Πώς ο Ιησούς έγινε ιστορικό πρόσωπο

 Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ  

Εδώ και αιώνες η προσέγγιση του μυθικισμού διερευνά την ιστορικότητα του Ιησού αμφισβητώντας τις ρίζες και την ουσία της. Ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της, ο ιστορικός, Δρ. Richard Carrier, αναλύει.

Μεταξύ των δεκαετιών του 30 και του 70 μ.Χ. μερικά από τα χριστιανικά εκκλησιάσματα βαθμιαία μυθοποίησαν το αφήγημα για τον ουράνιο Κύριο Ιησού, με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και άλλες μυστηριακές λατρείες για τους δικούς τους θεούς, ώσπου τελικά τον παρουσίασαν ρητορικά και συμβολικά με απροκάλυπτα ιστορικά αφηγήματα, και στη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου, το μεγαλύτερο μέρος της πιο εσωτεριστικής αλήθειας κρατήθηκε μυστικό για τα ανώτερα επίπεδα της μύησης. Ακριβώς στα μέσα αυτής της διαδικασίας ο Ιουδαϊκός Πόλεμος του 66-70 μ.Χ. κατέστρεψε την αρχική εκκλησία της Ιερουσαλήμ, αφήνοντάς μας χωρίς ενδείξεις ότι κάποιος από τους πρώτους Αποστόλους διασώθηκε κι έζησε και μετά τον πόλεμο αυτό. Προηγουμένως, βέβαια, οι διώξεις από τις ιουδαϊκές Αρχές και οι λιμοί σε ολόκληρη την αυτοκρατορία (και, αν όντως έτσι συνέβη, οι διώξεις του Νέρωνα το 64, που αφάνισαν την εκκλησία της Ρώμης) επιδείνωσαν τα πράγματα, προκαλώντας έτσι τριακονταετή σκοταδισμό στην Ιστορία της εκκλησίας, από τη δεκαετία του 60 ως τη δεκαετία του 90, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά κατά την οποία δεν έχουμε ιδέα για το τι συνέβη ή ποιος καθοδηγούσε τις εξελίξεις.

Η μαύρη τρύπα της ιστορίας του Χριστιανισμού

Στην πραγματικότητα, αυτός ο εκκλησιαστικός μεσαίωνας μάλλον διήρκεσε πενήντα χρόνια, από τη δεκαετία του 60 ως τη δεκαετία του 110 μ.Χ., αν η Α’ Επιστολή Κλήμεντος γράφτηκε στη δεκαετία του 60 και όχι του 90 μ.Χ., όπως εγώ και πολλοί άλλοι μελετητές πιστεύουμε ότι σαφώς τότε γράφτηκε. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για οτιδήποτε συνέβη, μέχρι τα γραπτά του Ιγνάτιου ή του Παπία, που και οι δυο τους μπορεί να συνέγραψαν οποτεδήποτε μεταξύ των δεκαετιών του 110 και του 140 μ.Χ. Κι είναι μέσα στο διάστημα αυτού του πρώιμου «μεσαίωνα» της χριστιανικής Ιστορίας που όπως φαίνεται συντάχθηκαν τα Κανονικά Ευαγγέλια, από άγνωστους συγγραφείς.

Ντόμινο κατάρρευσης στο ουκρανικό μέτωπο – «Εξαϋλώθηκε» η περίφημη 95η Ουκρανική Ταξιαρχία – Lavrov: Η Ρωσία έτοιμη για ειρήνη ή… Oreshnik

Από iskra

Ντόμινο κατάρρευσης επικρατεί σε όλη την γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία με τις ρωσικές δυνάμεις να προχωρούν με άλματα και βήματα, ενώ τους εξαντλημένους Ουκρανούς στρατιώτες να μην έχουν ούτε το ηθικό, ούτε τις αντοχές πια να αντέξουν την πολεμική βουλησιαρχία του προέδρου τους Volodymyr Zelensky.

Καίρια ήταν τα ρωσικά χτυπήματα στην περιοχή του Κιέβου, της Zaporizhia, του Kharkiv, του Sumy, της Οδησού, του Mykolaiv και της Kherson.

Οι ρωσικές δυνάμεις προωθήθηκαν ακόμη περισσότερο στις περιοχές της Velyka Novosilka, (έκοψαν την πρόσβαση από δυτικά και ανατολικά), του Kurakhovo, στα δυτικά του συνεχίζονται οι μάχες, του Pokrovsk, του Chasov Yar, του Ulakly, κοντά στην Konstantinopolskoe, στο χωριό Shevchenko και στην Slavyanka, στην Lysivka, στην Novovasylivka, ενώ συνεχίζονται μάχες στην Pishchane, στο Sukhyi Yar, στην Novoyelizavetivka, στην Vozdvyzhenka.

Οι ρωσικές δυνάμεις πήραν τον έλεγχο της Novodarivka, ενώ συνεχίζονται οι συγκρούσεις και στο Novy Komar.

Κι ενώ η ρωσική προέλαση συνεχίζεται, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Lavrov σε μια εφόλης συνέντευξή του επανέλαβε πως η Ρωσία είναι έτοιμη για συνομιλίες για οριστική ειρήνη, αρκεί να γίνει αποδεκτή η νέα πραγματικότητα στο έδαφος της Ουκρανίας, δεν δέχεται προσωρινή εκεχειρία, ενώ ξεκαθάρισε πως η Ρωσία είναι έτοιμη για όλα… για κάθε σενάριο, είτε ειρήνης, είτε απάντησης σε κάθε πρόκληση από όπου κι αν προέλθει στο πνεύμα της αναλογικότητας της πρόκλησης.

Αν χάσουν οι Κούρδοι, χάνουμε όλοι

από Άρδην - Ρήξη  

 

Ο Γάλλος συγγραφέας Πατρίς Φραντσεσκί* τόνισε πως η επίθεση στη Ροζάβα είναι επίθεση στις ελευθερίες. «Θέλουν να καταστρέψουν τη Ροζάβα. Αν χάσουν οι Κούρδοι, χάνουμε όλοι».

Ο ερευνητής και συγγραφέας Πατρίς Φραντσεσκί δήλωσε στο ANF ότι οι δυτικές δημοκρατίες είναι σήμερα σχετικά αδύναμες και η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ περιπλέκει τα πράγματα. Πρόσθεσε: «Όσο η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, θεωρείται αναγκαστικά σύμμαχος των ευρωπαϊκών κρατών. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία θα έπρεπε να αποβληθεί από το ΝΑΤΟ. Δεν έχει καμία θέση εκεί, επειδή ολόκληρο το πρόγραμμα, η ατζέντα και η βούλησή της είναι εναντίον της Δύσης, των δημοκρατιών και όλων των άλλων. Επομένως, όσο μια χώρα όπως η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βοηθηθούν οι Κούρδοι».

Το καθεστώς Μπάαθ έπεσε έπειτα από επιθέσεις υπό την ηγεσία ένοπλων ομάδων της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), στις 27 Νοεμβρίου. Πώς αξιολογείτε την πτώση του καθεστώτος;

Θα πρέπει να δηλώσω ότι η πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ είναι καλό πράγμα, αλλά αυτοί που το ανέτρεψαν θα μπορούσαν να αποδειχτούν χειρότεροι. Το γεγονός ότι ένα αποτρόπαιο καθεστώς καταρρέει δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι διάδοχοί του θα είναι καλύτεροι. Θα μπορούσαν να είναι χειρότεροι. Θυμηθείτε την κατάσταση με τον Σάχη του Ιράν το 1979. Υπήρξε ένας τύραννος και, όταν ανατράπηκε, όλοι πίστευαν ότι οι διάδοχοί του θα ήταν καλύτεροι, αλλά τα πράγματα πήραν μια πολύ πιο φρικτή τροπή. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι ο Μπασάρ αλ Άσαντ εκδιώχθηκε από την εξουσία, επειδή η διακυβέρνησή του ήταν ποτισμένη με αίμα. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, καθώς αυτοί που θα πάρουν τη θέση του μπορεί να είναι χειρότεροι, ειδικά για τους Κούρδους και όλες τις μειονότητες στη Συρία.

Anton Pannekoek: Η ισχύς των τάξεων

Antonie Pannekoek 

Η ισχύς των τάξεων (1936)

[Πηγή: International Council Correspondence, Vol. II (1935-1936), No 6 (May 1936), p. 1-7, με ψευδώνυμο John Harper. Πηγή: Association Anton Pannekoek Archives]

Μετάφραση από τα αγγλικά: Γ. Παπαπαναγιώτου

Η ισχύς της αστικής τάξης είναι τεράστια. Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε άρχουσα τάξη με τόση ισχύ.

Πρώτα απ’ όλα, η ισχύς τους είναι η δύναμη του χρήματος. Όλα τα πλούτη του κόσμου είναι δικά τους, και το σύγχρονο κεφάλαιο, που έχει παραχθεί από τον ακατάπαυστο μόχθο εκατομμυρίων εργαζομένων, ξεπερνάει όλα τα πλούτη του παλιού κόσμου. Η υπεραξία συσσωρεύεται κατά ένα μέρος σε ακόμη μεγαλύτερο και σε νέο κεφάλαιο· κατά ένα άλλο μέρος δαπανάται από τους καπιταλιστές. Πληρώνουν υπηρέτες ως υπηρετικό προσωπικό τους· πληρώνουν, όμως, και ανθρώπους για να προστατεύουν την εξουσία τους και την κυριαρχική τους θέση στην κοινωνία. Όλα μπορούν να αγοραστούν με το χρήμα στον καπιταλισμό· οι μυώνες και τα μυαλά, όπως και η αγάπη και η τιμή, όλα έχουν γίνει εμπορεύσιμα αγαθά. Ο Τζον Ντ. Ροκφέλλερ ο πατέρας έλεγε: «Δεν υπάρχει κανείς που να μην μπορεί να αγοραστεί, αρκεί να ξέρεις ποια είναι η τιμή του». Αυτή η δήλωση μπορεί να μην είναι απόλυτα σωστή, δείχνει, όμως, τον τρόπο με τον οποίο οι καπιταλιστές βλέπουν τον κόσμο.

Οι καπιταλιστές μισθώνουν νεαρούς προλετάριους ως προσωπικό ασφαλείας. Με τον ίδιο τρόπου που πληρώνουν ιδιωτικούς αστυνομικούς ενάντια σε απεργούς, σε καιρούς μεγαλύτερου κινδύνου οργανώνουν ολόκληρους στρατούς από εθελοντές, εξοπλισμένους με τα καλύτερα σύγχρονα όπλα, καλοταϊσμένους και καλοπληρωμένους, για να υπερασπιστούν το ιερό και απαραβίαστο καπιταλιστικό τους καθεστώς.

Περί ρωσσικής πυρηνικής απειλής.

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Η όλη παραφιλολογία περί απειλής πυρηνικού πολέμου, καθώς και η αντίστοιχη κινδυνολογία που επικρατεί περίπου σε επίπεδο υστερίας τελευταία, ξεκινά από την πεποίθηση ότι μια άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση στην Ουκρανία, θα οδηγούσε «αναγκαστικά» σε ταυτόχρονη πυρηνική κλιμάκωση από την πλευρά της Ρωσσίας. Δεν συνέβη! Είναι γνωστό, ότι προσωπικά είχα ταχθεί με την άποψη ότι οι πιθανότητες μιας εκτροπής προς την κατεύθυνση πυρηνικού πολέμου, ενώ δεν αποκλείονται είναι σχετικά περιορισμένες, αφού μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφική για όλους. Δεν αμφιβάλω, ότι στο εσωτερικό του «βαθέως κράτους» των ΗΠΑ και του διεθνούς «κόμματος του πολέμου» υπάρχουν διάφοροι διαταραγμένοι που ερωτοτροπούν με την ιδέα ενός τελικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μέσω πυρηνικού πολέμου, αλλά φαίνεται ότι ο λόγος τους δεν έχει ιδιαίτερη πέραση. Χρησιμοποιούνται ως τα «σκυλιά που γαυγίζουν» για να τρομοκρατείται ο αντίπαλος.

Σε αυτήν την προσφιλή στους πάσης φύσεως αναλυτές παραφιλολογία περί επικείμενου πυρηνικού ολέθρου, έχει συμβάλλει τα μέγιστα τόσο η δυτική προπαγάνδα, όσο και κάποια αντικειμενικά δεδομένα, όπως προκύπτουν από το πεδίο. Επίσης, έχουν συμβάλλει κατά καιρούς δηλώσεις «υπενθύμισης» από την πλευρά στελεχών της ρώσσικης ηγεσίας, ότι μια πυρηνική υπερδύναμη είναι αδύνατον να ηττηθεί στρατηγικά, καθώς και αντίστοιχες αναλύσεις τόσο δυτικών όσο και Ρώσσων «εμπειρογνωμόνων» και αναλυτών. Σε όλα αυτά προστέθηκε η πρόσφατη χρήση νατοϊκών πυραύλων στο έδαφος της Ρωσσίας, η «απάντησή» της, καθώς και η επικαιροποίηση του αμυντικού (πυρηνικού) δόγματος της Ρωσσικής Ομοσπονδίας.

Το «πυρηνικό» δόγμα

Επικαιρότητα | Εν Βεροία | 27/12/24

Το «θέαμα» του πολέμου

του Σαράντου Φράγκου

Κατά την Ελληνική μυθολογία η Ήρα, η επίσημη γυναίκα του Δία είναι ζηλιάρα και αιωνίως θυμωμένη επειδή ο Δίας ανέκαθεν έχει σχέσεις με πολλές γυναίκες, γυναίκες θεές και κοινές θνητές. Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησίοδου η Ήρα κάποια στιγμή από αντίδραση γεννά τον Ήφαιστο από εξώγαμη σχέση.

Ο Ήφαιστος γεννιέται άσχημος και ανάπηρος. Η Ήρα δεν αντέχει στη θέα του και τον πετά από τον Όλυμπο στη θάλασσα να πνιγεί. Η έγκαιρη όμως επέμβαση της Θέτιδας και της Ευρυνόμης τον διασώζει. Από αυτό το γεγονός, πάντα μισεί τη μητέρα του πάντα είναι βίαιος, ακόμα και στο γάμο του με την Αφροδίτη που διαλύεται το πρώτο βράδυ.

Είναι αυτός που χαλκεύει τα δεσμά του Προμηθέα, αυτός που κληρονομεί την απόρριψη και την οικογενειακή βία όπως και τη δύναμη του πυρός από μια ισχυρή εξουσία. Και με τη σειρά του όσα κληρονομεί προσπαθεί να τα διαβιβάσει σε άλλους.

Κάποια στιγμή η βία κατεβαίνει από τον Όλυμπο και κατοικεί μέσα στους ανθρώπους. Οι πόλεμοι οι θεϊκοί, οι γιγαντομαχίες, οι τιτανομαχίες και τόσα άλλα μυθικά χάνουν την αίγλη τους γιατί οι άνθρωποι αρχίζουν να χωρίζονται σε ισχυρούς και αδύναμους, σε έχοντες και μη και οι ισχυροί επιβάλουν πάντα τη θέλησή τους είτε με τα όπλα είτε με την ψυχολογική βία και καταναγκασμό. Έτσι ο πόλεμος από θεϊκό προνόμιο μετατρέπεται σε ανθρώπινο.

Η εποχή μας δεν έχει ανάγκη από θεϊκούς μύθους γιατί διαθέτει μια σειρά από μηχανισμούς που οδηγούν στη βία μια σειρά από πολεμικές κατακτήσεις.

Γεωργία: Ορκίστηκε πρόεδρος ο Μ.Καβελασβίλι εν μέσω αναταραχών και εντάσεων

Συνεχίζονται και σήμερα οι αναταραχές και οι εντάσεις στη Γεωργία, για την επικράτηση του ευρωατλαντικού μπλοκ ή της Ρωσίας στην περιοχή, με την ορκωμοσία ως προέδρου του Μιχαήλ Καβελασβίλι από το «Γεωργιανό Όνειρο».

Το νεοεκλεγέντα πρόεδρο «υποδέχτηκαν» έξω από την ορκωμοσία του «φιλοδυτικοί» διαδηλωτές, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει έως το 2028 τις συζητήσεις για την ένταξη της Γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η προκάτοχός του Μ.Καβελασβίλι, η Σαλομέ Ζουραμπιχβίλι έχει εκκενώσει το προεδρικό μέγαρο στην Τιφλίδα, αλλά υποστηρίζει ότι είναι η «μόνη νόμιμη πρόεδρος» της χώρας, καθώς δεν αναγνωρίζει ως νόμιμο πρόεδρο τον Καβελασβίλι, αφού υποστηρίζει ότι οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν από νοθεία.

Ο Καβελασβίλι έχει κατηγορήσει επανειλημμένα ότι «οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών σχεδίαζαν να οδηγήσουν τη Γεωργία σε πόλεμο με τη γειτονική Ρωσία».

Πηγή: 902.gr