Η βαθιά ύπαρξη της ιδεολογίας και η αλληλεγγύη

Ηλίας Ιωακείμογλου | 

Ένα σχόλιο του Ηλία Ιωακείμογλου στα Κοινωνικά Δίκτυα

Βρέ­θη­καν φίλοι, και γράμ­μα­τα γνω­ρί­ζο­ντες, να πουν ότι η "αρι­στε­ρή κυ­βέρ­νη­ση" συμ­βάλ­λει στο φαι­νό­με­νο της μα­ζι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης που δεί­χνει ο μισός πλη­θυ­σμός της χώρας στους πρό­σφυ­γες (και ότι "αν ήταν ο Δέν­διας", θα ήταν αλ­λιώς).

Σκίζω τα βι­βλία του Γκράμ­σι, του Αλ­του­σέρ και του Φουκώ μαζί. Εάν πά­ρου­με στα σο­βα­ρά αυ­τούς τους τρεις τύ­πους, η αλ­λη­λεγ­γύη που εκ­φρά­στη­κε από τον μισό πλη­θυ­σμό της χώρας προς τους πρό­σφυ­γες είναι η εκ­δή­λω­ση μιας αυ­θόρ­μη­της αρι­στε­ρής / σο­σια­λι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας θαμ­μέ­νης εκεί που δεν φτά­νει το φως, κάτω από παχιά στρώ­μα­τα της κυ­ρί­αρ­χης ιδε­ο­λο­γί­ας του ατο­μι­σμού, της ιδιο­τέ­λειας, του κέρ­δους και της απλη­στί­ας, του νο­μι­μο­ποι­η­μέ­νου ιδιω­τι­κού συμ­φέ­ρο­ντος, του ατο­μι­κού, της οι­κο­γέ­νειας, της πα­τρί­δας και της θρη­σκεί­ας. Η ιδε­ο­λο­γία δεν είναι κά­ποιες ιδέες που κο­λυ­μπά­νε μέσα στο μυαλό όπως τα ψάρια στο ενυ­δρείο, που μπο­ρείς να τα τρα­βή­ξεις έξω με την απόχη. Η ιδε­ο­λο­γία έχει ρίζες που φτά­νουν μέχρι με τα σπλά­χνα, στον κόσμο των συ­ναι­σθη­μά­των, της αυ­θορ­μη­σί­ας, των "αυ­τό­μα­των πι­λό­των" που κα­θο­ρί­ζουν τη κα­θη­με­ρι­νή μας συ­μπε­ρι­φο­ρά, αγ­γί­ζει μέχρι και στην ρίζα της επι­θυ­μί­ας μας. Η ιδε­ο­λο­γία δεν είναι ένα ύφα­σμα που μας πε­ρι­βάλ­λει εξω­τε­ρι­κά, είναι ένα ύφα­σμα μέσα στο οποίο υφαί­νο­νται, έχουν ήδη υφαν­θεί, οι ζωές μας. Διευ­θύ­νει τις ζωές μας ατο­μι­κά, μας λέει "πώς να περ­πα­τά­με μόνοι μας" χωρίς οδη­γί­ες από κά­ποιον αρ­χη­γό ή υπο­κι­νη­τή, δεν υπάρ­χει μόνο με τη μορφή των ιδεών διότι από ιδε­ο­λο­γία γί­νε­ται "πρα­κτι­κή ιδε­ο­λο­γία", γί­νε­ται πρα­κτι­κή, γί­νε­ται αυτό που κά­νου­με υπό την κα­θο­δή­γη­σή της νο­μί­ζο­ντας ότι "περ­πα­τά­με μόνοι μας", απο­κτά­ει υλική ύπαρ­ξη και γί­νε­ται έτσι υλική δύ­να­μη. Και δεν στα­μα­τά­ει στο άτομο, είναι επί­σης ο αό­ρα­τος διευ­θυ­ντής ορ­χή­στρας της συ­μπε­ρι­φο­ράς μι­κρών ή με­γά­λων αν­θρώ­πι­νων συ­νό­λων.

Η ιδε­ο­λο­γία δεν είναι κάτι επι­φα­νεια­κό, λοι­πόν, κα­τοι­κο­ε­δρεύ­ει στα σώ­μα­τά μας και στις σχέ­σεις μας με τον κόσμο, όχι ως ξένο σώμα, αλλά ως συν­δε­τι­κός ιστός. Είναι χί­λιες φορές πιο δυ­να­τή από τις εντυ­πώ­σεις που μπο­ρεί να δη­μιουρ­γή­σει η μια ή η άλλη κυ­βέρ­νη­ση. Οι άν­θρω­ποι πε­θαί­νουν στον πα­τριω­τι­κό πό­λε­μο, στην εξέ­γερ­ση ή στην επα­νά­στα­ση επει­δή έχουν την μία ή την άλλη ιδε­ο­λο­γία.

Η ιδε­ο­λο­γία έχει, λοι­πόν, πολύ βαθιά ύπαρ­ξη για να την αντι­με­τω­πί­ζου­με ελα­φριά ή για να την αγνο­ού­με. Δεν είναι πο­λι­τι­στι­κό αγαθό, αντι­κεί­με­νο κουλ­τού­ρας, να ανα­φε­ρό­μα­στε σε αυτήν όπως άλλοι ανα­φέ­ρο­νται στο κόκ­κι­νο κρασί και πώς να το γευ­θού­με.

Ο μισός πλη­θυ­σμός βοη­θά­ει τους πρό­σφυ­γες, επει­δή κά­ποιο υπό­γειο πο­τά­μι αυ­θόρ­μη­της αρι­στε­ρής ιδε­ο­λο­γί­ας, που απο­τε­λεί ορ­γα­νι­κό στοι­χείο της ύπαρ­ξής του, το έφε­ραν οι πε­ρι­στά­σεις στην επι­φά­νεια της κα­θη­με­ρι­νής ζωής των αν­θρώ­πων. Σιγά μην εμπνευ­στούν από τη στάση του Μου­ζά­λα και της Χρι­στο­δου­λο­πού­λου! Σιγά μην τους απέ­τρε­πε ένας Δέν­διας υπο­τι­θέ­με­νος υπουρ­γός στη θέση του Μου­ζά­λα!

https://rproject.gr/article/i-vathia-yparxi-tis-ideologias-kai-i-allileggyi