Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Υπερορθόδοξοι Εβραίοι και πάλι


Μονοθεϊστικές θρησκείες και σκοταδισμός ΓΖ


της Βένας Γεωργακοπούλου

Tη σαρία απεχθανόμασταν, οι υπερορθόδοξοι Εβραίοι μας προέκυψαν. Τον εκφυλισμό της Αραβικής Άνοιξης στα χέρια των ισλαμιστών απευχόμασταν με το μυαλό μας στις Τυνήσιες και Αιγύπτιες, η Ιερουσαλήμ κινδυνεύει να γίνει Τεχεράνη. Tους κομμωτές της Γκάζα συμπονούσαμε, που έμεναν άνεργοι , γιατί η παλαιστινιακή αστυνομία θεωρεί αμαρτωλές τις γυναικείες τρίχες, και ανακαλύψαμε ότι αν μια ισραηλίτισσα δεν κάθεται στις πίσω θέσεις των λεωφορείων, αφήνοντας τις μπροστινές στα αρσενικά, έχουν δεν έχουν μπουκλωτές φαβορίτες, κινδυνεύει με διαπόμπευση.


Καμμιά φεμινιστική υπερβολή. Την αντίσταση στις προσπάθειες ακραίων θρησκευτικών οργανώσεων να αλλοιώσουν τον κοσμικό χαρακτήρα τού Ισραήλ και να εξαφανίσουν από προσώπου γης τις γυναίκες κήρυξε όχι μόνο ο πρόεδρος της χώρας Σιμόν Πέρες, που όσο νάναι το έχει το σοσιαλιστικό του DNA, αλλά και αυτός ο αχώνευτος ο Νετανιάχου, που χωρίς τους θρησκευόμενους (πολίτες και κόμματα) πρωθυπουργία δεν βλέπει.

Μας τά'λεγε και μας τά'δειχνε προφητικά τα ύπουλα σχέδια των υπερορθόδοξων Εβραίων πριν δώδεκα χρόνια ο 'Αμος Γκιτάϊ στο αριστουργηματικό του "Κadosh". Σε μια προβολή στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σύσσωμη η ισραηλινή κοινότητα της πόλης, μέσα και ο μορφωτικός ακόλουθος της πρεσβείας, έδειξαν ενοχλημένοι. Το έκρυβαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, μπας και χαλάσει η μόστρα τού δυτικού, δημοκρατικού, κοσμικού κράτους. Και έστω ότι οι γυναικείες τραγωδίες στην ταινία του διάσημου ισραηλινού σκηνοθέτη συνέβαιναν αποκλειστικά μέσα στα σκοτάδια και το γκέτο μιας αυστηρής θρησκευτικής κοινότητας. Τώρα, πια, όμως πήραν τούς δρόμους. Διαβάζουμε στον ξένο Τύπο και τρίβουμε τα μάτια μας.

Ένα κοριτσάκι 8 χρονών, που δέχτηκε απειλές και ροχάλες επειδή δεν ήταν σεμνά ντυμένο, βγήκε σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο και σπάραξε καρδιές με την καταγγελία του. Μια καθηγήτρια παιδιατρικής πήγε να βραβευτεί από το υπουργείο Υγείας, αλλά την έβαλαν να καθίσει σε ξεχωριστό τμήμα της αίθουσας από τον σύζυγό της και της απαγόρεψαν να ανεβεί στη σκηνή. Μόνο άνδρας μπορούσε να παραλάβει τη δική της διάκριση -τσάμπα τα μακριά μανίκια και φορέματα που είχε σκεφτεί να βάλει. Λεωφορεία με επιβάτες γυναίκες και άνδρες αναμεμιγμένους εμποδίζονται να περάσουν μέσα από θρησκευόμενες γειτονιές. Ο αρχιραβίνος της Αεροπορίας παραιτήθηκε επειδή δεν μπορεί , λεει, οι στρατιώτες να παρακολουθούν εκδηλώσεις στις οποίες γυναίκες χορεύουν και τραγουδάνε. Αφίσες με γυναικεία πρόσωπα μουτζουρώνονται και αποκαθηλώνονται από τους τοίχους.

Μ' αυτά και μ' αυτά έγιναν πάλι της μόδας στο Ισραήλ οι παλιές καλές εκφράσεις "ανδρικό σοβινιστικό γουρούνι" από την μια και "αποκλεισμός των γυναικών" από την άλλη. Ο διχασμός της ισραηλινής κοινωνίας, που δεν ήξερε τι θα πει λογοκρισία και είχε για εθνική σταρ την τρανσέξουαλ Dana Ιnternational, άρχισε να βαθαίνει. Μέχρι και μια διαδήλωση με χιλιάδες κόσμο εναντίον της "θρησκευτικής τρομοκρατίας" οργανώθηκε στην πόλη Μπελτ Σεμές, 30 χιλιόμετρα δυτικά της Ιερουσαλήμ, έναν από τούς θύλακες των υπερορθοδόξων Εβραίων Haredi. Αν και αντιπροσωπεύουν μόνο το 10% του πληθυσμού, ολοένα και αυξάνουν την επιρροή τους, κι ας μην δέχονται ακριβώς τήν ύπαρξη τού Ισραήλ. Πριν αριβάρει ο Μεσσίας, λένε, κράτος δεν νοείται. Άσε που οι γυναίκες τους γεννάνε πολλά παιδιά. Αν ήθελαν, ας έκαναν κι αλλιώς.

Στην πρώτη σκηνή τού "Κadosh" ένας νεαρός σπουδαστής τού Ταλμούδ ευχαριστεί τον Θεό που δεν γεννήθηκε γυναίκα. Κάτι παραπάνω ήξερε.

*Η Βένα Γεωργακοπούλου είναι δημοσιογράφος.