Tvxs Συνέντευξη, Νίκος Μίχος
Οι ομαδικές απολύσεις 45 εργαζομένων στην Χαλυβουργία Ελλάδος «ανοίγει τον δρόμο για το μέλλον» στον εργασιακό χώρο σύμφωνα με τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββα Ρομπόλη. Ο ίδιος εκτιμά ότι η κίνηση ίσως ήταν και μια προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει στην τρόικα ότι δεν χρειάζονται μέτρα σκληρότερα του δεύτερου μνημονίου, στα οποία εξάλλου «πάτησε» αυτή η απόφαση. Παρόλα αυτά ελήφθη μια μέρα αφού η έκθεση του ΔΝΤ πρότεινε να εξετασθεί εκ νέου το φθινόπωρο το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων.
Όσον αφορά την υπόθεση των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών ο κ. Ρομπόλης εκτίμησε ότι η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα κατευθύνεται προς το αμερικανοκεντρικό μοντέλο, που θέλει λίγα μικρά επιτελεία και αναθέσεις έργων σε ιδιωτικές εταιρίες. «Αυτό δείχνει η υπόθεση των καθαριστριών ότι επιχειρείται να γίνει», σχολιάζει.
Βάσει ποιού νομοθετικού πλαισιού ελήφθη η απόφαση για τις απολύσεις;
Η απόφαση πάτησε πάνω στα όσα ορίζει το δεύτερο μνημόνιο για αύξηση του ορίου απολύσεων κατά 2% στις επιχειρήσεις με 300 έως 500 εργαζόμενους, διαμορφώνοντας πλέον το πλαφόν στο 5%. Πάτησε ακόμη πάνω στα οικονομικά στοιχεία που παρουσίασε η εταιρία υποστηρίζοντας ότι πρέπει να απολύσει προσωπικό. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η απόφαση πέρασε με 4 ψήφους υπέρ και 3 κατά στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας. Οι τρεις που καταψήφισαν ήταν οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι δήλωσαν ότι δεν πείθονται από τα στοιχεία για την αναγκαιότητα των ομαδικών απολύσεων. Επίσης, πάτησε στο γεγονός ότι απόσυρθηκε από την νομοθεσία ο όρος πως τον τελικό λόγο τον έχει ο υπουργός.
Αυτό που ζητά το ΔΝΤ στην έκθεσή του είναι στην επανεξέταση κάποιων δεδομένων τον Σεπτέμβριο το πλαφόν για τις απολύσεις να αυξηθεί από το 5% χωρίς να διευκρινίσει εάν πρέπει να πάει στο 8% ή στο 10%. Αυτό το θέμα έχει μείνει ανοιχτό και αναμένεται μια έκθεση του Υπουργείου Εργασίας για το τι συμβαίνει με τις απολύσεις σε άλλες χώρες.
Οι τέσσερις που ψήφισαν υπέρ στο ΑΣΕ ποιοί είναι;
Οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ και κάποιοι ειδικοί σε εργασιακά. Η σύνθεση δεν είναι ad hoc. Αυτοί είναι μέλοι του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας.
Όμως το Υπουργείο Εργασίας επικρότησε την απόφαση για τις ομαδικές απολύσεις. Ο εκπρόσωπός του όμως καταψήφισε. Αυτό γιατί συμβαίνει;
Δεν ξέρω. Ίσως ήταν μια κίνηση απέναντι στην τρόικα. Ότι δηλαδή εφαρμόζουμε την νομοθεσία του δεύτερου μνημονίου και ότι δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Η τρόικα ζητά πιο σκληρά μέτρα, ξέρετε.
Θεωρείτε ότι με αυτή την απόφαση ανοίγει ο δρόμος για τις ομαδικές απολύσεις;
Ναι, ανοίγει ο δρόμος για το μέλλον. Οι τράπεζες θέλουν να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το μέσο της εθελούσιας εξόδου. Άλλες μεγάλες επιχειρήσεις που ξεπερνούν τον αριθμό των 100 εργαζομένων και άρα υφίστανται το πλαφόν, το θέλουν. Επίσης, βλέπω στην Μακεδονία την ανεργία να αυξάνεται. Μπορεί σε ένα πρώτο κύμα να είδαμε τις απολύσεις να γίνονται λίγες-λίγες. Όμως με αυτή την απόφαση υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε όλο και περισσότερες εταιρίες να καταθέτουν αντίστοιχα αιτήματα στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.
Την υπόθεση των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών πως την σχολιάζετε;
Ήταν υπερβολή του Υπουργείου Οικονομικών να προσφύγει στον Άρειο Πάγο για να ακυρώσει την απόφαση για 40-50 ανθρώπους. Τώρα περιμένουμε τον Σεπτέμβριο την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Ήταν υπερβολή όταν είναι σαφές πως η υπεργολοαβία για τον καθαρισμό των Υπουργείων κοστίζει πολλαπλάσια από 30-40 άτομα ανά Υπουργείο.
Αυτό που βλέπετε και παρακολουθείτε με το Δημόσιο είναι μια σαλαμοποιημένη πολιτική πάνω σε ένα στρατηγικό στόχο. Τα μοντέλα οργάνωσης του Δημοσίου στον πλανήτη είναι δυο: ή το ευρωπαϊκοκεντρικό ή το αμερικανοκεντρικό.
Το ευρωπαϊκόκεντρικό μοντέλο δημόσιας διοίκησης κάνει όλες τις δουλειές του εντός των τειχών. Στο αμερικανοκεντρικό, υπάρχει μια μικρή ομάδα επιτελική και οι όποιες εργασίες πρέπει να γίνουν ανατίθενται σε ιδιωτικά γραφεία εκτός του Υπουργείου. Νομίζω ότι το μοντέλο που έχει αρχίσει να εγκαθίστανται εδώ είναι το δεύτερο. Εάν συνεχιστεί αυτή η πολιτική μέχρι το 2020 θα δούμε σε ένα Υπουργείο αντί να εργάζονται 300 άνθρωποι να δουλεύουν 50 σε συνθήκες εξειδίκευσης και ότι εργασίες ή μελέτες είναι να κάνει το Υπουργείο θα τις αναθέτει σε ιδιωτικά γραφεία μελετών. Αυτή είναι η στρατηγική. Όμως, με 1,5 εκατομμύρια ανέργους, κατά κύριο λόγο από τον ιδιωτικό τομέα, και αν προστεθούν άλλοι 500.000 από τον Δημόσιο, το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα θα εκραγεί.
Οι ομαδικές απολύσεις 45 εργαζομένων στην Χαλυβουργία Ελλάδος «ανοίγει τον δρόμο για το μέλλον» στον εργασιακό χώρο σύμφωνα με τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββα Ρομπόλη. Ο ίδιος εκτιμά ότι η κίνηση ίσως ήταν και μια προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει στην τρόικα ότι δεν χρειάζονται μέτρα σκληρότερα του δεύτερου μνημονίου, στα οποία εξάλλου «πάτησε» αυτή η απόφαση. Παρόλα αυτά ελήφθη μια μέρα αφού η έκθεση του ΔΝΤ πρότεινε να εξετασθεί εκ νέου το φθινόπωρο το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων.
Όσον αφορά την υπόθεση των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών ο κ. Ρομπόλης εκτίμησε ότι η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα κατευθύνεται προς το αμερικανοκεντρικό μοντέλο, που θέλει λίγα μικρά επιτελεία και αναθέσεις έργων σε ιδιωτικές εταιρίες. «Αυτό δείχνει η υπόθεση των καθαριστριών ότι επιχειρείται να γίνει», σχολιάζει.
Βάσει ποιού νομοθετικού πλαισιού ελήφθη η απόφαση για τις απολύσεις;
Η απόφαση πάτησε πάνω στα όσα ορίζει το δεύτερο μνημόνιο για αύξηση του ορίου απολύσεων κατά 2% στις επιχειρήσεις με 300 έως 500 εργαζόμενους, διαμορφώνοντας πλέον το πλαφόν στο 5%. Πάτησε ακόμη πάνω στα οικονομικά στοιχεία που παρουσίασε η εταιρία υποστηρίζοντας ότι πρέπει να απολύσει προσωπικό. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η απόφαση πέρασε με 4 ψήφους υπέρ και 3 κατά στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας. Οι τρεις που καταψήφισαν ήταν οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι δήλωσαν ότι δεν πείθονται από τα στοιχεία για την αναγκαιότητα των ομαδικών απολύσεων. Επίσης, πάτησε στο γεγονός ότι απόσυρθηκε από την νομοθεσία ο όρος πως τον τελικό λόγο τον έχει ο υπουργός.
Αυτό που ζητά το ΔΝΤ στην έκθεσή του είναι στην επανεξέταση κάποιων δεδομένων τον Σεπτέμβριο το πλαφόν για τις απολύσεις να αυξηθεί από το 5% χωρίς να διευκρινίσει εάν πρέπει να πάει στο 8% ή στο 10%. Αυτό το θέμα έχει μείνει ανοιχτό και αναμένεται μια έκθεση του Υπουργείου Εργασίας για το τι συμβαίνει με τις απολύσεις σε άλλες χώρες.
Οι τέσσερις που ψήφισαν υπέρ στο ΑΣΕ ποιοί είναι;
Οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ και κάποιοι ειδικοί σε εργασιακά. Η σύνθεση δεν είναι ad hoc. Αυτοί είναι μέλοι του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας.
Όμως το Υπουργείο Εργασίας επικρότησε την απόφαση για τις ομαδικές απολύσεις. Ο εκπρόσωπός του όμως καταψήφισε. Αυτό γιατί συμβαίνει;
Δεν ξέρω. Ίσως ήταν μια κίνηση απέναντι στην τρόικα. Ότι δηλαδή εφαρμόζουμε την νομοθεσία του δεύτερου μνημονίου και ότι δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Η τρόικα ζητά πιο σκληρά μέτρα, ξέρετε.
Θεωρείτε ότι με αυτή την απόφαση ανοίγει ο δρόμος για τις ομαδικές απολύσεις;
Ναι, ανοίγει ο δρόμος για το μέλλον. Οι τράπεζες θέλουν να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το μέσο της εθελούσιας εξόδου. Άλλες μεγάλες επιχειρήσεις που ξεπερνούν τον αριθμό των 100 εργαζομένων και άρα υφίστανται το πλαφόν, το θέλουν. Επίσης, βλέπω στην Μακεδονία την ανεργία να αυξάνεται. Μπορεί σε ένα πρώτο κύμα να είδαμε τις απολύσεις να γίνονται λίγες-λίγες. Όμως με αυτή την απόφαση υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε όλο και περισσότερες εταιρίες να καταθέτουν αντίστοιχα αιτήματα στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.
Την υπόθεση των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών πως την σχολιάζετε;
Ήταν υπερβολή του Υπουργείου Οικονομικών να προσφύγει στον Άρειο Πάγο για να ακυρώσει την απόφαση για 40-50 ανθρώπους. Τώρα περιμένουμε τον Σεπτέμβριο την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Ήταν υπερβολή όταν είναι σαφές πως η υπεργολοαβία για τον καθαρισμό των Υπουργείων κοστίζει πολλαπλάσια από 30-40 άτομα ανά Υπουργείο.
Αυτό που βλέπετε και παρακολουθείτε με το Δημόσιο είναι μια σαλαμοποιημένη πολιτική πάνω σε ένα στρατηγικό στόχο. Τα μοντέλα οργάνωσης του Δημοσίου στον πλανήτη είναι δυο: ή το ευρωπαϊκοκεντρικό ή το αμερικανοκεντρικό.
Το ευρωπαϊκόκεντρικό μοντέλο δημόσιας διοίκησης κάνει όλες τις δουλειές του εντός των τειχών. Στο αμερικανοκεντρικό, υπάρχει μια μικρή ομάδα επιτελική και οι όποιες εργασίες πρέπει να γίνουν ανατίθενται σε ιδιωτικά γραφεία εκτός του Υπουργείου. Νομίζω ότι το μοντέλο που έχει αρχίσει να εγκαθίστανται εδώ είναι το δεύτερο. Εάν συνεχιστεί αυτή η πολιτική μέχρι το 2020 θα δούμε σε ένα Υπουργείο αντί να εργάζονται 300 άνθρωποι να δουλεύουν 50 σε συνθήκες εξειδίκευσης και ότι εργασίες ή μελέτες είναι να κάνει το Υπουργείο θα τις αναθέτει σε ιδιωτικά γραφεία μελετών. Αυτή είναι η στρατηγική. Όμως, με 1,5 εκατομμύρια ανέργους, κατά κύριο λόγο από τον ιδιωτικό τομέα, και αν προστεθούν άλλοι 500.000 από τον Δημόσιο, το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα θα εκραγεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου