Με αφορμή την πολιτική δολοφονία του 18χρονου Θανάση, όταν τραυματίστηκε θανάσιμα στην προσπάθεια του να ξεφύγει από ελεγκτή τρόλεϊ επειδή δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει εισιτήριο, προκύπτει το ζήτημα του πώς αντιμετωπίζει ο λόγος της κυριαρχίας τους κάθε λογής “λαθραίους”.
Ο λόγος της κυριαρχίας που εκπορεύεται από τα κέντρα εξουσίας και αναπαράγεται με σκοπό την αφομοίωσή του από γραφιάδες,αρθρογράφους των ΜΜΕ, παρατρεχάμενους διανοητές κολαούζους της εξουσίας αλλά και ένα πλήθος νεοφιλελέδων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει από καιρό επιτύχει να καθιερώσει τον άθλιο όρο του λαθραίου ανθρώπου, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση ως προσδιοριστικό των μεταναστών που διασχίζουν τα σύνορα της χώρας. Για αυτή την κατηγορία ανθρώπων, με βάση το διαχωρισμό που έχει επιβάλλει η εξουσία, επιφυλάσσεται ειδική αντιμετώπιση με ειδική νομοθεσία, ειδικά κελιά, ειδικές συνθήκες σε αστυνομικά τμήματα, βασανιστήρια, εκτελέσεις και φυσικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που κατ’ ευφημισμό ονομάζονται χώροι φιλοξενίας.
Η εξουσία στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης, με δεδομένη την ολόπλευρη επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, την εργασία, τις πολιτικές ελευθερίες, επιδιώκει τη σκλήρυνση της καταστολής που αποτελεί το μοναδικό όρο επιβολής των μέτρων της φτωχοποίησης αφού το κοινωνικό συμβόλαιο της συναίνεσης έχει προ καιρού σπάσει. Η εισαγωγή της έννοιας του “λαθραίου ανθρώπου” ως μόνιμη ιδιότητα του μετανάστη αφήνει το περιθώριο στην εξουσία να επιφυλάξει διαφορετική αντιμετώπιση στον υποκείμενο στο χαρακτηρισμό αυτό με ειδικές νομοθεσίες που φτάνουν μέχρι και την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης. Η κατάσταση αυτή προϋπέθετε την παγίωσή του όρου του λαθραίου στο κυρίαρχο λόγο με σκοπό να καθαγιάσει την κατασταλτική πολιτική και να ενσωματώσει πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, σε ένα φαινομενικά δημοκρατικό καθεστώς. Ο λαθρομετανάστης δαιμονοποιείται από τον κυρίαρχο λόγο, αναδεικνύοντας μια παραβατική φύση που συνδέεται με το δεύτερο συνθετικό της λέξης, την ιδιότητα του μετανάστη. Ο μετανάστης εξισώνεται με τον εγκληματία αφού είναι λαθραίος για την εξουσία. Τώρα, πλέον, έχει ανοίξει ο δρόμος για να εντατικοποιηθεί η εκμετάλλευσή του από το καπιταλιστικό καθεστώς με όρους Μανωλάδων, δηλαδή σε εκτεταμένες περιοχές να εφαρμόζονται όροι δουλείας και σκλαβιάς. Η μακρόχρονη εκμετάλλευση της εργασίας των μεταναστών εξασφαλίζει μαύρο χρήμα που το καπιταλιστικό κράτος δέχεται για την προώθηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Με αφορμή το περιστατικό του θανάτου του 18χρονου Θανάση, ο όρος του λαθρεπιβάτη χρησιμοποιείται από ΜΜΕ και κυνικούς απολογητές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών σε social media. Για ένα μέρος των σχολιαστών αυτών αποτελεί επαρκής εξήγηση για την πρόκληση του θανάσιμου τραυματισμού του 18χρονου Θανάση. Δίπλα στον όρο του λαθρεπιβάτη και την ηθική απαξία που καλλιεργείται και προωθείται στον κυρίαρχο λόγο από διαφημιστικές καμπάνιες του κράτους αλλά και τον πολιτικό λόγο των εξουσιαστών, όπως ο Χατζηδάκης, εμφανίζεται και ο όρος του τσαμπατζή,επανακάμπτοντας στον προπαγανδιστικό λόγο με εμφανή στόχο την ηθική αποδόμηση μιας πράξης που έχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Η απόδοση των χαρακτηριστικών του λαθραίου επιβάτη στο 18χρονο Θανάση αποτελεί δικαιολογία για ένα μέρος της διανόησης που εκπροσωπεί η συγγραφέας Διβάνη ώστε ο ελεγκτής να κάνει τη δουλειά του, εφαρμόζοντας τα ενδεδειγμένα μέτρα που απαιτούνται για την πάταξη του ατίθασου εξουσιαζόμενου. Στο μόνο σημείο που κάμπτονται λίγο οι αντιδράσεις των κυνικών σχολιαστών είναι στο μέγεθος της έντασης που οδήγησε στο θάνατο του νεαρού λαθρεπιβάτη. Είπαμε να τον καταστείλει αλλά όχι και να τον σκοτώσει, τώρα πρέπει να απολογηθούμε για το ζήλο του ελεγκτή….
Ωστόσο, στο συλλογικό συνειδητό, στο βαθμό που έχει κυριαρχηθεί από τον προπαγανδιστικό λόγο της εξουσίας, έχει κατοχυρωθεί ότι η ειδική ιδιότητα του λαθραίου σε άνθρωπο επιφυλάσσει και ειδική αντιμετώπιση προς τον εξουσιαζόμενο υπήκοο. Δε θα κλείσουμε προς το παρόν τους συνειδητούς ή ασυνείδητους τσαμπατζήδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, άλλωστε τους χρειαζόμαστε να κυκλοφορούν ως άνεργοι, ως εργαζόμενοι να παράγουν πλούτο και υπεραξίες και να πληρώνουν με τα πρόστιμά τους τα ελλείμματα του καπιταλιστικού κράτους. Η πόρτα όμως έχει ήδη ανοίξει. Η έκφραση του κυρίαρχου λόγου ως προς το καθεστώς του λαθραίου για ανθρώπους απλά έχει διαφορετική ένταση, προς το παρόν, όταν αναφέρεται στο λαθραίο μετανάστη σε σχέση με το λαθραίο επιβάτη. Προς το παρόν…
Το υπόβαθρο αυτής της κατάστασης υποδηλώνει ωστόσο ότι όταν εκτελεστικά όργανα του κράτους, ενταγμένα ή μη στο κράτος καταστολής, αποδώσουν την ιδιότητα του λαθραίου στον υπήκοο, τότε η ένταση της καταστολής πάνω του είναι απλά ζήτημα συγκυρίας και επιλεκτικής ευαισθησίας των κυνικών σχολιαστών και απολογητών αυτών των πολιτικών σε ΜΜΕ, εφημερίδες και social media.
Το άρθρο προέρχεται από εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου