Πρόβες της Κίνας σε ηγετικό ρόλο

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Βγαίνει ενισχυμένη από την πανδημία, θέτοντας σκληρά διλήμματα στην κυβέρνηση Μπάιντεν.

Στην πρώτη του συμμετοχή στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, τον Ιανουάριο του 2017, ο Σι Τζινπίνγκ γοήτευσε την αφρόκρεμα των πολυεθνικών ελίτ. Τη στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμαζόταν να αναλάβει τα προεδρικά του καθήκοντα με σημαία το America First και πολεμικές κραυγές εναντίον της παγκοσμιοποίησης, ο ηγέτης της Κίνας εκθείαζε την ελευθερία του εμπορίου και τις διεθνείς αλυσίδες παραγωγής, από τις οποίες σε μεγάλο βαθμό θρέφεται το κινεζικό οικονομικό θαύμα. Όταν η Αμερική, η μέχρι πρότινος ατμομηχανή της παγκοσμιοποίησης, κήρυσσε την εθνική αναδίπλωση, η Κίνα, σε μια ειρωνεία της Ιστορίας, επιβεβαίωνε ότι ένας ορισμένος “κομμουνισμός” είναι το ανώτατο στάδιο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Σι συμμετείχε και πάλι στο (διαδικτυακό, λόγω κορωνοϊού) Φόρουμ του Νταβός, την περασμένη εβδομάδα. Ο Τραμπ ήταν ήδη παρελθόν και ο Μπάιντεν μόλις είχε αναλάβει με την επαγγελία μιας ριζικής στροφής. Ωστόσο η προεδρική αλλαγή στις ΗΠΑ δεν φαίνεται να μεταβάλλει, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, τη διανομή ρόλων μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών στη διεθνή σκηνή. Η ομιλία του Σι ήταν και πάλι μουσική στα αυτιά των κοσμοπολίτικων ελίτ, με ύμνους στην “πολυμερή συνεργασία”, εξορκισμούς στον κίνδυνο ενός “νέου Ψυχρού Πολέμου” και εκκλήσεις προς τον Μπάιντεν να αποφύγει τις ροπές του προκατόχου του προς “την αποσύζευξη των οικονομιών, τη διάρρηξη των αλυσίδων παραγωγής και τις κυρώσεις”, που μπορεί να οδηγήσουν σε “διάρρηξη της παγκόσμιας οικονομίας ή και σύρραξη”. Την ίδια στιγμή, όμως, ο Τζο Μπάιντεν υπέγραφε προεδρικό διάταγμα που έκανε πράξη το προεκλογικό του σύνθημα Buy American, επιβάλλοντας στους προμηθευτές του δημοσίου να κάνουν χρήση αυστηρά αμερικανικών προϊόντων και απειλώντας με κυρώσεις όσους διώχνουν δραστηριότητές τους στο εξωτερικό. Όχι μόνο οι Κινέζοι, αλλά και οι Ευρωπαίοι και οι λοιποί δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ συνειδητοποίησαν ότι ο Τραμπ έφυγε, αλλά ο αμερικανικός νεοπροστατευτισμός ήρθε για να μείνει.

Στάλινγκραντ!

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει» (Έρνεστ Χέμινγουεϊ).

«Δεν υπάρχει γη για μας πέρα από το Βόλγα»! Ήταν τα λόγια του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ, ενός από τους ήρωες εκείνης της μάχης. Της μάχης που έως εκείνη τη στιγμή δεν υπήρξε παρόμοιά της στην Ιστορία. Η μάχη του Στάλινγκραντ.

Ήταν 2 Φλεβάρη 1943 – σαν σήμερα – όταν ολοκληρώθηκε η παράδοση των γερμανικών δυνάμεων στον Κόκκινο Στρατό. Έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη συντριβή του χιτλεροφασισμού.

Δυο μέρες νωρίτερα, στις 31 Γενάρη του 1943, η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί στο Βόλγα. Την ίδια μέρα παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων με επικεφαλής τον διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε προαχθεί από τον Χίτλερ σε στρατάρχη. Η 6η στρατιά ήταν αυτή με την οποία – έλεγε ο Χίτλερ – “μπορώ να κάνω έφοδο στα ουράνια”. Το ανακοινωθέν ήταν ουσιαστικά η αναγγελία της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ.

Στις 2 Φλεβάρη 1943, με την ολοκλήρωση της παράδοσης των ναζί, ο Στάλιν απηύθυνε ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου έλεγε:

«Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».

Η επιλογή του Στάλινγκραντ