«Όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα και στον Ευρωπαϊκό νότο δεν είχαν στόχο την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους αλλά είχαν στόχο να επιβληθεί η πολιτική της λιτότητας, να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις, να δημιουργηθεί στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες λέω εγώ μια ειδική οικονομική ζώνη φθηνής και επισφαλούς εργασίας και βεβαίως να ιδιωτικοποιηθεί, να εκποιηθεί ο δημόσιος πλούτος»
Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιου Προέδρου για την Κομισιόν στην αυστριακή τηλεόραση «ORF» και στην εκπομπή «Inside Brussels» (παρακολουθήστε το βίντεο της συνέντευξης που προβλήθηκε το βράδυ της Πέμπτης):
Για τις αρμοδιότητες των ευρωπαϊκών οργάνων
Το κρίσιμο ερώτημα είναι να δούμε αν θα έχουμε περισσότερες αρμοδιότητες και κυριαρχία στους λαούς της Ευρώπης ή θα χαθεί κάθε ίχνος κυριαρχίας στους λαούς και θα περάσουν όλες οι αρμοδιότητες σε υπερεθνικούς οργανισμούς οι οποίοι, όμως, δεν θα κρίνονται και δεν θα ελέγχονται από τους λαούς. Νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα.
Εμείς, ξέρετε, έχουμε μια αντίληψη και διεθνιστική και φιλοευρωπαϊκή, διότι ακριβώς και οι ενστάσεις που βάζουμε στη σημερινή εξέλιξη και πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., είναι ενστάσεις διότι χάνουμε τις ιδρυτικές αξίες της Ε.Ε.: την αλληλεγγύη, την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία.
Σήμερα οι λαοί καλούνται να αποφασίσουν κάθε πέντε χρόνια, αλλά για τις κρίσιμες αποφάσεις δεν τους ρωτάει κανένας. Οι κρίσιμες αποφάσεις παίρνονται σε κάποια Συμβούλια Κορυφής, όπου μαζεύονται 27 υπουργοί ή πρωθυπουργοί και συνήθως αγνοούν τις πραγματικές ανάγκες των λαών τους, δεν τους θέτουν στην κρίση τους κρίσιμα ερωτήματα. Η Ευρωπαϊκή Συνθήκη δεν επικυρώθηκε από τους λαούς. Προχώρησαν παρακάμπτοντας τους λαούς.
Θέλω να πω, λοιπόν, ότι το κρίσιμο θέμα σήμερα δεν είναι να γυρίσουμε ξανά στο έθνος – κράτος, όπως λέει η λαϊκιστική δεξιά, η ακροδεξιά που θέλει να διαλύσει την Ευρώπη. Αυτή είναι μια λάθος επιλογή. Εμείς την απορρίπτουμε.
Το ζήτημα είναι, όχι να διαλύσουμε την Ευρώπη και να επιστρέψουμε σε μια αδιέξοδη λογική, ο καθένας στη χώρα του και να ανταγωνιζόμαστε οι ευρωπαϊκοί λαοί μεταξύ μας, το κρίσιμο είναι να δούμε πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την Ευρώπη για να την κάνουμε πιο κοινωνική, πιο δημοκρατική, να ξανακερδίσουμε την κοινωνική συνοχή και να μπορέσουμε να μιλήσουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία για το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον.
Είναι όμως δημοκρατικά εκλεγμένοι οι ηγέτες και μάλιστα η κα Μέρκελ πρόσφατα επανεκλέχτηκε και επισκέπτεται αύριο την Αθήνα, γιατί όμως;
Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.
Σας λυπεί αλήθεια το γεγονός ότι παρομοιάζεται συχνά από διαδηλωτές η κα Μέρκελ με τον Χίτλερ, γιατί είναι αλήθεια ότι καθιστά σχεδόν αδύνατο έναν διάλογο στην Ευρώπη και κυρίως μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας;
Προφανώς και μας στεναχωρεί, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί η κα Μέρκελ σήμερα έχει τόσο αρνητική δημοφιλία στον ελληνικό λαό; Και δεν ξέρω αν θα κάνει καλό στον κ. Σαμαρά που θα έρθει αύριο (σήμερα 11/4) στην Αθήνα. Σήμερα βγήκε μια έγκυρη δημοσκόπηση στην Ελλάδα, όπου το 80% του ελληνικού λαού είναι αντίθετο με την πολιτική της κας Μέρκελ και πιστεύει ότι αυτήν την πολιτική την επιβάλλει για δικό της όφελος στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον ελληνικό λαό.
Εγώ θα ήθελα, πριν μπω στην ουσία, να πω κάτι που κατά τη δική μου άποψη έχει μια σημασία. Πώς θα φανταζόσασταν εσείς, πώς θα σας φαινόταν αν λίγο πριν τις γερμανικές εκλογές ερχόταν στη Γερμανία ή στην Αυστρία πριν τις αυστριακές εκλογές ο Βρετανός πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος των ΗΠΑ, προκειμένου να στηρίξει ένα πολιτικό κόμμα, τον αντίπαλο της κας Μέρκελ για παράδειγμα ή την ίδια την κα Μέρκελ; Πώς θα σας φαινόταν;
Δεν είναι αυτό ζήτημα που αφορά την Ευρώπη;
Μισό λεπτάκι. Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ο κάθε λαός έχει την ευθύνη και είναι νοικοκύρης στον τόπο του. Έχει την ευθύνη να αποφασίσει ποιο είναι το μέλλον του, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις.
Είμαι βέβαιος ότι δεν θα άρεσε καθόλου σε εσάς, αν συνέβαινε αυτό στη χώρα σας, και δεν θα άρεσε σε όλα τα κόμματα. Και στο κόμμα της κας Μέρκελ και σε όλα τα άλλα κόμματα.
Λίγο πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα μικρό προβάδισμα αλλά τελικά έχασε με μικρή διαφορά τις εκλογές, στη Γερμανία υπήρξε πολύ έντονη αναφορά στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Μάλιστα θυμάμαι ότι ειπώθηκε από μια γερμανική εφημερίδα που δεν υπάρχει πια, η Financial Times Deutschland, με ένα ολόκληρο άρθρο πρωτοσέλιδο γραμμένο στα ελληνικά. Και αυτό μας ξάφνιασε πάρα πολύ. Αυτό το άρθρο ήθελε να πείσει τους Έλληνες να μην ψηφίσουν εμένα προσωπικά και τον ΣΥΡΙΖΑ διότι πίστευαν ότι θα καταστρέψω την Ευρώπη. Την Ελλάδα θα καταστρέψω και κατ’ επέκταση την Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα, όμως, δεν πίστευαν ότι θα καταστρέψω την Ελλάδα. Πίστευαν ότι αν εκλεγόταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέστρεφε ένα σχέδιο βολικό για την κα Μέρκελ. Όμως, το βολικό σχέδιο για την κα Μέρκελ, ξέρετε, δεν είναι βολικό σχέδιο για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Όχι μόνο για τον ελληνικό. Είναι ένα σχέδιο που επενδύει στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής στον ευρωπαϊκό νότο.
Σήμερα έχουμε ποσοστά ανεργίας επίσημα 30%. Για τους νέους ανθρώπους 60%. Αυτά τα μεγέθη δεν μπορεί να είναι αποδεκτά. Είναι στίγμα στον κοινό ευρωπαϊκό μας πολιτισμό.
Μιλήσατε πριν για τα δώρα που θα φέρει η κα Μέρκελ. Στην Ελλάδα υπάρχει μια παροιμία που λέει «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Να φοβάσαι τους Δαναούς, ακόμα και αν φέρουν δώρα. Γιατί αυτά τα δώρα δεν μπορεί να αποτελέσουν γιατρικό στις πληγές της ελληνικής οικονομίας. Αυτή τη στιγμή για να επανεκκινηθεί η ελληνική οικονομία χρειάζονται σοβαρές αποφάσεις για ένα σχέδιο δημόσιων ευρωπαϊκών αναπτυξιακών επενδύσεων, που δεν μπορούν να μετρηθούν σε ορισμένες δεκάδες εκατομμυρίων ή κάποιες εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Χρειάζεται άλλο όραμα, άλλο σχέδιο, άλλη πολιτική και κυρίως δεν μπορεί να συνυπάρξει το σχέδιο της ανάπτυξης με το σχέδιο της λιτότητας που καταστρέφει την κοινωνία.
Γιατί όμως πιστεύετε ότι τα προβλήματα στην Ελλάδα πηγάζουν από την Ευρώπη; Εσείς τι διαφορετικό θα κάνετε; Αφού πιστεύετε ότι τα κόμματα της συγκυβέρνησης στην Ελλάδα είναι πειθήνια, εσείς προσωπικά τι θα κάνετε για το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα;
Πρέπει κατ’ αρχήν να σας πω ότι δεν θεωρούμε ότι για τα προβλήματά μας φταίνε μονάχα οι Ευρωπαίοι εταίροι. Προφανώς τα συσσωρευμένα αυτά προβλήματα οφείλονται και στην κακή διαχείριση των ελληνικών κυβερνήσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όμως ξέρετε ζούμε σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον, σε αυτό το ευρωπαϊκό περιβάλλον με πρόσχημα το υψηλό δημόσιο χρέος της Ελλάδας και την επίθεση των αγορών στα ελληνικά κρατικά ομόλογα επιβλήθηκε στην Ελλάδα, με τη συνέργεια εμείς λέμε των κυβερνήσεων και του κ. Σαμαρά και του κ. Παπανδρέου πιο πριν, μια πολιτική η οποία είχε ως αποτέλεσμα να έχουμε σε όλα τα επίπεδα μια πολλαπλή αποτυχία. Είχαμε δηλαδή και κοινωνική διάλυση και ανθρωπιστική κρίση και ταυτόχρονα είχαμε μια μεγάλη αποτυχία σε όλους τους δημοσιονομικούς στόχους. Εμείς λέμε ότι το φάρμακο το οποίο επιλέχθηκε για την Ελλάδα την έκανε χειρότερα από ότι η ίδια η ασθένεια που είχε από πριν.
Θα μπορούσε όμως η κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο να αρνηθεί, να πει όχι.
Έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτό και εμείς πιστεύουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ με τους Ευρωπαίους εταίρους μια διαφορετική λύση, μια διαφορετική συνταγή η οποία θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από όλους. Κι αν θέλετε αυτή είναι η βασική μας κατηγορία στους πολιτικούς μας αντιπάλους. Και δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ διότι πιστεύουμε ότι αυτό που τους ένοιαζε σε μια περίοδο κρίσης που είχε χαθεί η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, που έπεφταν τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων, ήταν να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία κι όταν έχαναν τα ερείσματά τους στο λαό, βρήκαν έρεισμα στη συμπάθεια των ισχυρών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως της κυρίας Μέρκελ. Βεβαίως λοιπόν η κυρία Μέρκελ έχει κάθε λόγο να χαίρεται που είναι ο κ. Σαμαράς πρωθυπουργός και θα θέλει να συνεχίσει να είναι διότι δε θα της ήταν ευχάριστο να διαπραγματεύεται με μια κυβέρνηση η οποία θα διεκδικεί διαφορετικές λύσεις.
Επιτρέψτε μου όμως να σας πω τα νούμερα επανερχόμενος σε αυτό που σας έλεγα πριν. Όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο είχαμε χρέος 120% επί του ΑΕΠ. Σήμερα έχουμε χρέος 175%. Το χρέος δηλαδή πολλαπλασιάστηκε στην Ελλάδα που ήταν η βασική αιτία που οι αγορές δε μας δάνειζαν και μπήκαμε στο Μνημόνιο. Σήμερα βγαίνουμε στις αγορές παρότι έχουμε 175% χρέος, με παρόμοιο επιτόκιο με αυτό που ήταν απαγορευτικό όταν μπαίναμε στο Μνημόνιο. Συνεπώς εδώ φαίνεται ότι όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα και στον Ευρωπαϊκό νότο δεν είχαν στόχο την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους αλλά είχαν στόχο να επιβληθεί η πολιτική της λιτότητας, να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις, να δημιουργηθεί στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες λέω εγώ μια ειδική οικονομική ζώνη φθηνής και επισφαλούς εργασίας και βεβαίως να ιδιωτικοποιηθεί, να εκποιηθεί ο δημόσιος πλούτος.
Αλήθεια τώρα πιστεύετε ότι σκοπός της ευρωπαϊκής πολιτικής είναι η εξαφάνιση των θέσεων εργασίας στην Ελλάδα; Αυτή είναι μία πολύ τολμηρή θέση νομίζω.
Όχι να καταστρέψει τις δουλειές, να διαλύσει το θεσμικό πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων. Και αυτό διότι υπάρχει μια αντίληψη, κατά την άποψή μου απόλυτα λαθεμένη ότι με μια περιφέρεια που θα έχει μισθούς Κίνας, μισθούς Νοτιοανατολικής Ασίας αλλά θα βρίσκεται στην Ευρώπη η Ευρωπαϊκή οικονομία θα γίνει πιο ανταγωνιστική. Κατά την άποψή μου αυτό είναι λάθος. Διότι δεν κάνεις την οικονομία σου πιο ανταγωνιστική μειώνοντας το εργασιακό κόστος. Αν ήταν έτσι, η πιο ανταγωνιστική οικονομία στον κόσμο θα ήταν αυτή του Μπαγκλαντές και όχι η Σουηδική, η Γερμανική οικονομία, ή η Αυστριακή, που έχουν κάποια επίπεδα μισθών κάποιους εργασιακούς νόμους που τους σέβονται όλοι. Αυτή λοιπόν ήταν μια λάθος πολιτική επιλογή μια λάθος στρατηγική η οποία κατά την άποψή μας απειλεί την Ευρώπη όχι μόνο την Ελλάδα. Απειλεί όλη την Ευρώπη.
Τα χρέη δεν είναι μόνο πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης όλη. Απ΄ ότι καταλαβαίνω η Ευρωπαϊκή Αριστερά πρόκειται να διοργανώσει ένα συνέδριο για το χρέος και να προτείνει την απομείωση/κούρεμα του χρέους για όποια κράτη μέλη έχουν χρέος και πως θα γίνει ακριβώς αυτό και πως θα συμφωνήσουν σ΄ αυτό οι πολίτες των οικονομικά ισχυρών κρατών;
Όχι δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι πολίτες των οικονομικά ισχυρών χωρών, θα σταματήσουν να βάζουν το χέρι στην τσέπη προκειμένου να πληρώνουν στις χώρες εκείνες που συσσωρεύουν χρέος το οποίο δεν είναι βιώσιμο. Και θέλω αυτό να το κατανοήσετε διότι η λύση που προτείνουμε για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, Μορατόριουμ στην αποπληρωμή, ρήτρα ανάπτυξης, μια λύση που δόθηκε για την ίδια την Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953 και ήταν αυτή η λύση που έδωσε τις προϋποθέσεις γι΄ αυτό το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας που είδαμε όλα τα χρόνια μετά. Είναι μια λύση που δεν αφορά μονάχα τις χώρες του Νότου ή τους λαούς του Νότου και αδικεί τους λαούς του Βορρά, ίσα - ίσα, είναι μια λύση που θα καταστήσει ικανούς τους λαούς του Νότου να παράξουν ώστε να μπορούν από δω και στο εξής να ξεπληρώνουν τα χρέη τους. Διότι φανταστείτε ένα νοικοκυριό υπερχρεωμένο, κάποιον που έχει πάρα πολλά δάνεια, η λύση γι αυτόν τον άνθρωπο δεν είναι να μη δουλεύει και να του δίνεις δάνεια για να πληρώνει τα προηγούμενα, η λύση γι αυτόν τον άνθρωπο είναι να κάνεις μια ρύθμιση για το χρέος να μπορεί να το αποπληρώνει με τα λεφτά που θα εξοικονομεί ο ίδιος δουλεύοντας. Άρα λύση για την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό νότο είναι η ανάπτυξη, να μπορούμε να δουλεύουμε και να έχουμε ένα χρέος βιώσιμο ώστε να μπορούμε να το αποπληρώνουμε. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι αυτό που προτείνουμε δεν είναι κάτι ιδιαίτερα επαναστατικό, κάτι ιδιαίτερα ριζοσπαστικό, αφορά στην κοινή λογική, είναι μια ρεαλιστική και βιώσιμη πρόταση, η οποία πιστέψτε με κάποια στιγμή θα υλοποιηθεί το ζήτημα είναι με τι όρους θα υλοποιηθεί. Αν θα υλοποιηθεί αφού έχει κλείσει ο κύκλος της κοινωνικής λεηλασίας και της διάλυσης ή αν θα υλοποιηθεί με όρους κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας.
Η αλήθεια είναι ότι έχει παρόμοιο πρόβλημα και η Ιταλία όπως η Ελλάδα. Επίσης θα ξέρετε ότι είστε με τη λίστα «Τσίπρα» και σε εμάς ένας «σταρ». Τι ακριβώς νομίζετε ότι πρέπει να κάνει το κράτος, γιατί λέτε ότι πρέπει να σταματήσει η λιτότητα, να προχωρήσει σε επενδύσεις, να περιοριστεί η γραφειοκρατία, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας; Αλλά κυρίως που θα βρείτε τα λεφτά;
Κατ΄ αρχήν να σας πω τι εννοώ όταν λέω να σταματήσει η λιτότητα. Λέω ότι πρέπει κατ΄ αρχήν να σταματήσουν οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις στους ανθρώπους εκείνους που παίρνουν τόσα λίγα χρήματα ώστε ό,τι παραπάνω παίρνουν θα το δώσουν στην πραγματική οικονομία και δεν θα το αποταμιεύσουν. Αυτός είναι ο τρόπος για να βγεις από την κρίση. Οι οικονομολόγοι αυτό το λένε, τόνωση της ενεργούς ζήτησης, ώστε να μπορέσει να ξανακινηθεί η οικονομία. Και πρέπει να γίνουμε σοφότεροι. Πώς βγήκαν από την κρίση του 1929 της Αμερικής; Έκαναν το αντίθετο απ΄ αυτό που έγινε στην Ευρώπη, στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και είχαμε τα αποτελέσματα που είχαμε μετά.
Όμως επιτρέψτε μου μία παρατήρηση. Θα συμφωνήσω μαζί σας. Υπάρχει ανάγκη να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το κράτος λιγότερο γραφειοκρατικό, λιγότερο σπάταλο, περισσότερο ανταποδοτικό τον πολίτη. Τα προγράμματα της λιτότητας, όπου επιβλήθηκαν, τουλάχιστον στη χώρα μου, δεν έκαναν καθόλου αυτό. Πήραν απλά ένα μαχαίρι, όπως ο χασάπης που κόβει το κρέας και το βάζει στη μηχανή του κιμά, έτσι κι εκεί πήραν ένα μαχαίρι και έκοψαν, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς κριτήρια, χωρίς μέθοδο για να γίνει πιο αποτελεσματικό το κράτος. Έκοψαν μόνο θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα αναγκαίες.
Μην δυσανασχετείτε. Αν είχατε και στη χώρα σας αυτές τις περικοπές, θα είχατε ήδη βγει να διαδηλώνετε στους δρόμους. Αν στη χώρα σας δεν είχατε νηπιαγωγεία, έκλειναν τα σχολεία, έκλειναν τα νοσοκομεία και δεν είχατε κοινωνικό κράτος, θα είχατε βγει ήδη στους δρόμους να διαδηλώνετε κι εσείς.
Εγώ θέλω να επανέλθω σε κάτι προηγούμενο, όσον αφορά την έλλειψη δημοκρατίας στη λήψη αποφάσεων στην ΕΕ. Στην Αυστρία το αριστερό κόμμα που συνεργάζεται με τους κομμουνιστές στις Ευρωεκλογές προτείνει κατάργηση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εσείς τι πιστεύετε , γιατί απ΄ότι φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις προηγείται το κόμμα σας στις Ευρωεκλογές και ίσως ως επόμενος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέλετε να καταργηθεί το Συμβούλιο της Ευρώπης;
Κατ΄ αρχήν η πρόταση που κατατίθεται δεν είναι για να καταργηθεί. Είναι να περάσει η δικαιοδοσία των κρίσιμων αποφάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δηλαδή να ελέγχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Συμβούλιο των αρχηγών. Προφανώς και πρέπει να υπάρχει Συμβούλιο των Αρχηγών, προφανώς και πρέπει να υπάρχει αυτή η συνεννόηση, η διαπραγμάτευση, η συμφωνία, οι συνθέσεις, αλλά το κρίσιμο όργανο που θα πρέπει να ελέγχει και να αποφασίζει πρέπει να είναι αυτό που εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες της Ευρώπης και είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Θέλω να σας πω ότι στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία μπλοκ δυνάμεων. Το ένα, παρά τις μεγάλες διαφορές τους, δεν τις ισοπεδώνω, αλλά είναι αυτό το μπλοκ που λέει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μονάχα ο δρόμος της λιτότητας και του περιορισμού της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Είναι οι κύριοι Σουλτς και Γιούνκερ που ακολουθούν αυτή την πολιτική και οι κυβερνήσεις της ευρωπαϊκής λαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας.
Το άλλο μπλοκ είναι της λαϊκιστικής άκρας δεξιάς που θέλει να καταργηθεί η Ευρώπη, θέλει να γυρίσουμε στα έθνη κράτη και να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας με τα εθνικά μας νομίσματα.
Υπάρχει και το τρίτο μπλοκ, που είναι το μπλοκ της εναλλακτικής αριστεράς. Εμείς λοιπόν λέμε όχι στο να καταργηθεί η Ευρώπη, όχι στο να διαλυθεί η Ευρώπη, όχι να γυρίσουμε σ΄ αυτόν τον άγονο ανταγωνισμό των εθνικών νομισμάτων. Να αλλάξει η Ευρώπη. Να ξαναγυρίσει στις ιδρυτικές της αξίες, που ήταν η αλληλεγγύη, η κοινωνική συνοχή και η δημοκρατία. Ευρώπη χωρίς κοινωνική συνοχή και δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει, δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω μια επίκαιρη ερώτηση εξωτερικής πολιτικής για την Ευρώπη σχετικά με τις σχέσεις με τη Ρωσία και τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν σημάδια εκτόνωσης της κατάστασης. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική εκτός από την ενδυνάμωση των οικονομικών κυρώσεων έναντι της Ρωσίας ή θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ένα γειτονικό κράτος με εθνικιστική προπαγάνδα και στρατιωτικά μέσα αλλάζει εθνικά σύνορα και επιβάλλει τη θέση του. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Πρέπει να σας πω ότι είναι πολύ ανησυχητικές αυτές οι εξελίξεις, διότι εγκυμονούν έναν μεγάλο κίνδυνο εκ νέου, μετά από πολλά χρόνια που είχαμε φύγει από τον Ψυχρό Πόλεμο, ενός επικίνδυνου διχασμού στην καρδιά της Ευρώπης.. Πρέπει όμως να σας πω ότι η πολιτική των κυρώσεων δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό που πρέπει είναι να σιγήσουν τα όπλα, να σταματήσει η απειλή των όπλων και να υπάρξει ένας ουσιαστικός διάλογος.
Θα ήθελα να σας πω ότι βεβαίως η καταπάτηση των αρχών του διεθνούς δικαίου είναι μια απαράδεκτη πρακτική από όποιον κι αν εφαρμόζεται. Από την άλλη πλευρά, και η Ε.Ε. έχει ευθύνες διότι ανέχτηκε στην Ουκρανία εξελίξεις που επίσης παραβίαζαν το συνταγματικό πλαίσιο αυτής της χώρας. Και χωρίς να έχω καμία συμπάθεια στον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας, κάθε άλλο, εντούτοις θεωρώ ότι εκεί έγινε μια αλλαγή πέρα και έξω από το πλαίσιο του Συντάγματος και έγιναν αποδεκτοί στην Ουκρανική κυβέρνηση νεοναζί οι οποίοι αυτή τη στιγμή έχουν έναν σημαντικό έλεγχο της εξουσίας σε μια ευρωπαϊκή χώρα, κάτι το οποίο, κατά την άποψή μου, δεν θα έπρεπε να είναι αποδεκτό από την Ε.Ε. και από τις ηγέτιδες δυνάμεις της Ε.Ε.
Η άποψή μου είναι ότι έχουμε μακρύ δρόμο στην Ουκρανία και θα πρέπει να κυριαρχήσουν οι λογικές της συνεννόησης και του διαλόγου στα πλαίσια των κανόνων του διεθνούς δικαίου και όχι της αναζωπύρωσης των εντάσεων και των πολεμικών συγκρούσεων.
Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιου Προέδρου για την Κομισιόν στην αυστριακή τηλεόραση «ORF» και στην εκπομπή «Inside Brussels» (παρακολουθήστε το βίντεο της συνέντευξης που προβλήθηκε το βράδυ της Πέμπτης):
Για τις αρμοδιότητες των ευρωπαϊκών οργάνων
Το κρίσιμο ερώτημα είναι να δούμε αν θα έχουμε περισσότερες αρμοδιότητες και κυριαρχία στους λαούς της Ευρώπης ή θα χαθεί κάθε ίχνος κυριαρχίας στους λαούς και θα περάσουν όλες οι αρμοδιότητες σε υπερεθνικούς οργανισμούς οι οποίοι, όμως, δεν θα κρίνονται και δεν θα ελέγχονται από τους λαούς. Νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα.
Εμείς, ξέρετε, έχουμε μια αντίληψη και διεθνιστική και φιλοευρωπαϊκή, διότι ακριβώς και οι ενστάσεις που βάζουμε στη σημερινή εξέλιξη και πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., είναι ενστάσεις διότι χάνουμε τις ιδρυτικές αξίες της Ε.Ε.: την αλληλεγγύη, την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία.
Σήμερα οι λαοί καλούνται να αποφασίσουν κάθε πέντε χρόνια, αλλά για τις κρίσιμες αποφάσεις δεν τους ρωτάει κανένας. Οι κρίσιμες αποφάσεις παίρνονται σε κάποια Συμβούλια Κορυφής, όπου μαζεύονται 27 υπουργοί ή πρωθυπουργοί και συνήθως αγνοούν τις πραγματικές ανάγκες των λαών τους, δεν τους θέτουν στην κρίση τους κρίσιμα ερωτήματα. Η Ευρωπαϊκή Συνθήκη δεν επικυρώθηκε από τους λαούς. Προχώρησαν παρακάμπτοντας τους λαούς.
Θέλω να πω, λοιπόν, ότι το κρίσιμο θέμα σήμερα δεν είναι να γυρίσουμε ξανά στο έθνος – κράτος, όπως λέει η λαϊκιστική δεξιά, η ακροδεξιά που θέλει να διαλύσει την Ευρώπη. Αυτή είναι μια λάθος επιλογή. Εμείς την απορρίπτουμε.
Το ζήτημα είναι, όχι να διαλύσουμε την Ευρώπη και να επιστρέψουμε σε μια αδιέξοδη λογική, ο καθένας στη χώρα του και να ανταγωνιζόμαστε οι ευρωπαϊκοί λαοί μεταξύ μας, το κρίσιμο είναι να δούμε πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την Ευρώπη για να την κάνουμε πιο κοινωνική, πιο δημοκρατική, να ξανακερδίσουμε την κοινωνική συνοχή και να μπορέσουμε να μιλήσουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία για το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον.
Είναι όμως δημοκρατικά εκλεγμένοι οι ηγέτες και μάλιστα η κα Μέρκελ πρόσφατα επανεκλέχτηκε και επισκέπτεται αύριο την Αθήνα, γιατί όμως;
Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.
Σας λυπεί αλήθεια το γεγονός ότι παρομοιάζεται συχνά από διαδηλωτές η κα Μέρκελ με τον Χίτλερ, γιατί είναι αλήθεια ότι καθιστά σχεδόν αδύνατο έναν διάλογο στην Ευρώπη και κυρίως μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας;
Προφανώς και μας στεναχωρεί, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί η κα Μέρκελ σήμερα έχει τόσο αρνητική δημοφιλία στον ελληνικό λαό; Και δεν ξέρω αν θα κάνει καλό στον κ. Σαμαρά που θα έρθει αύριο (σήμερα 11/4) στην Αθήνα. Σήμερα βγήκε μια έγκυρη δημοσκόπηση στην Ελλάδα, όπου το 80% του ελληνικού λαού είναι αντίθετο με την πολιτική της κας Μέρκελ και πιστεύει ότι αυτήν την πολιτική την επιβάλλει για δικό της όφελος στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον ελληνικό λαό.
Εγώ θα ήθελα, πριν μπω στην ουσία, να πω κάτι που κατά τη δική μου άποψη έχει μια σημασία. Πώς θα φανταζόσασταν εσείς, πώς θα σας φαινόταν αν λίγο πριν τις γερμανικές εκλογές ερχόταν στη Γερμανία ή στην Αυστρία πριν τις αυστριακές εκλογές ο Βρετανός πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος των ΗΠΑ, προκειμένου να στηρίξει ένα πολιτικό κόμμα, τον αντίπαλο της κας Μέρκελ για παράδειγμα ή την ίδια την κα Μέρκελ; Πώς θα σας φαινόταν;
Δεν είναι αυτό ζήτημα που αφορά την Ευρώπη;
Μισό λεπτάκι. Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ο κάθε λαός έχει την ευθύνη και είναι νοικοκύρης στον τόπο του. Έχει την ευθύνη να αποφασίσει ποιο είναι το μέλλον του, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις.
Είμαι βέβαιος ότι δεν θα άρεσε καθόλου σε εσάς, αν συνέβαινε αυτό στη χώρα σας, και δεν θα άρεσε σε όλα τα κόμματα. Και στο κόμμα της κας Μέρκελ και σε όλα τα άλλα κόμματα.
Λίγο πριν από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα μικρό προβάδισμα αλλά τελικά έχασε με μικρή διαφορά τις εκλογές, στη Γερμανία υπήρξε πολύ έντονη αναφορά στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Μάλιστα θυμάμαι ότι ειπώθηκε από μια γερμανική εφημερίδα που δεν υπάρχει πια, η Financial Times Deutschland, με ένα ολόκληρο άρθρο πρωτοσέλιδο γραμμένο στα ελληνικά. Και αυτό μας ξάφνιασε πάρα πολύ. Αυτό το άρθρο ήθελε να πείσει τους Έλληνες να μην ψηφίσουν εμένα προσωπικά και τον ΣΥΡΙΖΑ διότι πίστευαν ότι θα καταστρέψω την Ευρώπη. Την Ελλάδα θα καταστρέψω και κατ’ επέκταση την Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα, όμως, δεν πίστευαν ότι θα καταστρέψω την Ελλάδα. Πίστευαν ότι αν εκλεγόταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατέστρεφε ένα σχέδιο βολικό για την κα Μέρκελ. Όμως, το βολικό σχέδιο για την κα Μέρκελ, ξέρετε, δεν είναι βολικό σχέδιο για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Όχι μόνο για τον ελληνικό. Είναι ένα σχέδιο που επενδύει στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής στον ευρωπαϊκό νότο.
Σήμερα έχουμε ποσοστά ανεργίας επίσημα 30%. Για τους νέους ανθρώπους 60%. Αυτά τα μεγέθη δεν μπορεί να είναι αποδεκτά. Είναι στίγμα στον κοινό ευρωπαϊκό μας πολιτισμό.
Μιλήσατε πριν για τα δώρα που θα φέρει η κα Μέρκελ. Στην Ελλάδα υπάρχει μια παροιμία που λέει «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Να φοβάσαι τους Δαναούς, ακόμα και αν φέρουν δώρα. Γιατί αυτά τα δώρα δεν μπορεί να αποτελέσουν γιατρικό στις πληγές της ελληνικής οικονομίας. Αυτή τη στιγμή για να επανεκκινηθεί η ελληνική οικονομία χρειάζονται σοβαρές αποφάσεις για ένα σχέδιο δημόσιων ευρωπαϊκών αναπτυξιακών επενδύσεων, που δεν μπορούν να μετρηθούν σε ορισμένες δεκάδες εκατομμυρίων ή κάποιες εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Χρειάζεται άλλο όραμα, άλλο σχέδιο, άλλη πολιτική και κυρίως δεν μπορεί να συνυπάρξει το σχέδιο της ανάπτυξης με το σχέδιο της λιτότητας που καταστρέφει την κοινωνία.
Γιατί όμως πιστεύετε ότι τα προβλήματα στην Ελλάδα πηγάζουν από την Ευρώπη; Εσείς τι διαφορετικό θα κάνετε; Αφού πιστεύετε ότι τα κόμματα της συγκυβέρνησης στην Ελλάδα είναι πειθήνια, εσείς προσωπικά τι θα κάνετε για το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα;
Πρέπει κατ’ αρχήν να σας πω ότι δεν θεωρούμε ότι για τα προβλήματά μας φταίνε μονάχα οι Ευρωπαίοι εταίροι. Προφανώς τα συσσωρευμένα αυτά προβλήματα οφείλονται και στην κακή διαχείριση των ελληνικών κυβερνήσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όμως ξέρετε ζούμε σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον, σε αυτό το ευρωπαϊκό περιβάλλον με πρόσχημα το υψηλό δημόσιο χρέος της Ελλάδας και την επίθεση των αγορών στα ελληνικά κρατικά ομόλογα επιβλήθηκε στην Ελλάδα, με τη συνέργεια εμείς λέμε των κυβερνήσεων και του κ. Σαμαρά και του κ. Παπανδρέου πιο πριν, μια πολιτική η οποία είχε ως αποτέλεσμα να έχουμε σε όλα τα επίπεδα μια πολλαπλή αποτυχία. Είχαμε δηλαδή και κοινωνική διάλυση και ανθρωπιστική κρίση και ταυτόχρονα είχαμε μια μεγάλη αποτυχία σε όλους τους δημοσιονομικούς στόχους. Εμείς λέμε ότι το φάρμακο το οποίο επιλέχθηκε για την Ελλάδα την έκανε χειρότερα από ότι η ίδια η ασθένεια που είχε από πριν.
Θα μπορούσε όμως η κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο να αρνηθεί, να πει όχι.
Έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτό και εμείς πιστεύουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ με τους Ευρωπαίους εταίρους μια διαφορετική λύση, μια διαφορετική συνταγή η οποία θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από όλους. Κι αν θέλετε αυτή είναι η βασική μας κατηγορία στους πολιτικούς μας αντιπάλους. Και δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ διότι πιστεύουμε ότι αυτό που τους ένοιαζε σε μια περίοδο κρίσης που είχε χαθεί η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, που έπεφταν τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων, ήταν να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία κι όταν έχαναν τα ερείσματά τους στο λαό, βρήκαν έρεισμα στη συμπάθεια των ισχυρών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως της κυρίας Μέρκελ. Βεβαίως λοιπόν η κυρία Μέρκελ έχει κάθε λόγο να χαίρεται που είναι ο κ. Σαμαράς πρωθυπουργός και θα θέλει να συνεχίσει να είναι διότι δε θα της ήταν ευχάριστο να διαπραγματεύεται με μια κυβέρνηση η οποία θα διεκδικεί διαφορετικές λύσεις.
Επιτρέψτε μου όμως να σας πω τα νούμερα επανερχόμενος σε αυτό που σας έλεγα πριν. Όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο είχαμε χρέος 120% επί του ΑΕΠ. Σήμερα έχουμε χρέος 175%. Το χρέος δηλαδή πολλαπλασιάστηκε στην Ελλάδα που ήταν η βασική αιτία που οι αγορές δε μας δάνειζαν και μπήκαμε στο Μνημόνιο. Σήμερα βγαίνουμε στις αγορές παρότι έχουμε 175% χρέος, με παρόμοιο επιτόκιο με αυτό που ήταν απαγορευτικό όταν μπαίναμε στο Μνημόνιο. Συνεπώς εδώ φαίνεται ότι όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα και στον Ευρωπαϊκό νότο δεν είχαν στόχο την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους αλλά είχαν στόχο να επιβληθεί η πολιτική της λιτότητας, να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις, να δημιουργηθεί στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες λέω εγώ μια ειδική οικονομική ζώνη φθηνής και επισφαλούς εργασίας και βεβαίως να ιδιωτικοποιηθεί, να εκποιηθεί ο δημόσιος πλούτος.
Αλήθεια τώρα πιστεύετε ότι σκοπός της ευρωπαϊκής πολιτικής είναι η εξαφάνιση των θέσεων εργασίας στην Ελλάδα; Αυτή είναι μία πολύ τολμηρή θέση νομίζω.
Όχι να καταστρέψει τις δουλειές, να διαλύσει το θεσμικό πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων. Και αυτό διότι υπάρχει μια αντίληψη, κατά την άποψή μου απόλυτα λαθεμένη ότι με μια περιφέρεια που θα έχει μισθούς Κίνας, μισθούς Νοτιοανατολικής Ασίας αλλά θα βρίσκεται στην Ευρώπη η Ευρωπαϊκή οικονομία θα γίνει πιο ανταγωνιστική. Κατά την άποψή μου αυτό είναι λάθος. Διότι δεν κάνεις την οικονομία σου πιο ανταγωνιστική μειώνοντας το εργασιακό κόστος. Αν ήταν έτσι, η πιο ανταγωνιστική οικονομία στον κόσμο θα ήταν αυτή του Μπαγκλαντές και όχι η Σουηδική, η Γερμανική οικονομία, ή η Αυστριακή, που έχουν κάποια επίπεδα μισθών κάποιους εργασιακούς νόμους που τους σέβονται όλοι. Αυτή λοιπόν ήταν μια λάθος πολιτική επιλογή μια λάθος στρατηγική η οποία κατά την άποψή μας απειλεί την Ευρώπη όχι μόνο την Ελλάδα. Απειλεί όλη την Ευρώπη.
Τα χρέη δεν είναι μόνο πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης όλη. Απ΄ ότι καταλαβαίνω η Ευρωπαϊκή Αριστερά πρόκειται να διοργανώσει ένα συνέδριο για το χρέος και να προτείνει την απομείωση/κούρεμα του χρέους για όποια κράτη μέλη έχουν χρέος και πως θα γίνει ακριβώς αυτό και πως θα συμφωνήσουν σ΄ αυτό οι πολίτες των οικονομικά ισχυρών κρατών;
Όχι δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι πολίτες των οικονομικά ισχυρών χωρών, θα σταματήσουν να βάζουν το χέρι στην τσέπη προκειμένου να πληρώνουν στις χώρες εκείνες που συσσωρεύουν χρέος το οποίο δεν είναι βιώσιμο. Και θέλω αυτό να το κατανοήσετε διότι η λύση που προτείνουμε για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, Μορατόριουμ στην αποπληρωμή, ρήτρα ανάπτυξης, μια λύση που δόθηκε για την ίδια την Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953 και ήταν αυτή η λύση που έδωσε τις προϋποθέσεις γι΄ αυτό το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας που είδαμε όλα τα χρόνια μετά. Είναι μια λύση που δεν αφορά μονάχα τις χώρες του Νότου ή τους λαούς του Νότου και αδικεί τους λαούς του Βορρά, ίσα - ίσα, είναι μια λύση που θα καταστήσει ικανούς τους λαούς του Νότου να παράξουν ώστε να μπορούν από δω και στο εξής να ξεπληρώνουν τα χρέη τους. Διότι φανταστείτε ένα νοικοκυριό υπερχρεωμένο, κάποιον που έχει πάρα πολλά δάνεια, η λύση γι αυτόν τον άνθρωπο δεν είναι να μη δουλεύει και να του δίνεις δάνεια για να πληρώνει τα προηγούμενα, η λύση γι αυτόν τον άνθρωπο είναι να κάνεις μια ρύθμιση για το χρέος να μπορεί να το αποπληρώνει με τα λεφτά που θα εξοικονομεί ο ίδιος δουλεύοντας. Άρα λύση για την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό νότο είναι η ανάπτυξη, να μπορούμε να δουλεύουμε και να έχουμε ένα χρέος βιώσιμο ώστε να μπορούμε να το αποπληρώνουμε. Με αυτή την έννοια θεωρούμε ότι αυτό που προτείνουμε δεν είναι κάτι ιδιαίτερα επαναστατικό, κάτι ιδιαίτερα ριζοσπαστικό, αφορά στην κοινή λογική, είναι μια ρεαλιστική και βιώσιμη πρόταση, η οποία πιστέψτε με κάποια στιγμή θα υλοποιηθεί το ζήτημα είναι με τι όρους θα υλοποιηθεί. Αν θα υλοποιηθεί αφού έχει κλείσει ο κύκλος της κοινωνικής λεηλασίας και της διάλυσης ή αν θα υλοποιηθεί με όρους κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας.
Η αλήθεια είναι ότι έχει παρόμοιο πρόβλημα και η Ιταλία όπως η Ελλάδα. Επίσης θα ξέρετε ότι είστε με τη λίστα «Τσίπρα» και σε εμάς ένας «σταρ». Τι ακριβώς νομίζετε ότι πρέπει να κάνει το κράτος, γιατί λέτε ότι πρέπει να σταματήσει η λιτότητα, να προχωρήσει σε επενδύσεις, να περιοριστεί η γραφειοκρατία, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας; Αλλά κυρίως που θα βρείτε τα λεφτά;
Κατ΄ αρχήν να σας πω τι εννοώ όταν λέω να σταματήσει η λιτότητα. Λέω ότι πρέπει κατ΄ αρχήν να σταματήσουν οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις στους ανθρώπους εκείνους που παίρνουν τόσα λίγα χρήματα ώστε ό,τι παραπάνω παίρνουν θα το δώσουν στην πραγματική οικονομία και δεν θα το αποταμιεύσουν. Αυτός είναι ο τρόπος για να βγεις από την κρίση. Οι οικονομολόγοι αυτό το λένε, τόνωση της ενεργούς ζήτησης, ώστε να μπορέσει να ξανακινηθεί η οικονομία. Και πρέπει να γίνουμε σοφότεροι. Πώς βγήκαν από την κρίση του 1929 της Αμερικής; Έκαναν το αντίθετο απ΄ αυτό που έγινε στην Ευρώπη, στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και είχαμε τα αποτελέσματα που είχαμε μετά.
Όμως επιτρέψτε μου μία παρατήρηση. Θα συμφωνήσω μαζί σας. Υπάρχει ανάγκη να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το κράτος λιγότερο γραφειοκρατικό, λιγότερο σπάταλο, περισσότερο ανταποδοτικό τον πολίτη. Τα προγράμματα της λιτότητας, όπου επιβλήθηκαν, τουλάχιστον στη χώρα μου, δεν έκαναν καθόλου αυτό. Πήραν απλά ένα μαχαίρι, όπως ο χασάπης που κόβει το κρέας και το βάζει στη μηχανή του κιμά, έτσι κι εκεί πήραν ένα μαχαίρι και έκοψαν, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς κριτήρια, χωρίς μέθοδο για να γίνει πιο αποτελεσματικό το κράτος. Έκοψαν μόνο θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα αναγκαίες.
Μην δυσανασχετείτε. Αν είχατε και στη χώρα σας αυτές τις περικοπές, θα είχατε ήδη βγει να διαδηλώνετε στους δρόμους. Αν στη χώρα σας δεν είχατε νηπιαγωγεία, έκλειναν τα σχολεία, έκλειναν τα νοσοκομεία και δεν είχατε κοινωνικό κράτος, θα είχατε βγει ήδη στους δρόμους να διαδηλώνετε κι εσείς.
Εγώ θέλω να επανέλθω σε κάτι προηγούμενο, όσον αφορά την έλλειψη δημοκρατίας στη λήψη αποφάσεων στην ΕΕ. Στην Αυστρία το αριστερό κόμμα που συνεργάζεται με τους κομμουνιστές στις Ευρωεκλογές προτείνει κατάργηση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Εσείς τι πιστεύετε , γιατί απ΄ότι φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις προηγείται το κόμμα σας στις Ευρωεκλογές και ίσως ως επόμενος Πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέλετε να καταργηθεί το Συμβούλιο της Ευρώπης;
Κατ΄ αρχήν η πρόταση που κατατίθεται δεν είναι για να καταργηθεί. Είναι να περάσει η δικαιοδοσία των κρίσιμων αποφάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δηλαδή να ελέγχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Συμβούλιο των αρχηγών. Προφανώς και πρέπει να υπάρχει Συμβούλιο των Αρχηγών, προφανώς και πρέπει να υπάρχει αυτή η συνεννόηση, η διαπραγμάτευση, η συμφωνία, οι συνθέσεις, αλλά το κρίσιμο όργανο που θα πρέπει να ελέγχει και να αποφασίζει πρέπει να είναι αυτό που εκλέγεται άμεσα από τους πολίτες της Ευρώπης και είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Θέλω να σας πω ότι στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία μπλοκ δυνάμεων. Το ένα, παρά τις μεγάλες διαφορές τους, δεν τις ισοπεδώνω, αλλά είναι αυτό το μπλοκ που λέει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μονάχα ο δρόμος της λιτότητας και του περιορισμού της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Είναι οι κύριοι Σουλτς και Γιούνκερ που ακολουθούν αυτή την πολιτική και οι κυβερνήσεις της ευρωπαϊκής λαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας.
Το άλλο μπλοκ είναι της λαϊκιστικής άκρας δεξιάς που θέλει να καταργηθεί η Ευρώπη, θέλει να γυρίσουμε στα έθνη κράτη και να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας με τα εθνικά μας νομίσματα.
Υπάρχει και το τρίτο μπλοκ, που είναι το μπλοκ της εναλλακτικής αριστεράς. Εμείς λοιπόν λέμε όχι στο να καταργηθεί η Ευρώπη, όχι στο να διαλυθεί η Ευρώπη, όχι να γυρίσουμε σ΄ αυτόν τον άγονο ανταγωνισμό των εθνικών νομισμάτων. Να αλλάξει η Ευρώπη. Να ξαναγυρίσει στις ιδρυτικές της αξίες, που ήταν η αλληλεγγύη, η κοινωνική συνοχή και η δημοκρατία. Ευρώπη χωρίς κοινωνική συνοχή και δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει, δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω μια επίκαιρη ερώτηση εξωτερικής πολιτικής για την Ευρώπη σχετικά με τις σχέσεις με τη Ρωσία και τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν σημάδια εκτόνωσης της κατάστασης. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική εκτός από την ενδυνάμωση των οικονομικών κυρώσεων έναντι της Ρωσίας ή θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ένα γειτονικό κράτος με εθνικιστική προπαγάνδα και στρατιωτικά μέσα αλλάζει εθνικά σύνορα και επιβάλλει τη θέση του. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
Πρέπει να σας πω ότι είναι πολύ ανησυχητικές αυτές οι εξελίξεις, διότι εγκυμονούν έναν μεγάλο κίνδυνο εκ νέου, μετά από πολλά χρόνια που είχαμε φύγει από τον Ψυχρό Πόλεμο, ενός επικίνδυνου διχασμού στην καρδιά της Ευρώπης.. Πρέπει όμως να σας πω ότι η πολιτική των κυρώσεων δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό που πρέπει είναι να σιγήσουν τα όπλα, να σταματήσει η απειλή των όπλων και να υπάρξει ένας ουσιαστικός διάλογος.
Θα ήθελα να σας πω ότι βεβαίως η καταπάτηση των αρχών του διεθνούς δικαίου είναι μια απαράδεκτη πρακτική από όποιον κι αν εφαρμόζεται. Από την άλλη πλευρά, και η Ε.Ε. έχει ευθύνες διότι ανέχτηκε στην Ουκρανία εξελίξεις που επίσης παραβίαζαν το συνταγματικό πλαίσιο αυτής της χώρας. Και χωρίς να έχω καμία συμπάθεια στον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας, κάθε άλλο, εντούτοις θεωρώ ότι εκεί έγινε μια αλλαγή πέρα και έξω από το πλαίσιο του Συντάγματος και έγιναν αποδεκτοί στην Ουκρανική κυβέρνηση νεοναζί οι οποίοι αυτή τη στιγμή έχουν έναν σημαντικό έλεγχο της εξουσίας σε μια ευρωπαϊκή χώρα, κάτι το οποίο, κατά την άποψή μου, δεν θα έπρεπε να είναι αποδεκτό από την Ε.Ε. και από τις ηγέτιδες δυνάμεις της Ε.Ε.
Η άποψή μου είναι ότι έχουμε μακρύ δρόμο στην Ουκρανία και θα πρέπει να κυριαρχήσουν οι λογικές της συνεννόησης και του διαλόγου στα πλαίσια των κανόνων του διεθνούς δικαίου και όχι της αναζωπύρωσης των εντάσεων και των πολεμικών συγκρούσεων.
http://left.gr/news/al-tsipras-sto-orf-shedio-tis-merkel-einai-shedio-dialysis-toy-eyropaikoy-notoy#sthash.zBPDEHjs.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου