να σταματήσουν. Η μετανάστευση των ημερών μας είναι μετανάστευση απελπισίας, φυγής χωρίς επιστροφή, είναι προσφυγική. Και είναι πιο απαγορευμένη παρά ποτέ στην Ιστορία, χωρίς προοπτική και χωρίς μηχανισμούς ένταξης, παραδομένη σε οργανωμένα δίκτυα μετακίνησης που αποκομίζουν τεράστια κέρδη εκθέτοντας στον κίνδυνο του πνιγμού τους φυγάδες και στο δέος της πολύχρονης κάθειρξης τους άτυχους οδηγούς.

Πρωτόγνωρα πράγματα για την Ελλάδα

Φωτιά στο πολιτικό σκηνικό έχουν βάλει οι καταγγελίες της βουλευτίνας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Σταυρούλας Ξουλίδου, για προσπάθεια χρηματισμού της με 3 εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Το πρόσωπο που προσπάθησε να δωροδοκήσει την κυρία Ξουλίδου δεν πήγε στο ραντεβού και η κυρία Ξουλίδου έχασε τα 3 εκατομμύρια ευρώ, οπότε αποφάσισε να τον καταγγείλει.

Πολλοί βουλευτές από όλα τα κόμματα επικοινώνησαν με την κυρία Ξουλίδου και της ζητούσαν τους δώσει το όνομα αυτού που προσπάθησε να την χρηματίσει, ώστε να χρηματιστούν κι αυτοί.

Εν τω μεταξύ, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ αισθάνονται κορόιδα που θα ψηφίσουν τζάμπα νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οπότε σκέφτονται τώρα να ζητήσουν από 2-3 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας.

Ο Άνθρωπος του Μπόσκοπ και οι ηλίθιοι πρόγονοι μας

Οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί το ανθρώπινο είδος συμπεριφέρεται τόσο ηλίθια;

Συμφωνώ ότι έχουμε εκλάμψεις σοφίας, κυρίως στις τέχνες και στις επιστήμες, όμως αυτές είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Το συνολικό ποσό ηλιθιότητας είναι απροσμέτρητο.

Ο homo sapiens sapiens δεν είναι υπόδειγμα σοφίας.

Διαβάζοντας το βιβλίο brain science “Μεγάλος Εγκέφαλος”, των Gary Lynch – Richard Granger, ανακάλυψα ότι υπάρχει λογική εξήγηση για την ηλιθιότητα που χαρακτηρίζει το είδος μας. Αυτή είναι επιμελώς κρυμμένη, όχι λόγω κάποιας σκευωρίας εβραιομασώνων κομμουνιστών, αλλά επειδή οι παλαιοντολόγοι και οι ανθρωπολόγοι, όταν έρχονται αντιμέτωποι μ’ αυτό το γεγονός νιώθουν κάπως awkward.

(Awkward, ωραία αγγλική λέξη που δεν μπορεί να μεταφραστεί. Δεν είναι η αμηχανία.

Περιφραστικά: Να λες σε κάποιον, φιλικά, ότι γέμισε η χώρα Αλβανούς. Και να σου λέει: Κι εγώ Αλβανός είμαι.)

Το χρονικό των γεγονότων στο Φέργκιουσον

Σύσσωμη η αμερικανική γνώμη έχει συγκλονιστεί
με την υπόθεση της άδικης δολοφονίας του νεαρού Μάικλ Μπράουν στις 9 Αυγούστου από πυρά αστυνομικού στο Φέργκιουσον Μιζούρι, αλλά και την χθεσινή απόφαση των ενόρκων να μην παραπεμφθεί σε δίκη ο κατηγορούμενος αστυνομικός Ντάρεν Γουίλσον.

Δείτε παρακάτω το βίντεο με όλες τις εξελίξεις αυτή την ώρα και το εκτενές ρεπορτάζ του ABC news.

ME ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ - “BOMBA” ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΗ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙA AKINHTH ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ!

ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ !

ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ! ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ 71 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΤΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Το τελειωτικό χτύπημα στη μικρομεσαία ακίνητη περιουσία εκατοντάδων χιλιάδων υπερχρεωμένων νοικοκυριών ετοιμάζεται να δώσει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με ρύθμιση-"βόμβα" που συμπεριέλαβαν στο πολυσέλιδο νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίαςο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χαρ. Αθανασίου,οιπλειστηριασμοί ακινήτων για χρέη προς τις τράπεζες, θα διενεργούνται από το 2016, με τιμές εκκίνησης τις πολύ χαμηλές εμπορικές αξίες, αντί των αρκετά πιο υψηλών αντικειμενικών. Πρόκειται για ρύθμιση –δώρο στους κερδοσκόπους που αναμένεται να οδηγήσει χιλιάδες οφειλέτες σε μαζικόξεσπίτωμα.

Συγκεκριμένα, στα άρθρα 993 και 995 του Κώδικα αναφέρεται ρητά ότι η τιμή της πρώτης προσφοράς για το εκπλειστηριαζόμενο ακίνητο είναι η εμπορική αξία όπως αυτή προσδιορίζεται κατά τον χρόνο της κατάσχεσης και όχι η αντικειμενική όπως ορίζει η ισχύουσα ρύθμιση. Συγκεκριμένα , μάλιστα, σύμφωνα με το σχέδιο ορίζεται τιμή εκκίνησης πλειστηριασμού τα 2/3 της εμπορικής αξίαςτου ακινήτου ,ενώ μέχρι να δημιουργηθεί το σύστημα αυτό (τέλος του 2015) θα ισχύει το υπάρχον σύστημα της αντικειμενικής αξίας. Το "νέο σύστημα" θα αρχίσει να εφαρμόζεται δηλαδή, σύμφωνα με πληροφορίες του ημερησίου τύπου, από το 2016. Μέχρι τότε οι πλειστηριασμοί θα ξεκινούν από τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας.

Ο άσπονδος φίλος μου

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Μπαίνοντας γρήγορα στο σπίτι, βρεγμένος ως το κόκαλο, πήγα κατευθείαν στο μπαλκόνι.

Εκεί με περίμενε, όπως κάθε φορά μετά από κάποια διαδήλωση, ο άσπονδος φίλος μου.

Είχε πάρει εκείνο το ειρωνικό του ύφος, όπως συνήθως, και μου χαμογελούσε κουνώντας...

το κεφάλι.

- Σου τα έλεγα εγώ αλλά δεν με άκουγες. Τι κατάλαβες που ξαναπήγες στο Σύνταγμα; Βγήκε τίποτα;

- Σαν τι περίμενες να βγει;

- Εγώ; Τίποτα! Εσύ περίμενες ότι θα έρθουν τα πάνω, κάτω.

- Δε με παρατάς λέω εγώ μες στα νεύρα μου; Άντε μην τα μαζέψεις όλα εσύ.

- Μπα! Έχουμε νευράκια; Εγώ σου φταίω που παίχτηκε το ίδιο έργο για μία ακόμη φορά; Πόσοι μαζευτήκατε; Καμιά δεκαριά χιλιάδες;

- Όχι, ήταν πολλοί περισσότεροι. Μπορεί και εκατό χιλιάδες.

- Σώπα! Αλήθεια; Μια διμοιρία των ΜΑΤ μπορεί να τα βάλει με 10.000 κόσμο. Βάλε πόσες διμοιρίες ήταν, πρόσθεσε και τους γνωστούς διακόσιους. Αρκούσαν για να σας διαλύσουν σε πέντε λεπτά.

Οι αναλώσιμοι

Μαλούχος Γεώργιος 

Πως το έλεγαν; Α ναι, ήταν το διαβόητο success story: έτσι χαρακτήριζε, όπως όλοι θυμούνται, την ελληνική υπόθεση η προπαγάνδα του μεγάρου Μαξίμου. Το λέγανε τόσο πολύ, που κόντευαν να το πιστέψουν και οι ίδιοι. Όπως έλεγαν ότι έχουν… «κανονίσει» για την υπόθεση του χρέους, όπως έλεγαν ότι η ανάπτυξη επέστρεψε στην Ελλάδα, όπως έλεγαν ότι θέλουν τους φορολογικούς συντελεστές στο ενιαίο 15%, όπως έλεγαν όλα αυτά τα ασύστολα ψεύδη με τα οποία βομβάρδιζαν επί μήνες την κοινή γνώμη…

Φυσικά, όλα αυτά, ήταν απλώς παραμύθια, όπως έχουμε αμέτρητες φορές πει. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή εξουσία και ότι είναι έρμαιο μιας τρόικας η οποία κάθε άλλο παρά ενδιαφέρεται για την πορεία της Ελλάδας. Εχει τη δική της και μόνον ατζέντα και αυτήν υπηρετεί, διαλύοντας τη χώρα την οποία υποτίθεται ότι σώζει…

Στο πλαίσιο αυτό, χρειάστηκαν μέχρι σήμερα τέσσερις κυβερνήσεις, οι οποίες αναλώθηκαν η μία μετά την άλλη, όπως τα μελάνια ενός εκτυπωτή που τελειώνουν και μετά τα πετάς…

Ο ΜΑΤΑΤΖΗΣ ΝΕΡΟ ΝΑ ΠΙΕΙ, Ο ΡΑΜΦΟΣ ΝΑ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙ

Διονύσης Ελευθεράτος

Ο ηλεκτρονικός Φορτσάκης, ο αδαής «φιλόσοφος»,  τα «κορακιασμένα» όργανα και η εφ’ όλης της ύλης αρπαγή

H ληστεία δεν είναι μόνο παρα­τεταμένη αλλά κι εφ’ όλης της ύλης οργανωμένη. Αρνείται να περιοριστεί στα του ΕΝΦΙΑ, της περικοπής μισθών και συ­ντάξεων, της δημόσιας περιουσίας. Πλάι στην οικονομική αρπαγή, σηκώνουν τα μανίκια δι­άφοροι ακόμη «λήσταρχοι», βγαλμένοι μέσα από τη μούχλα και το έρεβος που διαδέχθη­καν τις φανφάρες του μεταμοντερνισμού. Αδη­μονούν λοιπόν να ληστέψουν -με τον τρόπο τους- και …«άνθρωποι του πνεύματος». Να ληστέψουν δικαιώματα και αλήθειες. Διαφέ­ρουν από τους άλλους, ως προς το εξής: τα αντικείμενα της αρπαγής σκο­πεύουν να τα αφανίσουν όχι να τα μεταβιβάσουν σε πορτοφό­λια, θυρίδες ή ταμεία της οικο­νομικής ελίτ.

Φορτσάκηδες βάλθηκαν να αρπάξουν το δικαίωμα στη δι­εκδίκηση και να κάνουν delete στην ίδια την ύπαρξη και τη λει­τουργία των φοιτητικών συλλό­γων. Δεν μένει να πούμε πολ­λά για την πεμπτουσία του -εν προκειμένω διατυπωμένου σε ηλεκτρονική μορφή- δόγμα­τος «απόφαση να λαμβάνεται με πλειοψηφία και επί των από­ντων». Θα ασχοληθούμε σοβα­ρά (λέμε, τώρα) μόνο εάν κά­ποιος εκ των οπαδών της ιδέ­ας εκτείνει το προτεινόμενο πεδίο εφαρμογής της προς τα «πάνω».