Ο πρωθυπουργός της χώρας .... Υπάρχει πρόβλημα

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 29 Νοεμβρίου στην Πάρνηθα. Λίγο αφότου είχε ανακοινωθεί πως υπάρχουν 98 νεκροί από τον κορονοϊό.

Τα δημοσιεύματα ακόμη και στον φιλοκυβερνητικό Τύπο εκείνη την μέρα, αποδίδουν για πρώτη φορά ευθύνη στην κυβέρνηση για τη διαχείριση της πανδημίας, αλλά ο πρωθυπουργός ποζάρει χαρούμενος και φωτογραφίζεται. Την προηγούμενη μέρα, όταν ο μοιραίος κατάλογος καταχωρούσε 121 νεκρούς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ανέβασε στο λογαριασμό του στο instagram φωτογραφίες να αγοράζει τσουρέκια από τον Τερκενλή. Το θέμα δεν είναι φυσικά ότι τα αγόρασε, αλλά πως νοιώθει την ανάγκη να ποστάρει τον εαυτό του ανέμελο σε μια πόλη, τη Θεσσαλονίκη, που δεν προλαβαίνει να μετράει πτώματα. Δεν υπήρξε μέσα του κάτι που να του δημιουργήσει αναστολή. Που θα του πει πως δεν είναι ώρα για ξέγνοιαστα ποστ, πως ο κόσμος πεθαίνει και ο ίδιος είναι πρωθυπουργός της χώρας όπου πεθαίνουν άνθρωποι. Πως δεν είναι σωστό μπροστά σε αυτό που γίνεται να προβάλει τον εαυτό του και μάλιστα σε κλίμα εντελώς διαφορετικό. Πως δεν είναι influencer που αναζητά like αλλά υπεύθυνος για όσα συμβαίνουν.

Δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει κάποιος τη «Συναισθηματική Νοημοσύνη» του Ντάνιελ Γκόλμαν, για να καταλάβει πως κάτι συμβαίνει με την ενσυναίσθηση του πρωθυπουργού. Ούτε συμβαδίζει με την πραγματικότητα, ούτε συμπάσχει με αυτούς που πάσχουν. Επί δύο σχεδόν χρόνια, η χώρα είναι σε περιπέτεια και αυτός ανεβάζει φωτογραφίες από τις διακοπές του. Το Oruc Reis έφτασε στη Ρόδο και αυτός πόσταρε τις δικές του φωτογραφίες με μαγιώ. Και σήμερα σηκώνει τσουρέκια και φωτογραφίζεται πάνω από τους τάφους, ενώ φοράει τη στολή του για να φωτογραφηθεί και πάλι με όσους το ζητάνε.

Συγκλονίζει περιστατικό στη Ροδόπη: «Σε παρακαλώ, κόψε το ρεύμα σε μια ώρα, τώρα κάνει μάθημα το παιδί μου»

Με ανάρτησή του, ο ιδιωτικός υπάλληλος Ευθύμης
Παιδαράκης, αναδυκνύει ένα φλέγον κοινωνικό ζήτημα, σχετικά με τις αποκοπές και επανασυνδέσεις ηλεκτρικού ρεύματος.

Σύμφωνα με το inkomotini.news το θέμα αφορά το γεγονός οτι εν μέσω πανδημίας, οικονομικής κρίσης και καραντίνας, δίδονται εντολές για διακοπή της ρευματοδότησης σε νοικοκυριά που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην πληρωμή των λογαριασμών τους.

Η ανάρτηση του κ. Παιδαράκη:

«Την αξιοπρέπεια των ανθρώπων δεν την ποδοπατάμε… Τη ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ! Εντολή αποκοπής ρεύματος σε κάποιον οικισμό του νομού μας. Αφού έφτασα στον μετρητή και ξεκίνησα τη διαδικασία, έρχεται ο ιδιοκτήτης του σπιτιού με σκυμμένο το κεφάλι και μου λέει σχεδόν ψιθυριστά: “Σε παρακαλώ, κάνε υπομονή μια ώρα και μετά έλα κόψ’ το. Αυτή την ώρα κάνει το παιδί μου μάθημα μαθηματικών, σε παρακαλώ έλα λίγο αργότερα…”. Σειρά μου τώρα να σκύψω το κεφάλι και να ντρέπομαι να τον κοιτάξω… Ανάθεμά σε φτώχεια καταραμένη, μα κι ευλογημένη, γιατί μας κάνεις να γινόμαστε άνθρωποι και να σκύβουμε το κεφάλι μπροστά στην ανάγκη του άλλου… Ευλογημένη, γιατί μας ενώνεις πάνω στο αμόνι της ζωής αν και ξέρουμε πως το σφυρί της ανάγκης θα μας κτυπήσει αλύπητα!».

Βία κατά των γυναικών: Μια άλλη πανδημία

Μαριάνθη Πελεβάνη

Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών σήμερα. Τη φετινή όμως 25η Νοέμβρη υπάρχουν πολύ περισσότεροι λόγοι να «φωτίσουμε» τη θέση των γυναικών και να αντιδράσουμε στη βία εναντίον τους. Βία με διάφορες μορφές και ως μέρος μιας «κουλτούρας» που θέλει να χρησιμοποιείται ο αδύναμος, η αδύναμη, εν προκειμένω με βάση το φύλο, για οικονομική υπερεκμετάλλευση, για να εκτονώνουμε τη δυστυχία που γεννά η κοινωνική οργάνωση και για να υπερισχύουμε έναντι κάποιου, ρόλος ζωτικός γι’ αυτήν.

Στην εποχή του κορονοϊού οι γυναίκες είναι παρούσες στην πρώτη γραμμή της μάχης στα νοσοκομεία, στα supermarket, στην καθαριότητα, υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες, χωρίς ωράρια και συνήθως με επισφαλείς συμβάσεις εργασίας, αλλά κυρίως χωρίς υγειονομική ασφάλεια, έκθετες στις ελλείψεις προσωπικού και μέσων προστασίας. Ταυτόχρονα και στην πρώτη γραμμή της φροντίδας εντός σπιτιού, εντός οικογένειας. Κι όμως όχι απλώς παραμένουν τα πρώτα υποψήφια θύματα της τροφοδοτούμενης βίας αλλά ο εγκλεισμός, λόγω πανδημίας, έχει δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες για πολλές γυναίκες. Ο χώρος του σπιτιού είναι ακόμη πιο απειλητικός και η ενδοοκογενειακή βία αυξάνεται ποσοτικά και ποιοτικά. Γι’ αυτό και η πανδημία δεν σταματά την κοινωνική δράση, τη φεμινιστική διαμαρτυρία, όπως λένε φεμινιστικές οργανώσεις και συλλογικότητες γυναικών και καλούν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, στις 4 το απόγευμα, με πανό και φυλλάδια, με την τήρηση όλων των υγειονομικών μέτρων.

Σεργκέι Νετσάγιεφ: Ο «ένοπλος προφήτης»

Σαν σήμερα, το 1882, άφησε την τελευταία του πνοή ο Ρώσος θεωρητικός της επανάστασης, Σεργκέι Νετσάγιεφ, ίσως ο σημαντικότερος εκφραστής του ρεύματος του μηδενισμού. Το λεγόμενο κίνημα του Νιχιλισμού αναπτύχθηκε στη Ρωσία της δεκαετίας του 1860, λόγω των τραγικών κοινωνικών συνθηκών που μάστιζαν τον ρωσικό λαό και δημιουργούσαν ένα διάχυτο κλίμα απελπισίας.

Στις συνθήκες αυτές μεγαλώνει και ο νεαρός Σεργκέι Γκενάντιεβιτς Νετσάγιεφ, που γεννιέται το 1847 από φτωχούς γονείς στη μικρή εργατική πόλη Ιβάνοβο. Από μικρός βιώνει τις κοινωνικές ανισότητες και την καταπίεση της ρωσικής κοινωνίας που θα διαμορφώσουν την ακραία πολιτική του αντίληψη και το φανατικό του μίσος για το τσαρικό καθεστώς.

Σε ηλικία 18 ετών φεύγει για την Αγ. Πετρούπολη, όπου διδάσκει σε σχολείο, ως αυτοδίδακτος δάσκαλος, ενώ παράλληλα παρακολουθεί διαλέξεις στο τοπικό πανεπιστήμιο και έρχεται σε επαφή με ριζοσπαστικές οργανώσεις και κείμενα, όπως αυτά των «Δεκεμβριστών», του «Κύκλου Πετρασέφσκι» (στον οποίο συμμετείχε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι) και του αναρχικού Μιχαήλ Μπακούνιν. Παίρνει μέρος στην φοιτητική εξέγερση του 1868-1869, ως ηγέτης μιας ριζοσπαστικής ομάδας και συγγράφει το «Πρόγραμμα επαναστατικών πράξεων» που θέτει την κοινωνική επανάσταση ως τον υπέρτατο σκοπό.

Νέος «περίπατος» του Μπακογιάννη με τα λεφτά μας: 800.000€ για στολισμούς

Παναγιώτα Μπίτσικα

Είτε επικείμενο είτε εφαρμοσμένο, το lockdown δεν χαλάει την εορταστική ατμόσφαιρα στον δήμο Αθηναίων

Με δυο κινήσεις υψηλού οικονομικού κόστους, για την περίοδο υγειονομικής και οικονομικής κρίσης που διανύουμε, ο Δήμος Αθηναίων επιλέγει να επενδύσει στην εορταστική ατμόσφαιρα υποδοχής του νέου χρόνου. Όπως αποκαλύπτει το Documento, το συνολικό κόστος της προμήθειας εορταστικού στολισμού μαζί με τις υπηρεσίες τοποθέτησης και εκτοποθέτησης φτάνει στο ύψος των 892.526,68 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ 24% (719.782 χωρίς ΦΠΑ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στις συμβάσεις.

Ένας νέος… περίπατος, εορταστικός αυτή τη φορά, με το χριστουγεννιάτικο χρήμα να ρέει, εν καιρώ πανδημίας και οικονομικής δυσπραγίας, ανοίγεται μπροστά μας. Εκτός από την πλατεία Συντάγματος, η Ομόνοια γίνεται φέτος κεντρικό σημείο αναφοράς του εορτασμού, καθώς στην πλατεία θα τοποθετηθεί τεχνητό φωτοδέντρο ύψους 13 μέτρων.

Η δημοτική αρχή του Κώστα Μπακογιάννη δεν επιλέγει μόνο να αγοράσει νέα χριστουγεννιάτικα στολίδια, να τοποθετήσει ειδικές φωτεινές κατασκευές τριών διαστάσεων σε κεντρικά σημεία της πόλης και να ενισχύσει τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό (το εκτιμώμενο κόστος για το νέο εορταστικό εξοπλισμό είναι 520.800 ευρώ με ΦΠΑ). Αποφάσισε παράλληλα, αντί για τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου, να αναλάβει για δυο χρόνια ιδιωτική εταιρεία την τοποθέτηση και εκτοποθέτηση του στολισμού (το εκτιμώμενο κόστος είναι 371.729,68 ευρώ με ΦΠΑ)!

Γιρλάντες από χορηγούς

Ι.Κουμής - Σ.Κανελλοπούλου: Οι ξεχασμένοι νεκροί της αστυνομικής βίας

Σαν σήμερα, στις 16 Νοεμβρίου 1980, δολοφονήθηκαν ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η εργάτρια από το Περιστέρι, Σταματίνα Κανελλοπούλου - θύματα και οι δύο της αστυνομικής βίας στην πορεία του Πολυτεχνείου του 1980. Η πορεία αυτή έμεινε στην ιστορία για τα πιο αιματηρά γεγονότα μετά τη μεταπολίτευση.

Η απαγορευμένη αντιαμερικανική πορεία

Η δολοφονία των δύο νέων από τις δυνάμεις των ΜΑΤ δεν ήρθε σε τυχαία χρονική συγκυρία. Όπως αναφέρεται στο ιστορικό λεύκωμα της εφημερίδας «Καθημερινή», το φθινόπωρο του 1980 η κυβέρνηση Ράλλη είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα μιας ιδιαίτερα φιλόδοξης ατζέντας την άρση όλων των εκκρεμοτήτων στις σχέσεις της Ελλάδας με το «δυτικό κόσμο». Στο πλαίσιο αυτό, στις 21 Οκτωβρίου 1980 η Ελλάδα έγινε ξανά δεκτή στη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ, ενώ η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την ανανέωση των συμφωνιών παραμονής των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, τότε υπουργός Άμυνας, συμμετείχε για πρώτη φορά μετά την αντιπολίτευση στην Επιτροπή Πυρηνικού Σχεδιασμού του ΝΑΤΟ.

Η αντίδραση του λαού ήταν έντονη, ενώ διάχυτος ήταν ο αντιαμερικανισμός, ιδίως ανάμεσα στους φοιτητές, καθώς ήταν νωπές ακόμα οι μνήμες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και του αμερικανικού παράγοντα στην ελληνική στρατιωτική Χούντα. Ωστόσο, για την κυβέρνηση, το ενδεχόμενο η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου να κινηθεί προς την αμερικανική πρεσβεία αποτελούσε εξέλιξη που έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση απαγορεύει στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και θέτει ως όριο την πλατεία Συντάγματος: οι διαδηλωτές μπορούσαν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν.

Τρομακτική ομοιότητα: Έτσι τελείωσε στην Ελλάδα η ισπανική γρίπη που ακολούθησε την ίδια ακριβώς πορεία με τον covid. Ίδιο χτύπημα, ίδιες αντιδράσεις του κόσμου, ίδιο τέλος (;)

Βρισκόμαστε στο 1918 και ο πλανήτης, ιδίως η Ευρώπη, προσπαθεί ακόμη να ξεπεράσει το σοκ του «Μεγάλου Πολέμου», όπως ονομάστηκε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο φονικός και ανθρωποβόρος, μέχρι εκείνον που ακολούθησε ελάχιστες δεκαετίες αργότερα.

Με τις υποδομές κάθε φύσεως να είναι ουσιαστικά διαλυμένες, απολύτως ασορτί με τις ψυχές των ανθρώπων, ένας νέος, αόρατος εχθρός ξεπροβάλλει και εκμεταλλεύεται το χάος και την φρίκη που άφησαν πίσω τους οι μάχες. Μια μορφή γρίπης απειλεί να αποτελειώσει το έργο των στρατών. Να αφανίσει τον πλανήτη.

Ο ιός της γρίπης ακόμη και σήμερα είναι μια από τα μεγαλύτερες σπαζοκεφαλιές της επιστημονικής κοινότητας. Η ικανότητά του να αλλάζει, να μεταβάλλεται, να προσαρμόζεται και να αντεπιτίθεται τον καθιστά έναν απρόβλεπτο και δυσκολοκατάβλητο αντίπαλο, που αρνείται να παραδοθεί και να πεθάνει. Αντίθετα, σαν μετρ της εξαπάτησης, μεταμφιέζεται σε ένα απλό κρυολόγημα και σκοτώνει όταν βρει την ευκαιρία.

Η απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων στον πρόεδρο των ΗΠΑ (1855)

Το παρακάτω κείμενο αυτό αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του.

Αν και γραμμένο το 1855, είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Η δυσαρμονία του ανθρώπου με τη φύση δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη όσο σήμερα. Η θυσία κάθε αξίας στο κέρδος δεν ήταν ποτέ πιο γενικευμένη. Η περιθωριοποίηση όλων των μη δυτικών τρόπων ζωής και σκέψης, που τόσα έδωσαν στην ανθρωπότητα, δεν ήταν ποτέ πιο αισθητή. Η απάντηση του ινδιάνου αρχηγού Seatle λέει τα αυτονόητα σε μια εποχή που έγινε κανόνας το παράλογο…

…προς τον πρόεδρο της ΗΠΑ Φραγκλίνο Πιρς:

Ο ουρανός που μας φαίνεται αιώνιος και αμετάβλητος, είχε πάντα ένα δάκρυ συμπόνιας για το λαό μου τώρα όμως κάτι έχει αλλάξει. Σήμερα ο ουρανός είναι καθαρός, αύριο ίσως σκεπαστεί με σύννεφα. Τα λόγια μου όμως είναι σαν τα αστέρια που ποτέ δεν αλλάζουν.

Σ’ αυτά λοιπόν που θα πει ο Σιάτλ,μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσινγκτον  να βασιστεί με σιγουριά. Όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών.

Ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον μας στέλνει μήνυμα πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Καλοσύνη του, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι δεν έχει ανάγκη τη φιλία μας. Την πρότασή του πάντως θα τη σκεφτούμε καλά,γιατί ξέρουμε πως αν δε δεχτούμε,  ο λευκός θα θελήσει με τα όπλα ν’ αρπάξει τη γη μας.