Το βασικό συμπέρασμα από την πρόσφατη συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Έλλάδας και Αιγύπτου, είναι πως παραμένει σε μεγάλο βαθμό υποφωτισμένη ενώ η κυβέρνηση επιχειρεί, με τη δύναμη της επικοινωνίας, να μιλά με γενικότητες και αοριστίες, σε πανηγυρικό τόνο, χωρίς όμως να έχει αναφερθεί στις λεπτομέρειες.
Αντιθέτως με τη στάση και τους όρους της συμφωνίας, δίνει τροφή στα σενάρια πως ασκεί μυστική διπλωματία και ότι - υπό την πίεση του διεθνούς παράγοντα - έχει ήδη προδιαγράψει σοβαρές υποχωρήσεις.
Μεγάλο είναι το κενό ενημέρωσης αφού η κυβέρνηση δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα ή στους πολιτικούς αρχηγούς τη συμφωνία αλλά τη διέρευσε επιλεκτικά στον Τύπο. Οι βασικές γραμμές πάντως είναι σαφείς και προκαλούν κριτική στην κυβέρνηση πως η συμφωνία, παρότι αντικρούει το τουρκολυβικό σύμφωνο - άρα πιστοποιεί ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο- αποφεύγει να αγγίξει τις περιοχές που έχει "γκριζάρει" η Τουρκία. Αυτή ήταν άλλωστε και η πρόταση που προωθούσε ο Αιγύπτιος Πρόεδρος από τον Ιούνιο και επισήμως δεν γινόταν αποδεκτή από την ελληνική πλευρά.
Το μείζον αυτής της συμφωνίας, μετά και από αυτή με την Ιταλία, είναι ότι η Ελλάδα με τη μερική οριοθέτηση που αποδέχεται, "σπάει" την πάγια και ανυποχώρητη θέση της ελληνικής διπλωματίας για πλήρη επήρεια των ελληνικών νησιών στον καθορισμό ΑΟΖ, ανεξαρτήτως θέσης και μεγέθους. Αυτό είναι κάτι που η Τουρκία θα εκμεταλευτεί στο μέλλον.
Προσεκτικός ο ΣΥΡΙΖΑ - "Αφωνία" στα δεξιότερα της ΝΔ
Η αξιωματική αντιπολίτευση τηρεί προσεκτική στάση, δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης, όμως επισημαίνει εξαρχής ότι η κυβέρνηση έχει υποχωρήσει από πάγιες και διαχρονικές θέσεις της ελληνικής διπλωματίας και όσα, επί της ουσίας, υποστήριζε με θέρμη η ίδια ΝΔ μέχρι να γίνει κυβέρνηση. Δεν υπερβάλλει και ούτε προσπαθεί να προσπεράσει την κυβέρνηση "από τα δεξιά".
Αυτό το κάνει σε πολύ υψηλούς τόνους μόνο το σαμαρικό antinews που μιλά ευθέως για προδοσία και απώλεια εθνικής κυριαρχίας, σε γραμμή που σε φυσιολογικές συνθήκες θα εξέφραζε μια συντηρητική παράταξη. Αντιθέτως ακόμη και σε τμήματα της "πατριωτικής" Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, επικρατεί μια ασυνήθιστη "αφωνία".
Επιθετική είναι η στάση του πρώην Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, που προχωρά ένα βήμα πιο πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ και επισημαίνει τις "πέντε πληγές" της συμφωνίας με την Αίγυπτο κυρίως ως προς τη μειωμένη ή την ανύπαρκτη επήρεια που έχουν η Κρήτη και μια σειρά από νησιά στη διαμόρφωση της ΑΟΖ.
Υπάρχει πιο μετριοπαθής προσέγγιση;
Υπάρχει και μια πιο μετριοπαθής προσέγγιση για την εξωτερική πολιτική που αναφέρει ότι η παγιωμένη ελληνική αντίληψη πως το Αιγαίο είναι "ελληνική λίμνη" δεν μπορεί να αντέξει ούτε στους διεθνείς συσχετισμούς ούτε σε μια ρεαλιστική προσδοκία οικονομικής αξιοποίησης εφόσον προκαλεί ακινησία.
Όμως κάτι τέτοιο, εφόσον κρίνεται επωφελές, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο μυστικής διπλωματίας στην οποία επιδίδεται η κυβέρνηση ή απόφαση της στιγμής αλλά προϊόν συνεννόησης και συγκλίσεων του πολιτικού συστήματος, που συστηματικά δυναμιτίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Προϋποθέτει βέβαια και ένα σοβαρό πολιτικό κόστος που μοιάζει απίθανο να αναλάβει αυτή η ΝΔ, που αποθεώνει την επικοινωνία περισσότερο από την ίδια την πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου