Tου Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας ΑΠΘ
Πολλές φορές ξορκίζουμε -ή νομίζουμε πως ξορκίζουμε- κάποιο κακό δίνοντάς του ένα όνομα που θυμίζει το αντίθετό του: κάτι καλό και επιθυμητό. Έτσι π.χ. τη βαριά αρρώστια που προκαλεί άσχημα εξανθήματα στο πρόσωπο όπου και αφήνει μόνιμα σημάδια, αν δεν οδηγεί και στο θάνατο, την ονοματίσαμε ευλογιά και όχι κατάρα όπως θα ήταν σωστότερο.
Αυτή η πρακτική της αποτρόπαιης ονοματοδοσίας δεν συμβαίνει όμως μόνο με τις αρρώστιες. Συμβαίνει συχνά και με τις πράξεις που ξεκινούν από παράτυπες ή και παράνομες αποφάσεις οι οποίες υποσυνείδητα δημιουργούν ενοχικά σύνδρομα. Πολύ συχνά επίσης συναντάται στις πράξεις της εξουσίας (κάθε βαθμού και είδους) η οποία για να μετριάσει τη βαριά επίπτωση κάποιων έργων ή αποφάσεών της (στην περίπτωση που δεν τις αποκρύπτει τελείως) τις ντύνει με χαρακτηρισμούς παραπειστικούς και καθησυχαστικούς. Το ξεπούλημα π.χ. δημόσιας περιουσίας τo ονομάζει κατά κανόνα αξιοποίησή της, τη με χίλιους δυο τρόπους υποβάθμιση του περιβάλλοντος την ονομάζει άλλοτε προστασία, άλλοτε αναβάθμιση και άλλοτε ανάδειξή του κ.ο.κ.
Πρόσφατα, σε αγιασμό που έγινε για τα «θυρανοίξια» ενός χώρου …υγειονομικής (ουάου) ταφής επικίνδυνων (τοξικών) αποβλήτων στην Χαλκιδική [1], διαβάσαμε το εκπληκτικό, και άκρως καθησυχαστικό βεβαίως, ότι εγκαινιάστηκε με τον πρέποντα αγιασμό ένα έργο ‘’μεγάλης περιβαλλοντικής σημασίας’’ (sic) –ουδεμία αναφορά φυσικά στην ΧΥΤΕΑ ταυτότητά του. Το ενδεδειγμένο βέβαια στην περίπτωση αυτή θα ήταν αντί αγιασμού να γινόταν μια πλήρης και με όλους τους σχετικούς κανόνες τελετή εξορκισμού (του παραμονεύοντα στα θεμέλια του ΧΥΤΕΑ αυτού κακού).
Σε άλλη περίπτωση, κάποιος ιδιαίτερα ενθουσιώδης αρθρογράφος στην προσπάθειά του να παρουσιάσει τις επικείμενες έρευνες, και οσονούπω γεωτρήσεις, για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο αλλά και στην Ήπειρο, ως περιβαλλοντικά εντελώς ακίνδυνες -αν όχι και ωφέλιμες- έγραψε την εξής φράση [2]:
«Η κινδυνολαγνεία για την αξιοποίηση των πιθανών αποθεμάτων υδρογονανθράκων συνεχίζεται. Μετά τα Ιόνια νησιά σειρά έχουν τα Ιωάννινα (Ωστόσο μία απορία πρέπει να εκφρασθεί ειδικά για τα Ιόνια νησιά. Από τι κινδυνεύουν πραγματικά τα Ιόνια νησιά και γενικότερα οι τουριστικές περιοχές;)». Προσέξτε στο παραπάνω τον ενστικτώδη ενδοιασμό του γράφοντος όταν εκφέρει τη ρητορική απορία του:«Από τι κινδυνεύουν…..». Φρόνιμα ποιώντας αμέσως μετά φροντίζει να αναφερθεί «ειδικά για τα Ιόνια νησιά» και τις «τουριστικές περιοχές», βγάζοντας από το κάδρο του ρητορικού του ερωτήματος ειδικότερα τα Ιωάννινα των χερσαίων ερευνών και γεωτρήσεων. Γιατί αντιλαμβάνεται βεβαίως ότι για την περίπτωση των Ιωαννίνων στο ρητορικό του ερώτημα χωρούν μία ή πολλές απαντήσεις που δεν στηρίζουν καθόλου την ιστορία που αφηγείται στο υπόλοιπο άρθρο του.
Πολύ πρόσφατα επίσης ένας καθόλα αξιοσέβαστος και με πλήθος ακαδημαϊκών τίτλων και διακρίσεων καθηγητής του ΕΜΠ, έγραψε, προφανώς επιστρατεύοντας τη σουρεαλιστική αυτόματη γραφή, τα εξής [3]:
Η ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ «ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ» ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!!ΤΗΝ ΧΛΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΑΒΟΥΜΕ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ (δηλ. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ) ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ.ΤΕΛΙΚΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΝΑ ΒΟΣΚΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΟΠΑΔΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΣΙΚΕΣ «NATURA» KAI TΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ -ΠΟΥ ΗΔΗ 400.000 ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ- ΘΑ ΦΥΓΟΥN ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ AHΔΙΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ (ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ)……………Παραβλέποντας το υποσυνείδητα κατευθυνόμενο οργίλο του ύφους της κεφαλαιογράμματης μάλιστα γραφής των παραπάνω και τις αναφορές ειδικότερα στους Έλληνες του μέλλοντος που θα βόσκουν αποκλειστικά κοπάδια από κατσίκες NATURA, είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα τα εξής:
Η, δύο μάλιστα φορές, διευκρίνιση του αξιότιμου κ. καθηγητή ότι όταν μιλάει για ελληνικό ορυκτό πλούτο αναφέρεται ειδικότερα και αποκλειστικά στο φυσικό αέριο και όχι στο πετρέλαιο. Και αναρωτιέται κανείς ποια η ανάγκη αυτής του της ρητής επισήμανσης.
Μήπως γιατί ο ίδιος πιστεύει ότι στον «ελληνικό ορυκτό πλούτο» δεν συμπεριλαμβάνονται και τα πετρέλαια;
Μήπως γιατί είναι απόλυτα βέβαιος ότι δεν υπάρχει καθόλου πετρέλαιο, ούτε στις θάλασσές μας ούτε στην ξηρά (στην Ήπειρο ας πούμε);
Ή μήπως γιατί ο νεοέλληνας που τον διαβάζει έχει στο νου του την (λανθασμένη) εντύπωση ότι το φυσικό αέριο είναι κάτι καθαρό, φτηνό και περιβαλλοντικά ακίνδυνο, ενώ το πετρέλαιο, πώς να το κάνουμε, είναι κάτι βρώμικο, ακριβό και περιβαλλοντικά επιζήμιο; Ή μήπως γιατί πιστεύει κατά βάθος πως, στην Ήπειρο ειδικότερα, όπου και αναμένονται οι ισχυρότερες αντιδράσεις των κατοίκων για τις γεωτρήσεις, το πιθανότερο ίσως είναι να βρεθεί σε μεγάλα βάθη σχιστολιθικό αέριο οπότε θα χρειαστεί να επιστρατευθεί η εξορυκτική μέθοδος του fracking και να ετοιμαζόμαστε γι’ αυτό ψυχολογικά και νομικά; Οφείλει ο αξιότιμος κ. καθηγητής του ΕΜΠ να δώσει μια απάντηση στις παραπάνω εύλογες νομίζω απορίες μας.
Όσον αφορά την ένταξη και της εξόρυξης υδρογονανθράκων στις κατά τον κ. καθηγητή του ΕΜΠ «οικολογικά ενδιαφέρουσες επενδύσεις», αιωρείται η απορία, που επίσης χρήζει διευκρίνισης, τι ακριβώς είναι εκείνο που κάνει τις επενδύσεις για την εξόρυξη υδρογονανθράκων «οικολογικά ενδιαφέρουσες»;
Και τι σύμπτωση: «μεγάλης οικολογικής σημασίας» ο ΧΥΤΕΑ στην πρώτη περίπτωση, «οικολογικά ενδιαφέρουσες» οι εξορύξεις υδρογονανθράκων στη δεύτερη.
Οι λέξεις όμως, όσο πλανεύτρες κι’ αν είναι, δεν ξεπλένουν από μόνες τους τις βρωμιές. Και η ευλογιά δεν είναι ευλογία. Ούτε βαφτίζοντας την ευλογιά ανεμοβλογιά την θεραπεύουμε. Ούτε κρινόμαστε ως αθώοι του αμαρτήματος με το να χαϊδεύουμε τ’ αυτιά λέγοντας ότι ψάχνουμε δήθεν για φυσικό αέριο και όχι για πετρέλαιο, όπως δεν κρίνεται ως αθώος της πράξης του και εκείνος που με χαϊδολογήματα ξεγέλασε το θύμα του λέγοντάς του: μη φοβάσαι, δεν μιλάμε για εγκυμοσύνη, μιλάμε για ανεμογκάστρι.
Δημοσιεύτηκε 4th January από τον χρήστη kinisienergoipolites@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου