Και ο πόλεμος καλά κρατεί στα σύνορα της χώρας. Με θύματα εκατοντάδες νεκρούς, γυναίκες κυρίως και παιδιά, με αιχμαλώτους, με στρατόπεδα για όσους ξέφυγαν το θάνατο, με οπλισμό και εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, με εμπόρους όπλων που πλουτίζουν, αξιωματούχους που γκεμπελίζουν, με πόλεμο λέξεων και αριθμών στην υπηρεσία της προπαγάνδας, με τις επιστήμες να υποκλίνονται στις ανάγκες του πολέμου, όχι μόνο η ηλεκτρονική και η τεχνολογία, αλλά και η οστεομετρική και η ανθρωπομετρία η ιατρική δηλαδή στην υπηρεσία των απελάσεων.
Και παρ' όλα αυτά, ανέγγιχτοι από την προπαγάνδα, αψηφώντας τον κίνδυνο, τα στρατόπεδα, τα 18μηνα χωρίς τέλος, τα άθλια κρατητήρια, προκαλώντας την κοινή λογική, συνωστίζονται στις βάρκες και τα συρματοπλέγματα οι πρόσφυγες της φτώχειας, των πολέμων, των φυσικών καταστροφών και της κοινωνικής διάλυσης για να περάσουν στην Ευρώπη.
Τη δύναμη αυτής της φυγής ούτε οι φράχτες ούτε τα τείχη ούτε οι πνιγμένοι ούτε η πολύφερνη Frontex μπορούν να σταματήσουν. Η μετανάστευση των ημερών μας είναι μετανάστευση απελπισίας, φυγής χωρίς επιστροφή, είναι προσφυγική. Και είναι πιο απαγορευμένη παρά ποτέ στην Ιστορία, χωρίς προοπτική και χωρίς μηχανισμούς ένταξης, παραδομένη σε οργανωμένα δίκτυα μετακίνησης που αποκομίζουν τεράστια κέρδη εκθέτοντας στον κίνδυνο του πνιγμού τους φυγάδες και στο δέος της πολύχρονης κάθειρξης τους άτυχους οδηγούς.
Δεν είναι μόνο η τελειοποίηση των συστημάτων έλεγχου και επιτήρησης, η στρατιωτικοποίηση των συνόρων, οι επιχειρήσεις αποτροπής με τα πομπώδη ονόματα άρειων θεών και ηρώων (Δίας, Ποσειδώνας, Θησέας). Η μεταφορά του πολέμου μέσα στη χώρα δεν αρκείται να στήνει ασφυκτικά πογκρόμ στο κέντρο των πόλεων και στρατόπεδα στις παρυφές τους, αλλά οικοδομεί ένα πρωτοφανές πλέγμα θεσμικού αποκλεισμού με νομικά όπλα πιο ισχυρά και από τις ανθρωποκτόνες απωθήσεις στη θάλασσα, αποκλείοντας κάθε πρόσβαση στη δουλειά, την υγεία, στην κατοικία, την παιδεία, απαγορεύοντας την οικογένεια, ποινικοποιώντας την εργασία, τη φιλοξενία, την ίδια την κοινωνική υποστήριξη, κοστολογώντας με απάνθρωπες ποινές τη μεταφορά για την είσοδο έως και την αποτυχημένη προσπάθεια εξόδου, ακρωτηριάζοντας κάθε ελπίδα για ζωή.
Και όλα αυτά με τις πλάτες της Ευρώπης, που κάνει πως ανατριχιάζει με τη βαρβαρότητα, τη χρηματοδοτεί όμως με τεράστια κεφάλαια για την αποτροπή και τον αποκλεισμό, πλουτίζοντας τις ιδιωτικές εταιρείες που αναλαμβάνουν την τεχνολογική υποστήριξη, τις κατασκευές, τη σίτιση, την επιτήρηση και τη διαχείριση των κρατουμένων. Η Ευρώπη αποκαλύπτει τον τρόμο της μπροστά στην ιδέα ότι θα πρέπει να μοιραστεί ένα μέρος της ευημερίας της πληρώνοντας το τίμημα για τις πολιτικές εκμετάλλευσης, απομύζησης, υπονόμευσης και καταστροφής που εφάρμοσε στο υπόλοιπο του πλανήτη.
Και η Ελλάδα της κρίσης καλείται να υποστεί τις συνέπειες των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων σε απόλυτο αδιέξοδο, θεσμικά αποκλεισμένων, κοινωνικά περιθωριοποιημένων και νομικά εγκλωβισμένων σε μια χώρα που δεν μπορεί, δεν θέλει αλλά και δεν της επιτρέπεται να τους εντάξει.
Το μεταναστευτικό φαινόμενο, με τις σημερινές του διαστάσεις, είναι η συνέπεια της παγκοσμιοποίησης της φτώχειας και της ανισότητας. Και θα το ξαναπούμε ακόμη μια φορά ότι ο πόλεμος ενάντια στους μετανάστες είναι πόλεμος ταξικός, είναι ο πόλεμος ενάντια στους φτωχότερους, στο πιο αποκλεισμένο κομμάτι της κοινωνίας, είναι η πολιτική εκείνη που στρέφει το φτωχό ενάντια στο φτωχότερο για να μη στραφεί ενάντια στον πλούτο.
Στον πόλεμο αυτό αξιακά είμαστε με το μέρος των φτωχών και των φτωχότερων και ενάντια στους πλούσιους, γιατί πιστεύουμε στην κοινωνία της ισότητας, πιστεύουμε στην αλληλεγγύη ως όπλο στον αγώνα για κοινωνική χειραφέτηση, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Πιστεύουμε σε έναν κόσμο όπου τα σύνορα δεν θα χωρίζουν τους λαούς και δεν θα πνίγουν τους ανθρώπους.
Και σήμερα, σε συνθήκες μιας σκόπιμης οικονομικής κρίσης, όταν μέσα από τη διαχείριση της μετανάστευσης το κράτος ασκείται στο φασισμό και η κοινωνία σπρώχνεται στο μίσος και τη διάκριση, τα κοινωνικά κινήματα καλούνται να διαχειριστούν επίδικα που είναι δύσκολα και ενοχλητικά και να υπερασπιστούν προτάσεις καθόλου αρεστές.
- Παραμένει πρωταρχικό επίδικο η μάχη των συνόρων, αφού εκεί μαίνεται ο πόλεμος και εκεί στήνονται οι εκατόμβες των θυμάτων. Ενάντια στις απελάσεις και τις επαναπροωθήσεις, στα Φαρμακονήσια, τα στρατόπεδα «υποδοχής» και τις εξοντωτικές ποινές, το κίνημα με κάθε τρόπο πρέπει να διεκδικεί να μείνουν ανοιχτές οι πόρτες για τους πρόσφυγες της φτώχειας, των πολέμων, των φυσικών καταστροφών και των κοινωνικών συγκρούσεων, γιατί κανένας νόμος δεν μπορεί να είναι ισχυρότερος από το δικαίωμα στη ζωή.
- Επειδή το άσυλο δεν μπορεί να είναι δεσμά αλλά θεσμός ελευθερίας και προστασίας, ζητάμε να δοθεί άσυλο σε όλους εκείνους που το ζητούν.
- Όμως, επειδή σε μια χώρα που βυθίζεται στην κρίση και δεν διαθέτει για τους πρόσφυγες κανένα θεσμό κοινωνικής προσαρμογής και κανένα μέσο επιβίωσης, η παραμονή κινδυνεύει να είναι τιμωρία, δεν μπορεί παρά να είναι αυτονόητο το αίτημα να δοθεί σε όποιον το θέλει το δικαίωμα να συνεχίσει το ταξίδι του πέρα από τα σύνορα της χώρας, με προσωρινά διαβατήρια που θα εξασφαλίζουν την έξοδο και τη μέχρι τότε ασφαλή παραμονή τους στη χώρα.
- Και επειδή το δικαίωμα στη ζωή δεν μπορεί να είναι έγκλημα, ζητάμε σταθερά την αποποινικοποίηση της μετανάστευσης και την κατάργηση των στρατοπέδων και της διοικητικής κράτησης, απαιτούμε νομιμοποίηση και δικαιώματα για τους μετανάστες, γιατί με τα υλικά της βίας δεν χτίζονται κοινωνίες συνοχής, αλλά καλλιεργείται το μίσος και δικαιώνεται ο ρατσισμός.
- µητάμε την τιμωρία των ενόχων ρατσιστικής βίας και προπαγάνδας και την προστασία των θυμάτων.
- Και επειδή η κοινωνική απάντηση στο ρατσιστικό παραλήρημα, που κορυφώθηκε τα τελευταία χρόνια, θα είναι λειψή αν δεν τιμωρηθούν εκτός από τους δράστες και εκείνοι που τους εξασφάλισαν ασυλία για να εγκληματούν, πρέπει να καταγγείλουμε και να μη σταματήσουμε να θυμίζουμε τις ευθύνες των διωκτικών μηχανισμών, της αστυνομίας και της «Δικαιοσύνης», που ξέπλυναν, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη δίωξη της Χρυσής Αυγής, γιατί είναι το δικό τους ένα έγκλημα με πολλαπλάσια θύματα, που δεν θα σταματήσουν να ζητάνε δικαίωση.
Γιάννα Κούρτοβικ
Δείτε επίσης: 4.700 μετανάστες στη Λέσβο μέσα σε τρεις μήνες
http://migrant.diktio.org/node/650
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου