Του Σπύρου Γουδέβενου
Σε απόλυτο τέλμα οι διαπραγματεύσεις μεταξύ θεσμών και ελληνικής κυβέρνησης. Τι και αν από τον Φλεβάρη πανηγυρίζαμε ότι οι εταίροι δέχθηκαν να έχουμε μικρότερο πλεόνασμα, να μην συζητηθεί το mail Χαρδούβελη. Τι και αν από την άλλη οι δανειστές και μετά η ίδια κυβέρνηση διέρρεε τις υποχωρήσεις από ελληνικής πλευράς που ερχόντουσαν, ιδιωτικοποιήσεις, και αναβολή ελαφρύνσεων σε φορολογία και αποκατάσταση του κατώτατου μισθού. Αυτές τις μέρες, ζούμε το τέλος των ψευδαισθήσεων που δυστυχώς διακατείχαν και την πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των μνημονιακών δυνάμεων της χώρας που μιλούσαν για το τέλος του Μνημονίου και άλλες όμορφες ιστορίες!.
Από την μία πλευρά είναι η κυβέρνηση, και ειλικρινά θεωρώ ότι οι ευθύνες βαραίνουν όλη την κυβέρνηση, και όχι πλειοψηφίες και μειοψηφίες εντός της. Η διακυβέρνηση δεν έχει πλειοψηφίες και μειοψηφίες, παρά μόνο εκτελεστικά όργανα. Η κυβέρνηση θεώρησε ότι με (επώδυνες για τον λαό και την οικονομία) υποχωρήσεις, που θα είχαν τον χαρακτήρα αναβολών της εφαρμογής του προγράμματος Θεσσαλονίκης( ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο, Κατώτατος μισθός), θα κατάφερνε να "πείσει" τους εταίρους ότι μέχρι εκεί μπορεί, και αυτοί με την σειρά τους θα άνοιγαν την χρηματοδοτική κάνουλα για την χώρα. Εδώ να θυμίσω, ότι ενώ η χώρα μέχρι και το τέλος του 2014 έχει εφαρμόσει πιστά τα μνημόνια, δόσεις κοντά στα 30 δις που έπρεπε να είχαν καταβληθεί δεν καταβλήθηκαν, και ένα μεγάλο μέρος από αυτές δεν πρόκειται να δοθεί ποτέ, με σκοπό τον χρόνιο εκβιασμό μας.
Σε απόλυτο τέλμα οι διαπραγματεύσεις μεταξύ θεσμών και ελληνικής κυβέρνησης. Τι και αν από τον Φλεβάρη πανηγυρίζαμε ότι οι εταίροι δέχθηκαν να έχουμε μικρότερο πλεόνασμα, να μην συζητηθεί το mail Χαρδούβελη. Τι και αν από την άλλη οι δανειστές και μετά η ίδια κυβέρνηση διέρρεε τις υποχωρήσεις από ελληνικής πλευράς που ερχόντουσαν, ιδιωτικοποιήσεις, και αναβολή ελαφρύνσεων σε φορολογία και αποκατάσταση του κατώτατου μισθού. Αυτές τις μέρες, ζούμε το τέλος των ψευδαισθήσεων που δυστυχώς διακατείχαν και την πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των μνημονιακών δυνάμεων της χώρας που μιλούσαν για το τέλος του Μνημονίου και άλλες όμορφες ιστορίες!.
Από την μία πλευρά είναι η κυβέρνηση, και ειλικρινά θεωρώ ότι οι ευθύνες βαραίνουν όλη την κυβέρνηση, και όχι πλειοψηφίες και μειοψηφίες εντός της. Η διακυβέρνηση δεν έχει πλειοψηφίες και μειοψηφίες, παρά μόνο εκτελεστικά όργανα. Η κυβέρνηση θεώρησε ότι με (επώδυνες για τον λαό και την οικονομία) υποχωρήσεις, που θα είχαν τον χαρακτήρα αναβολών της εφαρμογής του προγράμματος Θεσσαλονίκης( ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο, Κατώτατος μισθός), θα κατάφερνε να "πείσει" τους εταίρους ότι μέχρι εκεί μπορεί, και αυτοί με την σειρά τους θα άνοιγαν την χρηματοδοτική κάνουλα για την χώρα. Εδώ να θυμίσω, ότι ενώ η χώρα μέχρι και το τέλος του 2014 έχει εφαρμόσει πιστά τα μνημόνια, δόσεις κοντά στα 30 δις που έπρεπε να είχαν καταβληθεί δεν καταβλήθηκαν, και ένα μεγάλο μέρος από αυτές δεν πρόκειται να δοθεί ποτέ, με σκοπό τον χρόνιο εκβιασμό μας.