Πρόστιμο 1 εκ. ευρώ γλίτωσε ο ιδιώτης από το «προληπτικό» κλείσιμο της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας

Πρόστιμο ύψους 1 εκατομμυρίου ευρώ γλίτωσε ο ιδιώτης διαχειριστής της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας από το προληπτικό - δηλαδή ούτε καν έκτακτο - κλείσιμο του δρόμου, με απόφαση του Μ. Χρυσοχοΐδη.

Η σχετική πρόβλεψη υπάρχει στον νόμο 4663/20 που ψηφίστηκε πριν ακριβώς ένα χρόνο και προβλέπει πρόστιμο υπό προϋποθέσεις και εφόσον η κυκλοφορία διακοπεί συνεπεία δυσμενών καιρικών φαινομένων για πάνω από μία ώρα. Δηλαδή, ο ιδιώτης έχει υποχρέωση να κρατά τον δρόμο ανοιχτό, κάτι που σημαίνει ενεργοποίηση ενός κοστοβόρου μηχανισμού καθαριότητας και ασφάλειας των ανθρώπων, το οποίο δεν θα καταβληθεί αφού η προληπτική απόφαση ήταν του κράτους και όχι της εταιρείας.

Τα παραπάνω προθέτουν νέα διάσταση στην χθεσινή εφαρμογή της κυβερνητικής τακτικής του «ακορντεόν» στην διαχείριση της κυκλοφορίας στην Εθνική Οδό Αθηνών - Λαμίας, η οποία ανοιγόκλεινε από το πρωί της Δευτέρας, προκαλώντας κυκλοφοριακό χάος, οργή και ειρωνικά σχολια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις αιφνιδιαστικές αποφάσεις και τον κρατικό μηχανισμό, αλλά και πολιτικές αντιδράσεις από σύσσωμη την αντιπολίτευση.

Μετά την ταλαιπωρία των οδηγών το πρωί της Δευτέρας, οι οποίοι χωρίς προειδοποίηση εγκλωβίστηκαν μέσα στον χιονιά εξαιτίας της αιφνιδιαστικής απόφασης να κλείσει η Εθνική Οδός για όλα τα οχήματα, από τις 5.30 το πρωί, από το ύψος της γέφυρας Καλυφτάκη, λίγες ώρες αργότερα αποφασίστηκε η Εθνική να είναι ανοιχτή για έξι ώρες, από τη μία το μεσημέρι έως τις 7 το απόγευμα. Ακολούθως έκλεισε ξανά από τις 7 το απόγευμα της Δευτέρας έως τις 7 το απόγευμα της Τρίτης, ενώ η κατάσταση θα αξιολογηθεί πάλι σήμερα.

Το βρώμικο μυστικό του Βελγίου: Οι απαγωγές χιλιάδων παιδιών από το Κονγκό έρχονται στο φως

Για 60 χρόνια σιωπούσαν, έκρυβαν τα όσα υπέφεραν. Είναι τα παιδιά ενός λευκού πατέρα και μιας μαύρης μητέρας. Γεννήθηκαν ως μιγάδες τη δεκαετία του 1940 στο Κονγκό, που τότε ήταν αποικία του Βελγίου, και η γέννησή τους ισοδυναμούσε με έγκλημα, διότι η διοίκηση του Βελγίου απαγόρευε για δεκαετίες τη σύναψη γάμων ανάμεσα σε Αφρικανούς και Βέλγους, έτσι και τα παιδιά τους θεωρούνταν «μίασμα».

Γι’ αυτό και όταν γινόντουσαν δύο ή τριών ετών, το Βέλγιο απήγαγε όσα παιδιά γεννιούνταν από Κονγκολέζα μητέρα και Βέλγο πατέρα, τα έκλεβε από τους γονείς τους, στέλνοντάς τα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά σε καθολικά σχολεία και ορφανοτροφεία στην Ευρώπη, πριν τα δώσει για υιοθεσία.

Υπολογίζεται πως περισσότερα από 20.000 παιδιά, που στη γαλλική αργκό αποκαλούνταν «Μέτις» (δηλαδή μιγάδες), αποκόπηκαν από τους πραγματικούς τους γονείς με αυτό τον τρόπο την περίοδο μεταξύ 1959 και 1962.

Τον Μάρτιο του 2018, το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο του Βελγίου ενέκρινε ομόφωνα ένα ψήφισμα που αναγνώρισε αυτήν την πολιτική διαχωρισμού και έκανε ένα μεγάλο βήμα προς μέτρα που επιτρέπουν στους Μέτις να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά τους αρχεία, να επιλύσουν ζητήματα ταυτότητας, καθώς πολλοί δεν έχουν πιστοποιητικό γέννησης για παράδειγμα.

“Μία σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας δεν συμφέρει κανέναν” λέει ο Γ.Παπανδρέου

ΤΗΝ ΕΠΙΣΉΜΑΝΣΗ οτι <<μια σύγκρουση Ελλαδας και Τουρκίας δεν συμφέρει κανένα, αλλά ασφαλώς χρειαζόμαστε πολιτική βούληση και από την ηγεσία>> κανει μεταξύ άλλων ο πρωην Πρωθυπουργος κ Γιωργος Παπανδρεου σε μια ενδιαφερουσα από πολλες πλευρες συνέντευξη του στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο NTV και στην δημοσιογραφο Deniz Κilislioglu.

Ο Γιωργος Παπανδρεου κανει αναφορά στις διερευνητικες επαφες του παρελθόντος επί των ημερών του και τονιζει για τοτε τονίζοντας ότι << φτάσαμε πολύ κοντά σε μια ελάχιστη συμφωνία για το τι πρέπει να επιλυθεί. Και θέλω – προσθεσε με εμφαση- να είμαι αρκετά ξεκάθαρος, γιατί υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που η Ελλάδα δεν θα διαπραγματευτεί ποτέ, για παράδειγμα ζητήματα κυριαρχίας.Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, είχαμε κάνει μεγάλη πρόοδο στο παρελθόν και ας ελπίσουμε ότι οι διερευνητικές επαφές που αρχίζουν ξανά σήμερα, θα αποφέρουν καρπούς>> Ακομα ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας,λέγοντας ΄ότι η Τουρκία μπορεί να αποτελέσει μέρος της ευρωπαϊκής οικογένειας.

«Ας μην γυρεύουμε σωτήρες από το εξωτερικό» σημειωσε σε άλλο σημειο ο κ. Παπανδρέου. «Ας μην αναζητούμε κάποιον μεσσία που θα έρθει να μας σώσει και να λύσει τα προβλήματα μας. Από την εμπειρία μου, όταν Έλληνες και Τούρκοι μιλάμε ειλικρινά, είτε έχουμε διαφορές είτε συμφωνούμε, μπορούμε να βρούμε διεξόδους στα προβλήματα. Ο Ελληνικός λαός και ο Τουρκικός λαός, έχουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας. Ας αντιμετωπίσουμε μόνοι τα προβλήματα μας με σεβασμό ο ένας τον άλλον, χωρίς απειλές», ειπε ενω τονισε ότι μπορει να υπαρξουν και συμφωνιες σε θεματα χαμηλης πολιτικης όπως π.χ. η αντιμετωπιση της πανδημίας.

Η πρώτη διπλωματική αναγνώριση της Ελλάδας

Jean Pierre Boyer

Η Αϊτή ήταν η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε την Επανάσταση του ‘21 και το δικαίωμα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση...

Η Αϊτή -το Χαΐτιον, σύμφωνα με τα ελληνικά της εποχής- ήταν η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε την Επανάσταση του '21 και το δικαίωμα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση, με την επιστολή του προέδρου της Ιωάννου Βόγιερ (Jean Pierre Boyer) προς τον Αδαμάντιο Κοραή, η οποία φέρει ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 1822.

Είχε προηγηθεί επιστολή του Κοραή και άλλων επιφανών Ελλήνων των Παρισίων προς τον Βόγιερ, με την οποία του ζητούσαν βοήθεια για την Επανάσταση, κατόπιν συστάσεων του περίφημου Γάλλου στρατηγού Λαφαγιέτ και του Επισκόπου Βλαισών Γρηγορίου, που είχε επισκεφθεί την περιοχή.

Η Αϊτή, μια φτωχή χώρα της Καραϊβικής, δεν ήταν δυνατόν να στείλει βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά ο πρόεδρός της απάντησε με την ακόλουθο επιστολή, που χαρακτηρίζεται από θερμά αισθήματα για την ελληνική εξέγερση:

Ελευθερία… Ισότης

Ιωάννης Πέτρου Βόγερ, πρόεδρος του Χαϊτίου, προς τους Πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Κ. Κλωνάρην.

Εις τα Παρίσια

Πρόβες της Κίνας σε ηγετικό ρόλο

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Βγαίνει ενισχυμένη από την πανδημία, θέτοντας σκληρά διλήμματα στην κυβέρνηση Μπάιντεν.

Στην πρώτη του συμμετοχή στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, τον Ιανουάριο του 2017, ο Σι Τζινπίνγκ γοήτευσε την αφρόκρεμα των πολυεθνικών ελίτ. Τη στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμαζόταν να αναλάβει τα προεδρικά του καθήκοντα με σημαία το America First και πολεμικές κραυγές εναντίον της παγκοσμιοποίησης, ο ηγέτης της Κίνας εκθείαζε την ελευθερία του εμπορίου και τις διεθνείς αλυσίδες παραγωγής, από τις οποίες σε μεγάλο βαθμό θρέφεται το κινεζικό οικονομικό θαύμα. Όταν η Αμερική, η μέχρι πρότινος ατμομηχανή της παγκοσμιοποίησης, κήρυσσε την εθνική αναδίπλωση, η Κίνα, σε μια ειρωνεία της Ιστορίας, επιβεβαίωνε ότι ένας ορισμένος “κομμουνισμός” είναι το ανώτατο στάδιο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Σι συμμετείχε και πάλι στο (διαδικτυακό, λόγω κορωνοϊού) Φόρουμ του Νταβός, την περασμένη εβδομάδα. Ο Τραμπ ήταν ήδη παρελθόν και ο Μπάιντεν μόλις είχε αναλάβει με την επαγγελία μιας ριζικής στροφής. Ωστόσο η προεδρική αλλαγή στις ΗΠΑ δεν φαίνεται να μεταβάλλει, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, τη διανομή ρόλων μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών στη διεθνή σκηνή. Η ομιλία του Σι ήταν και πάλι μουσική στα αυτιά των κοσμοπολίτικων ελίτ, με ύμνους στην “πολυμερή συνεργασία”, εξορκισμούς στον κίνδυνο ενός “νέου Ψυχρού Πολέμου” και εκκλήσεις προς τον Μπάιντεν να αποφύγει τις ροπές του προκατόχου του προς “την αποσύζευξη των οικονομιών, τη διάρρηξη των αλυσίδων παραγωγής και τις κυρώσεις”, που μπορεί να οδηγήσουν σε “διάρρηξη της παγκόσμιας οικονομίας ή και σύρραξη”. Την ίδια στιγμή, όμως, ο Τζο Μπάιντεν υπέγραφε προεδρικό διάταγμα που έκανε πράξη το προεκλογικό του σύνθημα Buy American, επιβάλλοντας στους προμηθευτές του δημοσίου να κάνουν χρήση αυστηρά αμερικανικών προϊόντων και απειλώντας με κυρώσεις όσους διώχνουν δραστηριότητές τους στο εξωτερικό. Όχι μόνο οι Κινέζοι, αλλά και οι Ευρωπαίοι και οι λοιποί δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ συνειδητοποίησαν ότι ο Τραμπ έφυγε, αλλά ο αμερικανικός νεοπροστατευτισμός ήρθε για να μείνει.

Στάλινγκραντ!

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει» (Έρνεστ Χέμινγουεϊ).

«Δεν υπάρχει γη για μας πέρα από το Βόλγα»! Ήταν τα λόγια του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ, ενός από τους ήρωες εκείνης της μάχης. Της μάχης που έως εκείνη τη στιγμή δεν υπήρξε παρόμοιά της στην Ιστορία. Η μάχη του Στάλινγκραντ.

Ήταν 2 Φλεβάρη 1943 – σαν σήμερα – όταν ολοκληρώθηκε η παράδοση των γερμανικών δυνάμεων στον Κόκκινο Στρατό. Έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη συντριβή του χιτλεροφασισμού.

Δυο μέρες νωρίτερα, στις 31 Γενάρη του 1943, η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί στο Βόλγα. Την ίδια μέρα παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων με επικεφαλής τον διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε προαχθεί από τον Χίτλερ σε στρατάρχη. Η 6η στρατιά ήταν αυτή με την οποία – έλεγε ο Χίτλερ – “μπορώ να κάνω έφοδο στα ουράνια”. Το ανακοινωθέν ήταν ουσιαστικά η αναγγελία της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ.

Στις 2 Φλεβάρη 1943, με την ολοκλήρωση της παράδοσης των ναζί, ο Στάλιν απηύθυνε ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου έλεγε:

«Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».

Η επιλογή του Στάλινγκραντ