Φελνίκος
Δημοσκοπήσεις τέλος. Από σήμερα, και για τις επόμενες 15 ημέρες, ό,τι μαθαίνετε για την πιθανή εκλογική επίδοση των κομμάτων θα είναι από ακριτομύθιες έως επιθυμίες, από διοχετεύσεις των κομματικών επιτελείων έως «μαιμουδιές» των μίντια.
Σε κάθε περίπτωση θα περισσεύει το συμφέρον και η ιδιοτέλεια όσων διακινούν τις δήθεν αποκλειστικές πληροφορίες για τα αποτελέσματα των μυστικών ερευνών, που θα συνεχίσουν να πραγματοποιούνται, αλλά ένεκα της, εκ του νόμου, απαγόρευσης δεν θα δημοσιοποιούνται.
Με τα έως σήμερα ευρήματα μπορούμε να εξαγάγουμε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία όμως ενδέχεται, έστω και οριακά, να τροποποιηθούν προς όφελος μάλλον του δικομματισμού, που προσώρας πόρρω απέχει από το να συγκεντρώνει ποσοστά τα οποία δεν θέτουν εν αμφιβόλω την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα. Ας δούμε όμως ποια είναι τα ευρήματα των πολιτικών ερευνών, τα οποία πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν πριν προσέλθουμε στις 6 Μαΐου στις κάλπες και ας προσπαθήσουμε να δούμε τις πολιτικές παραμέτρους της (δημοσκοπικής) ψήφου των πολιτών.
Πρώτον, τα δύο μεγάλα κόμματα (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) εμφανίζονται να έχουν ως οροφή το 45%. Αυτό, κατά ορισμένους, δεν είναι οροφή, αλλά βάση αφού θεωρούν ότι το εκλογικό σώμα θα υποκύψει τελικά στα εκβιαστικά διλήμματα που θα θέσουν την τελευταία στιγμή Σαμαράς και Βενιζέλος. Μάλιστα πιθανολογούν ότι το ποσοστό του δικομματισμού θα κινηθεί περί το 50% το οποίο θα του εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία άνω των 180 εδρών. Εαν αυτό συμβεί η μετεκλογική συνεργασία των δύο κομμάτων, παρά τις προεκλογικές παρόλες, θα πρέπει να θεωρείται βεβαία.
Δεύτερον, αν ο δικομματισμός καθηλωθεί στο 45% τότε τα τέσσερα, μετά τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και ΔΗΜΑΡ) θα συγκεντρώσουν περίπου το 35% του εκλογικού σώματος, ενώ το υπόλοιπο 20% θα μοιραστεί ανάμεσα στο ΛΑΟΣ, τη Χρυσή Αυγή, τους Οικολόγους, τη ΔΗΣΥ, τη Δράση, την Κοινωνική Συμφωνία, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους λοιπούς (ΕΠΑΜ, Κυνηγοί, Πειρατές, Δημιουργία Ξανά, Βεργής, Λεβέντης και λοιποί αναξιοπαθούντες).
Τρίτον, στο εκλογικό σώμα θα υπάρξει, ως φαίνεται, απόλυτος διχασμός ως προς το Μνημόνιο. Το 50% θα είναι υπέρ (στο 45% των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να προστεθεί και το 4-5% που υπολογίζεται ότι θα λάβουν Ντόρα, Μάνος και Τζήμερος) και το 50% κατά. Για το αντιμνημονιακό 50% αθροίζουμε τα ποσοστά που πιθανολογείται ότι θα λάβουν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΛΑΟΣ, Χρυσή Αυγή, Οικολόγοι, Κοινωνική Συμφωνία, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Τέταρτον, υπέρ της Ευρώπης και του ευρώ τάσσεται τουλάχιστον το 85%. Αν εξαιρέσει κάποιος το ΚΚΕ, το ΕΠΑΜ και τη Χρυσή Αυγή όλα τα άλλα κόμματα, έστω και με ενστάσεις, έχουν ταχθεί υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη.
Πέμπτον, η Ν.Δ. θα είναι πρώτο κόμμα, χωρίς όμως να επιτυγχάνει την αυτοδυναμία. Το ποσοστό της θα κυμανθεί μεταξύ 26-28% ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ενδεχομένως να προσεγγίσει το 30%. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει αφ’ ενός να ανεβάσει τη συσπείρωση των οπαδών της κατά 15-20% και αφ’ ετέρου τις επόμενες ημέρες να υπάρξουν, η να σχεδιαστούν, «εκρηκτικά» γεγονότα που, έστω και εξ αντανακλάσεως, θα την ευνοήσουν.
Έκτον, το ΠΑΣΟΚ θα είναι δεύτερο κόμμα με το ποσοστό του να προσεγγίζει τελικά το 20%. Δύσκολα θα πέσει κάτω από το 19% όπως και δύσκολα μπορεί να υπερβεί το 22%. Για να μπορέσει να τα καταφέρει θα πρέπει να ανεβάσει τη συσπείρωσή του από το 35% που είναι σήμερα στο 45-50%, κάτι που με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Έβδομον, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μπορεί να πετύχουν τους ως άνω στόχους καθώς τα δύο κόμματα από τα οποία υφίστανται μεγάλη αφαίμαξη, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η ΔΗΜΑΡ, είναι τα μόνα από τα μικρότερα κόμματα των οποίων οι υποψήφιοι ψηφοφόροι, σε ένα ποσοστό της τάξεως του 30%, δηλώνουν ότι δεν είναι σίγουροι ότι θα επιμείνουν μέχρι τέλους σ’ αυτή τους την επιλογή.
Όγδοον, υπέρ της, έστω και λελογισμένης, ανατροπής, την τελευταία στιγμή, υπέρ μάλλον του δικομματισμού συνηγορεί και το γεγονός ότι ένα ποσοστό 20% των ψηφοφόρων δηλώνει ότι θα αποφασίσει την ημέρα των εκλογών τι θα ψηφίσει, ενώ ένα επιπλέον ποσοστό 15% δηλώνει ότι θα αποφασίσει τις επόμενες δέκα ημέρες ποιο κόμμα θα ψηφίσει.
Ένατον, εις βάρος των δύο κυβερνητικών κομμάτων είναι το γεγονός ότι στις ηλικίες μέχρι 34 ετών τα ποσοστά τους είναι πολύ χαμηλά και υπολείπονται των μικρότερων κομμάτων, ιδίως της Αριστεράς. Σε βάρος τους επίσης είναι και το πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας. Οι 1.000.000 άνεργοι και οι δεκάδες χιλιάδες μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις που έχουν βάλει λουκέτο συγκροτουν μια εκρηκτική ύλη που βασίμως πιθανολογείται ότι θα στραφεί ενάντια και στα δύο κόμματα εξουσίας.
Δέκατον, ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη δυναμική που καταγράφει το τελευταίο διάστημα, είναι λίαν πιθανόν να καταλάβει την τρίτη θέση και μάλιστα με διψήφιο νούμερο. Εάν αυτό συμβεί ανατρέπεται όλο το μεταπολιτευτικό στάτους στην Αριστερά, που ήθελε το ΚΚΕ να κρατά τα σκήπτρα του κομμουνιστογενούς κινήματος. Μια τέτοια εξέλιξη είναι προφανές ότι θα δρομολογήσει εξελίξεις, αναταράξεις και ανατροπές ευρύτερα στο χώρο της Αριστεράς.
Ενδέκατον, εαν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, ενδέχεται ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ να συγκεντρώσουν ποσοστό 17%, χωρίς μάλιστα το ΚΚΕ, κάτι που ήταν μόνιμος στόχος και άπιαστο όνειρο, από το 1974 και εντεύθεν, για την Αριστερά. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα κόμματα των Τσίπρα και Κουβέλη, που προέρχονται από την ίδια μήτρα, το Συνασπισμό, θα καταφέρουν μαζί να ξεπεράσουν το κόμμα της κυρίας Παπαρήγα!
Δωδέκατον, τα κόμματα τα οποία φαίνεται ότι εισέρχονται σίγουρα στη Βουλή είναι Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ. Αυξημένες πιθανότητες έχουν οι Οικολόγοι και λιγότερες η ΔΗΣΥ. Αξιοπρεπή εμφάνιση με ποσοστά που ενδεχομένως θα υπερβούν το 1,5% και πιθανώς θα προσεγγίσουν το 2% αναμένεται να κάνουν τα κόμματα των Στ. Μάνου και Κατσέλη-Καστανίδη καθώς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν αποκλείεται πάντως για το ΛΑΟΣ, και κυρίως τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, να χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τις πολύ πρωϊνές ώρες για να δούμε αν τελικά πιάνουν το όριο του 3%.
Τούτων δοθέντων, οι επόμενες 15 ημέρες είναι πολύ κρίσιμες για την τελική εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Μέχρι και χθες, τελευταία ημέρα δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν είχαν καταφέρει να ανατρέψουν τις εις βάρος τους εντυπώσεις. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι εμφανίζονται ωσάν να απευθύνονται σε άλλη κοινωνία, ωσάν να μην έχουν κατανοήσει τις διεργασίες που έχουν συντελεστεί σ’ αυτήν. Ερίζουν για τις επόμενες εκλογές, ενώ έπρεπε να επικεντρώσουν την αντιπαράθεσή τους στις επόμενες γενιές. Το παιχνίδι, μέχρι χθες, το κέρδισαν τα μικρότερα κόμματα, ως υποδοχείς της οργής και της αγανάκτησης του κόσμου. Απομένει να δούμε αν θα μπορέσουν να κρατήσουν το αποτέλεσμα μέχρι τη δύση του ηλίου στις 6 Μαΐου ή οι «μεγάλοι», έστω και στις καθυστερήσεις, να το γυρίσουν…
Σε κάθε περίπτωση θα περισσεύει το συμφέρον και η ιδιοτέλεια όσων διακινούν τις δήθεν αποκλειστικές πληροφορίες για τα αποτελέσματα των μυστικών ερευνών, που θα συνεχίσουν να πραγματοποιούνται, αλλά ένεκα της, εκ του νόμου, απαγόρευσης δεν θα δημοσιοποιούνται.
Με τα έως σήμερα ευρήματα μπορούμε να εξαγάγουμε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία όμως ενδέχεται, έστω και οριακά, να τροποποιηθούν προς όφελος μάλλον του δικομματισμού, που προσώρας πόρρω απέχει από το να συγκεντρώνει ποσοστά τα οποία δεν θέτουν εν αμφιβόλω την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα. Ας δούμε όμως ποια είναι τα ευρήματα των πολιτικών ερευνών, τα οποία πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν πριν προσέλθουμε στις 6 Μαΐου στις κάλπες και ας προσπαθήσουμε να δούμε τις πολιτικές παραμέτρους της (δημοσκοπικής) ψήφου των πολιτών.
Πρώτον, τα δύο μεγάλα κόμματα (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) εμφανίζονται να έχουν ως οροφή το 45%. Αυτό, κατά ορισμένους, δεν είναι οροφή, αλλά βάση αφού θεωρούν ότι το εκλογικό σώμα θα υποκύψει τελικά στα εκβιαστικά διλήμματα που θα θέσουν την τελευταία στιγμή Σαμαράς και Βενιζέλος. Μάλιστα πιθανολογούν ότι το ποσοστό του δικομματισμού θα κινηθεί περί το 50% το οποίο θα του εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία άνω των 180 εδρών. Εαν αυτό συμβεί η μετεκλογική συνεργασία των δύο κομμάτων, παρά τις προεκλογικές παρόλες, θα πρέπει να θεωρείται βεβαία.
Δεύτερον, αν ο δικομματισμός καθηλωθεί στο 45% τότε τα τέσσερα, μετά τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και ΔΗΜΑΡ) θα συγκεντρώσουν περίπου το 35% του εκλογικού σώματος, ενώ το υπόλοιπο 20% θα μοιραστεί ανάμεσα στο ΛΑΟΣ, τη Χρυσή Αυγή, τους Οικολόγους, τη ΔΗΣΥ, τη Δράση, την Κοινωνική Συμφωνία, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους λοιπούς (ΕΠΑΜ, Κυνηγοί, Πειρατές, Δημιουργία Ξανά, Βεργής, Λεβέντης και λοιποί αναξιοπαθούντες).
Τρίτον, στο εκλογικό σώμα θα υπάρξει, ως φαίνεται, απόλυτος διχασμός ως προς το Μνημόνιο. Το 50% θα είναι υπέρ (στο 45% των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να προστεθεί και το 4-5% που υπολογίζεται ότι θα λάβουν Ντόρα, Μάνος και Τζήμερος) και το 50% κατά. Για το αντιμνημονιακό 50% αθροίζουμε τα ποσοστά που πιθανολογείται ότι θα λάβουν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΛΑΟΣ, Χρυσή Αυγή, Οικολόγοι, Κοινωνική Συμφωνία, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Τέταρτον, υπέρ της Ευρώπης και του ευρώ τάσσεται τουλάχιστον το 85%. Αν εξαιρέσει κάποιος το ΚΚΕ, το ΕΠΑΜ και τη Χρυσή Αυγή όλα τα άλλα κόμματα, έστω και με ενστάσεις, έχουν ταχθεί υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη.
Πέμπτον, η Ν.Δ. θα είναι πρώτο κόμμα, χωρίς όμως να επιτυγχάνει την αυτοδυναμία. Το ποσοστό της θα κυμανθεί μεταξύ 26-28% ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ενδεχομένως να προσεγγίσει το 30%. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει αφ’ ενός να ανεβάσει τη συσπείρωση των οπαδών της κατά 15-20% και αφ’ ετέρου τις επόμενες ημέρες να υπάρξουν, η να σχεδιαστούν, «εκρηκτικά» γεγονότα που, έστω και εξ αντανακλάσεως, θα την ευνοήσουν.
Έκτον, το ΠΑΣΟΚ θα είναι δεύτερο κόμμα με το ποσοστό του να προσεγγίζει τελικά το 20%. Δύσκολα θα πέσει κάτω από το 19% όπως και δύσκολα μπορεί να υπερβεί το 22%. Για να μπορέσει να τα καταφέρει θα πρέπει να ανεβάσει τη συσπείρωσή του από το 35% που είναι σήμερα στο 45-50%, κάτι που με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Έβδομον, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μπορεί να πετύχουν τους ως άνω στόχους καθώς τα δύο κόμματα από τα οποία υφίστανται μεγάλη αφαίμαξη, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η ΔΗΜΑΡ, είναι τα μόνα από τα μικρότερα κόμματα των οποίων οι υποψήφιοι ψηφοφόροι, σε ένα ποσοστό της τάξεως του 30%, δηλώνουν ότι δεν είναι σίγουροι ότι θα επιμείνουν μέχρι τέλους σ’ αυτή τους την επιλογή.
Όγδοον, υπέρ της, έστω και λελογισμένης, ανατροπής, την τελευταία στιγμή, υπέρ μάλλον του δικομματισμού συνηγορεί και το γεγονός ότι ένα ποσοστό 20% των ψηφοφόρων δηλώνει ότι θα αποφασίσει την ημέρα των εκλογών τι θα ψηφίσει, ενώ ένα επιπλέον ποσοστό 15% δηλώνει ότι θα αποφασίσει τις επόμενες δέκα ημέρες ποιο κόμμα θα ψηφίσει.
Ένατον, εις βάρος των δύο κυβερνητικών κομμάτων είναι το γεγονός ότι στις ηλικίες μέχρι 34 ετών τα ποσοστά τους είναι πολύ χαμηλά και υπολείπονται των μικρότερων κομμάτων, ιδίως της Αριστεράς. Σε βάρος τους επίσης είναι και το πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας. Οι 1.000.000 άνεργοι και οι δεκάδες χιλιάδες μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις που έχουν βάλει λουκέτο συγκροτουν μια εκρηκτική ύλη που βασίμως πιθανολογείται ότι θα στραφεί ενάντια και στα δύο κόμματα εξουσίας.
Δέκατον, ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη δυναμική που καταγράφει το τελευταίο διάστημα, είναι λίαν πιθανόν να καταλάβει την τρίτη θέση και μάλιστα με διψήφιο νούμερο. Εάν αυτό συμβεί ανατρέπεται όλο το μεταπολιτευτικό στάτους στην Αριστερά, που ήθελε το ΚΚΕ να κρατά τα σκήπτρα του κομμουνιστογενούς κινήματος. Μια τέτοια εξέλιξη είναι προφανές ότι θα δρομολογήσει εξελίξεις, αναταράξεις και ανατροπές ευρύτερα στο χώρο της Αριστεράς.
Ενδέκατον, εαν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, ενδέχεται ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ να συγκεντρώσουν ποσοστό 17%, χωρίς μάλιστα το ΚΚΕ, κάτι που ήταν μόνιμος στόχος και άπιαστο όνειρο, από το 1974 και εντεύθεν, για την Αριστερά. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα κόμματα των Τσίπρα και Κουβέλη, που προέρχονται από την ίδια μήτρα, το Συνασπισμό, θα καταφέρουν μαζί να ξεπεράσουν το κόμμα της κυρίας Παπαρήγα!
Δωδέκατον, τα κόμματα τα οποία φαίνεται ότι εισέρχονται σίγουρα στη Βουλή είναι Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ. Αυξημένες πιθανότητες έχουν οι Οικολόγοι και λιγότερες η ΔΗΣΥ. Αξιοπρεπή εμφάνιση με ποσοστά που ενδεχομένως θα υπερβούν το 1,5% και πιθανώς θα προσεγγίσουν το 2% αναμένεται να κάνουν τα κόμματα των Στ. Μάνου και Κατσέλη-Καστανίδη καθώς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν αποκλείεται πάντως για το ΛΑΟΣ, και κυρίως τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, να χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τις πολύ πρωϊνές ώρες για να δούμε αν τελικά πιάνουν το όριο του 3%.
Τούτων δοθέντων, οι επόμενες 15 ημέρες είναι πολύ κρίσιμες για την τελική εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Μέχρι και χθες, τελευταία ημέρα δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν είχαν καταφέρει να ανατρέψουν τις εις βάρος τους εντυπώσεις. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι εμφανίζονται ωσάν να απευθύνονται σε άλλη κοινωνία, ωσάν να μην έχουν κατανοήσει τις διεργασίες που έχουν συντελεστεί σ’ αυτήν. Ερίζουν για τις επόμενες εκλογές, ενώ έπρεπε να επικεντρώσουν την αντιπαράθεσή τους στις επόμενες γενιές. Το παιχνίδι, μέχρι χθες, το κέρδισαν τα μικρότερα κόμματα, ως υποδοχείς της οργής και της αγανάκτησης του κόσμου. Απομένει να δούμε αν θα μπορέσουν να κρατήσουν το αποτέλεσμα μέχρι τη δύση του ηλίου στις 6 Μαΐου ή οι «μεγάλοι», έστω και στις καθυστερήσεις, να το γυρίσουν…
matrix24.gr