«θέλω να δηλώσω ρητάθέλω να δηλώσω ρητά
–δεν ξέρω αν θα ζητηθεί η ονομαστική ψηφοφορία- ότι αν ζητηθεί για την τροπολογία, εγώ την καταψηφίζω από τώρα» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Κακλαμάνης και σγμείωσε: «Δυστυχώς, η πορεία της χώρας καθορίζονταν -και θα πρέπει αυτό να σταματήσει με το μαχαίρι- στα σαλόνια, αυτών με τα complex superiority, κατά κανόνα φελλών, που επιπλέουν στη θάλασσα των πανεπιστημίων. Εκεί λαμβάνονταν αποφάσεις για την παιδεία».
Συνεχίζοντας ο πρώην πρόεδρος της Βουλής εξαπέλυσε επίθεση κατά των Πολυτεχνείων και του ΤΕΕ : « Όλη η Ελλάδα έπρεπε να ασχολείται με το τί θέλουν κάποιοι κύριοι των πανεπιστημίων, των πολυτεχνείων, τί θέλει το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας. Έτσι θάψαμε ένα θεσμό που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει βοηθήσει και στην κοινωνική πρόοδο και στην οικονομική ανάπτυξη. Έλεος πια! Αρκετοί οι δικηγόροι! Αρκετοί οι γιατροί! Αρκετοί οι απόφοιτοι πανεπιστημίων! Ο τόπος έχει ανάγκη από τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, από τεχνολογική εκπαίδευση. Αυτά χρειάζεται η οικονομία. Μπορεί να μην τα χρειάζονται οι διάφορες ελίτ, κοινωνικές, οικονομικές που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την κατάντια, αλλά η ίδια η κοινωνία τα χρειάζεται»..
Ο κ. Κακλαμάνης διερωτήθηκε: «Αυτή η Γραμματεία δεν χρειάζεται πτυχιούχους τμημάτων διατροφής και διαιτολογίας; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους τεχνολογίας τροφίμων; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους οινοποιίας και τεχνολογίας ποτών; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους τμημάτων ζωικής παραγωγής, φυτικής παραγωγής, υδατοκαλλιεργειών και αλιευτικής διαχείρισης; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους λογιστικής, διοίκησης επιχειρήσεων, εμπορίας, διαφήμισης, χρηματοοικονομικής, ελεγκτικής; Γενική Γραμματεία καταναλωτή είναι. Οι θεολόγοι, οι φιλόλογοι, οι νομικοί οι συσπουδαστές μου τι χρειάζονται; Πώς να το κάνουμε; Αρκετά!».
ΔΕΚΤΗ ΤΕΛΙΚΑ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠ. ΚΑΚΛΑΜΆΝΗ
Τελικά ο Αν. υπουργός Εργασίας ανακοίνωσε ότι κάνει δεκτή την πρόταση του κ. Κακλαμάνη και στο τέλος της παραγράφου 5 και στην τελευταία σειρά, που αναφέρεται: «Στην παραπάνω διεύθυνση και τμήματα, προΐστανται υπάλληλοι κατηγορίας ΠΕ» και συμπληρώνεται « ή ΤΕ εμπορικών-διοικητικών».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, άκουσα με προσοχή και χθες και σήμερα τους ομιλητές. Δεν αντιλαμβάνομαι ειλικρινά γιατί διατυπώνονται επιφυλάξεις για ένα νομοσχέδιο που αποτελεί τομή σε ένα τεράστιο πρόβλημα, που όλοι το ξέρουμε, όλοι το αναγνωρίζουμε, όλοι λέμε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αίφνης, ακούγοντας τον απερχόντα ήδη πρώην Υφυπουργό Υγείας της Νέας Δημοκρατίας, ψάχνουμε να βρούμε μέχρι τα προσωπικά δεδομένα κ.λπ. Έλεος και με τα προσωπικά δεδομένα! Αν πράγματι υπάρχει ζήτημα, γι’ αυτό υπάρχει και η Αρχή Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων και ασφαλώς θα καθοριστούν εκείνες οι νόρμες στη λειτουργία αυτού του συστήματος της ηλεκτρονικής καταγραφής όλων αυτών των στοιχείων, ώστε να προστατευθεί το πράγματι προσωπικό δεδομένο και απόρρητο μάλιστα της υγείας του ατόμου.
Και παρ’ ότι έχουμε φθάσει σε αυτή την κατάντια -διότι η χώρα πραγματικά έχει φθάσει σε μια πρωτοφανή κατάντια και αντιμετωπίζει άμεσους κινδύνους- εμείς συνεχίζουμε εδώ μέσα, οι ελάχιστοι που ασχολούμεθα εδώ –και είναι κι αυτό κάτι που το επισημαίνει ο απλός πολίτης και διερωτάται αν έχουμε συναίσθηση της ευθύνης μας ως εκπροσώπων του λαού- να εθελοτυφλούμε, να βάζουμε το κεφάλι στην άμμο. Λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να προχωρήσει.
Θέλω, όμως, να πω και κάτι άλλο, το οποίο θεωρώ εξίσου αν όχι σημαντικότερο. Διότι το μήνυμα που εκπέμπεται από αυτή την Αίθουσα στον ελληνικό λαό, είναι εκείνο που μπορεί να τον συνεγείρει για να αντιμετωπίσει αυτές τις εκστρατείες καταθορύβησής του, κυριολεκτικά εξουθένωσής του, εξουθένωσης κάθε ελπίδας για ανάταση αυτής της κοινωνίας, της οικονομίας, της ίδιας της χώρας.
Πρέπει να προσέξουμε, κυρία Πρόεδρε, πώς νομοθετούμε. Από τη θέση εκείνη απευθυνόμενος στις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί έντεκα σχεδόν χρόνια που είχα την τιμή να βρίσκομαι εκεί, επέμενα και προσπαθούσα –και μάρτυρές μου όσοι ήσαν- πρώτον για την προσέλευση εδώ των Υπουργών. Εγώ τιμώ και τους ευρισκόμενους εκεί, εξαιρετικούς συναδέλφους και προσωπικούς μου φίλους. Αλλά γνωρίζουμε ότι κατά το Σύνταγμα, ο Υπουργός έχει τη δυνατότητα της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Ο Υπουργός Αναπληρωτής και όχι Αναπληρωτής Υπουργός, όπως αναφέρεται στον Τύπο, πράγματι επειδή έχει αυτοτελή ρόλο έχει και τη δυνατότητα νομοθετικής πρωτοβουλίας, αλλά στο αντικείμενο το δικό του.
(AS)
2XF
Και στον κοινοβουλευτικό έλεγχο επέμενα και συνέχισα επί πεντέμισι χρόνια να απευθύνομαι στον κ. Σιούφα, στην κ. Μπενάκη και να λέω: «Γιατί δεν έρχονται εδώ οι Υπουργοί να απαντούν στις επίκαιρες ερωτήσεις των Βουλευτών; Γιατί δεν έρχονται εδώ να ακούν, παρά προφανώς σκέφτονται μόνο να πρωτοκολληθεί το νομοσχέδιο στο πρωτόκολλο της Βουλής;». Σαν δηλαδή, η Βουλή να διεκπεραιώνει απλώς το νομοθετικό έργο της εκάστοτε Κυβερνήσεως.
Δεν αποδίδω πρόθεση απαξίωσης του Κοινοβουλίου ή έλλειψης σεβασμού σε αυτό. Είναι απλώς κακές συνήθειες από τις οποίες λιγότερο ή περισσότερο οι πάντες έχουμε προσβληθεί. Διότι, αλλιώτικα, αίφνης δεν καταλαβαίνω γιατί το πρωί που είχαμε συνεδρίαση που αφορούσε όχι μόνο τον Προϋπολογισμό της Βουλής, αφορούσε το μέλλον του Κοινοβουλευτισμού, το μέλλον της Δημοκρατίας, το μέλλον αυτής της χώρας, ήμασταν ελάχιστοι εδώ, ούτε γιατί ελάχιστοι έλαβαν το λόγο. Πλέον ελάχιστοι!
Πιστεύω, όμως, ότι κανένας δεν υπολείπεται του άλλου σε ενδιαφέρον για το Κοινοβούλιο, σε ανησυχία για την κατάσταση, στην οποία βρισκόμαστε. Πάντως πρώτος ο Πρόεδρος της Βουλής, είμαι βέβαιος ότι διακατέχεται από αυτά τα συναισθήματα και έχει πλήρη αίσθηση των υποχρεώσεών του. Δεν βλάπτει όμως, να υπενθυμίζει κανείς αυτές τις υποχρεώσεις.
Κυρία Αντιπρόεδρε, που προεδρεύετε, παρακαλώ να μεταφέρετε στον Πρόεδρο του Σώματος, να σταματήσει πλέον αυτή η εικόνα. Πρέπει στον ελληνικό λαό η Βουλή να δώσει την εικόνα που ταιριάζει στις σημερινές συνθήκες.
Είχα πει κάποτε στον αμερικανό πρέσβη τον κ. Στέρνς που ήρθε για πράγματα θρασύτατα και πήγαινε σε διάφορα Υπουργεία με το στιλάκι του, ότι είναι διαπιστευμένος στην Κυβέρνηση και μέσω της Κυβερνήσεως μπορεί να απευθύνεται στον Πρόεδρο της Βουλής. Με κοίταζε έκπληκτος, διότι προφανώς κάποιοι φαντάζονται ότι η Βουλή είναι στη διάθεση της οποιασδήποτε εκτελεστικής εξουσίας. Η Βουλή ελέγχει, η Βουλή στηρίζει, η Βουλή ρίχνει τις κυβερνήσεις. Αυτός είναι ο κανόνας της δημοκρατίας.
Και όταν εμείς σήμερα, αγωνιώντας για την κατάσταση της χώρας στηρίζουμε την Κυβέρνηση, θέλουμε με την ίδια αγωνία όλοι μας να βλέπουμε ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αξίες της δημοκρατίας που θα έπρεπε να διαπνέουν ολόκληρη την κοινωνία έχουν δυστυχώς ολίγον κατ’ ολίγον σκιαστεί. Ο λαός περιμένει να του απαντήσουμε με τις Επιτροπές και όχι να βγαίνουμε στα κανάλια, προανακριτές, ανακριτές και εισαγγελείς υποτίθεται που ερευνούμε, να μιλάμε όπως κάνουν οι αστυνομικές αρχές όταν κάνουν έρευνες. Για καμιά δεκαπενταριά μέρες ακούμε στις τηλεοράσεις τί γιάφκες και τί στοιχεία βρήκαν, τί το ένα, τί το άλλο. Αυτά δεν είναι άξια μιας ευρωπαϊκής, δημοκρατικής, κοινοβουλευτικής χώρας.
Εδώ λοιπόν, κυρία Πρόεδρε -αφού επαναλάβω ότι τιμώ απεριόριστα και ιδιαίτερα τους παρευρισκόμενους τώρα στα έδρανα, τους εξαιρετικούς και προσωπικούς φίλους - θα ήθελα να είναι η Υπουργός η κ. Κατσέλη. Θα ήθελα να είναι εδώ ο Υπουργός ο κ. Παπακωνσταντίνου. Εκτός εάν λείπουν στο εξωτερικό, όπως συνέβη πράγματι χθες με την κ. Κατσέλη. Διότι, τί θα πω εγώ τώρα στον Υπουργό Αναπληρωτή Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, γι’ αυτήν την τροπολογία που κατατίθεται από την Υπουργό που είναι κατ’ εξοχή αρμόδια για τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή; Τί να του πω; Να πω ότι εδώ, κύριε Υπουργέ, και είκοσι πέντε χρόνια υπάρχουν κάποια Ανώτατα Ιδρύματα, που λέγονται Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Δυστυχώς, η πορεία της χώρας καθορίζονταν -και θα πρέπει αυτό να σταματήσει με το μαχαίρι- στα σαλόνια, αυτών με τα complex superiority, κατά κανόνα φελλών, που επιπλέουν στη θάλασσα των πανεπιστημίων. Εκεί λαμβάνονταν αποφάσεις για την παιδεία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Όλη η Ελλάδα έπρεπε να ασχολείται με το τί θέλουν κάποιοι κύριοι των πανεπιστημίων, των πολυτεχνείων, τί θέλει το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας. Έτσι θάψαμε ένα θεσμό που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει βοηθήσει και στην κοινωνική πρόοδο και στην οικονομική ανάπτυξη. Έλεος πια! Αρκετοί οι δικηγόροι! Αρκετοί οι γιατροί! Αρκετοί οι απόφοιτοι πανεπιστημίων! Ο τόπος έχει ανάγκη από τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, από τεχνολογική εκπαίδευση. Αυτά χρειάζεται η οικονομία. Μπορεί να μην τα χρειάζονται οι διάφορες ελίτ, κοινωνικές, οικονομικές που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την κατάντια, αλλά η ίδια η κοινωνία τα χρειάζεται.
Και εγώ ερωτώ τον κ. Κουτρουμάνη, που σίγουρα δεν είναι σε θέση να μου απαντήσει, γιατί δεν είναι αρμόδιος: Είναι δυνατόν να μην εφαρμόζεται αυτό που αποτελεί κανόνα στη δημόσια διοίκηση, το σχήμα πυραμίδας;
Ήρθε ο κύριος Υπουργός της Εθνικής Αμύνης. Σκεφτείτε, κύριε Υπουργέ, να είχατε στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης εκατό στρατηγούς και από κάτω δέκα ταξιάρχους και από κάτω τρεις συνταγματάρχες. Μα, δεν θα ήταν γελοίο; Άλλωστε, γι’ αυτό φέρατε και ένα νόμο, τον οποίο ψηφίσαμε που αντιμετωπίζει ακριβώς το πρόβλημα αυτό: Να προχωράνε και να αναπτύσσονται –όπως τις είπαμε- ευέλικτες και αποτελεσματικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Εδώ λοιπόν, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, κύριε Υπουργέ Αναπληρωτή Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων συγκροτείται από εκατό υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και από επτά υπαλλήλους τεχνολογικής εκπαίδευσης. Και πρόκειται για τη Γραμματεία Καταναλωτή. Και ερωτώ: Αυτή η Γραμματεία δεν χρειάζεται πτυχιούχους τμημάτων διατροφής και διαιτολογίας; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους τεχνολογίας τροφίμων; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους οινοποιίας και τεχνολογίας ποτών; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους τμημάτων ζωικής παραγωγής, φυτικής παραγωγής, υδατοκαλλιεργειών και αλιευτικής διαχείρισης; Δεν χρειάζεται πτυχιούχους λογιστικής, διοίκησης επιχειρήσεων, εμπορίας, διαφήμισης, χρηματοοικονομικής, ελεγκτικής; Γενική Γραμματεία καταναλωτή είναι. Οι θεολόγοι, οι φιλόλογοι, οι νομικοί οι συσπουδαστές μου τι χρειάζονται; Πώς να το κάνουμε; Αρκετά!
Επίσης, πριν από ένα χρόνο –άλλο αν η πολλή αξιοκρατία έχει οδηγήσει τη δημόσια διοίκηση να μην έχει ακόμα στελεχωθεί και βέβαια χωρίς να αναγνωρίζεται ότι πράγματι είναι ένας νόμος τομή για την αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση- ο Υπουργός Εσωτερικών δέχθηκε και στις θέσεις προϊσταμένων διευθύνσεων και προϊσταμένων τμημάτων να μπορούν ισότιμα με βάση τα προσόντα τους να συντρέχουν μαζί με τους πτυχιούχους των πανεπιστημίων και οι πτυχιούχοι των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων.
(AO)
Πώς εσείς εδώ λέτε σ’ αυτήν την τροπολογία ότι Προϊστάμενοι Διευθύνσεων Τμημάτων θα είναι ΠΕ κατηγορία; Τι γίνεται; Κάνετε χωριστή δημόσια διοίκηση στο Υπουργείο Εργασίας; Να το καταλάβουμε.
Κυρία Πρόεδρε, θέλω να δηλώσω ρητά –δεν ξέρω αν θα ζητηθεί η ονομαστική ψηφοφορία- ότι αν ζητηθεί για την τροπολογία, εγώ την καταψηφίζω από τώρα.
Αυτό το σχήμα ντροπής, που το ταβάνι είναι εκατό πτυχιούχοι πανεπιστημίων και ακολουθούν από κάτω επτά των ισότιμων Τεχνολογικών Ιδρυμάτων πρέπει να το αλλάξετε, όπως πρέπει, κύριε Υπουργέ Εθνικής Άμυνας. Δράττομαι εδώ της ευκαιρίας να το πω, καθώς αποτελείται και από τα πρώτα κυβερνητικά στελέχη. Είναι ντροπή. Είχε πάρει η Κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός μία σωστή πρωτοβουλία, το open government.
Ερωτώ: Δεν υπάρχει Υπουργείο, δεν υπάρχει ΔΕΚΟ, δεν υπάρχει δημόσιος οργανισμός που να μην τίθενται επικεφαλής καθηγητές Πανεπιστημίων και Πολυτεχνείων. Δεν έχει ζητήσει κανένας καθηγητής ΤΕΙ; Δεν έχει από την ίδια την αγορά, την «πιάτσα», προκύψει κανένας επιτυχημένος έπειτα από είκοσι πέντε χρόνια; Πάνω από διακόσιες πενήντα χιλιάδες είναι οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ. Δεν είναι κανένας που να αξίζει σε μία κυβέρνηση να έχει κάποιο ρόλο; Τι συμβαίνει εδώ;
Θα ήθελα να κλείσω, κυρία Πρόεδρε με μία θερμότατη παράκληση. Ελπίζω αν δεν μας ακούει ο Πρόεδρος, ο κ. Πετσάλνικος, να ενημερωθεί, διότι άλλο πρόβλημα υπάρχει. Τι φταίει ο κ. Κουσελάς, ο οποίος εκλήθη έπειτα από ένα χρόνο κενής θέσης Υφυπουργού για τα έσοδα του κράτους, να σηκώσει αυτό το φορτίο; Τι φταίει όταν έρχεται εδώ να υπερασπιστεί μία τροπολογία που δεν έχει καμία σχέση με το νομοσχέδιο, που αφορά την εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό; Τι είμαστε εμείς εδώ; Πλυντήριο; Θέλουμε να ξέρουμε εάν και πόσα χρήματα ήλθαν, από πού ήλθαν, πώς ήρθαν και να υπενθυμίσω ότι ένας εκ των συνενόχων των «λαδωμάτων» της SIEMENS είχε φέρει με τη διάταξη του κυρίου Αλογοσκούφη 7 εκατομμύρια που χρειαζόταν για τα γνωστά «λαδώματα».
Υπάρχει άλλη διάταξη που αφορά αυτή την περίφημη περαίωση. Άλλο πάλι αυτό. Από το 1977 δεν πληρώνει κανένας φόρους, γνωρίζοντας ότι έπειτα από λίγα χρόνια θα έλθει μία διαδικασία περαίωσης. Υπάρχουν διατάξεις –μπράβο στον Υπουργό Εθνικής Αμύνης που ήλθε- που αφορούν το νόμο που ψηφίσαμε για τα Ναυπηγεία. Προς Θεού! Άλλες δύο, επίσης, διατάξεις.
Δεν είναι λειτουργία αυτή, κυρία Πρόεδρε. Εμείς εδώ που έχουμε την ευθύνη να στηρίζουμε την Κυβέρνηση αυτή, πρέπει να υψώσουμε φωνή, αδιαφορώντας για την καπηλεία και την εκμετάλλευση. Δεν αμφιβάλλω ότι, θα βγουν κάποιοι αύριο να πουν ότι ο Κακλαμάνης, ξέρω εγώ, την Κυβέρνηση την χτυπάει και τέτοια. Είναι ηλίθιοι. Και δεν είναι μόνο ηλίθιοι, είναι και ιδιοτελείς, διότι θέλουν εδώ να υπάρχει μουγκαμάρα από παντού, διότι δεν πιστεύουν στο ρόλο του Κοινοβουλίου. Διότι, δυστυχώς, κάποιοι από εμάς τους έχουν δώσει αυτό το δικαίωμα, όταν –όπως είπα το πρωί- η πολιτική τους διαδρομή σταματάει, όταν γίνονται υποπόδια των ποδών των διαφόρων τηλε-αστέρων.
Είναι ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως αντιπρόσωποι του λαού, με ευθύνη να στηρίζουμε την Κυβέρνηση και με ευθύνη και καλή πίστη να κάνουμε την κριτική μας για το καλό της Κυβέρνησης -του έργου της, δηλαδή, όχι της ίδιας της Κυβέρνησης- για τον τόπο, για τη χώρα που πρέπει να σταματήσει αυτό τον κατήφορο. Κι έχουμε εμείς πρώτα απ’ όλα, ως αντιπρόσωποι του λαού, ευθύνη γι’ αυτό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Κακλαμάνη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Να ενημερωθεί η κυρία Υπουργός γιατί δεν μπορεί να περνάει εδώ τέτοιας ντροπής πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε Πρόεδρε, έχουν καταγραφεί…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ενώ δημιουργούνται τμήματα ΤΕΙ σε όλη τη χώρα, τα απαξίωσε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε Πρόεδρε, έχει ανέβει ήδη στο Βήμα ο κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Να εξηγούμεθα. Δεν είμαστε εδώ για να ψηφίζουμε ό,τι θέλει ο οποιοσδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Πρόεδρε, δι’ ολίγον. Θέλετε το λόγο ως Πρόεδρος;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Θέλω το λόγο επί της τροποποίησης που επέφερε ο κύριος Αναπληρωτής Υπουργός στην τροπολογία που κατέθεσε, αλλά δεν μας τίμησε με την παρουσία της η κυρία Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης και αφορά τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή.
Ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, ότι εγώ έθεσα ζητήματα αρχής, ζητήματα λειτουργίας του Κοινοβουλίου. Αυτά τα ζητήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Πιστεύω ότι το Προεδρείο, ο Πρόεδρος κ. Πετσάλνικος θα μπορεί ακόμη και στη Διάσκεψη των Προέδρων να φέρει να τα συζητήσουμε αυτά τα ζητήματα. Διότι, δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η εικόνα του Κοινοβουλίου.
Τώρα σε ό,τι αφορά τους απόντες Υπουργούς, ο Υπουργός Οικονομικών, εάν δεν είναι στο εξωτερικό, όφειλε να είναι εδώ. Λίγο έμεινε σε αυτή την Αίθουσα ως Βουλευτής και η Υπουργός Εργασίας, επίσης, και οφείλουν να σέβονται το Κοινοβούλιο. Δεν είμαστε ιδιόρρυθμοι άνθρωποι όσοι καθόμαστε μέχρι τα μεσάνυχτα εδώ μέσα.
Δεύτερον, κύριε Πρόεδρε, για τη συγκεκριμένη τροπολογία, εφ’ όσον και μόνο επειδή αντιλαμβάνομαι και το πρακτικό πρόβλημα ότι πρέπει να λειτουργήσει αυτή η καλώς-κακώς μεταφερόμενη Γενική Γραμματεία από το Υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνισμού στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης –πρέπει να λειτουργήσει- γι’ αυτό και μόνο το λόγο θα δεχθώ αυτήν την αλλαγή που κάνετε. Είναι θετική.
Όμως, το θέμα εξακολουθεί να υπάρχει. Δεν μπορεί όταν μιλάμε για Τριτοβάθμια Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, στα οποία συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις κατά το άρθρο 16 του Συντάγματος να είναι ισότιμα απολύτως κι αυτό αναγνωρίζουν οι νόμοι που έχουμε εμείς ψηφίσει σ’ αυτή την Αίθουσα, να έρχεται ο οποιοδήποτε παράγων της διοίκησης να φέρνει στη Βουλή, να υπογράφουν οι Υπουργοί και να ανατρέπεται αυτό που είναι βασικός κανόνας στη διοίκησης.
Εσείς, κύριε Κουτρουμάνη, προέρχεστε από τη διοίκηση. Είναι δυνατόν να έχουμε στρατηγούς, όπως είπα στον κ. Βενιζέλο, και από κάτω το ένα εικοστόν; Τέλος πάντων. Ας λειτουργήσει, λοιπόν, η Γραμματεία. Ας μείνει το θέμα αυτό. Η Κυβέρνηση να το έχει υπ’ όψιν της. Διότι, δεν πρόκειται να δεχτούμε ξανά εδώ πέρα τέτοια ανασκολόπιση ενός θεσμού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εγώ μεν είμαι υπερήφανος, διότι κατήργησα τα ΚΑΤΕΕ και ίδρυσα τα ΤΕΙ. Δυστυχώς, από το διάδοχό μου τον μακαρίτη τον Τρίτση, εκλεκτό μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου, μέχρι τον κ. Στυλιανίδη, τον τελευταίο Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, ελάχιστοι από τους Υπουργούς, πλην του Γιώργου Παπανδρέου και του Φίλιππου Πετσάλνικου, σεβάστηκαν αυτή την ανάγκη της εκπαίδευσής μας, της κοινωνίας της οικονομίας μας.
Μετά την αλλαγή που κάνετε, όμως, κύριε Υπουργέ, τότε και εκεί που λέτε ότι «οι Προϊστάμενοι Διευθύνσεων και Τμημάτων θα είναι ΠΕ», εκεί θα πρέπει να προσθέσετε «ή ΤΕ», όπως προβλέπει ο βασικός νόμος που έφερε εδώ το Υπουργείο Εσωτερικών και ο κ. Ραγκούσης πράγματι, προσήρμοσε σε όλη τη Δημόσια Διοίκηση -άφησε απ’ έξω το βαθμό του Γενικού Διευθυντή- όπου τα μόρια, τα κριτήρια πλέον, δεν κάνουν διάκριση μεταξύ ΠΕ και ΤΕ. Άλλα προσόντα μπορεί να τους αξιολογήσουν.
Γι’ αυτό σας παρακαλώ πολύ στο «ΠΕ ή ΤΕ» και τα υπηρεσιακά συμβούλια θα κρίνουν ποιος ΠΕ ή ΤΕ έχει τα ανάλογα προσόντα. Τμήματα, δηλαδή, οικονομίας, που λέτε εκεί, κλάδων οικονομικών, εμπορικών κ.λπ., έχουν και τα ΤΕΙ. Από εκεί και πέρα τα υπηρεσιακά συμβούλια, όπως ξέρετε, κρίνουν προσόντα, τα ειδικότερα, τα υπηρεσιακά και τα άλλα, του καθενός. Να είμεθα λογικοί.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε.
(EP)
(3FT)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ένα λεπτό θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Λαφαζάνη, μια στιγμή να απαντήσει ο Υπουργός σε αυτό, παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο κ. Κουσελάς Υφυπουργός επί των Οικονομικών έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Μία κουβέντα θέλω να πω για την απουσία του κ. Παπακωνσταντίνου. Ο Υπουργός ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι δεν μας έχει συνηθίσει να λείπει από το Εθνικό μας Κοινοβούλιο. Τιμά το Εθνικό Κοινοβούλιο και είναι στις περισσότερες περιπτώσεις εδώ. Υπήρχαν σοβαροί λόγοι που δεν μπορούσε να είναι σήμερα εδώ, γι’ αυτό είμαι εγώ σαν καθ’ ύλην αρμόδιος Υφυπουργός. Δεν νομίζω ότι πρέπει να δημιουργείται τέτοιο θέμα, γιατί είναι ελάχιστες κυριολεκτικά οι φορές που απουσιάζει.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μη μας ψέγετε. Σας εκτιμούμε, σας αγαπούμε, αλλά ο κ. Παπακωνσταντίνου οφείλει να είναι τακτικότερα στο Κοινοβούλιο. Αντιλαμβάνομαι το βάρος των υποχρεώσεών του και το σέβομαι, να σέβεται όμως και αυτός το Κοινοβούλιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Κουτρουμάνη, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να κάνω τη διόρθωση αυτή που είπε ο κ. Κακλαμάνης, γιατί μετά την αλλαγή που έχει γίνει και στις θέσεις και στις κατηγορίες, είναι αυτονόητη η αλλαγή αυτή που πρέπει να συνοδεύσει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλώ να τη διαβάσετε για τα Πρακτικά όπως επαναδιατυπώνεται.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Στο τέλος της παραγράφου 5 και στην τελευταία σειρά, που αναφέρεται: «Στην παραπάνω διεύθυνση και τμήματα, προΐστανται υπάλληλοι κατηγορίας ΠΕ» και συμπληρώνεται « ή ΤΕ εμπορικών-διοικητικών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου