Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ**
Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει στον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ διαβάζεται εντελώς λάθος από την κυβέρνηση και τα φιλικά της media. Οι επικεφαλείς του πολιτικού τους σχεδιασμού έχουν την εντύπωση ότι η σχετική διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το τρωτό του σημείο και επενδύουν στις διάφορες δηλώσεις Λαφαζάνη, για να δείξουν την έλλειψη συνεκτικότητας.
Ο σχεδιασμός αυτός, όμως, αγνοεί τρία κρίσιμα δεδομένα:
1. Το γεγονός ότι η ένταση και το βάθος της κρίσης στην Ελλάδα είναι τέτοια που η έξοδος από το ευρώ να φαντάζει, για όλο και περισσότερους, όχι ως κίνδυνος, αλλά ως διέξοδος. Άνεργοι, αγρότες, συνταξιούχοι των 500 ευρώ, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές που δεν διορίζονται, εξαγωγικές επιχειρήσεις και τουριστικές επιχειρήσεις, όλοι αυτοί σχεδόν εύχονται έξοδο από το ευρώ, άλλοι διότι δεν έχουν κάτι να χάσουν και άλλοι διότι θα κερδίσουν. Επομένως, όταν ακούν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει διακριτική τάση που προτείνει επιστροφή στη δραχμή, έχουν ένα επιπλέον λόγο να τον στηρίξουν.
2. Ποιοι τρομάζουν με την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ; Εκτός των 58 κεντροαριστερών, τρομάζουν οι εισαγωγικές επιχειρήσεις, οι υψηλόμισθοι ακόμα δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι, οι τραπεζίτες που κερδοσκοπούν με ξένα κόλλυβα, διάφοροι του αλήστου μνήμης εκσυγχρονισμού που μας έβαλαν στο ευρώ άρον άρον, χωρίς προετοιμασία και κατέστρεψαν έτσι την ελληνική οικονομία και τέλος για πολιτικούς λόγους, οι καναλάρχες και οι εκδότες, που γνωρίζουν ότι πιθανή έξοδος από το ευρώ θα συνοδεύεται και από ριζική πολιτική αλλαγή που θα τερματίσει τον παρεμβατικό τους ρόλο. Όλοι αυτοί όμως, ποσοτικά, δεν συγκροτούν πλέον μεγάλο πληθυσμιακό μέγεθος και οι σχετικές δημοσκοπήσεις περί ευρώ είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά.
3. Όσοι προσάπτουν τη διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνούν μια βασική αρχή: στον πολιτικό ανταγωνισμό κερδίζει αυτός που έχει μεγαλύτερα αποθέματα πολυσυλλεκτικότητας. Αυτός που τσιμπάει από όλες τις πολιτικές πτέρυγες και εγκαθίσταται έτσι στο κέντρο του πολιτικού χάρτη. Οι καθαρές θέσεις συνήθως σε οδηγούν σε δεύτερο ρόλο. Κερδίζουν πάντα οι πιο χαλαρές προοπτικές, αυτές που δίνουν στον καθένα ένα καλό λόγο για να σε ψηφίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω κλείνει το μάτι στη μεγάλη πλέον ευρωσκεπτικιστική μερίδα, ενώ φυσικά δεν δέχεται επισήμως ότι σκοπεύει να μας βγάλει από το ευρώ.
Τι θα συμβεί εν τέλει; Κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα ακόμα. Είναι γεγονός ότι η πορεία του εφαρμοζόμενου προγράμματος, εάν δεν αλλάξει κάτι, οδηγεί την Ελλάδα σε κρίση χρηματοδότησης της οικονομίας, δηλαδή την οδηγεί σε ασφυξία και σε κοπή νομίσματος.
Μόνο εάν αποφασίσουν οι Γερμανοί ότι πρέπει πάση θυσία να μας κρατήσουν στην Ευρωζώνη, ανεξαρτήτως κόστους, μόνον τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που προφανώς θα σχηματιστεί σε μερικούς μήνες, θα διατηρήσει τη χώρα στο ευρώ.
Όμως οι Γερμανοί πολύ δύσκολα θα προτάξουν την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, από την απαλλαγή του συνολικού τους σχεδιασμού για την Ευρώπη.
Με τα σημερινά δεδομένα, μια διαπραγμάτευση με την Μέρκελ, που θα θέτει όρια εκ του μέρους της ελληνικής πλευράς, το πιθανότερο είναι να καταλήξει σε μια συμφωνημένη διακοπή των σχέσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα λόγο να μην προετοιμάζει τον κόσμο, εμμέσως πλην σαφώς, γι΄ αυτό το πιθανότατο ενδεχόμενο.
*Eίναι αυτονόητο ότι οι απόψεις του αρθογράφου είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν κατ' ανάγκη τις απόψεις της σύνταξης της Iskra.
*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου 2013
Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει στον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ διαβάζεται εντελώς λάθος από την κυβέρνηση και τα φιλικά της media. Οι επικεφαλείς του πολιτικού τους σχεδιασμού έχουν την εντύπωση ότι η σχετική διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το τρωτό του σημείο και επενδύουν στις διάφορες δηλώσεις Λαφαζάνη, για να δείξουν την έλλειψη συνεκτικότητας.
Ο σχεδιασμός αυτός, όμως, αγνοεί τρία κρίσιμα δεδομένα:
1. Το γεγονός ότι η ένταση και το βάθος της κρίσης στην Ελλάδα είναι τέτοια που η έξοδος από το ευρώ να φαντάζει, για όλο και περισσότερους, όχι ως κίνδυνος, αλλά ως διέξοδος. Άνεργοι, αγρότες, συνταξιούχοι των 500 ευρώ, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές που δεν διορίζονται, εξαγωγικές επιχειρήσεις και τουριστικές επιχειρήσεις, όλοι αυτοί σχεδόν εύχονται έξοδο από το ευρώ, άλλοι διότι δεν έχουν κάτι να χάσουν και άλλοι διότι θα κερδίσουν. Επομένως, όταν ακούν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει διακριτική τάση που προτείνει επιστροφή στη δραχμή, έχουν ένα επιπλέον λόγο να τον στηρίξουν.
2. Ποιοι τρομάζουν με την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ; Εκτός των 58 κεντροαριστερών, τρομάζουν οι εισαγωγικές επιχειρήσεις, οι υψηλόμισθοι ακόμα δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι, οι τραπεζίτες που κερδοσκοπούν με ξένα κόλλυβα, διάφοροι του αλήστου μνήμης εκσυγχρονισμού που μας έβαλαν στο ευρώ άρον άρον, χωρίς προετοιμασία και κατέστρεψαν έτσι την ελληνική οικονομία και τέλος για πολιτικούς λόγους, οι καναλάρχες και οι εκδότες, που γνωρίζουν ότι πιθανή έξοδος από το ευρώ θα συνοδεύεται και από ριζική πολιτική αλλαγή που θα τερματίσει τον παρεμβατικό τους ρόλο. Όλοι αυτοί όμως, ποσοτικά, δεν συγκροτούν πλέον μεγάλο πληθυσμιακό μέγεθος και οι σχετικές δημοσκοπήσεις περί ευρώ είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά.
3. Όσοι προσάπτουν τη διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνούν μια βασική αρχή: στον πολιτικό ανταγωνισμό κερδίζει αυτός που έχει μεγαλύτερα αποθέματα πολυσυλλεκτικότητας. Αυτός που τσιμπάει από όλες τις πολιτικές πτέρυγες και εγκαθίσταται έτσι στο κέντρο του πολιτικού χάρτη. Οι καθαρές θέσεις συνήθως σε οδηγούν σε δεύτερο ρόλο. Κερδίζουν πάντα οι πιο χαλαρές προοπτικές, αυτές που δίνουν στον καθένα ένα καλό λόγο για να σε ψηφίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω κλείνει το μάτι στη μεγάλη πλέον ευρωσκεπτικιστική μερίδα, ενώ φυσικά δεν δέχεται επισήμως ότι σκοπεύει να μας βγάλει από το ευρώ.
Τι θα συμβεί εν τέλει; Κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα ακόμα. Είναι γεγονός ότι η πορεία του εφαρμοζόμενου προγράμματος, εάν δεν αλλάξει κάτι, οδηγεί την Ελλάδα σε κρίση χρηματοδότησης της οικονομίας, δηλαδή την οδηγεί σε ασφυξία και σε κοπή νομίσματος.
Μόνο εάν αποφασίσουν οι Γερμανοί ότι πρέπει πάση θυσία να μας κρατήσουν στην Ευρωζώνη, ανεξαρτήτως κόστους, μόνον τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που προφανώς θα σχηματιστεί σε μερικούς μήνες, θα διατηρήσει τη χώρα στο ευρώ.
Όμως οι Γερμανοί πολύ δύσκολα θα προτάξουν την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, από την απαλλαγή του συνολικού τους σχεδιασμού για την Ευρώπη.
Με τα σημερινά δεδομένα, μια διαπραγμάτευση με την Μέρκελ, που θα θέτει όρια εκ του μέρους της ελληνικής πλευράς, το πιθανότερο είναι να καταλήξει σε μια συμφωνημένη διακοπή των σχέσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα λόγο να μην προετοιμάζει τον κόσμο, εμμέσως πλην σαφώς, γι΄ αυτό το πιθανότατο ενδεχόμενο.
*Eίναι αυτονόητο ότι οι απόψεις του αρθογράφου είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν κατ' ανάγκη τις απόψεις της σύνταξης της Iskra.
*Δημοσιεύθηκε στην «Ελευθεροτυπία» της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου