ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ-ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Οι τράπεζες έχουν εδώ και χρόνια κλείσει τις στρόφιγγες της δανειοδότησης.
Το παλιό ''πάρτυ" τελείωσε! Τώρα ούτε ευρώ δεν γλιστράει από τις τράπεζες στα νοικοκυριά και την οικονομία!
Αυτές τις μέρες ανακοινώθηκε νέα μείωση της τραπεζικής χρηματοδότησης στην οικονομία και νέα μείωση των καταθέσεων. Και τα δύο βαίνουν προς κατάρρευση!
Η χώρα διανύει τον 5ο χρόνο μιας ύφεσης που διαρκώς βαθαίνει!
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος κάποτε να ανακάμψει η οικονομία, αν δεν υπάρξει μια ισχυρή πηγή που να προσφέρει ρευστότητα.
Ειδικότερα όσο οι τράπεζες έχουν κλείσει τις ''κάνουλες'' η οικονομία θα σβήνει χωρίς προοπτική.
Η βρύση, όμως, των τραπεζών δεν πρόκειται να ανοίξει όσο οι τράπεζες βρίσκονται σε ιδιωτικά χέρια και κινούνται με κερδοσκοπικές λογικές.
Ο μόνος τρόπος για να γίνει δυνατό οι τράπεζες να ανοίξουν τους διαύλους χρηματοδότησης είναι, ιδιαίτερα σ' αυτή τη συγκυρία, να μη φοβούνται το ρίσκο και να μη κυνηγούν σώνει και καλά κέρδη.
Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες πρέπει να φύγουν από τα ιδιωτικά χέρια και να περάσουν στα χέρια του δημοσίου!
Και όχι μόνο αυτό! Αλλά και υπό πλήρη δημόσιο ιδιοκτησία και έλεγχο να αλλάξουν ριζικά προσανατολισμό και πολιτική, στο πλαίσιο μιας γενικότερης αλλαγής της οικονομικής πορείας της χώρας!
Συγκεκριμένα η αλλαγή προσανατολισμού των νέων δημόσιων τραπεζών σημαίνει:
Πρώτον: Γενική ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών μέχρι τη διαγραφή τους για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες, τους χαμηλόμισθους, τους ανέργους, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους μικρούς αγρότες.
Δεύτερον: Γεναιόδωρη, πλατιά και ευνοϊκή χρηματοδότηση της οικονομίας με πολύ χαμηλά επιτόκια και τολμηρό αναπτυξιακό και παραγωγικό προσανατολισμό.
Για να αναλάβουν μια τέτοια δίδυμη αναπτυξιακή και παραγωγική αποστολή, οι τράπεζες, χρειάζονται γεναία ανακεφαλαιοποίηση από το δημόσιο και αναστολή των κανόνων ''απελευθέρωσης'' της χρηματοπιστωτικής αγοράς.
Με δυο λόγια όλες οι τράπεζες περνάνε στο δημόσιο και λειτουργούν υπό ενιαία διεύθυνση και ενιαία χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικό κριτήριο την τόνωση της οικονομίας, ώστε να ανακοπεί ο κατήφορος και τεθεί σε αναπτυξιακή τροχιά.
Για να μπορέσει το δημόσιο να στηρίξει ένα τέτοιο καινούργιο ρόλο των τραπεζών πρέπει η Ελλάδα να φύγει από την ευρωζώνη, να θεσμοθετήσει ένα νέο εθνικό νόμισμα και να χαράξει μια νέα εθνική νομισματική πολιτική.
Χωρίς εθνικό νόμισμακαι νέα εθνική αναπτυξιακή πολιτική οι δημόσιες τράπεζες δεν μπορούν να επιτελέσουν όσα είπαμε μέχρι τώρα και καταστούν καταλύτες για σταδιακή ανάπτυξιακή απογείωση της χώρας.
Χωρίς εθνικό νόμισμα οι τράπεζες θα είναι το μεγάλο βάρος, που θα βυθίζει στο τέλμα την οικονομία αντί να της προσφέρει ανάσες!!!
Το εθνικό νόμισμα και συνακόλουθα μαι νέα Κεντρική Τράπεζα, υπό κρατικό έλεγχο, για μια νέα εθνική νομισματική πολιτική, χρειάζονται και για ενα πρόσθετο πολύ κρίσιμο λόγο.
Διότι μόνο έτσι η Κεντρική Τράπεζα μπορεί να χρηματοδοτεί ευνοϊκά το ίδιο το δημόσιο (με, σχεδόν, μηδενικά επιτόκια) προκειμένου το τελευταίο να ανασυγκροτηθεί και να σχεδιάσει ένα τολμηρό και αναζωογοννητικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων!
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση αλλά συνιστούν αναντικατάστατες προϋποθέσεις για μια διέξοδο από την κρίση!
Ποιές πολιτικές δυνάμεις τα προβάλλουν;
Ποιές δυνάμεις και κινήματα τα διεκδικούν;
Που είναι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ όλων, σχεδόν, των αποχρώσεων να σηκώσει ψηλά μεγάλα αιτήματα, πραγματικές ανάγκες και αυθεντικές επιλογές;
Χωρίς, όμως, πραγματική εναλλακτική λύση,
Χωρίς εναλλακτικό σχέδιο που να πατά γερά στο έδαφος των σημερινών πραγματικών αναγκών και όχι σε ιδεολογικές φαντασιώσεις ή κατασκευές εκτός ζωής,
Χωρίς εναλλακτικές προτάσεις που να πείθουν ότι μπορεί να υπάρξουν όχι θαύματα αλλά κάποιο φως διεξόδου,
Χωρίς όλα αυτά δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλο ενωτικό εργατικολαϊκό κίνημα κα ελπίδα!
Και δίχως τα τελευταία οι σημερινές βρώμικες κυρίαρχες δυνάμεις και εξουσίες όσο και αν φθείρονται θα βρίσκουν τρόπους να ''ανανεώνονται'', να τρομοκρατούν και να παραμένουν ως ''μικρότερο κακό'' στην εξουσία!
Και αυτό το ''μικρότερο κακό'' δεν έχει πάτο!
iskra.gr
Οι τράπεζες έχουν εδώ και χρόνια κλείσει τις στρόφιγγες της δανειοδότησης.
Το παλιό ''πάρτυ" τελείωσε! Τώρα ούτε ευρώ δεν γλιστράει από τις τράπεζες στα νοικοκυριά και την οικονομία!
Αυτές τις μέρες ανακοινώθηκε νέα μείωση της τραπεζικής χρηματοδότησης στην οικονομία και νέα μείωση των καταθέσεων. Και τα δύο βαίνουν προς κατάρρευση!
Η χώρα διανύει τον 5ο χρόνο μιας ύφεσης που διαρκώς βαθαίνει!
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος κάποτε να ανακάμψει η οικονομία, αν δεν υπάρξει μια ισχυρή πηγή που να προσφέρει ρευστότητα.
Ειδικότερα όσο οι τράπεζες έχουν κλείσει τις ''κάνουλες'' η οικονομία θα σβήνει χωρίς προοπτική.
Η βρύση, όμως, των τραπεζών δεν πρόκειται να ανοίξει όσο οι τράπεζες βρίσκονται σε ιδιωτικά χέρια και κινούνται με κερδοσκοπικές λογικές.
Ο μόνος τρόπος για να γίνει δυνατό οι τράπεζες να ανοίξουν τους διαύλους χρηματοδότησης είναι, ιδιαίτερα σ' αυτή τη συγκυρία, να μη φοβούνται το ρίσκο και να μη κυνηγούν σώνει και καλά κέρδη.
Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες πρέπει να φύγουν από τα ιδιωτικά χέρια και να περάσουν στα χέρια του δημοσίου!
Και όχι μόνο αυτό! Αλλά και υπό πλήρη δημόσιο ιδιοκτησία και έλεγχο να αλλάξουν ριζικά προσανατολισμό και πολιτική, στο πλαίσιο μιας γενικότερης αλλαγής της οικονομικής πορείας της χώρας!
Συγκεκριμένα η αλλαγή προσανατολισμού των νέων δημόσιων τραπεζών σημαίνει:
Πρώτον: Γενική ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών μέχρι τη διαγραφή τους για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες, τους χαμηλόμισθους, τους ανέργους, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους μικρούς αγρότες.
Δεύτερον: Γεναιόδωρη, πλατιά και ευνοϊκή χρηματοδότηση της οικονομίας με πολύ χαμηλά επιτόκια και τολμηρό αναπτυξιακό και παραγωγικό προσανατολισμό.
Για να αναλάβουν μια τέτοια δίδυμη αναπτυξιακή και παραγωγική αποστολή, οι τράπεζες, χρειάζονται γεναία ανακεφαλαιοποίηση από το δημόσιο και αναστολή των κανόνων ''απελευθέρωσης'' της χρηματοπιστωτικής αγοράς.
Με δυο λόγια όλες οι τράπεζες περνάνε στο δημόσιο και λειτουργούν υπό ενιαία διεύθυνση και ενιαία χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικό κριτήριο την τόνωση της οικονομίας, ώστε να ανακοπεί ο κατήφορος και τεθεί σε αναπτυξιακή τροχιά.
Για να μπορέσει το δημόσιο να στηρίξει ένα τέτοιο καινούργιο ρόλο των τραπεζών πρέπει η Ελλάδα να φύγει από την ευρωζώνη, να θεσμοθετήσει ένα νέο εθνικό νόμισμα και να χαράξει μια νέα εθνική νομισματική πολιτική.
Χωρίς εθνικό νόμισμακαι νέα εθνική αναπτυξιακή πολιτική οι δημόσιες τράπεζες δεν μπορούν να επιτελέσουν όσα είπαμε μέχρι τώρα και καταστούν καταλύτες για σταδιακή ανάπτυξιακή απογείωση της χώρας.
Χωρίς εθνικό νόμισμα οι τράπεζες θα είναι το μεγάλο βάρος, που θα βυθίζει στο τέλμα την οικονομία αντί να της προσφέρει ανάσες!!!
Το εθνικό νόμισμα και συνακόλουθα μαι νέα Κεντρική Τράπεζα, υπό κρατικό έλεγχο, για μια νέα εθνική νομισματική πολιτική, χρειάζονται και για ενα πρόσθετο πολύ κρίσιμο λόγο.
Διότι μόνο έτσι η Κεντρική Τράπεζα μπορεί να χρηματοδοτεί ευνοϊκά το ίδιο το δημόσιο (με, σχεδόν, μηδενικά επιτόκια) προκειμένου το τελευταίο να ανασυγκροτηθεί και να σχεδιάσει ένα τολμηρό και αναζωογοννητικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων!
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση αλλά συνιστούν αναντικατάστατες προϋποθέσεις για μια διέξοδο από την κρίση!
Ποιές πολιτικές δυνάμεις τα προβάλλουν;
Ποιές δυνάμεις και κινήματα τα διεκδικούν;
Που είναι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ όλων, σχεδόν, των αποχρώσεων να σηκώσει ψηλά μεγάλα αιτήματα, πραγματικές ανάγκες και αυθεντικές επιλογές;
Χωρίς, όμως, πραγματική εναλλακτική λύση,
Χωρίς εναλλακτικό σχέδιο που να πατά γερά στο έδαφος των σημερινών πραγματικών αναγκών και όχι σε ιδεολογικές φαντασιώσεις ή κατασκευές εκτός ζωής,
Χωρίς εναλλακτικές προτάσεις που να πείθουν ότι μπορεί να υπάρξουν όχι θαύματα αλλά κάποιο φως διεξόδου,
Χωρίς όλα αυτά δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλο ενωτικό εργατικολαϊκό κίνημα κα ελπίδα!
Και δίχως τα τελευταία οι σημερινές βρώμικες κυρίαρχες δυνάμεις και εξουσίες όσο και αν φθείρονται θα βρίσκουν τρόπους να ''ανανεώνονται'', να τρομοκρατούν και να παραμένουν ως ''μικρότερο κακό'' στην εξουσία!
Και αυτό το ''μικρότερο κακό'' δεν έχει πάτο!
iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου