Πέμπτη 16 Ιουνίου 2022

«Στο Αφγανιστάν η Ειρήνη είναι μόνο μια λέξη»

Δύο αφγανές γυναίκες, μία δικαστής και μία δημοσιογράφος, που διέφυγαν από το Αφγανιστάν, και βρήκαν καταφύγιο στη χώρα μας, μιλούν στο ΤΡΡ για τη ζωή και τους αγώνες τους.
Συνέντευξη: Λαμπρινή Θωμά
Βίντεο, μοντάζ: Νίκος Βεντούρας

Ήρθαν στην Ελλάδα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, αφού επί δύο μήνες προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να φύγουν από το Αφγανιστάν, μετά την 15η Αυγούστου 2021, όταν οι Ταλεμπάν μπήκαν στην Καμπούλ. Σήμερα φιλοξενούνται στο «Σπίτι της Ελπίδας», στη Θεσσαλονίκη, εκεί που συντηρούν την ελπίδα και τον αγώνα, και εκεί που είχαμε την τιμή να τις συναντήσουμε και να μιλήσουμε μαζί τους για τη ζωή τους και τους αγώνες τους, στο Αφγανιστάν, με ή χωρίς Ταλεμπάν, αλλά και τη ζωή τους σήμερα, στην Ελλάδα, όπου συνεχίζουν τον αγώνα τους για δικαιώματα. Συνεχώς εργαζόμενες. Η Αγγελίνα που τις συνόδευσε, Σάββατο, ξεχνώντας για χάρη μας το πενθήμερό της, το είπε, χαιρετώντας μας, συγκινημένη και γεμάτη θαυμασμό για τις γυναίκες που λίγο πριν μου είχαν μιλήσει. «Δουλεύουν, συνέχεια δουλεύουν, μέρα νύχτα». Για το λαό τους και τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά και για την επιβίωση αυτού του λαού, εν καιρώ λιμού και υπό τους Ταλεμπάν.

Οι γυναίκες, δικαστές, βουλευτίνες, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, εκατοντάδες, σύμφωνα με το Politico, βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα χάρη στην σύζυγο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Μαρέβα Γκραμπόβσκι. Ο Αμεντ Χαν, φίλος της κας Γκραμπόφσκι, δήλωσε στο περιοδικό πως «έστειλε ένα sms» στην «παλιά του φίλη» λέγοντάς της «πως έχει η κατάσταση και πως δεν υπήρχε κάπου να τις πάει». Η έγκριση από τις ελληνικές αρχές ήρθε πολύ γρήγορα, «μόλις μια ώρα αργότερα η Ελλάδα είπε, ναι θα τις δεχθούμε. Δεν χρειάστηκε καν να πείσω τις αρχές».

Η πτήση με τις γυναίκες, οι περισσότερες ακτιβίστριες, έφτασε στην Ελλάδα μέσω Τυφλίδας στις 26 Οκτωβρίου. Η νομπελίστρια Μαλάλα Γιουσαφζάι «εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της» στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση γιατί «έδωσαν ελπίδα και ασφάλεια» στις οικογένειες αυτές, και ειδικά στις γυναίκες.

Γυναίκες που ακόμη κινδυνεύουν, κι όμως μιλάνε. Η Μ., δικαστής και ακτιβίστρια, ζητεί να «πιξελάρουμε» το πρόσωπό της: έχει την οικογένειά της εκεί, δύο αδελφές συνεχίζουν τον αγώνα εντός της χώρας. Η 23χρονη συνάδελφος, Μαχνάζ Μασάλ, που ανήκει στη φυλή των Χαζάρα, σιίτισσα, μιλά χωρίς πίξελ. Έχει μεγαλώσει με εξελισσόμενη την γενοκτονία των Χαζάρα «όποια κι αν ήταν η κυβέρνηση». Κι έχει ταχθεί στον αγώνα. Μέχρι κι εκείνη και η Μ. να επιστρέψουν στο Αφγανιστάν. Ελεύθερες.

https://thepressproject.gr/sto-afganistan-i-eirini-einai-mono-mia-lexi/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου