Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.
Πρέπει να είναι στόκος κάποιος για να λέει ότι ο εργαζόμενος «φακελώνεται» όταν ο εργοδότης του εξηγεί στην Πολιτεία για ποιο λόγο τον απολύει. Είναι αυτή περίπτωση του Γιάννη Βρούτση; Όχι, είναι χειρότερη.
Ο υπουργός Εργασίας κονιορτοποιεί έναν κανόνα δικαίου: ο καταγγέλλων φέρει το βάρος των αποδείξεων, όχι ο καταγγελλόμενος. Δεν θα αιτιολογεί ο εργοδότης γιατί απολύει κάποιον, αλλά ο απολυμένος γιατί.. απολύθηκε.
Δεν αποδεικνύεις ότι είσαι αθώος. Αποδεικνύει όποιος σε κατηγορεί ότι είσαι ένοχος. Με μια σκοτεινή τροπολογία της νύχτας- για να μην φαίνεται- ένας από τους πρώτους εκπροσώπους της «καλής νομοθέτησης» αλλάζει αυτή την κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού.
Επειδή πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο από τον δήμιο και είναι ο βοηθός του, ο Νότης Μηταράκης ανέλαβε να το εκλαϊκεύσει. Αλλά του έδωσε και κατάλαβε: από τα συμφραζόμενα των εξηγήσεων που έδωσε προκύπτει ότι πίσω από την τροπολογία υπάρχει συζήτηση για τις αποζημιώσεις.
Όταν κάποιος δεν μπορεί να αποδείξει ότι… κακώς απολύθηκε γιατί να πάρει αποζημίωση; Άλλωστε ο Μηταράκης ρώτησε και έμαθε ότι δεν δίνουν σε όλες τις χώρες αποζημιώσεις την απόλυση.
Α προ πο, που λένε και οι Γάλλοι συνομιλητές του Πρωθυπουργού αυτές τις μέρες: ένας Μηταράκης που είχε αρπάξει μια πρωτόδικη δικαστική καμπάνα για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας- αλλά δεν το πήρε σαν καταδίκη γιατί ήταν λέει… αστική διαφορά!- ποια σχέση έχει με τον υφυπουργό;
Μπορεί ο ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη να έκανε στο υπουργείο Εργασίας ότι είχε κάνει ο πατέρας του με το υπουργείο Χωροταξίας, όταν έβαλε τον πρόεδρο των… «Οικιστών» – δηλαδή των…καταπατητών- υφυπουργό Χωροταξίας;
Αλλά για τον Βρούτση μιλάμε. Με την διάταξή του τα δικαιώματα του εργαζόμενου φεύγουν από την προστατευτική ομπρέλα της πολιτείας και μετακινούνται στις αποφάσεις των δικαστηρίων. Γιατί πού αλλού θα «αποδειχθεί αν καλώς ή κακώς έγινε μια απόλυση»;
Αλλά στα δικαστήρια το δίκιο του ισχυρού είναι πιο δίκιο από του αδυνάτου. Ένας εργοδότης με καλοπληρωμένους δικηγόρους μπορεί να «αποδείξει» ό,τι θέλει. Ένας εργαζόμενος ούτε το παράβολο για να προσφύγει μπορεί να μην είναι σε θέση να πληρώσει.
Η ελαστικότητά στην ερμηνεία των έτσι κι αλλιώς ελαστικών διατάξεων της …έκτακτης νομοθεσίας με την οποία έκανε ποδαρικό η κυβέρνηση είναι το κλειδί. Έτσι ο Βρούτσης γίνεται ΤΟ πρόσωπο της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μπορεί ο Γεραπετρίτης να εμφανίσθηκε ως «πλαΐη μέηκερ» της παρθενικής κυβερνητικής παρουσίας, αλλά ο υπουργός Απασχόλησης έκλεψε την.. παράσταση και με την ουσία της διάταξης που ψήφισε και με την οικτρή επιχειρηματολογία του.
Εκτός από την παράσταση έκλεψε και ένα εργασιακό δικαίωμα, προβάλλοντας το τραγελαφικό επιχείρημα ότι … δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί, καθώς ο νόμος ψηφίσθηκε λίγο πριν τις εκλογές.
Είτε το κατάλαβε είτε όχι αποκάλυψε ότι τίποτε από όσα έλεγε για τις συνέπειες του νόμου Αχτσιόγλου για τη «βάσιμη απόλυση» δεν είχε συμβεί στην πράξη!
Ο υπουργός Εργασίας έπαθε …Βρούτση! Ο ίδιος που με το που ανέλαβε αφαίρεσε τον ΑΜΚΑ από τους αλλοδαπούς γιατί «η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι». Μετά ανακάλυψε συντάξεις των .. 24.000 ευρώ το μηνά που δεν υπήρξαν ποτέ. Απλώς μια παράπλευρη δυσλειτουργία του ηλεκτρονικού συστήματος -που θα εντόπιζε και διόρθωνε οποιοσδήποτε- έπεσε στη βάρδια του. Και είτε δεν το κατάλαβε είτε είδε λαμπρό πεδίο δόξας και πονηρίας και το έκανε θέμα.
Τώρα αντιμετωπίζει τους κοινωνικούς εταίρους κατά τον τρόπο που έλεγε ο Ανατόλ Φράνς: « Ο νόμος απαγορεύει εξ ίσου στους φτωχούς και τους πλούσιους να κοιμούνται κάτω από γέφυρες, να ζητιανεύουν και να κλέβουν ψωμί».
Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου