Πρωτομαγιά 1886 – Πρωτομαγιά 2019...

Κάθε χρόνο για πολλά χρόνια τώρα μια μειοψηφία των εργαζόμενων – δυστυχώς – γιορτάζει την πρωτομαγιά κι αυτή επετειακά…

Οι πρωτομαγιές του κόσμου σε πολλές χώρες γιορτάζονται αγωνιστικά. Μερικές φορές έχουμε βίαιες διαδηλώσεις, συγκρούσεις ακόμα και νεκρούς. Η σκυτάλη της πρωτομαγιάς του 1886 συνεχίζει να μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, από χώρα σε χώρα. Όσοι βιάστηκαν να τη θάψουν, νομίζοντας ότι γλύτωσαν από το φάντασμα της εργαζόμενης ανθρωπότητας που αγωνίζεται να ζήσει χωρίς αφεντικά και χωρίς εκμετάλλευση, είναι γελασμένοι.

Όμως δεν το βάζουν κάτω. Συνεχίζουν πότε με το καρότο, πότε με το μαστίγιο…

Κάποτε καίγαν τα βιβλία… Σήμερα καίνε τα μυαλά!

Στην Ελλάδα βιώνουμε μια τεράστια ήττα. Εξαχνώθηκαν εργατικά δικαιώματα χωρίς να πέσει μια ντουφεκιά… Γιατί όμως; Αν δεν απαντήσουμε σ’ αυτό το γιατί κανένας ουσιαστικός αγώνας δεν μπορεί να αναπτυχθεί, καμιά εργατική πρωτομαγιά δεν θα ξανανθίσει στη χώρα.

Η μια γενιά αγωνίστηκε και θυσιάστηκε…

Αναλώσιμες σκλάβες – 20.000 αλλοδαπές σε καθεστώς δουλείας με τις ευλογίες του κυπριακού κράτους

Κόλαφος για το κυπριακό σύστημα όσα καταγγέλλει ο διευθυντής της Κίνησης για Ισότητα, Στήριξη και Αντιρατσισμό Κύπρου. «Δεν δικαιούνται ούτε επίσκεψη σε γυναικολόγο» σημειώνει με την Κύπρο να παραβιάζει κάθε δικαίωμα των μεταναστών.

“Το ότι αυτές οι γυναίκες έχουν δολοφονηθεί είναι η κορυφή του παγόβουνου. Οι υπόλοιπες κοπέλες που μπορεί να έχουν πέσει θύματα βιασμού, κακοποίησης ή άλλων μορφών βίας δεν θα πάνε στην αστυνομία και δεν θα ζητήσουν βοήθεια». Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα όπως εξηγεί στο Νews 24/7 ο εκτελεστικός διευθυντής της Κίνησης για Ισότητα, Στήριξη και Αντιρατσισμό Κύπρου κ.Δώρος Πολυκάρπου, με αφορμή τις επτά δολοφονίες που διέπραξε όπως ομολόγησε ο «Ορέστης».Όπως σημειώνει σήμερα στην Κύπρο βρίσκονται περίπου 20.000 άτομα από τις Φιλιππίνες, κυρίως οικιακές βοηθοί που εργάζονται εξι ημέρες την εβδομάδα για επτά ώρες και αμείβονται με 316 ευρώ. Επιπλέον, δεν μπορούν να αναζητήσουν δεύτερη παράλληλη απασχόληση, εξαρτώνται από γραφεία ευρέσεως εργασίας και συχνά αναζητούν στην κατεχόμενη Κύπρο καλύτερους μισθούς με τίμημα όμως την προσωπική τους ασφάλεια.

-Υπάρχει σαφής εικόνα του αριθμού των ανθρώπων με καταγωγή από τις Φιλιππίνες οι οποίοι ζουν και εργάζονται αυτή τη στιγμή στην Κύπρο;

«Υπολογίζεται ότι είναι γύρω στις 20.000, και οι νόμιμοι και οι άτυποι. Δεν υπάρχει ωστόσο ακριβής εικόνα για τον λόγο ότι έχουμε μια κατάσταση με το μεταναστευτικό μας σύστημα όπου αρκετός κόσμος μπορεί να ήρθε στην Κύπρο για εργασία, να έβγαλε άδεια παραμονής αλλά λόγω των συνθηκών εργασίας να την έχασε και να συνέχισε να βρίσκεται στην χώρα. Επομένως είναι λίγο δύσκολο να καθορίσεις τον ακριβή αριθμό.

Διάδρομος γυμναστικής*

Ολόκληρη η χώρα μοιάζει με διάδρομο γυμναστικής. Ο «αναβάτης» κινείται, αλλά μένει στο ίδιο σημείο. Φύγαμε για λίγες μέρες το Πάσχα, αλλά γυρίσαμε στα ίδια. Ανεβαίνει η ταχύτητα λόγω εκλογών, αλλά βρισκόμαστε πάντα στην ίδια θέση. Και ξέρουμε πως όσο κι αν τρέξουμε θα παραμείνουμε εκεί. Κάθε κόμμα εξουσίας, αλλά και ελάχιστης δύναμης, τρέχει στον διάδρομό του, ταυτόχρονα με τους άλλους, αλλά ολόκληρη η αίθουσα παραμένει ακίνητη. Δεν πα να τρέχεις όσο θες… Η ευρωκρατία είπε: Χρειάζεστε άλλα τέσσερα χρόνια για να φθάσετε στην «κανονικότητα». Όποια κυβέρνηση κι αν έχετε. Τέλος.

Μεταμφιεσμένα κόμματα, καυγαδίζουν για το ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα. Σε τι; Δεν δεσμεύονται καθαρά. Θολά λόγια και πολλές υποσχέσεις. Παροχές, επενδύσεις και ταξίματα χωρίς αντίκρισμα.

Οι αποκαλύψεις για το Μάτι -ήξεραν κι έλεγαν ψέματα-, οι φόνοι στην Κύπρο (που παγώνουν και τους πιο σκληρούς), ο θάνατος από σαϊτιές και οι αδέσποτες μπαλωθιές, χωρίς να συνδέονται άμεσα, δείχνουν πως έχουν ξεπεραστεί τα μέτρα. Στο ψέμα, την υποκρισία, τη μοχθηρότητα, το βίτσιο, την εκτόνωση. Σε γειτονιά της Αθήνας έπεσαν και μολότοφ στην Ανάσταση μαζί με τα βαρελότα… Άλλη κανονικότητα αυτή.

Σε ένα γυμναστήριο, μπήκαν άνεργοι και κάθονται πάνω στους διαδρόμους. Δεν κινούνται. Έχουν πολύ χρόνο οι άνεργοι. Δεν βιάζονται.

Η «μηχανή» του κύριου Μαρινάκη

Δημήτρης Ψαρράς

Ο τρόπος που λειτουργούν τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, το πώς χρηματοδοτούνται και ποιες είναι οι σχέσεις ορισμένων επιχειρηματιών με τα μέσα αυτά ξεπροβάλλει ανάγλυφα από την πρόσφατη ιστορία μιας εκτυπωτικής μηχανής.

Ο λόγος για την εκτυπωτική μηχανή KBA Koenig & Bauer (μεγάλο κυλινδρικό ταχυπιεστήριο τύπου Comet, 40x5x17 μέτρα), η οποία τύπωνε την «Ελευθεροτυπία» μέχρι τη στιγμή που η εφημερίδα σταμάτησε να εκδίδεται, τον Δεκέμβριο του 2011. Αρχική ιδιοκτήτρια της μηχανής ήταν η εταιρεία που εξέδιδε την εφημερίδα, η «Χ.Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.», η οποία τελικά κήρυξε πτώχευση αφήνοντας απλήρωτους τους πιστωτές της και κυρίως τις εκατοντάδες εργαζομένους, οι οποίοι δούλεψαν για πολλούς μήνες απλήρωτοι (Αύγουστος 2011-Δεκέμβριος 2011) και τελικά απολύθηκαν χωρίς να τους καταβληθεί αποζημίωση. Η μηχανή βρισκόταν -και παραμένει- στις κτιριακές εγκαταστάσεις της εταιρείας, στο Κορωπί Αττικής. Μετά την πτώχευση της «Χ.Κ. Τεγόπουλος» οι εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» περιμένουν κάποιο μικρό μέρος των οφειλομένων αμοιβών και αποζημιώσεων μέσω της εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας (κτίρια και μηχανολογικός εξοπλισμός). Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει και η εν λόγω μηχανή, η οποία τέθηκε σε δημόσιο πλειστηριασμό το 2016.

Τελικά εμφανίστηκε μόνο ένας υποψήφιος αγοραστής, στον οποίο και κατακυρώθηκε τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου η αγορά της μηχανής. Τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά, αν στη συνέχεια δεν πρόκυπτε πρόβλημα μεταξύ του αγοραστή και του συνδίκου της πτώχευσης ως προς το αν έπρεπε να απομακρυνθεί ή όχι η μηχανή από το κτιριακό συγκρότημα και το αν έπρεπε να καταβάλλεται ενοίκιο για τη χρήση του χώρου όσο διάστημα η μηχανή παραμένει μέσα σ’ αυτόν. Εδώ δεν ενδιαφέρει τόσο η εξέλιξη αυτής της αντιδικίας όσο εκείνα που αποκαλύφθηκαν κατά την εξέλιξή της, δηλαδή η ταυτότητα του αγοραστή (ή των αγοραστών), το τίμημα και ο τρόπος πρόσκτησης αυτού του περιουσιακού στοιχείου.