ΣΥΡΙΖΑ: 163 εναντίον 74.285

Σάκης Μουμτζής

Αν ρωτήσουμε έναν βέρο αριστερό, με μαρξιστική παιδεία, θα μας πει ότι το 163 στην πολιτική είναι μεγαλύτερο από το 74.285. Διότι ως γνωστόν στον μαρξισμό - λενινισμό η πλειοψηφία δεν είναι μια ποσοτική έννοια, αλλά μια ποιοτική. Δηλαδή σημασία δεν έχει το πόσοι, αλλά το ποιοι! Συνεπώς, τα 163 «μπαρουτοκαπνισμένα» μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από τον «όχλο» των 74.285 ψηφοφόρων που ψήφισαν τον Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένος που δεν του έχουν κόψει κανένα αυτί. (Μέχρι στιγμής).

Η απόφαση να μην είναι υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης είναι οριστική, όπως ισχυρίζονται οι «σωματοφύλακες» του Α. Τσίπρα. Ο ίδιος ο Κασσελάκης διαμηνύει ότι θα είναι υποψήφιος και καλεί τους φίλους του να πάνε να ψηφίσουν μαζικά στις εκλογές για τους συνέδρους. 230.000 είναι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι και οι μισοί να προσέλθουν την Κυριακή στις κάλπες, ο Κασσελάκης θα καταγάγει έναν θρίαμβο. Οι μηχανισμοί της Αριστεράς δε μπορούν να αντιπαρατεθούν ευθέως στο πλήθος. Τσακίζονται.

Όμως έχουν άλλα όπλα στα χέρια τους που είμαι σίγουρος ότι θα ενεργοποιήσουν για να νοθεύσουν τη θέληση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Σε τέτοιες μεθοδεύσεις κουβαλούν σωρεία διδακτορικών τίτλων. Όταν μια «φράξια» στην Αριστερά - διότι οι «σωματοφύλακες» αποτελούν φράξια - αποφασίσει να δράσει, δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα.

Αυτά ο Κασσελάκης δεν τα γνωρίζει γιατί είναι χθεσινός και δεν διετέλεσε ποτέ αριστερός. Πιστεύει ότι - όπως ακριβώς γίνεται, τις περισσότερες φορές, στις ψηφοφορίες των αστικών κομμάτων - οι περισσότεροι θα επικρατήσουν. Στις διαδικασίες της Αριστεράς επικρατούν πάντα, στο τέλος, οι μηχανισμοί. Τι είναι όμως αυτοί οι μηχανισμοί;

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ως γενικό σημείο αναφοράς (και γιατί θα ήθελαν να μην είναι)

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

Μια υποσημείωση και μια παρόρμηση

Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν ένας τύπος που κάπνιζε πίπα και φορούσε σκουρόχρωμα γυαλιά. Που έγραφε πολύ και δεν ήταν φλύαρος, που μιλούσε πολύ και δεν ήταν φαφλατάς. Που είχε λεπτό και διατρητικό χιούμορ και ταυτόχρονα άφηνε σύξυλο το σύστημα ολάκερο με την αδιαμφισβήτητη ευρυμάθεια και την πολιτική του σοβαρότητα. Το επάγγελμά του ήταν κριτικός κινηματογράφου και ασφαλώς γι’ αυτό δεν διαφήμιζε κινηματογραφικά προϊόντα. Έγραφε όλη του τη ζωή για σινεμά, έκανε παρέα με τους ανθρώπους του σινεμά, υπερασπίστηκε όσο λίγοι το σινεμά. Πήρε μέρος στην ίδρυση και την αρχισυνταξία δυο εκ των πρώτων σημαντικών θεωρητικών κινηματογραφικών περιοδικών της χώρας και τα χρησιμοποίησε σαν δούρειο ίππο για να μιλήσει για όλον τον σύγχρονο πολιτισμό, ελληνικό και ξένο, καλλιτεχνικό και θεαματικό. Ήταν ένας ακόμα πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Κι υπό αυτή την ιδιότητα, διαβάστηκε πολύ, ακούστηκε πολύ και ακόμη πιο πολύ πολλοί θεώρησαν ότι μπορούν να του μοιάσουν. Ωστόσο κάτι λείπει από την εξίσωση όσων θέλουνε να τον μιμηθούν. Ό,τι και να έλεγε, όπως και να δρούσε, με ό,τι και να ασχολήθηκε, αυτό που έκανε, σε τελική ανάλυση, είναι να διοχετεύει στο κοινό τη μαρξιστική του ένταξη. Η πολιτική θέση ασφαλώς και δεν αποτελεί κάποιο κίνητρο μιμητισμού. Είναι αυτό που είναι. Θέση με πολιτικές συνέπειες.

Δεν θα μιλήσω για τον Ραφαηλίδη σαν να τον γνώρισα. Θα σημειώσω δυο τρία πράγματα για κάποια ζητήματα που συμβαίνουν γύρω μας, και γύρω από τον κινηματογράφο, θεωρώντας πως ο Ραφαηλίδης θα επικουρούσε κάπως κι αυτός και θα στοχαζόταν με στόχο να συνεχίζει να δημιουργεί ρωγμές.

Ο γραπτός λόγος για τον κινηματογράφο βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Μπήκε στα πανεπιστήμια. Ενσωματώθηκε στις πολιτισμικές σπουδές. Ενεργοποίησε ό,τι θετικό αλλά και αρνητικό μπορεί να σημαίνει αυτή η εξέλιξη. Η πιο λαϊκή τέχνη, με την έννοια της μάζας των ανθρώπων η οποία τον παρακολουθεί, αλλά και η πιο βιομηχανική ταυτόχρονα, με την έννοια των λίγων που κερδοφορούν και συνεχίζουν όπως πάντοτε να σχεδιάζουν για το πώς θα συμβεί αυτό, συχνά αντιμετωπίζεται σαν ένα ιδιόμορφο, ιδιαίτερο και κυρίως αποκομμένο από την πραγματική ζωή αντικείμενο έρευνας. Ενώ ο κινηματογράφος δίνει τη δυνατότητα για μια πολλαπλή και δημοκρατική, καθώς όλοι τον προσεγγίζουν, ερμηνεία του, ενώ μπορεί να γίνει αφορμή και εργαλείο για μια εις βάθος συζήτηση σε ένα σύνολο, κοινωνικής υφής, ζητημάτων, συνεχίζει, ειδικότερα σήμερα, να λείπει η βασική μέθοδος ανάγνωσής του, μέθοδος άλλωστε που λείπει από κάθε τι που εφάπτεται εγγενώς με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Με άλλα λόγια είναι εμφανές πως η διαλεκτική σύνθεση των πραγμάτων έχει αδυνατίσει ορατά. Κι αυτό συμβαίνει ενώ ο κινηματογράφος, ως αφηγηματική φύση, αποτελεί την επιτομή της διαλεκτικής μεθόδου.

Η ΕΕ έχει καθοριστικό ρόλο στο Κυπριακό, λέει ο Εκπρόσωπος

Το Κυπριακό είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθοριστικό ρόλο να διαδραματίσει σε αυτό, δήλωσε, την Παρασκευή, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, αναφερόμενος στην έκθεση προόδου της ΕΕ για την Τουρκία.

Ανέφερε ότι η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα, στις 30 Οκτωβρίου, «αποτυπώνει την ιδιαίτερη σημασία που αποδίδει η ΕΕ στη συνέχιση και την πρόοδο των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού».

«Ιδιαίτερης σημασίας» αξιολογείται το νέο στοιχείο της φετινής έκθεσης ως προς την αναφορά σε “σταδιακή, αναλογική και αναστρέψιμη εμπλοκή της ΕΕ με την Τουρκία”, στοιχείο που ανάγεται και εναρμονίζεται με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Απριλίου του 2024, σημείωσε ο Εκπρόσωπος.

Συγκεκριμένα, ανέφερε, στην έκθεση σημειώνεται ότι η εποικοδομητική στάση της Τουρκίας είναι απαραίτητη για να προχωρήσει η προσπάθεια, «και τονίζεται η σημασία που αποδίδεται στην επανέναρξη και στην πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, για την περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας».

WSJ: Αν κερδίσει τις εκλογές, ο Τραμπ θα επιστρέψει στον Λευκό Οίκο «για πάντα»

@REUTERS/Τζέι Πολ  Κείμενο: Elizaveta Shishkova

Εάν ο υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει τις εκλογές, η επιστροφή του στον Λευκό Οίκο θα μπορούσε να είναι «απόδειξη ανθεκτικότητας» και τιμωρία για το Δημοκρατικό Κόμμα για τα λάθη του Τζο Μπάιντεν και της Καμάλα Χάρις, πιστεύει η Wall Street Journal.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η επιστροφή του Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών θα είναι ένα γεγονός ορόσημο που μπορεί να ονομαστεί «επιστροφή για τους αιώνες». Η δημοσίευση πιστεύει ότι αυτό θα είναι απόδειξη της επιμονής και της ικανότητάς του να εκπροσωπεί τα συμφέροντα εκείνων των Αμερικανών που θεωρούν τους εαυτούς τους υποεκπροσωπούμενους στην πολιτική, αναφέρει η Izvestia .

Οι δημοσιογράφοι σημείωσαν επίσης ότι μια τέτοια επιστροφή θα ήταν μια «άξια τιμωρία» για το Δημοκρατικό Κόμμα, δεδομένων των πολλαπλών αποτυχιών του νυν Προέδρου Τζο Μπάιντεν και της Αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις. Ωστόσο, οι συντάκτες πιστεύουν ότι ο Τραμπ μπορεί να μην έχει σαφή κατανόηση των σχεδίων του για μια δεύτερη θητεία.

Σε μια δεύτερη θητεία, ο Τραμπ είναι πιθανό να επικεντρωθεί στις πολιτικές περιορισμού, λένε οι συγγραφείς. Υποδηλώνουν επίσης ότι η νίκη του είναι δυνατή μόνο με μια μικρή διαφορά, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένες κομματικές εσωτερικές διαμάχες τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Τα φανταστικά σχέδια του Ζελένσκι στοίχισαν στην Ουκρανία δεκάδες χιλιάδες ζωές

Κείμενο: Ananstasia Kulikova, Evgeniy Pozdnyakov

Ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι χαρακτήρισε την επιχείρηση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Κουρσκ το κλειδί για την επιτυχή ολοκλήρωση της σύγκρουσης. Ωστόσο, ο δυτικός Τύπος επικρίνει τις ενέργειες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη συνοριακή περιοχή. Σύμφωνα με τους New York Times, αυτό το βήμα του Κιέβου ήταν που οδήγησε στις κολοσσιαίες εδαφικές απώλειες της χώρας τον Οκτώβριο του 2024. Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υποστηρίζουν αυτή την επιχείρηση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και γιατί ο Zelensky δίνει τόση σημασία σε αυτήν;

Οι New York Times χαρακτήρισαν τις εδαφικές απώλειες του ουκρανικού στρατού τον Οκτώβριο «τις μεγαλύτερες από το καλοκαίρι του 2022». Αξίζει να σημειωθεί ότι η δημοσίευση συνδέει το ισχυρό επίτευγμα της Ρωσίας με την επιχείρηση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη συνοριακή περιοχή: το γραφείο του Ζελένσκι «αδυνάτισε τη θέση του στο Ντονμπάς, μεταφέροντας τις πιο έμπειρες μονάδες από εκεί στην περιοχή του Κουρσκ».

Οι έτοιμες για μάχη μονάδες αντικαταστάθηκαν από μονάδες άμυνας τρομοκρατών με κυρίως πολίτες. «Πάρα πολλοί επαγγελματίες μαχητές των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων έχουν κολλήσει στη συνοριακή περιοχή και η Μόσχα έχει αρκετή δύναμη για να εκμεταλλευτεί τυχόν αδυναμίες στις ουκρανικές θέσεις», σημειώνει ο Pasi Paroinen, στρατιωτικός ειδικός στη φινλανδική ιδιωτική εταιρεία πληροφοριών Black Bird Group.

Την ίδια στιγμή , το BBC γράφει ότι οι αποτυχίες της Ουκρανίας κάνουν τις δυτικές χώρες να αμφιβάλλουν για την ανάγκη περαιτέρω υποστήριξής της. Ωστόσο, ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι έχει διαφορετική εκτίμηση για την επιχείρηση στην περιοχή του Κουρσκ. Κατά τη γνώμη του , μια επιτυχημένη επιχείρηση μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο και θα χρησιμοποιηθεί για τακτικούς σκοπούς για την επίλυση της σύγκρουσης.

Νίκη με λιγότερες ψήφους: Το περίεργο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ, ο ρόλος των εκλεκτόρων και οι προσφυγές στο Κογκρέσο

Ο Ντόναλντ Τραμπ νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον στις προεδρικές εκλογές του 2016, παρά το γεγονός ότι η Δημοκρατική υποψήφια είχε συγκεντρώσει σχεδόν τρία εκατομμύρια περισσότερες ψήφους.

Το 2000 ο Τζορτζ Ου. Μπους κέρδισε τον Αλ Γκορ, ο οποίος όμως είχε μισό εκατομμύριο περισσότερες ψήφους. Οι αμερικανικές εκλογές βασίζονται σε ένα ιδιαίτερο σύστημα.

Στην καρδιά του συστήματος αυτού βρίσκονται οι εκλέκτορες του Σώματος των Εκλεκτόρων. Στα δύο προαναφερθέντα παραδείγματα ο υποψήφιος που τελικά κέρδισε στις εκλογές είχε καταφέρει να συγκεντρώσει 270 εκλέκτορες.

Το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ χρονολογείται από το 1787 και ορίζει τους κανόνες για την εκλογή προέδρου, με έμμεσο τρόπο και σε ένα γύρο. Οι ιδρυτές των ΗΠΑ θεώρησαν ότι αυτό το σύστημα αποτελεί έναν συμβιβασμό μεταξύ της άμεσης εκλογής προέδρου από τους πολίτες και την εκλογή προέδρου από το Κογκρέσο.

Στη διάρκεια των δεκαετιών και έπειτα από νίκες σοκ έχουν κατατεθεί πολλές προσφυγές στο Κογκρέσο με στόχο την τροποποίηση του εκλογικού συστήματος, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Οι εκλέκτορες είναι 538 και στην πλειονότητά τους πρόκειται για τοπικούς αξιωματούχους του κόμματός τους. Τα ονόματά τους δεν εμφανίζονται στα ψηφοδέλτια, στα οποία αναγράφονται μόνο τα ονόματα των υποψήφιων προέδρων και αντιπροέδρων των δύο κομμάτων.

Τσίπρας: «Εδώ είμαι , δεν έφυγα» είπε όταν ρωτήθηκε πότε θα επιστρέψει Από iskra

Από iskra

Μια από τις σπάνιες φορές που ο Τσίπρας είπε την αλήθεια…

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τον τόπο πράγματι ο Τσίπρας δεν έφυγε !

Το παρασκήνιο μάλιστα από το οποίο συνεχίζει ο Αλ.Τσίπρας να είναι παρών στην πολιτική είναι μάλλον πολύ χειρότερο και με χειρότερες διαλυτικές συνέπειες για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για τον τόπο .

Κ.Μ.

O Αλέξης Τσίπρας σε συζήτηση που είχε με δημοσιογράφους και στο σχόλιο που του έκαναν ότι πρέπει να επιστρέψει απάντησε «εδώ είμαι, δεν έφυγα».

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έμεινε, όμως, μόνο σε αυτά. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ερώτηση που του έγινε για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Άστα… Ας πούμε κάτι ευχάριστο…»

«Αισθάνομαι ότι έχει υποβαθμιστεί πάρα πολύ ο κοινοβουλευτικός διάλογος με τον κατακερματισμό με τα πολλά κόμματα. Πάντοτε η Βουλή ήταν ένα σημείο αναφοράς», πρόσθεσε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε αυτές τις δηλώσεις λίγη ώρα μετά τη συνέντευξη του Στέφανου Κασσελάκη στον ΑΝΤ1.

Γερμανικές επανορθώσεις: …ιδού και το πήδημα!

από Άρδην - Ρήξη 

του Γιάννη Χαραλαμπίδη από το radiome.gr

Εκ προοιμίου γνωρίζω καλώς πόσο δυσάρεστος θα γίνω. Αλλά τα όρια ανοχής μου στην υποκρισία και τη σπέκουλα φαίνεται ότι όσο περνούν τα χρόνια γίνονται στενότερα. Η -άστοχη ίσως και μάλλον άνευ αντικειμένου, αλλά οπωσδήποτε θεσμική και εθιμοτυπική- επίσκεψη του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ στην Ελλάδα έγινε αφορμή για να επανέλθει στο προσκήνιο το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων.

Πέρα όμως από τα τετριμμένα, δεν γίνεται να μην τεθεί το ερώτημα, γιατί αφού το ζήτημα των επανορθώσεων παραμένει ζωντανό, και πρέπει να παραμένει κατά την άποψή μου, γιατί η Ελλάδα δεν κάνει κάτι για αυτό, αλλά αρκείται στο να το θυμίζει απλά σε διάφορους τόνους και με διάφορες αφορμές; Γιατί δεν επιλέγει μια στρατηγική διεκδίκησης πέρα από την ρηματική υπενθύμιση; Υπάρχει, αλήθεια, κάποιος που πιστεύει ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα μεταβάλει ξαφνικά την πάγια εδώ και δεκαετίες πολιτική της και θα προχωρήσει σε διμερή διαπραγμάτευση για να ρυθμίσει το ζήτημα; Προφανώς και δεν υπάρχει καμία περίπτωση.

Οπότε τι εξυπηρετεί αυτή η τακτική της υπενθύμισης αν δεν καταλήγει ποτέ σε ένα δια ταύτα; Γιατί δεν επιλέγεται η σταδιακή διεκδίκηση από την ισχυρότερη νομικά προς την πιο αμφιλεγόμενη αξίωση; Γιατί τότε θα πρέπει υποχρεωτικά να στραφεί η ελληνική κυβέρνηση στο κατοχικό δάνειο, το οποίο όμως δεν προσφέρει ιδιαίτερα επικοινωνιακά οφέλη, τουλάχιστον όχι όσα οι αποζημιώσεις των καταστροφών. Και φυσικά η διεκδίκηση του αναγκαστικού δανείου πρέπει να γίνει αποκλειστικά μέσω της δικαστικής οδού.

Καταγγελίες που σοκάρουν από τον Στέφανο Κασσελάκη για όσα κάνουν τις τελευταίες ώρες οι πραξικοπηματίες του ΣΥΡΙΖΑ

Αυτή τη στιγμή γίνεται μία πρωτόγνωρη επιχείρηση αλλοίωσης του εκλογικού σώματος που θα ψηφίσει αύριο και μεθαύριο, Σάββατο και Κυριακή, για εκλογή συνέδρων.
Έχουμε δεχθεί εκατοντάδες καταγγελίες από μέλη που δεν βρίσκουν το όνομά τους στις λίστες που έχει στείλει η Κουμουνδούρου στις ΟΜ.
Έχουν αφαιρεθεί μέλη που είναι χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ! Έχουν αφαιρεθεί ακόμα και συντονιστές ΟΜ! Έχουν αφαιρεθεί και πολλοί υποψήφιοι σύνεδροι!
Σας ζητώ, στο όνομα της Δημοκρατίας:
Καταρχάς να είστε ΨΥΧΡΑΙΜΟΙ. Η Δημοκρατία είναι πάντα ψύχραιμη.
Να είστε εκεί, στην κάλπη, αύριο και μεθαύριο.
Μην αφήσετε κανέναν να σας αφαιρέσει το συνταγματικό σας δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Η Δημοκρατία δεν πρόκειται να γίνει παρωδία.
Απευθυνθείτε:
Στο organotiko@syriza.gr για καταγγελίες αποκλεισμού από τις λίστες.
Όσοι έχετε εγγραφεί μέσω του isyriza.gr είναι πολύ σημαντικό να στείλετε e-mail στο contact@isyriza.gr για να βεβαιωθείτε ότι έχετε εγγραφεί στις ΟΜ για να ψηφίσετε.
Αριστερά ίσον Δημοκρατία.
Υπερασπιστείτε την με πείσμα και με πάθος.
Είναι μία μάχη που υπερβαίνει τα πρόσωπα.
Είναι Ζήτημα Δημοκρατίας.

"η κρινόμενη δομική ιδιοτυπία του ΣΥΡΙΖΑ Π-Σ"

Τάσσος Ν. Δίκας

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ  Η ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Θεσμοθετημένες τάσεις, ομάδες

και παράλληλες δομές

Οκτώ χρόνια πριν, τον Οκτώβριο του 2016, έγραψα το άρθρο - ανάλυση:"Η ιδιαιτερότητα του ΣΥΡΙΖΑ: Aπό το χθες στο αύριο". Τις απόψεις εκείνες συνοπτικά διατύπωσα από το βήμα του 2ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (Οκτώβριος 2016)

-Διαπίστωνα στο κεφάλαιο 7 -"Tο συμμετοχικό εργαστήρι πολιτικής", ότι oι τάσεις, αντικειμενικά, δεν μπόρεσαν να συνεισφέρουν ως όφειλαν (με θεωρητικές επεξεργασίες, ειδικές ανοικτές συζητήσεις και άλλες ανοικτές πρωτοβουλίες, να «δικαιολογήσουν» την έννοια του ρεύματος) με παράλληλη αποσαφήνιση και εμπλουτισμό ενός πολιτικού προβληματισμού ερμηνείας της πολιτικής ιδιαιτερότητας (αλλά και αντιφατικότητας) που ιστορικά «έλαχε» στον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς να κληθεί αφετηριακά να κυβερνήσει μέσα σ ένα πρωτοφανές ιδιαίτερο από κάθε σκοπιά περιβάλλον (μνημόνια) .

Τον ρόλο αυτό σε κάποιο βαθμό το έπαιξε (και σωστά) το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς.

-Eκτιμούσα ότι οι τάσεις (ως μη ολοκληρωμένες ιδεολογικοπολιτικές σφαιρικότητες) δεν υποβοηθούν την δυναμική ανοικτού κόμματος εσωτερικά (προς τα μέλη και από τα μέλη), αλλά ούτε και στην εξωστρέφεια του ΣΥΡΙΖΑ προς τους πολίτες, ιδιαίτερα όσων αποτελούν το εκλογικό του στήριγμα και που εξ ορισμού αποτελούν το πλέον κοντινό του ακροατήριο.

-Επεσήμανα ότι αναπόδραστα -πέρα από καλές προθέσεις- ενέχουν μέσα τους το στοιχείο του μηχανισμού που αποτελεί ξεπερασμένη αντίληψη πολιτικής λειτουργίας ισοτίμων πολιτών-μελών.

-Διευκρίνιζα ότι το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η ύπαρξή τους γίνεται περισσότερο αισθητή όσο ανεβαίνει κανείς τα υφιστάμενα οργανωτικά του κλιμάκια. Αντίθετα, είναι αδιάφορα είτε και «ενοχλητικά» για το ευρύ σώμα των υποστηρικτών και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

-Τόνιζα ότι αντικειμενικά -και πέρα από προθέσεις- δημιουργούνται ιδιότυπες εσωτερικότητες που δεν υποβοηθούν στην όσμωση όλων των μελών σε όλα τα επίπεδα ισόρροπα ανεξαρτήτων «εσωτερικής» τοποθέτησης και ότι αντίθετα δημιουργείται μία ομαδοποιημένη συνύπαρξη επί μέρους μηχανισμών εκλογικών -και όχι μόνον- που πολλές φορές είχαν παλαιότερα προσδιοριστεί και ως “κόμματα” μέσα στο κόμμα…