Φωτεινή ΛαμπρίδηΗ γυναίκα της Κέρκυρας δολοφονήθηκε από τον πατέρα της. Γιατί δεν ενέκρινε τον αγαπημένο της. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας «κόρη του είναι ό,τι θέλει την κάνει» αφού το σώμα της γυναίκας, το πνεύμα της, την κοινωνική και την επαγγελματική της ζωή, την ορίζει ο πατέρας, ο αδερφός ή ο σύντροφος. Κι αν η επιθυμία της είναι κόντρα στην επιθυμία του αφέντη τόσο το χειρότερο για την ίδια. Για το σώμα της, το πνεύμα της τη ζωή της.
Η γυναίκα της Ρόδου δολοφονήθηκε γιατί αρνήθηκε να παραδώσει το σώμα της στις ορέξεις δύο νεαρών. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας για να φτάσει μια γυναίκα ως το σπίτι ενός άνδρα σημαίνει ότι «τα θέλει» κι αν δεν τα θέλει στην πραγματικότητα βιάζεται ή δολοφονείται. Και ποιος θα κατηγορήσει σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας έναν άνδρα που το θύμα βρέθηκε στον χώρο του; Εξάλλου τα ΜΜΕ πρώτα απ’ όλα θα αναρωτηθούν «Κι αυτή τι γύρευε εκεί τέτοια ώρα» έτσι δεν είναι;
Ξέρω κι άλλες πολλές γυναίκες που δεν έχουν δολοφονηθεί αλλά γυρνούν σαν φαντάσματα στην ελληνική επαρχία, ντοπαρισμένες με ζάναξ επειδή δεν τις αφήνει ο πατέρας τους κι η μάνα τους να χωρίσουν τον άνδρα που πια δεν ποθούν ή τον άνδρα που τις κακοποιεί. Για να μη χρεωθούν την (σύμφωνα με την πατριαρχική αντίληψη πάντα) αποτυχία. Το στίγμα της διαζευγμένης. Και δεν βρέθηκε κανείς να τους πει πως αποτυχία είναι η υποδούλωση στην πατριαρχία.