Δεν θα ήταν εύκολο. Από τη στιγμή που η Φώφη Γεννηματά μίλησε για "προοδευτική διακυβέρνηση" (στη συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό στη Βουλή) ήταν αναμενόμενο να ερεθιστεί το αντιΣΥΡΙΖΑ μπλοκ του Κινήματος Αλλαγής και της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Πόσο μάλλον όταν ακολούθησε ο Γιώργος Παπανδρέου, χωρίς συνεννόηση μεταξύ τους, που έτσι κι αλλιώς θεωρείται από τη δεξιά πτέρυγα του ΚΙΝΑΛ ύποπτος για φιλοΣΥΡΙΖΑϊσμό.
Η ίδια, για να διασωθεί, χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι θέτει ως προϋπόθεση για την προοδευτική διακυβέρνηση την αλλαγή πολιτικών συσχετισμών, δηλαδή την ενίσχυση του ΚΙΝΑΛ ώστε να μην είναι ο μικρός εταίρος ενός κυρίαρχου στον αντιδεξιό χώρο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αλλά οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν το ΚΙΝΑΛ στάσιμο κάτω από το εκλογικό 8% δεν της δίνουν τη δυνατότητα να στηρίξει το επιχείρημά της και να πείσει.
Απέναντί της δεν βρίσκονται μόνο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ανδρέας Λοβέρδος που θα διεκδικήσει την ηγεσία. Βρίσκεται η πλειοψηφία των βουλευτών και πλήθους στελεχών που προτάσσουν ότι:
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν είναι προοδευτικό κόμμα γιατί κυβέρνησε με τους ΑΝΕΛ.
Η κοινωνική βάση του ΚΙΝΑΛ είναι αντιΣΥΡΙΖΑ.
Η επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά πιέζεται πολύ. Και το επόμενο διάστημα θα πιεστεί ακόμη περισσότερο. Οχι μόνο από τα ΜΜΕ που έχουν επιρροή στο χώρο της κεντροαριστεράς (ειδικά από το σύστημα Μαρινάκη) αλλά και από τα ίδια τα γεγονότα.