Το γιατί η 12η Οκτωβρίου δεν καθιερώθηκε ποτέ ως εθνική γιορτή το εξηγεί ο Μανώλης Γλέζος, σε ένα κείμενό του στην «Αυγή», το 1954:
“Σήμερα, την δεκάτη επέτειο της Απελευθερώσεως, οι αγωνισταί της Αντιστάσεως βρίσκονται υπό διωγμό. Τους διώχνουν από τις δουλειές, τους εξορίζουν, τους φυλακίζουν. Ο τιμημένος αρχηγός του ΕΛΑΣ, ο στρατηγός Σαράφης, συκοφαντείται από τις "εθνικόφρονες εφημερίδες", ο ήρωας του Πειραιώτικου Λαού Κεπέσης, που έσωσε την Ηλεκτρική και το Λιμάνι του Πειραιά από την καταστροφή, βρίσκεται φυλακή, κι ο θρυλικός Μπουκουβάλας του Θεσσαλικού κάμπου, κι ο Αμπατιέλος, κι ο Ναπολέων, και ο Ωρίων κι άλλοι πολλοί τιμημένοι αγωνισταί της Εθνικής μας Αντιστάσεως βρίσκονται στη φυλακή.
Και τα οστά ακόμα των μαρτύρων και των ηρώων της Αντιστάσεως βρίσκονται υπό διωγμό. Αφού τα μετέφεραν από τάφο σε τάφο, τα εγκατέστησαν σε μια μικρή περιορισμένη γωνιά του Γ' Νεκροταφείου, χωρίς μια επιγραφή, χωρίς ένα σημάδι που να δείχνει πως ο τάφος κλείνει τα οστά των μαρτύρων και των ηρώων της Εθνικής Αντιστάσεως.
Και οι νεκροί και οι ζωντανοί της Αντιστάσεως βρίσκονται σε διωγμό. Το ίδιο το πνεύμα της Εθνικής Αντιστάσεως βρίσκεται σε διωγμό...
Με υπερηφάνεια οι άλλοι λαοί εξαίρουν και την πιο μικρήν πράξιν της εθνικής τους Αντιστάσεως. Εδώ στην Ελλάδα καταβάλλεται προσπάθεια από το επίσημο κράτος να αποκρυβεί η Εθνική Αντίστασις...”. Να λοιπόν γιατί η γιορτή της απελευθέρωσης έπρεπε να διαγραφεί από την ιστορική μνήμη. Χρέος μας είναι τη μνήμη αυτή να την κρατήσουμε ζωντανή."
http://kinisienergoipolites.blogspot.com/2018/10/12_14.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου