Σάββατο 2 Απριλίου 2022

Σρι Λάνκα: Κατάσταση Εκτακτης Ανάγκης και απαγόρευση της κυκλοφορίας για 36 ώρες

ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

Με αυταρχικά μέτρα και απαγόρευση κυκλοφορίας από το Σάββατο στις 6:00 απόγευμα μέχρι τις 6:00 το πρωί της Δευτέρας αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα το διογκούμενο κύμα δυσαρέσκειας του λαού

Με αυταρχικά μέτρα και απαγόρευση κυκλοφορίας από το Σάββατο στις 6:00 απόγευμα μέχρι τις 6:00 το πρωί της Δευτέρας αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα το διογκούμενο κύμα δυσαρέσκειας του λαού.

Ο πρόεδρος της Σρι Λάνκα, Γκοτοπάγια Ρατζαπάκσα, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αργά το βράδυ της Παρασκευής, μετά τις έντονες λαϊκές διαμαρτυρίες για τον ραγδαία αυξανόμενο πληθωρισμό και τις εκτεταμένες διακοπές ρεύματος και τις συγκρούσεις που ακολούθησαν μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας έξω από το σπίτι του πρωθυπουργού.

Οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης Ρατζαπάκσα, εξοργισμένοι από τις ελλείψεις καυσίμων και άλλων βασικών ειδών και με τον πληθωρισμό να φτάνει στο 17,8% , εκατοντάδες διαδηλωτές συγκρούστηκαν την Πέμπτη με την αστυνομία και τον στρατό έξω από το σπίτι του Ρατζαπάκσα, και έκαψαν πολλά οχήματα της αστυνομίας και του στρατού.

Η Φόνισσα


Τάκης Θεοδωρόπουλος
Η Φραγκογιαννού, όπως γράφει ο Παπαδιαμάντης, πέθανε ανάμεσα στην ανθρώπινη και τη θεία δικαιοσύνη. Για να γλιτώσει από τους χωροφύλακες που την κυνηγούσαν βούτηξε στη θάλασσα και πνίγηκε. Λογοτεχνική μεταφορά με φιλοσοφική αξία. Η φρίκη που έσπειρε η φόνισσά του υπερβαίνει τα όρια της ανθρώπινης δικαιοσύνης. Δεν φτάνει η καταδίκη της από κάποιο δικαστήριο για να εξιλεωθεί. Eχει ξεπεράσει τα όρια της ανθρώπινης συνθήκης, κοινώς τα όρια του δικαίου που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Και για να μη μου πείτε ότι ο Παπαδιαμάντης τα γράφει αυτά επειδή ήταν χριστιανός ας θυμηθούμε την τύχη της Μήδειας. Μετά τον φόνο της αντιζήλου της, του πατέρα της και των παιδιών της η Μήδεια αποθεώνεται κατά τον Ευριπίδη. Την παίρνει το άρμα του Hλιου και την οδηγεί στην Αθήνα, στο πλευρό του Αιγέα.

Με τόσους αιώνες διαφορά και σε εντελώς διαφορετικό θρησκευτικό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον οι δύο μεγαλοφυείς συγγραφείς καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Υπάρχουν δυνάμεις στο ανθρώπινο σύμπαν που ξεπερνούν τα όριά του. Η φρίκη που σπέρνουν μπορεί να υπόκειται στην ανθρώπινη συνθήκη, όμως αυτή δεν είναι ικανή για να επουλώσει το τραύμα της. Ακόμη και στο άθεο περιβάλλον τής μετανεωτερικότητας έρχονται στιγμές που αναγκαζόμαστε να παραδεχθούμε πως ο ανθρώπινος νους δεν είναι παντοδύναμος. Γι’ αυτό και η τραγική σκέψη είναι ακόμη ζωντανή.