Ηεβδομάδα πριν από την παρουσίαση στο Υπουργικό Συμβούλιο, την 24η Ιανουαρίου, της προτεινόμενης από την κυβέρνηση μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού στη Γαλλία, ήταν μια εβδομάδα συμβολικών κινητοποιήσεων που θύμιζε περισσότερο ακτιβιστικές δράσεις και λιγότερο συντεταγμένες ενέργειες ενός μαζικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Δικηγόροι έριξαν την τήβεννό τους στα πόδια του Υπουργού Δικαιοσύνης, νοσηλευτές πέταξαν τις άσπρες μπλούζες, εκπαιδευτικοί τα σχολικά εγχειρίδια, οδηγοί τρένων έκαναν απροειδοποίητα στάσεις εργασίας, έγιναν ολιγόωρες διακοπές ρεύματος σε δέκα κοινότητες που γειτονεύουν με το αεροδρόμιο του Ορλί, ξαφνικά έκλεισαν οι είσοδοι της πυραμίδας του Λούβρου για τους τουρίστες, ενώ έγιναν ακόμη και δύο καταλήψεις των κεντρικών γραφείων του σοσιαλιστικού συνδικάτου CFDT. Θεαματικές ήταν και οι υπαίθριες συναυλίες στην Όπερα του Παρισιού ενάντια στη μεταρρύθμιση.
Μετά τις μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία, από τις 5 Δεκεμβρίου 2019, οι διαδηλωτές δεν πιστεύουν ότι οι κινητοποιήσεις ξεφούσκωσαν οριστικά. Θεωρούν ότι τώρα είναι η ώρα να «πάρουν ανάσα» πριν παρέμβουν εκ νέου στη συζήτηση που θα ακολουθήσει στο Κοινοβούλιο και τη Γερουσία για την ψήφιση του νόμου. Οι περισσότεροι δεν ικανοποιούνται από το γεγονός ότι παρέμεινε το όριο συνταξιοδότησης στα 62 έτη, γιατί το νέο σύστημα πόντων που επεξεργάστηκε η κυβέρνηση δείχνει ότι πλήρη δικαιώματα σύνταξης αποκτά όποιος εργαζόμενος αποχωρήσει στα 64 του χρόνια, ενώ στα 62 μπορεί να χάσει περίπου 10% της μηνιαίας αποζημίωσης, κάτι που μεταφράζεται σε 147 ευρώ το μήνα περίπου για τη μέση σύνταξη των 1.472 ευρώ.
