Για άλλη μία φορά, τα «ατσαλάκωτα» και «αποξηραμένα» ανθρωπάκια των οίκων αξιολόγησης, εκτέλεσαν αισίως την αποστολή των αφεντικών τους. Έκλεισαν τα μάτια και τα αφτιά σε ό,τι ακούγεται και λέγεται στην Ευρώπη, για ένα μέλος της που δίνει έναν δύσκολο αγώνα για να βγει από τα αδιέξοδα στα οποία μπήκε και με τη δική τους συνδρομή και έριξαν άλλη μία βολή στο πολυτραυματισμένο κορμί της Ελλάδος.
Έχουν καθήκον, λένε, να προστατεύσουν τους πελάτες τους επενδυτές και γι’ αυτό τους προειδοποιούν για τους κινδύνους που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν εις ήν περίπτωσιν αποφασίσουν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα.
Δεν έκαναν, όμως, το ίδιο στο πρόσφατο παρελθόν, για να προστατεύσουν κάποια εκατομμύρια μικροαποταμιευτές ανά την υφήλιο οι οποίοι εμμέσως βρέθηκαν τοποθετημένοι σε τοξικά τραπεζικά προϊόντα τα οποία προκάλεσαν την κρίση του 2008, από την οποία δεν έχει καταφέρει να συνέλθει ακόμα ο πλανήτης όλος.
Μόνο οι πολύ μυημένοι, δηλαδή τα αφεντικά τους για τα οποία συντάσσουν τις περίφημες αξιολογήσεις, πρόλαβαν και έφυγαν εγκαίρως από τις αγορές, αποκομίζοντας δισεκατομμύρια κέρδη.
Κέρδη που στη συνέχεια τοποθετήθηκαν στα τρόφιμα και τις πρώτες ύλες για να ξεκινήσει το σημερινό ράλι τιμών που ρίχνει λαούς ολόκληρους στην κυριολεκτική πείνα και τις συνεπακόλουθες αιματηρές επαναστάσεις. Τοποθετήσεις με συμβουλές από τους περίφημους οίκους αξιολόγησης…
Δεν κρατιόνταν, φαίνεται, τα παλικάρια μερικές μέρες ακόμη να δουν, βρε αδερφέ, τι θα αποφασίσει η Ε.Ε. και μετά να εκδώσουν την έκθεσή τους. Λες και οι… χιλιάδες πελάτες επενδυτές τους στριμώχνονται αυτές τις μέρες ποιος θα πρωτοπάρει ελληνικά ομόλογα!
Λες και δεν έχουν ακούσει σε ποια χέρια βρίσκεται το ελληνικό χρέος. Δεν τους είπε κανείς ότι αυτό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στα χέρια ευρωπαϊκών τραπεζών οι οποίες ξέρουν από πρώτο χέρι τι κινδύνους διατρέχουν, γιατί έχουν τους δικούς τους μηχανισμούς και δεν περιμένουν από καμία Moody’s να τους πει πως θα προστατεύσουν τα λεφτά τους.
Κανείς φυσικά δεν λέει πως εδώ στη χώρα μας όλα πηγαίνουν πρίμα. Κανείς δεν λέει ότι δεν χρειάζεται επανεκκίνηση των προσπαθειών από την κυβέρνηση γιατί πολλές από τις μεταρρυθμίσεις έχουν κολλήσει και οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί παραμένουν στα χαρτιά. Αυτό, όμως, δεν είναι επαρκής δικαιολογία για κανέναν οίκο να προκαλεί νέες ζημιές σε μια χώρα, εξισώνοντάς τη με τη Ζουαζηλάνδη.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, είμαστε ακόμα μέλος του Eurogroup και υπάρχουν πολλές ακόμα ζώνες άμυνας σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Ούτε και βγαίνουμε αύριο στις αγορές να πουλήσουμε ομόλογα για να υπάρχει αυτή η πρεμούρα.
Γιατί λοιπόν σπεύδουν σε μια ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της ίδιας της Eυρωζώνης;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, εκτελούν συμβόλαια. Καλοπληρωμένα συμβόλαια τα οποία θα επεκταθούν και σε άλλες αδύναμες χώρες αν η Ε.Ε. δεν πάρει άμεσες και δραστικές πρωτοβουλίες. με πρώτη τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού αξιολόγησης που θα πετάξει εκτός Ευρώπης τους Αμερικανικούς και θα τους στείλει σε άλλες γωνιές του πλανήτη να κάνουν τα παιχνίδια τους.
Είναι άραγε τόσο δύσκολο για τους ισχυρούς Ευρωπαίους να δουν ότι παλιά οι υποδουλώσεις χωρών γίνονταν με τα όπλα, αλλά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης τον ρόλο αυτών τον έχουν αναλάβει οι αναλυτές και οι αξιολογητές;
Εκτός κι αν αυτό θέλουν στην πραγματικότητα οι Γαλλογερμανοί με τους συνοδοιπόρους τους ,οπότε πρέπει κι εμείς να αλλάξουμε ρότα και να πάρουμε κι άλλους μαζί μας στον γκρεμό!
Έχουν καθήκον, λένε, να προστατεύσουν τους πελάτες τους επενδυτές και γι’ αυτό τους προειδοποιούν για τους κινδύνους που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν εις ήν περίπτωσιν αποφασίσουν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα.
Δεν έκαναν, όμως, το ίδιο στο πρόσφατο παρελθόν, για να προστατεύσουν κάποια εκατομμύρια μικροαποταμιευτές ανά την υφήλιο οι οποίοι εμμέσως βρέθηκαν τοποθετημένοι σε τοξικά τραπεζικά προϊόντα τα οποία προκάλεσαν την κρίση του 2008, από την οποία δεν έχει καταφέρει να συνέλθει ακόμα ο πλανήτης όλος.
Μόνο οι πολύ μυημένοι, δηλαδή τα αφεντικά τους για τα οποία συντάσσουν τις περίφημες αξιολογήσεις, πρόλαβαν και έφυγαν εγκαίρως από τις αγορές, αποκομίζοντας δισεκατομμύρια κέρδη.
Κέρδη που στη συνέχεια τοποθετήθηκαν στα τρόφιμα και τις πρώτες ύλες για να ξεκινήσει το σημερινό ράλι τιμών που ρίχνει λαούς ολόκληρους στην κυριολεκτική πείνα και τις συνεπακόλουθες αιματηρές επαναστάσεις. Τοποθετήσεις με συμβουλές από τους περίφημους οίκους αξιολόγησης…
Δεν κρατιόνταν, φαίνεται, τα παλικάρια μερικές μέρες ακόμη να δουν, βρε αδερφέ, τι θα αποφασίσει η Ε.Ε. και μετά να εκδώσουν την έκθεσή τους. Λες και οι… χιλιάδες πελάτες επενδυτές τους στριμώχνονται αυτές τις μέρες ποιος θα πρωτοπάρει ελληνικά ομόλογα!
Λες και δεν έχουν ακούσει σε ποια χέρια βρίσκεται το ελληνικό χρέος. Δεν τους είπε κανείς ότι αυτό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στα χέρια ευρωπαϊκών τραπεζών οι οποίες ξέρουν από πρώτο χέρι τι κινδύνους διατρέχουν, γιατί έχουν τους δικούς τους μηχανισμούς και δεν περιμένουν από καμία Moody’s να τους πει πως θα προστατεύσουν τα λεφτά τους.
Κανείς φυσικά δεν λέει πως εδώ στη χώρα μας όλα πηγαίνουν πρίμα. Κανείς δεν λέει ότι δεν χρειάζεται επανεκκίνηση των προσπαθειών από την κυβέρνηση γιατί πολλές από τις μεταρρυθμίσεις έχουν κολλήσει και οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί παραμένουν στα χαρτιά. Αυτό, όμως, δεν είναι επαρκής δικαιολογία για κανέναν οίκο να προκαλεί νέες ζημιές σε μια χώρα, εξισώνοντάς τη με τη Ζουαζηλάνδη.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, είμαστε ακόμα μέλος του Eurogroup και υπάρχουν πολλές ακόμα ζώνες άμυνας σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Ούτε και βγαίνουμε αύριο στις αγορές να πουλήσουμε ομόλογα για να υπάρχει αυτή η πρεμούρα.
Γιατί λοιπόν σπεύδουν σε μια ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της ίδιας της Eυρωζώνης;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, εκτελούν συμβόλαια. Καλοπληρωμένα συμβόλαια τα οποία θα επεκταθούν και σε άλλες αδύναμες χώρες αν η Ε.Ε. δεν πάρει άμεσες και δραστικές πρωτοβουλίες. με πρώτη τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού αξιολόγησης που θα πετάξει εκτός Ευρώπης τους Αμερικανικούς και θα τους στείλει σε άλλες γωνιές του πλανήτη να κάνουν τα παιχνίδια τους.
Είναι άραγε τόσο δύσκολο για τους ισχυρούς Ευρωπαίους να δουν ότι παλιά οι υποδουλώσεις χωρών γίνονταν με τα όπλα, αλλά στην εποχή της παγκοσμιοποίησης τον ρόλο αυτών τον έχουν αναλάβει οι αναλυτές και οι αξιολογητές;
Εκτός κι αν αυτό θέλουν στην πραγματικότητα οι Γαλλογερμανοί με τους συνοδοιπόρους τους ,οπότε πρέπει κι εμείς να αλλάξουμε ρότα και να πάρουμε κι άλλους μαζί μας στον γκρεμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου