του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Σοφά έργα, σοφών ανθρώπων. Έφτιαξαν ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο μια κυβέρνηση που εγγυάται στους έξω ότι η σημερινή πολιτική θα παραμείνει ίδια κι απαράλλαχτη, ότι θα εφαρμοστούν όλα τα Μνημόνια κι άμα χρειαστεί, θα ψηφιστούν κι άλλα. Ταυτοχρόνως, όμως, οι δύο σοφοί έβαλαν στην κυβέρνηση και διάφορους τηλεμαϊντανούς, που θα λένε στους μέσα ότι η οικονομική πολιτική, παρ' όλο που έμεινε ίδια κι απαράλλαχτη, άλλαξε ριζικά προς όφελός τους.
Συμπέρασμα: Ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο θεωρούν έξυπνους τους έξω και ηλίθιους τους μέσα.
Φάγανε τον Θεοχάρη, διώξανε τον Στουρνάρα, βρυχήθηκαν στις κάμερες για το μήνυμα των εκλογών που θα αποτυπωθεί στον ανασχηματισμό και μετά διόρισαν υπουργό Οικονομικών τον κ. Γκίκα Χαρδούβελη. Ο Στουρνάρας έφυγε, ζήτω ο Στουρνάρας! Χαράς ευαγγέλια για τους δανειστές, που θα έχουν να διαπραγματευτούν με τον οικονομικό σύμβουλο του Σημίτη, της εποχής των swap και των μαγειρεμένων στοιχείων που μας έβαλαν στην ΟΝΕ, με τον διευθυντή του Οικονομικού Γραφείου του Παπαδήμου, της εποχής του PSI και του δεύτερου Μνημονίου, που ήταν χειρότερο από το πρώτο. Αποκλείεται να τρομάξουν στο άκουσμα του ονόματος του Χαρδούβελη η Μέρκελ, η Λαγκάρντ και ο Ντράγκι. Κι αν τρομάξουν, θα τους πληροφορήσει κάποιος ότι ο νέος ΥΠΟΙΚ, πριν οριστεί υπεύθυνος για την οικονομική πολιτική της Ελλάδας, ήταν υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής της Eurobank και η καρδιά θα πάει αμέσως στη θέση της. Gikas is one of us.