Αντόνιο Σαλαζάρ: Ο πορτογάλος οικονομολόγος που έγινε δικτάτορας

Ο εμπνευστής της κορπορατικής απολυταρχίας που κυβέρνησε φασιστικά για 36 χρόνια

Χαρακτηρίζοντας το δικτατορικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ σε τίτλους, οφείλει κανείς να μιλήσει για αυταρχική διακυβέρνηση, διάλυση του Κοινοβουλίου, κατάργηση του Συντάγματος και κρατικό κορπορατισμό.

Ο καθηγητής Οικονομικών τέθηκε επικεφαλής του στρατιωτικού πραξικοπήματος και έφτιαξε ένα οικονομικο-πολιτικό μοντέλο που θεωρήθηκε ιδανική ενσάρκωση της σύγχρονης απολυταρχίας, ονομάζοντάς το «Νέο Κράτος» (Estado Novo).

Ο άνθρωπος που έμεινε στο τιμόνι της Πορτογαλίας από το 1932 ως το 1968, επιβάλλοντας μια νέα μορφή φασισμού, αναδείχθηκε από τους κόλπους της χούντας που κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στις 26 Μαΐου 1926 και ήταν μόνο το σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο που θα τον έκανε να εγκαταλείψει τον σφετερισμό της εξουσίας.

Από το 1968 και μετά τον Σαλαζάρ διαδέχθηκε στο τιμόνι της χούντας ο επίσης καθηγητής πανεπιστημίου Μαρσέλο Καετάνο, που παρέμεινε στην εξουσία μέχρι το 1974 και το λαϊκό αντιπραξικόπημα που έμεινε γνωστό ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» (Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων).

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΑΡΥΦΑΛΛΩΝ ΤΗΣ 25ης ΑΠΡΙΛΗ 1974 ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Η κλασική αφίσα της «Επανάστασης των γαρυφάλλων»

 Τη νύχτα της 24ης προς 25η του Απρίλη 1974 εκδηλώνεται στην Πορτογαλία στρατιωτικό κίνημα για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος, που συμπλήρωνε 42 χρόνια. Ετσι, άρχισε η «Επανάσταση των γαρυφάλλων».

Στην καρδιά αυτού του κινήματος ήταν το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων (ΚΕΔ), μια οργάνωση που συγκέντρωνε πολλούς κατώτερους και μεσαίους αξιωματικούς αλλά και αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό που συνένωνε τα μέλη του ΚΕΔ ήταν η πεποίθηση ότι έπρεπε να τερματιστεί η αποικιοκρατική παρουσία της Πορτογαλίας στην Αφρική, αλλά και να τεθεί τέρμα στη δικτατορική διακυβέρνηση της χώρας, που είχε οδηγήσει σε εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.

Πως οδηγηθήκαμε στη χούντα;

Φταίει ο λαϊκισμός – όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της για την 21η Απρίλη η ΝΔ – ή μήπως κάτι άλλο; Τι δείχνουν τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα τα χρόνια λίγο πριν τη χούντα των συνταγματαρχών;

Τα γεγονότα στην Ελλάδα πριν την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας την 21η Απρίλη του 1967

Τρεις δολοφονίες, τρεις εκλογές, δεκατρείς εναλλαγές πρωθυπουργών, μία αλλαγή βασιλιά, πολλαπλά πραξικοπήματα είναι κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα πριν τη χούντα των συνταγματαρχών.

Η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1961 με σκοπό την διεξαγωγή εκλογών.

Αν και ο Κ. Καραμανλής επεδίωκε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον στρατηγό Θρασύβουλο Τσακαλώτο, ο βασιλιάς Παύλος διόρισε στις 20 Σεπτεμβρίου Πρωθυπουργό τον αρχηγό του Βασιλικού Στρατιωτικού Οίκου του, στρατηγό Κωνσταντίνο Δόβα. Με τον διορισμό μάλιστα, ως Υπουργού Εθνικής Αμύνης, του φιλο-βασιλικού πτέραρχου Χαράλαμπου Ποταμιάνου καθώς και άλλων φιλο-βασιλικών υπουργών δημιούργησε στην ουσία μια κυβέρνηση από ανθρώπους του περιβάλλοντός του.

Θε μου η Γυάρος...

 

Γιάννα Κουκά  

Είχε κουραστεί ν' ακούει για το συλλαλητήριο κι όλοι να την ρωτούν αν θα πάει κι εκείνη να πρέπει να εξηγεί και να εξηγεί και να ξαναεξηγεί γιατί δεν θέλει να σταθεί εκεί μαζί μ' εκείνους που αίμα και τιμή φωνάζουν κι ολοκαυτώματα και χούντες ονειρεύονται κι άρχισε να τακτοποιεί κάτι παλιά χαρτιά που βρήκε και κάτι σημειώσεις που σε κίτρινα φύλλα ήταν γραμμένα τα γράμματα του πατέρα κι άρχισε να διαβάζει δυνατά στον εαυτό της γιατί είχε κουραστεί να εξηγεί και να εξηγεί γιατί εκεί δεν ήθελε να βρεθεί μ' εκείνους δίπλα να βρεθεί. Ίσως από περιέργεια και μόνο, να ΄θελες να μάθεις πως βρέθηκα στη Γυάρο, το ξερονήσι. Τόπος εξορίας των Ρωμαίων, κρανίου τόπος, ένα νησί θανάτου στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου.

Ήταν 20 Απριλίου 1967. Ώρα 11 το βράδυ, βρισκόμουνα στα γραφεία της εφημερίδας. Το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν από την Αθήνα, την "Αυγή". Αύριο η εφημερίδα θα είχε βαρυσήμαντη ύλη για τις ερχόμενες εκλογές και να φροντίσω την σωστή διανομή της, ελέγχοντας το Πρακτορείο Τύπου. Εντάξει; Εντάξει. Σε λίγη ώρα τα τανκς του Πατακού έφευγαν από τη Ν. Φιλαδέλφεια για να θρονιαστούν στο Σύνταγμα, στην Ομόνοια. Για να μασήσουν οι ερπύστριες τους τη δημοκρατία. Με κάποια καθυστέρηση, ειδοποίησαν από τα γραφεία της ΕΔΑ στη Θεσσαλονίκη. Τα τηλέφωνα λειτουργούσαν ακόμη. Θα λειτουργούσαν για πολλές ώρες. Όσα στελέχη της ΕΔΑ δεν είχαν συλληφθεί- κι είχαν συλληφθεί τα περισσότερα- κρύφτηκαν. Εγώ, που να πάω δεν είχα. Άγνωστος στη Θεσσαλονίκη. Όσους γνώριζα, θα τους συναντούσα σε λίγο στην Ασφάλεια, στου Βαρδάρη. Επικοινωνούσα με τις εφημερίδες "Μακεδονία" και "Θεσσαλονίκη" που είχα συναδέλφους, αλλάζαμε νέα, τους έδινα ονόματα συλληφθέντων που μάθαινα από την ΕΔΑ κι οι ώρες περνούσαν.

Απάντηση Κ. Ήσυχου στα δημοσιεύματα για τον πρώην πρέσβη της Βενεζουέλας

efsyn.gr

Ανακοίνωση με την οποία απαντά σε δημοσιεύματα σχετικά με την υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης Ελληνίδων, υπαλλήλων της πρεσβείας της Βενεζουέλας, από πρώην πρέσβη, εξέδωσε ο πρώην υπουργός, Κώστας Ήσυχος. Η υπόθεση έχει προκαλέσει εκ νέου πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη δικαίωση ενός εκ των θυμάτων.

Ο Κώστας Ήσυχος καταγγέλλει χυδαίο διασυρμό της κόρης του, η οποία υπήρξε επίσης θύμα του πρώην πρέσβη, που πλέον έχει αποταχθεί από το διπλωματικό σώμα της Βενεζουέλας, ενώ σημειώνει ότι η εμπλοκή του ονόματός της σε δημοσιεύματα είναι μέρος μια καμπάνιας μέσω της οποίας «ορισμένα συστημικά ΜΜΕ επιδιώκουν τη μεθοδική τους αναρρίχηση στην πολιτική και οικονομική πυραμίδα της χώρας μας χωρίς καμία ηθική αναστολή».

Και προσθέτει: «Ορισμένοι από τους δημοσιογράφους που έβαλαν πλάτη στην τότε καμπάνια και πλέον βρίσκονται σε υψηλόβαθμες θέσεις, σήμερα νομίζουν ότι μπορεί να επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία».

Επίσης, μιλά για πολιτικούς αντιπάλους «που αδυνατούν να αναμετρηθούν ιδεολογικά και επιλέγουν τον βούρκο και την λάσπη».

Η μεγάλη έξοδος του Μεσολογγίου, 10 Απριλίου 1826

Ήταν 10 Απριλίου 1826, όταν οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Μεσολογγίου πραγματοποιούσαν την ηρωική τους έξοδο και ο Χρήστος Καψάλης ανατίναζε την μπαρουταποθήκη στο Μεσολόγγι.

Το ηρωικό γεγονός συνέβη την νύχτα μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826, κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, και συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας.

Το Μεσολόγγι επαναστάτησε στις 20 Μαΐου του 1821. Η σημασία της θέσης έγινε γρήγορα αντιληπτή από την ηγεσία της επανάστασης. Στην πόλη πραγματοποιήθηκε η συνέλευση της Δυτικής Ελλάδας και στη συνέχεια έγινε έδρα της διοίκησης της Δυτικής Ελλάδας που έφερε την ονομασία Οργανισμός της Δυτικής Χέρσου Ελλάδας.

Το 1822 η πόλη πολιορκήθηκε για πρώτη φορά από τα στρατεύματα του Κιουταχή που είχε νικήσει τους Έλληνες στο Πέτα, και του Ομέρ Βρυώνη που είχε ολοκληρώσει την υποταγή του Σουλίου. Μετά από δύο μήνες οι Τούρκοι έλυσαν την πολιορκία έχοντας υποστεί σοβαρές απώλειες.

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

«Δεν πολεμάς το σκοτάδι με σκοτάδι. Μόνο με το φως μπορείς»

(Μάρτιν Λούθερ Κινγκ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μόλις 50 χρόνια πριν, τους περισσότερους Αμερικανούς δεν τους απασχολούσε το γεγονός ότι το 1/3 των κατοίκων των ΗΠΑ, οι μαύροι συμπολίτες τους, είχαν αποκλεισθεί από τα καλύτερα σχολεία, από τα εστιατόρια και τα δημόσια πάρκα. Ήταν περιορισμένοι στο βάθος των λεωφορείων, δεν μπορούσαν να ψηφίσουν στις εθνικές εκλογές, ούτε να νοσηλευτούν σε νοσοκομεία, επειδή ήταν «νοσοκομεία για λευκούς». Όμως, ήταν υποχρεωμένοι να εκτελούν τη στρατιωτική τους θητεία σε ιδιαίτερες μονάδες των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Ανάμεσα σ’ αυτούς που είχαν εγκατασταθεί στο Νέο Κόσμο, ήδη από το 2ο μισό του 19ου αιώνα ήταν και οι Κινγκ. Απ’ αυτήν την οικογένεια γεννήθηκε o Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ένας πολιτικός αγωνιστής, ηγέτης των Αφροαμερικανών και εφημέριος, που πάλεψε ενάντια στο φυλετικό ρατσισμό.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο άνθρωπος που τολμούσε να ονειρεύεται, ο ηγέτης των Αφροαμερικανών που πυροβόλησε εξ επαφής τον εφιάλτη του ρατσισμού, ο εφημέριος από τη Γεωργία, που έβγαλε από την Αμερική τη θλιβερή λευκή κουκούλα της, γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1929, στην Ατλάντα της Γεωργίας των ΗΠΑ, ως Μάρτιν Κινγκ Τζούνιορ. Στον κόσμο των νέγρων, ο Μάρτιν ζούσε κάτω από προνομιακές συνθήκες, απολάμβανε την οικονομική θέση του πατέρα του και μεγάλωνε με τις ηθικές και πνευματικές αρχές των γονιών του. Οι Κινγκ ήταν μια μεσοαστική οικογένεια της Γεωργίας, γαλουχημένη στην παράδοση του μαύρου κλήρου των Νότιων Πολιτειών. Η οικογένειά του ήταν βαθιά θρησκευόμενη, καθώς ο πατέρας και ο παππούς του ήταν Βαπτιστές ιεροκήρυκες. Το Λούθερ προστέθηκε στο όνομα του Κινγκ, όταν ο Μάρτιν ήταν μόλις 5 ετών, ως φόρος τιμής στον Λούθηρο της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης.

Μόνικα Ερτλ: Η εκδίκηση του ονείρου Το κορίτσι που μετέτρεψε σε εφιάλτη τις νύχτες του δολοφόνου του Τσε

Γρηγόρης Τραγγανίδας 

Οπατέρας της την έλεγε «αγοροκόριτσο». Οτι ήταν το αγόρι που ήθελε και δεν απέκτησε. Οτι ήταν «μισό αγόρι». Οτι «πυροβολούσε σαν παλικάρι». Ηταν αδύνατον να χωρέσει στο ναζιστικό κεφάλι του πως ένα κορίτσι μπορεί να πυροβολήσει υπέροχα σαν κορίτσι.

Και ήταν αδύνατον να φανταστεί ποτέ, πώς θα χρησίμευε αυτή η ικανότητα στην μονάκριβη κόρη του, την «πεταλουδίτσα» του, όπως την φώναζε, την Πρωταπριλιά του 1971, όταν φύτευε τρεις σφαίρες σε σχήμα V, το σήμα της νίκης, στο στήθος του δολοφόνου του Τσε.

Γιατί οι ναζί δεν έχουν φαντασία.

Εχει όμως η ζωή.

Γεμάτος από την αυτοπεποίθηση της ατιμωρησίας και την αυταρέσκεια της κενότητας, ο Ρομπέρτο Κιντανίλια Περέιρο, γενικός πρόξενος της Βολιβίας στο Αμβούργο, υποδεχόταν την ελκυστική ξανθούλα Γερμανίδα που ζητούσε βίζα. Με κάποιο πρόσχημα τον ακολούθησε στο γραφείο του.

Ηταν πάντα πολύ προσεκτικός. Ποτέ δεν ένιωθε εντελώς ασφαλής, ακόμη και στην Γερμανία, στο διπλωματικό του πόστο.

Είχε τους λόγους του.

Να, όμως, που εκείνο το πρωινό της 1ης Απρίλη του 1971, το «εσωτερικό σύστημα ασφαλείας» του δεν δούλεψε.

Ποιος ξέρει.

Μπορεί να το «απενεργοποίησε» αυτή η χαριτωμένη ξανθούλα.

Ηταν αδύνατον να χωρέσει το φασιστικό κεφάλι του ότι θα μπορούσε ποτέ να κινδυνεύσει στο κέντρο της Ευρώπης, μέσα στο κτίριο του προξενείου, από μια γυναίκα που ήθελε να ταξιδέψει στην χώρα του.