Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή;

Κατερίνα Αναγνωστάκη*

«Την κουρέψανε κι ύστερα ριχτήκανε πάνω της με τους υποκόπανους, με κλωτσιές, με χαστούκια, όπως μπορούσανε. 

Της σκίσανε τα ρούχα, την πετάξανε κάτω γυμνή. Χτυπούσανε βάναυσα στο κεφάλι, στο στήθος, στην κοιλιά, στα πόδια. 

Τίποτα πια δεν ξεχώριζες σε τούτο το πλάσμα. […] Ξάφνου ακούστηκε ένα σφύριγμα. Ητανε το τέλος. 

Φέρανε και την αδελφή της. Τρόμαξε η κοπέλα που την είδε γυμνή και ματωμένη. 

– Αδελφούλα μου, σ’ ατιμάσανε; και ρίχτηκε πάνω της και τράβαγε τα μαλλιά της. 

– Ελα να με τραβήξεις […] και μην κλαις. Μόνο ξύλο έφαγα» 

(Φωτάκη, 1976, σ. 15-6). 

Διαβάζοντας απομονωμένο το παραπάνω απόσπασμα, από γεγονός που εκτυλίχθηκε στην Πελοπόννησο στα μέσα του 1946, μπορεί κανείς να διερωτηθεί ενάντια σε ποια γυναίκα διαπράχθηκε μια τέτοια επίθεση. 

Οι εξίσου πιθανές απαντήσεις είναι δύο: επρόκειτο είτε για «συνεργάτιδα» είτε για «αριστερή». 

Τι κοινό, άραγε, είχαν αυτές οι δύο περιπτώσεις γυναικών, ώστε να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο; 

Παραδοχές και απορίες για την αριστερή διακυβέρνηση

«Για να διηγηθούμε την ιστορία μας πρέπει να έχουμε μια μνήμη, μία γενεαλογία σημείων». W. Bion (Άγγλος ψυχαναλυτής)

Στέλιος Στυλιανίδης

Μετά από δύο και κάτι χρόνια αριστερής διακυβέρνησης, αποφεύγοντας τις φανατικές ή πολωτικές κρίσεις, υπάρχουν ορισμένες βασικές παραδοχές οι οποίες γεννούν βασικές απορίες.

Βασικές παραδοχές

-Η προηγούμενη κατάσταση του συνόλου των ελληνικών παθογενειών δημιούργησε μαζική αποστροφή, με έντονα θυμικά χαρακτηριστικά, προς κάθε μορφής «παλαιό». Η φαύλη σπείρα μιας τυπικής κρίσης, δηλαδή η διαφθορά, η ατιμωρησία, η φοροδιαφυγή, τα δημόσια ελλείμματα με την υπερχρέωση του κράτους, οι ανυπολόγιστες στρατιωτικές δαπάνες, ο πελατειασμός, η ανομία δημιούργησαν μια προβλεπόμενη άνευ προηγούμενου ύφεση και μια πολυεπίπεδη κοινωνικοοικονομική και ηθική κρίση. Ο φαύλος κύκλος της χώρας έχει επαναληφθεί επτά φορές από το 1828 με τους ίδιους βασικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής.

-Η βασική λειτουργία των θεσμών της δημοκρατίας μας αναπαράγει ένα πλαίσιο και μια κοινωνία του «δήθεν», δηλαδή ένα τεράστιο και διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ διακηρύξεων, πολιτικής πρακτικής και τήρησης των νόμων, μέσα από την συσκότιση και την μετάθεση της ατομικής ευθύνης;

"Ανάσταση" των ζωντανών ή νεκρανάσταση των ζόμπι

Της Νάντιας Βαλαβάνη

Βρισκόμαστε ένα δεκαήμερο πριν το Πάσχα 2017, σε μια χώρα ούτε καν περιορισμένης κυριαρχίας, που κυριαρχείται από ένα ερώτημα: Πότε θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση; 

Ερώτημα απολύτως φυσιολογικό, καθώς η κυβέρνηση δεν κυβερνά και η Βουλή δεν αποφασίζει παρά με βάση το εκάστοτε προσωρινό συμβιβαστικό αποτέλεσμα μέσα απ’ τις συγκρούσεις σχεδίων και συμφερόντων των «έξω» - ευρωπαϊκή «νέα» Τρόικα και ΔΝΤ - σ’ έναν κόσμο που αλλάζει. Ξεκινώντας από την ΕΕ, που γίνεται ανοικτά και «αποδεκτά» πλέον ό,τι στην πραγματικότητα είναι, «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων», Ευρώπη της απόκλισης - αντί του, προβαλλόμενου μέχρι σήμερα από τους κυρίαρχους κύκλους ως βασικού λόγου ύπαρξης της, προτύπου μιας «Ευρώπης της σύγκλισης». Αλλαγή επίσημης πορείας μες στο σκοτάδι, χωρίς έστω κατ’ επίφαση «δημοκρατικές» διαδικασίες, με «απόφαση» μιας χούφτας ανθρώπων της πολιτικής κι οικονομικής ελίτ της Γερμανίας και των δορυφόρων της, που προετοιμάζονται για διεθνή εμπορικό πόλεμο (βλ. ΗΠΑ με Τραμπ): Ανακοινώθηκε απλώς μέσω της Διακήρυξης των 60χρονων της ΕΕ στους υπόλοιπους - ελάχιστες μέρες αφού η Κομισιόν έδινε στη δημοσιότητα τα, υποτίθεται σοβαρά, «πέντε εναλλακτικά σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης», απ’ τα οποία η Ευρώπη της απόκλισης ήταν μόνο ένα. Η οποία Διακήρυξη ανακοινώνει ότι «η Ευρώπη έγινε μία» - με τη Ρωσία απ’ έξω και υπό καθεστώς αντιποίνων την ίδια ώρα που ξεκίνησε επίσημα το Brexit...

Οι υποκλίσεις στον «παγκόσμιο χωροφύλακα» και «η μητέρα των βομβών»

Kαι τι δεν έχουμε μάθει για τη «μητέρα των βομβών» στο Αφγανιστάν… Διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ έχουν κάνει εξαντλητικές περιγραφές για το υπερόπλο των ΗΠΑ. 

Χαρακτηριστικό είναι πως πολλές φορές υπήρχε μια αίσθηση ότι δεν μιλάμε για τον δικό μας πλανήτη, αλλά για κάποιο video game…

Οι κινήσεις των ΗΠΑ, μετά και την επίθεση στη Συρία, δεν είναι για να περιφέρονται ως «εντυπωσιακές εικόνες» από τη δραστηριότητα του αμερικανικού στρατού. 

Πρόκειται για κινήσεις επικίνδυνες που δείχνουν ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι μπροστά. Ο Τραμπ δεν είναι ένας «μουρλός», ακολουθεί την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή και είναι φανερό πως προχωρά σε επίδειξη ισχύος. 

Με βάση τον πιο πρόσφατο απολογισμό Αφγανών αξιωματούχων,όπως δημοσιεύθηκε, σκοτώθηκαν τουλάχιστον 90 μέλη του Ισλαμικού Κράτους από τη «μητέρα των βομβών». 

Η ενέργεια των ΗΠΑ και ό,τι έχει ακολουθήσει αποκαλύπτει πως η ένταση που επιδιώκουν δεν αφορά την …ανάγκη τους να προστατέψουν τον πλανήτη (από τα κατασκευάσματα τους…). 

Δεν είναι η πρώτη φορά – και όπως φαίνεται δεν θα είναι η τελευταία – που οι επίσημοι λόγοι δεν είναι παρά προσχήματα για επεμβάσεις κυριαρχίας και εξυπηρέτησης οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων. 

Το... κρητικό survivor

Η Κούβα πρώτη στον κόσμο εξάλειψε εντελώς τη μετάδοση του AIDS από μητέρα σε παιδί

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε
επίσημα την Κούβα την πρώτη χώρα στον κόσμο που εξάλειψε την μετάδοση του ιού HIV, του AIDS και της σύφιλης από τη μητέρα στο παιδί.

Η επιτυχία αυτή της Κούβας «δείχνει ότι μια οικουμενική πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι δυνατή και πράγματι είναι το κλειδί της επιτυχίας ακόμη και για την καταπολέμηση τόσο τεράστιων προκλήσεων όπως το AIDS», υπογράμμισε η δρ Καρίσα Ετιέν, διευθύντρια του Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας.

Σε ένα άρθρο στο έγκυρο περιοδικό Science, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (Καλιφόρνια), ισχυρίστηκαν ότι η Κούβα κατέχει υψηλότερους δείκτες στον τομέα καλύτερης υγείας από τις ΗΠΑ. Ο λόγος: η απουσία, στο κουβανικό μοντέλο, εμπορικών πιέσεων και κινήτρων από φαρμακευτικές εταιρείες, και μια επιτυχημένη στρατηγική εκπαίδευση των ανθρώπων σχετικά με την πρόληψη της υγείας.