Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

  Αναστασία Βούλγαρη

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Δεν μπορεί να υπάρξει απαλλαγή από το σημερινό Εξαρτημένο Σύστημα Εξουσίας μέσα από τις διαδικασίες που το ίδιο ορίζει.
Η συμμετοχή των αντιμνημονιακών δυνάμεων στις εκλογές, που το υπάρχον σύστημα οργανώνει προκειμένου να βγει ενισχυμένο, είναι πράξη συμβιβασμού και ανακόπτει κάθε δυνατότητα ριζοσπαστικοποίησης του λαού. Θα ήταν ρηξικέλευθη μόνον εάν και εφ' όσον οι δυνάμεις αυτές , είχαν ενωθεί και δημιουργήσει ένα παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης.

Μια συνεργασία όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, που θα εκφραζόταν εκλογικά με ένα πλατύ μετωπικό ψηφοδέλτιο, θα έδινε τη δυνατότητα στο Λαό, που κινητοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια, γέμισε τις πλατείες και τους δρόμους με συνθήματα, αγανάκτηση, ορμή και αγωνιστικότητα, να εκφραστεί και εκλογικά. Κινητοποιούμενος ο Λαός και βέβαιος για τη νίκη του θα αναδείκνυε όχι μόνον τα καλύτερα χαρακτηριστικά του αλλά και το πιο υγιές, δημιουργικό και αγωνιστικό ανθρώπινο δυναμικό. Έτσι η αντιμνημονιακή πατριωτική κυβέρνηση θα μπορούσε να προβεί άμεσα σε ριζοσπαστικές ενέργειες εφ΄ όσον θα είχε και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και ένα Λαό σύσσωμο να την υπερασπιστεί.

Το δικό μας χρέος

 Nα παλέψουμε με αυτούς που βιώνουν, αλλά δεν μπορούν να προφέρουν τη λέξη «απόγνωση» στα ελληνικά, και να τους μάθουμε τη λέξη «αλληλεγγύη»

Του Δημήτρη Καραμάνη

Η περίοδος που διανύουμε εμφανίζει δύο πλήρως αντιφατικά φαινόμενα εντός της κοινωνίας και του πολιτικού σκηνικού.
Από τη μία πλευρά, διαμορφώνεται μια ισχυρή τάση ενίσχυσης της αριστεράς. Η τάση αυτή αποτυπώνεται, αφενός στη δυναμική που διαμόρφωσαν μια σειρά από κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, και αφετέρου στα δημοσκοπικά στοιχεία που, με περισσότερο ή λιγότερο αξιόπιστο τρόπο, πιστοποιούν την υποχώρηση του δικομματισμού και την άνοδο των αριστερών σχηματισμών.

Μια εφιαλτική επιστροφή του κράτους πρόνοιας μέσα από ένα φιλελεύθερο ντελίριο για την μετανάστευση

Τα ζητήματα της μετανάστευσης και της παραγόμενης από αυτήν εγκληματικότητας δεν μπαίνουν μόνο για λόγους εκλογικής συγκυρίας και επικοινωνιακής αλλαγής της πολιτικής ατζέντας. Υπάρχουν σοβαρότεροι λόγοι


Του Πέτρου Σταύρου

Και να που το κράτος πρόνοιας επιστρέφει. Μπορεί τα ασφαλιστικά ταμεία να καταρρέουν, μπορεί οι μισθοί να καταβαραθρώνονται, μπορεί τα επιδόματα ανεργίας να γίνονται φιλοδωρήματα, μπορεί το ΕΣΥ να διαλύεται, μπορεί η παιδεία να πτωχεύει• μην ανησυχείτε, όμως, το κράτος πρόνοιας είναι εδώ και θα συμβάλει, εκ νέου, στο νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό.
Το νέο σούπερ - ντουπερ κράτος πρόνοιας της πανίσχυρης μνημονιακής σύμβασης, της οποίας η λήξη μετατίθεται στα ακρότατα όρια του καπιταλιστικού ορίζοντα, συνδυάζει μια φιλελεύθερη αξία με δύο έννοιες - μια χωροταξική – πολεοδομική και μια πολιτική: Rethinking Athens – Rethinking Apartheid.

Μετανάστη πιάνεις, χρυσάφι γίνεται !

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ  

Η Ελλάδα είναι το σύνορο της Ευρώπης. Όταν πρόκειται για λαθρομετανάστες βέβαια. Γιατί όταν πρόκειται για απειλή από εξωευρωπαϊκούς παράγοντες (π.χ. Τουρκία) η Ελλάδα δεν είναι το σύνορο της Ευρώπης. Τότε γίνεται μια χώρα που πρέπει να αγοράζει γερμανικά και γαλλικά όπλα για να προστατεύσει τον εαυτό της. Ακόμη και αν αυτά είναι υποβρύχια που γέρνουν.
Στη χώρα ζουν εκατομμύρια μετανάστες. Οι πρώτοι μάλιστα είχαν έρθει όταν ο Αντώνης Σαμαράς, που σήμερα ανακαλύπτει τους «εθνικούς» φόβους της λαθρομετανάστευσης, είχε ανοίξει τα σύνορα για να μπουν μετανάστες χωρίς έλεγχο,
καταγραφή και νομιμοποίηση.Αυτή η μεταναστευτική πολιτική ταλαιπώρησε δεκαετίες την Ελλάδα. Και γέμισε τις τσέπες όσων πουλούσαν βίζες και χαρτιά ελληνοποίησης.

Λιτότητα και ανεργία πνίγουν την Ισπανία

  H κυβέρνηση επιμένει στις πιο άγριες περικοπές από το 1975

Η επισήμανση του ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι στις αρχές της εβδομάδας ότι η Ισπανία «δεν έχει επιδείξει τη δέουσα προσοχή στα δημοσιονομικά της» και τα όσα διαδραματίστηκαν στη Μαδρίτη κατά τη γενική απεργία της περασμένης Πέμπτης ήταν αρκετά για να αναζωπυρώσουν τους παλιούς φόβους της Ευρώπης: η κρίση στην ευρωζώνη δεν έχει ξεπεραστεί παρά το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν διατεθεί για τη «διάσωση» των εθνικών οικονομιών και τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος.
Ο ιταλός πρωθυπουργός προσπάθησε να ανασκευάσει τις αρχικές δηλώσεις του, όμως ένας νέος «χορός» κινδυνολογικών προβλέψεων είχε ήδη ανοίξει. Σύμφωνα μάλιστα με έκθεση της Citigroup, οι πιθανότητες αναδιάρθρωσης του ισπανικού χρέους «είναι σήμερα μεγαλύτερες παρά ποτέ» από την αρχή της κρίσης.

Γιατί λέμε ψέματα την Πρωταπριλιά; Δημοσιευμένο

Μέσα στο πέρασμα των καιρών έχουμε συνηθίσει κάθε Πρωταπριλιά να λέμε μεταξύ μας μικρά αθώα ψέματα για να κοροϊδέψουμε τους άλλους. Το έθιμο αυτό προέρχεται από την Ευρώπη και κυκλοφορούν διάφορεςεκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Η πρώτη εκδοχή θέλει αυτό το έθιμο να έχει ξεκινήσει από τους Κέλτες, οι οποίοι ήταν ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο «κώδικας δεοντολογίας» των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Aerial viewing of Greece (Full HD)

Το πειραματόζωο Ελλάδα και η βλακεία της τρόικας

Οι τροϊκανοί είτε είναι ανίδεοι, είτε βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία διάλυσης της Ελλάδας. Το δίλημμα πηγάζει από τη στάση τους και το πείσμα παρά την αποτυχία της αρχικής συνταγής.

Γνωρίζουμε και γνωρίζουν πως με τα μέτρα που επέβαλαν για περικοπή μισθών και συντάξεων βύθισαν τη χώρα σε βαθιά ύφεση και οδήγησαν στη λήψη νέων μέτρων για να καλυφθούν οι απώλειες του προϋπολογισμού εξαιτίας των αρχικών μέτρων.

Τώρα είναι έτοιμοι να επιβάλουν νέα μέτρα που θα βυθίσουν πάλι τη χώρα σε ύφεση και στην επιβολή πρόσθετων εισπρακτικών μέτρων και ούτω καθεξής.

Ετσι όμως διαιωνίζουν την κρίση, κρατούν τη χώρα στον βούρκο της ύφεσης, ενώ δεν πετυχαίνουν ούτε τον στόχο για τα δημοσιονομικά έσοδα. Φαύλος κύκλος δηλαδή ή σπιράλ θανάτου. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αδαείς, με την έννοια ότι δεν γνωρίζουν τη δομή και τη βαθύτερη φύση της ελληνικής οικονομίας με τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις και τις λίγες μεγάλες.