Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

Ρ. Σβίγκου: Θα υπερασπιστούμε το Σύνταγμα και τη δημόσια εκπαίδευση



Σημεία από τη συνέντευξη της Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στον ρ/σ Στο Κόκκινο 105.5» και τον Κ. Σαββόπουλο

«Ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ συζητά με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία και στα προβλήματά της», τόνισε η Ράνια Σβίγκου αναφορικά με το Συνέδριο του Κόμματος, σε συνέντευξή της στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και στον δημοσιογράφο Κώστα Σαββόπουλο. Και συνέχισε λέγοντας ότι «οι πρωτοβουλίες μας θέλουν να εκφράσουν την πλειοψηφία των προοδευτικών και αριστερών πολιτών».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στα επόμενα βήματα του κόμματος, μέχρι το συνέδριο. Στην μεγάλη καμπάνια για την ακρίβεια, που ξεκινά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, «η οποία θα περιλαμβάνει την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων και πρωτοβουλιών για την άμεση και ουσιαστική αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου ζητήματος για την ελληνική κοινωνία». Όπως και στην οργάνωση περιφερειακών αναπτυξιακών συνεδρίων, ώστε «να κινητοποιήσει τοπικές δυνάμεις και φορείς, και να συνδιαμορφώσει, μαζί με την κοινωνία, συγκεκριμένες προτάσεις». Γιατί, όπως τόνισε, «η Αριστερά πρέπει να είναι ένας χώρος ανοιχτός, πάντοτε σε διάλογο και συζήτηση με τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας».

Γεννήθηκε η Ευρωπαϊκή Πράσινη Αριστερή Συμμαχία της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (CEEGLA)

Γεννήθηκε η Ευρωπαϊκή Πράσινη Αριστερή Συμμαχία της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (CEEGLA)
Δελτίο τύπου του ουκρανικού Sotsialny Rukh

Το Sotsialny Rukh (Κοινωνικό Κίνημα) έλαβε μέρος στην ίδρυση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Αριστερής Συμμαχίας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (CEEGLA). Αυτή η συμμαχία περιλαμβάνει πολιτικά κόμματα και οργανώσεις που υπερασπίζονται μια δίκαιη, αριστερή, κοινωνική Ευρώπη και τις αντίστοιχες πολιτικές στις χώρες τους.

Η δημιουργία του νέου σχηματισμού ανακοινώθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2024 στη διάρκεια συνέντευξης τύπου στο Sejm (Κοινοβούλιο) της Δημοκρατίας της Πολωνίας. Τη θέση του Sotsialny Rukh (Κοινωνικό Κίνημα) παρουσίασε η Victoria Pigul, μέλος του Συμβουλίου του Κοινωνικού Κινήματος από το Κίεβο.

Στο νέο συνασπισμό μετέχουν : Budoucnost (Τσεχική Δημοκρατία), Demos (Ρουμανία), KARTU (Λιθουανία), Razem (Πολωνία), Szikra Mozgalom (Ουγγαρία), Sotsialny Rukh (Ουκρανία).

Ερώτημα Κύρτσου σε Κομισιόν: Τι θα κάνετε για τον οικονομικό πόλεμο κατά του Documento;


Εκτεθειμένη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μάλιστα με τον πλέον επίσημο τρόπο, είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την επίθεση που πραγματοποιεί στην εφημερίδα Documento μέσω του πρωτοφανούς και παράνομου προστίμου, καθώς ο ευρωβουλευτής του Renew Europe, Γιώργος Κύρτσος κατέθεσε σήμερα Τρίτη ερώτηση στην Κομισιόν για το θέμα.

Στην ερώτησή του, ο Γιώργος Κύρτσος κάνει λόγο για «οικονομικό πόλεμο σε βάρος της αντιπολιτευόμενης εβδομαδιαίας εφημερίδας Documento», θυμίζοντας μάλιστα την τεράστια δημοσιογραφική συμβολή της στην αποκάλυψη σκανδάλων όπως της Novartis και των υποκλοπών.

Όπως αναφέρει στην ερώτησή του προς την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής, η εφημερίδα Documento «βρίσκεται αντιμέτωπη με συστηματική στέρηση κρατικής και ιδιωτικής διαφήμισης, με αγωγές τύπου SLAPPs και πιο πρόσφατα με φορολογικούς ελέγχους που καταλήγουν στην επιβολή προστίμων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, που θέτουν σε κίνδυνο την οικονομική βιωσιμότητα της».

Στο πλευρό της Παλαιστίνης ο Γκ. Λίνεκερ ζητώντας την τιμωρία του Ισραήλ στις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις


Ο θρύλος του ποδοσφαίρου Γκάρι Λίνεκερ αναδημοσίευσε μια ανάρτηση στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X ζητώντας να αποκλειστεί το Ισραήλ από το διεθνές ποδόσφαιρο λόγω της συνεχιζόμενης επιθετικότητάς του στη Λωρίδα της Γάζας, όταν για πάνω από 100 ημέρες, μετά τη θανατηφόρα ισραηλινή επίθεση στον θύλακα, περισσότεροι από 24.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί — κυρίως γυναίκες και παιδιά.

Ο Λίνεκερ, ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ της Αγγλίας και τώρα παρουσιαστής του «Match of the Day», δημοσίευσε μια έκκληση της Παλαιστινιακής Εκστρατείας για το Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ (PACBI) στους 8,9 εκατομμύρια ακολούθους του στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η ανάρτηση περιελάμβανε δήλωση της Παλαιστινιακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (PFA) η οποία ανέφερε ότι οι «κατάφωρες παραβιάσεις» από το Ισραήλ πρέπει να πείσουν τους αθλητικούς φορείς να «προστατέψουν τις παλαιστινιακές αθλητικές εγκαταστάσεις».

Ελένη Καρασαββίδου / Γυναικοκτονίες και Ποίηση – Μια επίκαιρη μελέτη, μέρος 2ο



Συνέχεια του πρώτου μέρους

Εάν όμως, όπως έχει επισημανθεί, η σχέση μεταξύ των κοινωνικών δομών και των συμβολικών μορφών έχει γίνει σημαντικό πεδίο της κοινωνικής, ψυχολογικής και ανθρωπολογικής έρευνας, αυτό δεν είναι άσχετο με τη λογοτεχνία, με τη διαμόρφωση και με την έρευνά της. Παρόλα αυτά, η (δυναμικά) μεταβαλλόμενη νοηματοδότηση αλλά και ισορροπία μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου και ο επαναπροσδιορισμός των ηθικών αξιών που τα νέα κοινωνικά κινήματα κυοφόρησαν, επέφερε και μια σύγκρουση μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού, που απεικονίστηκε στους κύκλους της λογοτεχνικής παραγωγής και της κατανάλωσης.

Νέοι όροι που αποκαλύπτουν παλιές ‘δυσδιάκριτες’ πραγματικότητες σε μια εποχή που ο κανιβαλισμός όχι μόνο δεν υποχωρεί αλλά επιστρέφει, μπαίνουν σιγά σιγά στο ποιητικό ‘τοπίο’, γονιμοποιώντας το προς διάφορες όπως ανιχνεύουμε ήδη κατευθύνσεις, και δημιουργώντας νέα λήμματα προς μελλοντικές κοινωνικές και λογοτεχνικές έρευνες και αποτιμήσεις.

Στο ποίημα της Τζένης θεοφανοπούλου, που δημοσιεύτηκε στο poiein.gr, ‘Στη μικρή μου Ρόζα και σε όλες τις μικρές Ρόζες’ πχ η εστίαση είναι στο θύμα και στα αρχετυπικά σύμβολα, η ανάγνωση των οποίων απεικονίζει την μετάβαση της έμφυλης ‘αρχής’ όπως τα ανέλυσε έξοχα η Α, Ριτς στο Γέννημα Γυναίκας:

Χρειαζόμαστε τον μαρξισμό;



Μερικές σύντομες παρατηρήσεις για τον μαρξισμό ως κριτική μέθοδο προσέγγισης της κοινωνικής πραγματικότητας με σκοπό τη μεταβολή της. Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Στο πρώτο άρθρο αυτής της σειράς, έθεσα το ερώτημα κατά πόσον, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ο μαρξισμός εξακολουθεί να παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον ως μέθοδος κοινωνικής ανάλυσης και οδηγός δράσης, ή μήπως έχει «πεθάνει» και έχουν μόνο ιστορική σημασία οι αναφορές σε αυτόν. Δεν μπορώ φυσικά στα πλαίσια ενός άρθρου να αναφέρω εξαντλητικά τους λόγους που νομίζω ότι όχι μόνο χρειαζόμαστε, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στη σύγχρονη ιστορία, τον μαρξισμό. Φυσικά εννοώ τον μαρξισμό ως κριτική μέθοδο προσέγγισης της κοινωνικής πραγματικότητας με σκοπό τη μεταβολή της, τον μαρξισμό δηλαδή ως πειραματική επιστήμη υποκείμενη σε επαλήθευση και διάψευση και όχι ως θρησκεία. Θα περιοριστώ εδώ σε μερικές πολύ σύντομες παρατηρήσεις.

Είναι αλήθεια ότι η κατάρρευση της ΕΣΣΔ θέτει σοβαρά ερωτήματα ως προς τον μαρξισμό, παρόλο που μικρή σχέση είχε το υπαρκτό, πραγματικό σοβιετικό καθεστώς με οποιαδήποτε έννοια σοσιαλισμού όπως την καταλάβαιναν τουλάχιστο ο Μαρξ και ο Λένιν. Δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε σοσιαλιστικό ένα καθεστώς μόνο επί τη βάσει του κριτηρίου της κρατικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής: απαιτείται και η πραγματική άσκηση της εξουσίας από τους εργαζόμενους. Σοσιαλισμός σημαίνει εξηλεκτρισμός συν Σοβιέτ, είχε πει ο Λένιν. Τον εξηλεκτρισμό τον πέτυχε η σοβιετική Ρωσία, πολύ γρήγορα όμως από τα Σοβιέτ απέμεινε ο κενός περιεχομένου τύπος. (Βέβαια, το ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίσουμε την ΕΣΣΔ ως σοσιαλιστική, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν σοσιαλιστικά στοιχεία στο καθεστώς, ούτε φυσικά ότι ήταν καπιταλιστική, όπως υποστήριξαν στο παρελθόν μερικοί μάλλον επιπόλαιοι θεωρητικοί. Όταν έγινε άλλωστε καπιταλιστική ήταν τόσο μεγάλος ο «σεισμός», που το κατάλαβε αμέσως όλος ο κόσμος).Χρεοκοπία του «υπαρκτού σοσιαλισμού», αλλά και του «υπαρκτού καπιταλισμού»

Η κρυφή αγάπη του νεοφιλελευθερισμού για το βρώμικο χρήμα


Η όψιμη μαζικοδημοκρατική κοινωνία χαρακτηρίζεται από την καινοτομία που αφορά στην οικονομικώς λειτουργική ενσωμάτωση στον πυρήνα του μαζικοδημοκρατικού υστεροκαπιταλιστικού συστήματος, της “συστημικής διαφθοράς” και του οργανωμένου εγκλήματος. Ιδιαίτερα μετά τη δεκαετία του ’80 και την επικράτηση του ριγκανισμού και του θατσερισμού, με τη μονοδιάστατη “ενιαία σκέψη” και το νεοφιλελευθερισμό.

Μοχλοί προς αυτή την κατεύθυνση είναι τα χρηματιστήρια και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για αυτό που ονομάζεται “συμπερίληψη της διαφθοράς”. Το παραβατικό κανονικοποιείται και από ανωμαλία μετατρέπεται σε προϋπόθεση της ομαλής λειτουργίας του νεοκαπιταλιστικού μηχανισμού. Η διαφθορά τείνει να αυτοαναπαράγεται μαζί με ένα σύστημα κανόνων και αξιών. Αυτή είναι η σκοτεινή όψη του συστήματος, που παρότι διαφέρει από το νόμιμο ομόλογό του, απέχει πολύ από το να συνιστά ανομία.

Ιράκ, Συρία: Μπαράζ Ιρανικών πυραύλων ενάντια σε βάσεις Μοσάντ, ISIS



Από Press TV

Το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) λέει ότι εκτόξευσε μπαράζ βαλλιστικών πυραύλων σε βάσεις τρομοκρατών στη Συρία που συμμετείχαν σε πρόσφατες επιθέσεις στο Ιράν, καθώς και σε κέντρο “ισραηλινής” κατασκοπείας στην περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν.

Το IRGC είπε ότι η πρώτη πυραυλική επίθεση στόχευε χώρους συγκέντρωσης διοικητών και βασικών στοιχείων των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων στις ιρανικές πόλεις Κερμάν και Ρασκ.

Πρόσθεσε ότι το χτύπημα έγινε αφού εντοπίστηκαν σημεία συγκέντρωσης της τρομοκρατικής ομάδας ISIS στα κατεχόμενα εδάφη της Συρίας και τα κατέστρεψε με έναν αριθμό βαλλιστικών πυραύλων.

Εποχές τρόμου: Να γιατί οι Αφρικανοί μισούν τη Γαλλία

του Abbas Juma*

Καθώς όλος ο κόσμος έχει στρέψει την προσοχή του στη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης και τα γεγονότα στην Ουκρανία έχουν ξεθωριάσει στο παρασκήνιο, σχεδόν όλοι έχουν ξεχάσει μια άλλη περιοχή που είναι μόνιμα ασταθής και βυθισμένη σε συγκρούσεις και κρίσεις -την Αφρική.

Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν μια σειρά από πραξικοπήματα στην Αφρική -ακριβώς, οκτώ πραξικοπήματα σε τρία χρόνια. Το τελευταίο συνέβη στην Γκαμπόν. Εκείνη την εποχή, τα μέσα ενημέρωσης συζητούσαν την οργή της Αφρικής για την αποικιοκρατική Γαλλία και τις φιλογαλλικές κυβερνήσεις που ανατράπηκαν σαν ντόμινο. Για το Παρίσι, αυτή ήταν μια πραγματική καταστροφή, αφού οι αφρικανικές χώρες είχαν ξεφύγει μόνο τυπικά από το «φτερό» του και εξακολουθούσαν να είναι υποταγμένες στη Γαλλία πολιτικά και οικονομικά. Επιπλέον, η Αφρική είναι πλούσια σε ορυκτά, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό και άλλους πόρους. Για παράδειγμα, ο Νίγηρας προμηθεύει περίπου το 15% των αναγκών της Γαλλίας σε ουράνιο.

Θα μάθουμε γιατί οι Αφρικανοί έχουν τόσο εχθρική στάση απέναντι στη Γαλλία και πώς μπορεί να τελειώσει αυτή η αντιπαράθεση.
Κατεχόμενος Νίγηρας

Η γαλλική αποικιοκρατία στον Νίγηρα ξεκίνησε με την περιβόητη και βάναυση στρατιωτική εκστρατεία για την επέκταση του ελέγχου στη Δυτική Αφρική το 1899 (η λεγόμενη Αποστολή Κεντρικής Αφρικής-Τσαντ). Ο ντόπιος πληθυσμός αντιστάθηκε λυσσαλέα στους εισβολείς, με επικεφαλής τους καπετάνιους Paul Voulet και Charles-Paul-Louis Chanoine (γνωστός και ως Julien Chanoine). Ωστόσο, οι δυνάμεις των δύο πλευρών ήταν άνισες.

Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν στις Ευρωεκλογές απο το νέο σύστημα


Το επίμαχο νομοσχέδιο για την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου, το οποίο συζητείται επί του παρόντος στη Βουλή, περιλαμβάνει σημαντικές αλλαγές στον τρόπο κατανομής των 21 εδρών για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από πλευράς των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η κυβέρνηση προτείνει ένα νέο, πιο αναλογικό σύστημα, με στόχο να αποτραπεί το φαινόμενο ένα κόμμα με λιγότερες ψήφους να κερδίζει περισσότερες έδρες από ένα άλλο με υψηλότερο ποσοστό. Ωστόσο, οι λεγόμενες αδιάθετες ψήφοι, δηλαδή αυτές που δεν συνεισφέρουν στην κατάκτηση εδρών, θα ενισχύσουν το πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές.

Βάσει του νέου συστήματος, η Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) ενδέχεται να κερδίσει μια επιπλέον έδρα, που με το παλαιό σύστημα θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα μικρότερο κόμμα. Αυτό έχει προκαλέσει ανησυχίες για πιθανή διαφθορά της αναλογικότητας στην κατανομή των εδρών. Επιπλέον, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι και αν η Νέα Αριστερά ξεπεράσει το 3% των ψήφων, δεν είναι βέβαιο ότι θα εξασφαλίσει έδρα.

Β. Κόκκαλης: Τυφλώθηκε από την κυβερνητική αλαζονεία ο Αυγενάκης – Καμία αντίληψη και ουσιαστική απάντηση στα προβλήματα των αγροτών

 

«Μήπως η κυβερνητική αλαζονεία του 41%, εμποδίζει τους κυβερνώντες να αντιληφθούν επιτέλους την οργή, την αγανάκτηση και την απόγνωση των Θεσσαλών αγροτών και κτηνοτρόφων, που διεκδικούν το δίκαιο και το αυτονόητο;» διερωτάται σε δήλωσή του, ο τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κ. Βασίλης Κόκκαλης, με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Λευτέρη Αυγενάκη, σχετικά με το «χρονοδιάγραμμα» των αποζημιώσεων και των όσων πρέπει να λάβουν χώρα στην πλημμυροπαθή Θεσσαλία.

Συγκεκριμένα, στη δήλωσή του ο κ. Κόκκαλης σημειώνει τα εξής: «Η προχειρότητα, η επιπολαιότητα και η αναβλητικότητα, με την οποία η Κυβέρνηση της ΝΔ, δια του αρμόδιου Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αυγενάκη, διαχειρίζεται τα προβλήματα των αγροτών της Θεσσαλίας, τέσσερις μήνες από τις καταστροφικές πλημμύρες του Σεπτεμβρίου, δεν μπορούν να κρυφτούν από τις επικοινωνιακές φιέστες των κυβερνητικών περιοδειών και την έωλη παροχολογία, που επιτείνουν την εξαθλίωση και οδηγούν στον αφανισμό τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους.

Στ. Κασσελάκης: Ο Πολιτισμός είναι ταυτοτικό ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και ζήτημα ανθρωπιάς


Συναντήσεις του Πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία με επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς του Πολιτισμού

Τα μεγάλα ζητήματα που σχετίζονται με τους όρους διαφύλαξης και ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά κι εκείνα που έχουν σχέση με τις συνθήκες παραγωγής σύγχρονου πολιτιστικού έργου, βρέθηκαν στο επίκεντρο των συναντήσεων του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, Στέφανου Κασσελάκη, αρχικά με επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού και στη συνέχεια με Σωματεία εργαζομένων που ανήκουν στη δύναμη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ). Πρόκειται για έναν πρώτο κύκλο επαφών και συναντήσεων του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με εκπροσώπους των ανθρώπων του Πολιτισμού και των δημιουργών, προκειμένου να αναδειχθούν λύσεις στα προβλήματά τους, να διαμορφωθούν προτάσεις για θεσμικά ζητήματα και να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες αρνητικές επιπτώσεις από την πολιτική της κυβέρνησης.

Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη



Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η 17Ν εισήγαγε βιαίως στη δημόσια συζήτηση τον όρο ΛΜΑΤ. Επρόκειτο για ακρωνύμιο (Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη), είναι προφανές ότι έλκυε την καταγωγή του από το λούμπεν προλεταριάτο του Καρλ Μαρξ και οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι απασχόλησε έντονα τον δημόσιο διάλογο. Μέχρι που ξεχάστηκε, όπως και οι εμπνευστές του.

Δεν έχουμε καμία πρόθεση να κρίνουμε τη δράση της 17 Νοέμβρη –έχουν αποφανθεί εξάλλου η Ιστορία και η Δικαιοσύνη–, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, όμως, ότι ο όρος ΛΜΑΤ περιέγραψε με τον πιο παραστατικό τρόπο την κυρίαρχη ελίτ μιας ολόκληρης εποχής.

Σήμερα, σχεδόν 40 χρόνια μετά, η ραχοκοκαλιά του ελληνικού καπιταλισμού ελάχιστα διαφέρει από αυτήν της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου.

Οι ίδιες οικογένειες, τα ίδια τζάκια, τα ίδια ονόματα κυριαρχούν στην επιχειρηματική και πολιτική ζωή του τόπου. Και παρότι αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται ως νεοφιλελεύθεροι, πορεύονται με τις ίδιες παλιές δοκιμασμένες πρακτικές. Ανομία, ατιμωρησία, σκάνδαλα, διαπλοκή, διαφθορά, κερδοσκοπία στα όρια του μαυραγοριτισμού, καταλήστευση των εθνικών πόρων ευδοκιμούν σε αυτό το ιδιότυπο ελληνικό μοντέλο κρατικοδίαιτου παρασιτισμού.

Βορίδης βαρέων βαρών

Βαρύς ο Μάκης Βορίδης στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου

Ο Μάκης Βορίδης είναι η απόδειξη ότι στην πολιτική η αναμονή, είναι σημαντικότερη από την επιμονή. Κάποιος άλλος με την πολιτική προϊστορία του Βορίδη, ή θα είχε εξαφανιστεί στο μαύρο σκοτάδι όσων εκπροσωπούσε, ή θα ήταν σήμερα ένα μείγμα τηλεπωλητή και γραφικού ιδεολογικού πάστορα της ακροδεξιάς. Να όμως που αυτή τη στιγμή, είναι ο πρωθυπουργεύων της χώρας.

Ο Βορίδης διαθέτει απεχθή ιδεολογική συγκρότηση και ικανότητες που ο Μητσοτάκης δεν θα αποκτήσει ποτέ. Παρότι λόγω των πολιτικών του χαρακτηριστικών θα μπορούσε να είναι ηγέτης ενός δεξιού κόμματος στην Ελλάδα, παρέμενε πάντα στο παρεμβατικό παρασκήνιο. Είχε ο ίδιος ακρωτηριάσει το πολιτικό του μέλλον, με εκείνο το τσεκούρι της εφηβείας που κράδαινε στις γνωστές φωτογραφίες.

Απέκτησε σκηνική παρουσία στο πλευρό του Καρατζαφέρη, προωθήθηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο από το Σαμαρά και έφτασε να εκφράζει την τραγωδία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.