Η ιστορία της Ηριάννας Β.Λ. δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά. Δεν επιτρέπεται να περάσει στα ψιλά. Οφείλουμε να την κρατάμε ζωντανή κι επίκαιρη, οφείλουμε να την θυμίζουμε, οφείλουμε να «ενοχλούμε» όσους την ξεχνούν.
Γιατί η ιστορία της Ηριάννας Β.Λ. θα μπορούσε ωραιότατα να εμπνεύσει τον Κάφκα. Σε αυτήν τη «Δίκη 2 The sequel» μια 29χρονη κοπέλα καταδικάζεται σε 13 χρόνια κάθειρξη. Ο λόγος; Ο σύντροφός της θεωρείται ύποπτος για συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο άνθρωπος αυτός συλλαμβάνεται, κατηγορείται και πρωτοδίκως - με το καλημέρα σας δηλαδή - αθωώνεται. Συνεπώς. Η Ηριάννα καταδικάζεται και φυλακίζεται γιατί έχει δεσμό με κάποιον αθώο. This a true story.
Τα δημοσιεύματα στον Τύπο προτάσσουν τα πανεπιστημιακά εύσημα - η Ηριάννα είναι υποψήφια διδάκτωρ. Καλή η πρόθεση, αμφιλεγόμενο το αποτέλεσμα: η ανομία δεν έχει ακαδημαϊκό πρόσημο. Ο,τι και να ήταν η γυναίκα αυτή, καθηγήτρια ή καθαρίστρια, το άδικο είναι άδικο και το δίκιο δίκιο. Τελεία και παύλα.
Δηλαδή. Η γυναίκα εκτίει στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα ποινή 13 χρόνων γιατί ερωτεύτηκε κάποιον που τελικά αποδείχτηκε αθώος. Καλά, δεν υπάρχει αυτό που συνέβη στο κορίτσι, δεν το χωράει ανθρώπου νους. Εχεις εσύ έναν σύντροφο που κρίνεται ύποπτος, δικάζεται ο σύντροφος, αθωώνεται ο σύντροφος και μπαίνεις φυλακή εσύ. Εδώ ο υπερρεαλισμός αποκτά νέο νόημα: ο Αντρέ Μπρετόν παίρνει τον Κάφκα από το χέρι και μαζί πορεύονται στο ηλιοβασίλεμα.
