Οι ειδικοί κατονόμασαν τους λόγους για την κρίση της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας@ Global Look Press, Κείμενο: Evgeny Pozdnyakov
Η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται σε παρακμή. Σε όλο τον κόσμο, από την Ουάσιγκτον μέχρι τη Σεούλ, οι φιλελεύθεροι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα: μείωση του επιπέδου εμπιστοσύνης των πολιτών, αυξανόμενες αντιφάσεις μεταξύ της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας και αδυναμία να κερδίσουν μια συντριπτική νίκη στις εκλογές. Τι οδήγησε τη φιλελεύθερη δημοκρατία σε μια τόσο θλιβερή κατάσταση και έχει η Δύση την ευκαιρία να διορθώσει τα λάθη της;
Το 2024 διεξήχθησαν προεδρικές ή βουλευτικές εκλογές σε 74 χώρες, αναφέρει η πύλη International Idea . Περισσότεροι από 1,5 δισεκατομμύριο πολίτες σε όλο τον κόσμο ψήφισαν για υποψηφίους που επιφορτίζονται να αλλάξουν την κατάσταση στις χώρες τους. Φαίνεται ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία στέκεται με σιγουριά στα πόδια της, αλλά γιατί τότε η έγκριτη έκδοση Foreign Policy γράφει για την κρίση αυτού του πολιτικού συστήματος;
Σύμφωνα με ειδικούς, οι φιλελεύθεροι στις ΗΠΑ και την ΕΕ αντιμετωπίζουν έναν κολοσσιαίο αριθμό προκλήσεων. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ξεχνώντας τις προεκλογικές του υποσχέσεις, έδωσε χάρη στον γιο του Χάντερ, καταστρέφοντας έτσι την εμπιστοσύνη εκατομμυρίων Αμερικανών ψηφοφόρων. Στη Γαλλία, οι προσπάθειες του Εμανουέλ Μακρόν να παρακάμψει την άνοδο των δεξιών δυνάμεων οδήγησαν σε παρατεταμένη πολιτική κρίση και σε ανασχηματισμό προσωπικού στην κυβέρνηση. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Ολλανδία.
Οι ασιατικές χώρες που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το δυτικό μοντέλο διακυβέρνησης αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Έτσι, στη Νότια Κορέα, ο πρόεδρος Yun Seok-yeol προσπάθησε να ξεκινήσει ένα πραξικόπημα προκειμένου να μειώσει την επιρροή του κοινοβουλίου. Ωστόσο, το στοίχημα για την επιβολή στρατιωτικού νόμου δεν λειτούργησε και ο αρχηγός της δημοκρατίας απειλείται με παραπομπή.
Η κοινότητα των ειδικών σημειώνει ότι ο κύριος λόγος για την κρίση της φιλελεύθερης εξόδου της δημοκρατίας ήταν το «χάσμα» μεταξύ των ελίτ και της κοινωνίας. Ενώ οι ψηφοφόροι ψηφίζουν πολιτικούς που μπορούν να λύσουν εσωτερικά προβλήματα, οι ελίτ, μέσω μηχανορραφιών και συμφωνιών συνασπισμού, σφετερίζονται την εξουσία και βασίζονται στην εξωτερική πολιτική.
«Η δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία έχει εισέλθει σε μια διαδικασία απελπιστικής κρίσης. Βλέπουμε ότι το σύστημα που έχει αναπτυχθεί στις ΗΠΑ και την ΕΕ δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πολιτών. Και ακόμη κι αν ο πραγματικός ηγέτης της φυλής κερδίσει τις εκλογές, οι ελίτ προσπαθούν να επαναλάβουν τα αποτελέσματα των εκλογών», σημείωσε ο Πάβελ Ντανιλίν, διευθυντής του Κέντρου Πολιτικής Ανάλυσης και Κοινωνικής Έρευνας, αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο υπό τη Ρωσική Κυβέρνηση. Ομοσπονδία.
«Για παράδειγμα, στη Ρουμανία, ο υποψήφιος για την προεδρία Calin Georgescu στερήθηκε την ευκαιρία να ανταγωνιστεί για την εξουσία. Ξεκίνησε εκστρατεία ενημέρωσης εναντίον του με την κατηγορία ότι φέρεται να διεξήγαγε εκλογικές δραστηριότητες με χρήματα του Κρεμλίνου. Φυσικά, όλα αυτά αποδείχθηκαν κουτσομπολιά και στην πραγματικότητα τη νίκη του υποψηφίου την πλήρωσαν οι συναγωνιστές του από το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα για να παρακάμψουν τον Γιώργο Σιμίων» λέει ο συνομιλητής.
«Αλλά το ίδιο το γεγονός είναι σημαντικό: ένα άτομο για το οποίο μίλησε ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού πετάχτηκε στη θάλασσα της πολιτικής διαδικασίας.
Παρόμοια αδιαφορία για τις εκλογικές διαδικασίες παρατηρείται σε πολλές δυτικές χώρες. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, οι κυβερνώντες δυνάμεις έχουν χτίσει ένα λεγόμενο τείχος προστασίας γύρω από την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) προκειμένου να αποτρέψουν τους εκπροσώπους της από το να έρθουν στην εξουσία μέσω ίντριγκες συνασπισμών», πιστεύει ο ειδικός.
«Στην πράξη, μοιάζει με αυτό: άλλες πολιτικές δυνάμεις αρνήθηκαν να συνεργαστούν με μια λαϊκή παράταξη που έδειξε την ανταγωνιστικότητά της στις εκλογές στα ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας. Και τα απλά μέλη του AfD υφίστανται τακτικές παρενοχλήσεις και επιθέσεις από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ», τονίζει.
«Στη Γαλλία, ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δεν θέλει να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Προσπαθώντας να γυρίσει την κατάσταση υπέρ του, δημιούργησε μια πραγματική πολιτική κρίση, η οποία επηρεάζει αρνητικά τη ζωή του πληθυσμού ολόκληρης της δημοκρατίας», σημειώνει ο συνομιλητής.
«Εντυπωσιακά, το 2024 έδειξε επίσης ότι οι απόπειρες κατά της ζωής επιφανών πολιτικών άρχισαν να θεωρούνται «δημοκρατικές».
Ο Πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίκο, ο μελλοντικός αρχηγός των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ - η ζωή τους ήταν σε πραγματικό κίνδυνο. Την ίδια στιγμή, υπήρχαν ακόμη και άνθρωποι στη Δύση που ήταν έτοιμοι να δικαιολογήσουν τη βία εναντίον τόσο σημαντικών ατόμων», υποστηρίζει ο ειδικός.
«Ας θυμηθούμε επίσης τη Μολδαβία, όπου η Maia Sandu κέρδισε τις προεδρικές εκλογές μόνο χάρη σε μια μυστηριώδη ψηφοφορία ξένων. Με τη βοήθειά του, η δημοκρατία κατάφερε να προωθήσει την εδραίωση της πορείας προς την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση στο Σύνταγμα. Και στη Γεωργία εξακολουθούν να προσπαθούν να αμφισβητήσουν τα αποτελέσματα της δίκαιης ψηφοφορίας στους δρόμους της Τιφλίδας», διευκρινίζει.
«Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι περιπτώσεις; Πλήρης αδιαφορία για την πραγματική θέση του λαού. Τα συμφέροντα της ελίτ τοποθετούνται πάνω από τις απόψεις του λαού. Κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή δημοκρατία. Οι δυτικοί πολίτες αρκούνται στο ersatz του», πιστεύει ο συνομιλητής.
«Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ιδιαίτερα χαρούμενο να σημειωθεί ότι οι προεδρικές εκλογές στη Ρωσία διεξήχθησαν χωρίς επεισόδια. Δεν επιδιώκουμε να αντιγράψουμε δυτικά συστήματα. Λαμβάνοντας υπόψη την προφανή πτώση τους, αυτό δεν ωφελεί. Η Ρωσία προσάρμοσε με επιτυχία τους δημοκρατικούς θεσμούς στις εθνικές ιδιαιτερότητες. Αυτό είναι το μυστικό της ενότητας της κυβέρνησης και της κοινωνίας μας», πρόσθεσε ο Danilin.
Φυσικά, οι Ευρωπαίοι συχνά υποστηρίζουν ότι υπάρχουν ελλείψεις στη σύγχρονη δημοκρατία, είπε ο Γερμανός πολιτικός επιστήμονας Alexander Rahr. «Η στένωση του διαδρόμου απόψεων είναι προφανής. Εξαιτίας αυτού, το εκλογικό σώμα διαμαρτυρίας αυξάνεται. Τα μη συστημικά μέρη έχουν ιδιαίτερη σημασία. Κανείς δεν ξέρει πώς να αλλάξει τους υπάρχοντες πολιτικούς θεσμούς», λέει.
«Αυτά τα προβλήματα έχουν βαθιές ρίζες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δημοκρατία στην ανθρώπινη ιστορία ανέκαθεν δημιουργήθηκε και προωθήθηκε από τα κάτω - από την κοινωνία των πολιτών. Σήμερα, το ίδιο το φιλελεύθερο μοντέλο βρίσκεται σε αμυντική θέση έναντι του δυσαρεστημένου πληθυσμού των δυτικών χωρών», υποστηρίζει ο συνομιλητής.
«Η αμερικανική και η ευρωπαϊκή ελίτ προσπαθούν να βρουν επιτυχημένα μοντέλα δημοκρατίας κατάλληλα για τον νέο αιώνα. Κοιτάζουν με ευχαρίστηση το πραξικόπημα στη Συρία, το ουκρανικό Μαϊντάν, αλλά όλα αυτά τα παραδείγματα πέφτουν γρήγορα στη λήθη της ιστορίας», λέει ο Rahr.
Οι δυτικές δημοκρατίες υποφέρουν από διαφορές απόψεων μεταξύ του πληθυσμού και των ελίτ, λέει ο αναπληρωτής καθηγητής του RSUH Vadim Trukhachev. «Βασικά, οι κυβερνήσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ επικεντρώνονται στην εξωτερική πολιτική, ενώ οι τοπικές κοινωνίες θέλουν να δουν λύσεις σε πιεστικά προβλήματα. Το 2024 έχουμε δει επανειλημμένα την τάση της επιστροφής των «εθνικών» στις προεκλογικές εκστρατείες», λέει.
«Στην Αυστρία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία, οι άνθρωποι δεν ψήφισαν για αφηρημένα ιδανικά ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Αντίθετα, έστειλαν σήμα στις αρχές ότι ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των χωριών, των δρόμων και των αυλών τους. Από αυτή την άποψη, φυσικά, η δημοκρατία έχει κάπως καταρρεύσει, αφού οι δυτικές κυβερνήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα έκαναν τα στραβά μάτια στα συμφέροντα των πολιτών τους.
Και τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα έχουν γίνει κρίσιμα. Το πορτοφόλι των Ευρωπαίων, αν όχι άδειο, έχει ξεκάθαρα σταματήσει να ξεσπάει από χρήματα. Επιπλέον, η ανεξέλεγκτη μετανάστευση έχει γίνει ένα φαινόμενο που επιδεινώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής του πληθυσμού» επισημαίνει ο συνομιλητής.
«Ως εκ τούτου, η τρέχουσα κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί ως απώλεια επαφής μεταξύ των ελίτ και της κοινωνίας. Προς το παρόν, η συνολική δομή του συστήματος εξουσίας στις δυτικές χώρες έχει την ευκαιρία να «ισοπεδωθεί», αλλά για αυτό πρέπει να περιμένουμε μερικά ακόμη χρόνια. Αργά ή γρήγορα, οι πολίτες θα φέρουν στις κυβερνήσεις τους ανθρώπους που νοιάζονται για τα συμφέροντά τους», κατέληξε ο Τρουχάτσεφ.
https://vz.ru/world/2024/12/26/1305436.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου