Πάνε αρκετά χρόνια απ’ όταν ένας αισχρός όρος, ο όρος«απασχολήσιμος», εισήχθη ως ένας από τους προπομπούς της αισχρότατηςορολογίας, την οποίαν καθιέρωνε τότε ο «εκσυγχρονισμός» ως επίσημη γλώσσατου κράτουςκαι ως πεμπτοφαλαγγίτικη (εις όσα αφορούν το αίσθημα της αυταξίας των προσώπων) γλώσσα της προπαγάνδας.Από τον κ. Σημίτη έως τον κ. Τσίπρα, η διαδρομή υπήρξε διά πυρός και σιδήρου, όμως η γλώσσα της υποτέλειας και της ευτέλειας υπήρξε και υπάρχει κυρίαρχη,
σιδηρόφρακτη, τοξική.
Απ’ τον «απασχολήσιμο» λοιπόν στον «συνεργάσιμο»! Συνεργάσιμοςδε εστί εκείνος και όποιος οι Τράπεζες αποφαίνονται ότι είναι συνεργάσιμος. Πρόκειται για ταυτολογία; όχι! πρόκειται για δικτατορία.Κι εξηγούμαι. Η κάθε μέρα και όλο πιο ανάξια αυτή κυβέρνηση Τσίπραπροσπαθεί να ξεγελάσει (δηλαδή να δουλέψει και να εξαπατήσει) και τον τελευταίο Ελληνα πολίτη, και τον έσχατο φουκαρά. Από τις περίφημες κόκκινες γραμμές (και πράσινα άλογα) για τα κόκκινα δάνεια κατάφερε να κρατήσει υπόπροστασίαν το 25% των δανειοληπτών α’ κατοικίας. Τρίχες! Ούτε