Ο ελληνισμός της διασποράς στην μακραίωνη τρισχιλιετή ιστορία του έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο στην στήριξη και δικαίωση του έθνους και του γένους μας. Οδυσσέας ο Ελληνας πάντα. Τότε και σήμερα δεν διαφέρει πολύ στην ψυχοσύνθεσή του. Περίεργος για την εξερεύνηση του αγνώστου. Τολμηρός στις προκλήσεις και τις δυσκολίες. Πείσμων και πολυμήχανος αντιπαρέρχεται τα προβλήματα και δημιουργεί, προοδεύει, ευημερεί και μεγαλουργεί.
Δύσκολο να υπολογισθεί με ακρίβεια η αριθμητική δύναμη της ελληνικής διασποράς που σχηματίζεται από αμφικτιονίες δεμένες γερά στον ομφάλιο λώρο της Μητρόπολης. Βασικά και ουσιαστικά στη σημερινή ανεπτυγμένη εποχή και με τη νέα τάξη πραγμάτων όταν λέμε "Ελληνισμός της Διασποράς" πρέπει να εννοούμε τον υπερπόντιο.
Τον ελληνισμό της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νότιας Αφρικής που κατά τους υπολογισμούς υπερβαίνει τα 7 εκατομμύρια με την 1η, 2η και 3η γενεά και αποτελεί το 40% του οικουμενικού ελληνισμού.
Αν όμως ο αριθμητικός υπολογισμός της δύναμης του οικουμενικού ελληνισμού είναι δύσκολος ακόμα πιο δύσκολο είναι να υπολογισθεί η βαρύτητα που έχουν τα επίλεκτα μέλη που τον στελεχώνουν στην πολιτική, οικονομική, πνευματική, επιστημονική, βιομηχανική, εμπορική δραστηριότητα του τόπου που ζουν.
Περισσότεροι από 3.000.000 Ελληνοαμερικανοί, 700.000 Ελληνοαυστραλοί, 300.000 Ελληνοκαναδοί, Ελληνονοτιοαφρικανοί δεμένοι με την πατρίδα στην ειρηνική εποχή με την πρόοδό τους μεταλαμπαδεύουν ότι καλύτερο έχει να δείξει το ελληνικό έθνος. Γίνονται οι καλύτεροι πρέσβεις του ελληνισμού. Και ακόμα. Με τα εμβάσματα, τις επενδύσεις και τον τουρισμό κρατούν όρθια την οικονομία της πατρίδας τους.
Ο Ελληνας μακριά από την πατρίδα του είναι πιο δυνατός απ' ότι είναι μέσα στον τόπο του. Πολεμάει καλύτερα.
ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Η δυσκολία του γυρισμού δεν είναι τα χιλιάδες χιλιόμετρα. Είναι ότι δύσκολα κανείς αποχωρίζεται η φιλόξενη χώρα και τους ανθρώπους της.
Ο Αυστραλιώτης Ελληνισμός, κόπιασε, ίδρωσε, έχυσε αίμα. Πολύ αίμα έχυσε για να δημιουργηθεί μέσα σε 200 χρόνια η πολιτισμική Αυστραλία, ο πλούτος και η δόξα της.
Ο Αυστραλιώτης Ελληνισμός με την εργατικότητα, την πειθώ, τη νοσταλγία και τα χαρακτηριστικά του Οδυσσέα, όπως γράψαμε σε προηγούμενο τεύχος, αλλά και με το εμπορικό δαιμόνιο του Αριστοτέλη Ωνάση με την αξία του εδραιώθηκε στο νέο περιβάλλον. Και όχι μόνον. Ξεπέρασε σε πλούτο και ευμάρεια και τους αυτόχθονες.
Είναι κάτι που αναγνωρίζουν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων. Ο Ελληνας της Αυστραλίας με την εξυπνάδα και την καπατσοσύνη του πέτυχε να γίνει σεβαστός και υπολογίσιμος σαν δύναμη πολιτικά, επιστημονικά, εμπορικά, κοινωνικά.
Πολιτικά: Στην ομοσπονδιακή βουλή διαθέτουν τον υπουργό μετανάστευσης, γερουσιαστή Νικ Μπόλκα και τον υφυπουργό κ. Ανδρέα Θεοφάνους, Αλαν Μόρρις και τον βουλευτή Πήτερ Γεωργίου.
Πολιτειακά: Στη βουλή της Νέας Νότιας Ουαλίας διαθέτει δύο σκιώδης υπουργούς: τον Γιώργο Σουρή και το Μιχάλη Φώτιο. Δύο γερουσιαστές: ο Τζιμ Σάμιο και τον Τάκη Καλδή. Στη βουλή της Βικτώριας διαθέτουν τους: Δημήτρη Δόλλη (υπαρχηγό του εργατικού κόμματος Βικτώριας), Θήο Θεοφάνους (αδελφό του Ανδρέα Θεοφάνους), σκιώδης υπουργός οικονομικών και αρχηγός της αντιπολίτευσης στην άνω βουλή, Αλέκος Ανδριανόπουλος (γραμματέας του σκιώδους υπουργικού συμβουλίου) και Γιάννης Πανταζόπουλος. Στην πολιτεία της Κουηνσλάνδης πρόεδρος της βουλής είναι ο Ελληνας Δημήτριος Φουράς.
Στην πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας ένας Ελληνας βουλευτής ο Στηβ Κόντους, όπως και στο Νόρθερν Ερριτόρυ ο Νίκολας Ντόντας.
ΑΠΟ ΤΟ 1829
Οι πρώτοι Ελληνες της Αυστραλίας ήρθαν το 1829. Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας έχει βαθιές τις ρίζες του στους αντίποδες. Ιστορικά ντοκουμέντα καταμαρτυρούν ότι εμφανίζεται το 1829 σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την ανακάλυψη της Αυστραλίας από το Κάπταιν Κουκ (1778).
Την πρώτη ομάδα των Ελλήνων που έφερε η αγγλική αρμάδα το 1829, την αποτελούσαν κατάδικοι. 180 χιλιόμετρα έξω από το Σίδνεϊ στο χωριό Πίκτον υπάρχει σε ένα μνημείο νεκροταφείου η επιγραφή: "Σε μια άγνωστη χώρα, ο ξένος βρίσκει μνήμα, μακριά από την πατρίδα, πέρα από τους ωκεανούς".
Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα στην ταφόπετρα του πρώτου Ελληνα της Αυστραλίας. Του Αθηναίου Αντώνη Μανώλη που στις 22 Σεπτεμβρίου 1980 που συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από το θάνατό του, η εφημερίδα "Πίκτον Ποστ" είχε γράψει:
"Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια και κανείς δεν βρέθηκε να ανάψει έστω και ένα κερί...".
Για τον Αντώνη Μανώλη, αλλά και για τον κάθε μετανάστη δεν χρειάζονται κεριά. Είναι αρκετό το "Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος".
Η ελληνική παρουσία στην Αυστραλία αρχίζει στις 28 Αυγούστου του 1829. Την ημέρα εκείνη έφθασε στο λιμάνι του Σίδνεϊ το αγγλικό πλοίο "Νόρφολκ" και αποβίβασε σε κάποια αποβάθρα πρόχειρη μαζί με Βρετανούς και Ιρλανδούς καταδίκους και επτά Ελληνες ναυτικούς. Κατάδικοι και αυτοί ηλικίας 20 - 22 ετών. Είχαν δικαστεί για πειρατεία στη Μάλτα. Οι επτά ήταν: Αντώνης Μανώλης, Γκίκας Βούλγαρης, Γιώργος Λαρίτσης, Δαμιανός Μίνης, Κώστας Στρομπόλης, Γιώργος Βασιλακάκης και Νίκος Παπανδρέας. Πέντε απ' αυτούς οι Λαρίτσης, Μίνης, Στρομπόλης, Βασιλακάκης και Παπανδρέας το 1836 επέστρεψαν στην Ελλάδα με έξοδα του ελληνικού κράτους, αναφέρουν τα ιστορικά αρχεία.
Ο Αντώνης Μανώλης κι ο Γκίκας Βούλγαρης έμειναν στη Νέα Νότια Ουαλία (Σίδνεϊ) και το 1854 σε ηλικία 54 χρόνων ο Αντώνης Μανώλης έγινε και ο πρώτος Αυστραλός υπήκοος. Τον ακολούθησε ο Γκίκας το 1861. Ο Α. Μανώλης πέθανε σε ηλικία 76 ετών στις 22 Σεπτεμβρίου του 1880 στο Πίκτον (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1804) όταν ακόμα η Ελλάδα ήταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό.
Την πρώτη αυτή ομάδα των Ελλήνων μεταναστών (καταδίκων) ακολούθησαν σκασιάρχες ναυτικοί που εγκατέλειψαν τα πλοία τους για να βρουν καλύτερη τύχη στην αχανή ήπειρο των 8.000.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε έκταση. Στην 1η απογραφή του 1891 βρέθηκε ότι ζούσαν στην Αυστραλία 482 Ελληνες.
Είκοσι χρόνια μετά το 1911, ο αριθμός τους ξεπερνάει τους 2.500 και αυξάνεται συνεχώς μέχρι το 1947 που αρχίζει η μαζική μετανάστευση από την Ελλάδα προς Αυστραλία, Ην. Πολιτείες και Καναδά.
Σήμερα ο ελληνισμός της Αυστραλίας, ξεπερνάει τις 700.000 με μεγαλύτερο κέντρο την Μελβούρνη που είναι η 4η μεγάλη πόλη μετά την Αθήνα, Θεσσαλονίκη και την Πάτρα σε ελληνικό πληθυσμό και έχει αδελφοποιηθεί με τη Θεσσαλονίκη.
ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
Δύο χιλιάδες Ελληνες φοιτητές έχει το πανεπιστήμιο του New South Wales (Σίδνεϊ). Αλλους τόσους και περισσότερους το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Συνολικά οι ελληνικής καταγωγής φοιτητές μόνο στα πανεπιστήμια της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας πλησιάζουν τις 10.000. Στις 12.000 υπολογίζονται οι φοιτητές μας στη Βικτώρια (Μελβούρνη).
Είναι ακόμα οι φοιτητές μας στα πανεπιστήμια των άλλων πολιτειών της χώρας: Κουηνσλάνδη, Δυτική Αυστραλία, Νότιος Αυστραλία, Τασμάνια, που υπολογίζονται σε αρκετές χιλιάδες. Ανάμεσα σ' αυτούς δεκάδες οι διακεκριμένοι νομομαθείς, πολιτικοί, γιατροί, καθηγητές πανεπιστημίων, οικονομολόγοι και μηχανικοί. Πιστοί στο τρίπτυχο πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια οι Ελληνες της διασποράς αμέσως με την αποκατάστασή τους το πρώτο πράγμα που φροντίζουν οργανωμένοι στον κοινοτικό θεσμό είναι να κτίσουν την εκκλησία τους για ψυχική και συνειδησιακή ευχαρίστηση. Η πρώτη εκκλησία στο Σίδνεϊ η "Αγία Τριάδα" κτίστηκε το 1897. Σήμερα υπάρχουν σ' όλη την Αυστραλία περισσότερες από 50.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
Ο Ελληνας της διασποράς αισθάνθηκε την μοναξιά και ζήτησε συντροφιά, αλλά και ενημέρωση για το τι συμβαίνει τριγύρω του από την εφημερίδα του που ήταν τότε και το μόνο μέσο ενημέρωσης. Ετσι βλέπουμε να κυκλοφορεί η πρώτη ελληνική εφημερίδα στην Αυστραλία το "Εθνικό Βήμα" το 1913.
Λίγα χρόνια αργότερα στις 16 Νοεμβρίου του 1926 κυκλοφόρησε ο "Ελλ. Κήρυκας" στο Σίδνεϊ και σχεδόν τον ίδιο καιρό ο "Εθνικός Κήρυκας" της Αμερικής, που έμελλαν να αναδειχθούν οι μεγαλύτερες εφημερίδες της διασποράς μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφόρησαν ακόμα η "Νέα Πατρίδα", ο "Νέος Κόσμος", ο "Ελλ. Κόσμος" και ο "Κόσμος".
Ο "Ελλ. Κήρυκας" είναι η μόνη καθημερινή εφημερίδα της διασποράς με ηλεγμένη κυκλοφορία 27.000 φύλλα. Εκδίδεται στο Σίδνεϊ και κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε όλη την Αυστραλία με τα δύο ιδιόκτητα ταχυπιεστήρια που διαθέτει στο Σίδνεϊ και την Μελβούρνη. Ο "Ελλ. Κήρυκας" είναι ακόμα η πρώτη ελληνική εφημερίδα στον κόσμο (μπροστά κι από τις αθηναϊκές) που εφήρμοσε το μονοτονικό και τη φωτοσύνθεση.
Ο "Ελλ. Κήρυκας" εφημερίδα με βαρύτητα στα άρθρα και τις απόψεις της, αναφέρεται συχνά από τα αγγλόφωνα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ανήκει στο εκδοτικό συγκρότημα F.L.P. (Foreign Language Publications) ιδιοκτησίας του κ. Θεόδωρου Σκάλκου, τον οποίο οι Αυστραλοί αποκαλούν μικρό Μέρντοχ.
Το εκδοτικό συγκρότημα F.L.P. ένα από τα μεγαλύτερα της Αυστραλίας εκδίδει εκτός από τον καθημερινό "Ελλ. Κήρυκα", την "Νέα Πατρίδα" του γουηκέντ (48 σελίδες), το εβδομαδιαίο περιοδικό "Ελληνίς" (100 σελίδες), την εφημερίδα "Ελλ. Κόσμος" στη Μελβούρνη, την αγγλόφωνη αθλητική εφημερίδα "British and Australian Soccer", την τρισεβδομαδιαία σερβική εφημερίδα "Novosti", την ιταλική "Il Monto", την αραβική "Al Bairak" την ισπανική "Spanich Herald" και την γιαπωνέζικη "Australia - Japan". Να αναφερθεί ακόμα ότι στα ταχυπιεστήρια της FLP τυπώνονται πάνω από 90 ξένες εφημερίδες την εβδομάδα.
Ακόμα στο εκδοτικό συγκρότημα του κ. Θεόδωρου Σκάλκου F.L.P. ανήκουν και οι τρεις ραδιοφωνικοί σταθμοί που λειτουργούν επί 24ωρου βάσεως και είναι: "Η Φωνή της Ελλάδος", "Ράδιο Κλαμπ" και "Ελληνική Υπηρεσία Ραδιοφωνίας Μελβούρνης".
www.hyper.gr
Δύσκολο να υπολογισθεί με ακρίβεια η αριθμητική δύναμη της ελληνικής διασποράς που σχηματίζεται από αμφικτιονίες δεμένες γερά στον ομφάλιο λώρο της Μητρόπολης. Βασικά και ουσιαστικά στη σημερινή ανεπτυγμένη εποχή και με τη νέα τάξη πραγμάτων όταν λέμε "Ελληνισμός της Διασποράς" πρέπει να εννοούμε τον υπερπόντιο.
Τον ελληνισμό της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νότιας Αφρικής που κατά τους υπολογισμούς υπερβαίνει τα 7 εκατομμύρια με την 1η, 2η και 3η γενεά και αποτελεί το 40% του οικουμενικού ελληνισμού.
Αν όμως ο αριθμητικός υπολογισμός της δύναμης του οικουμενικού ελληνισμού είναι δύσκολος ακόμα πιο δύσκολο είναι να υπολογισθεί η βαρύτητα που έχουν τα επίλεκτα μέλη που τον στελεχώνουν στην πολιτική, οικονομική, πνευματική, επιστημονική, βιομηχανική, εμπορική δραστηριότητα του τόπου που ζουν.
Περισσότεροι από 3.000.000 Ελληνοαμερικανοί, 700.000 Ελληνοαυστραλοί, 300.000 Ελληνοκαναδοί, Ελληνονοτιοαφρικανοί δεμένοι με την πατρίδα στην ειρηνική εποχή με την πρόοδό τους μεταλαμπαδεύουν ότι καλύτερο έχει να δείξει το ελληνικό έθνος. Γίνονται οι καλύτεροι πρέσβεις του ελληνισμού. Και ακόμα. Με τα εμβάσματα, τις επενδύσεις και τον τουρισμό κρατούν όρθια την οικονομία της πατρίδας τους.
Ο Ελληνας μακριά από την πατρίδα του είναι πιο δυνατός απ' ότι είναι μέσα στον τόπο του. Πολεμάει καλύτερα.
ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Η δυσκολία του γυρισμού δεν είναι τα χιλιάδες χιλιόμετρα. Είναι ότι δύσκολα κανείς αποχωρίζεται η φιλόξενη χώρα και τους ανθρώπους της.
Ο Αυστραλιώτης Ελληνισμός, κόπιασε, ίδρωσε, έχυσε αίμα. Πολύ αίμα έχυσε για να δημιουργηθεί μέσα σε 200 χρόνια η πολιτισμική Αυστραλία, ο πλούτος και η δόξα της.
Ο Αυστραλιώτης Ελληνισμός με την εργατικότητα, την πειθώ, τη νοσταλγία και τα χαρακτηριστικά του Οδυσσέα, όπως γράψαμε σε προηγούμενο τεύχος, αλλά και με το εμπορικό δαιμόνιο του Αριστοτέλη Ωνάση με την αξία του εδραιώθηκε στο νέο περιβάλλον. Και όχι μόνον. Ξεπέρασε σε πλούτο και ευμάρεια και τους αυτόχθονες.
Είναι κάτι που αναγνωρίζουν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων. Ο Ελληνας της Αυστραλίας με την εξυπνάδα και την καπατσοσύνη του πέτυχε να γίνει σεβαστός και υπολογίσιμος σαν δύναμη πολιτικά, επιστημονικά, εμπορικά, κοινωνικά.
Πολιτικά: Στην ομοσπονδιακή βουλή διαθέτουν τον υπουργό μετανάστευσης, γερουσιαστή Νικ Μπόλκα και τον υφυπουργό κ. Ανδρέα Θεοφάνους, Αλαν Μόρρις και τον βουλευτή Πήτερ Γεωργίου.
Πολιτειακά: Στη βουλή της Νέας Νότιας Ουαλίας διαθέτει δύο σκιώδης υπουργούς: τον Γιώργο Σουρή και το Μιχάλη Φώτιο. Δύο γερουσιαστές: ο Τζιμ Σάμιο και τον Τάκη Καλδή. Στη βουλή της Βικτώριας διαθέτουν τους: Δημήτρη Δόλλη (υπαρχηγό του εργατικού κόμματος Βικτώριας), Θήο Θεοφάνους (αδελφό του Ανδρέα Θεοφάνους), σκιώδης υπουργός οικονομικών και αρχηγός της αντιπολίτευσης στην άνω βουλή, Αλέκος Ανδριανόπουλος (γραμματέας του σκιώδους υπουργικού συμβουλίου) και Γιάννης Πανταζόπουλος. Στην πολιτεία της Κουηνσλάνδης πρόεδρος της βουλής είναι ο Ελληνας Δημήτριος Φουράς.
Στην πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας ένας Ελληνας βουλευτής ο Στηβ Κόντους, όπως και στο Νόρθερν Ερριτόρυ ο Νίκολας Ντόντας.
ΑΠΟ ΤΟ 1829
Οι πρώτοι Ελληνες της Αυστραλίας ήρθαν το 1829. Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας έχει βαθιές τις ρίζες του στους αντίποδες. Ιστορικά ντοκουμέντα καταμαρτυρούν ότι εμφανίζεται το 1829 σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την ανακάλυψη της Αυστραλίας από το Κάπταιν Κουκ (1778).
Την πρώτη ομάδα των Ελλήνων που έφερε η αγγλική αρμάδα το 1829, την αποτελούσαν κατάδικοι. 180 χιλιόμετρα έξω από το Σίδνεϊ στο χωριό Πίκτον υπάρχει σε ένα μνημείο νεκροταφείου η επιγραφή: "Σε μια άγνωστη χώρα, ο ξένος βρίσκει μνήμα, μακριά από την πατρίδα, πέρα από τους ωκεανούς".
Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα στην ταφόπετρα του πρώτου Ελληνα της Αυστραλίας. Του Αθηναίου Αντώνη Μανώλη που στις 22 Σεπτεμβρίου 1980 που συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από το θάνατό του, η εφημερίδα "Πίκτον Ποστ" είχε γράψει:
"Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια και κανείς δεν βρέθηκε να ανάψει έστω και ένα κερί...".
Για τον Αντώνη Μανώλη, αλλά και για τον κάθε μετανάστη δεν χρειάζονται κεριά. Είναι αρκετό το "Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος".
Η ελληνική παρουσία στην Αυστραλία αρχίζει στις 28 Αυγούστου του 1829. Την ημέρα εκείνη έφθασε στο λιμάνι του Σίδνεϊ το αγγλικό πλοίο "Νόρφολκ" και αποβίβασε σε κάποια αποβάθρα πρόχειρη μαζί με Βρετανούς και Ιρλανδούς καταδίκους και επτά Ελληνες ναυτικούς. Κατάδικοι και αυτοί ηλικίας 20 - 22 ετών. Είχαν δικαστεί για πειρατεία στη Μάλτα. Οι επτά ήταν: Αντώνης Μανώλης, Γκίκας Βούλγαρης, Γιώργος Λαρίτσης, Δαμιανός Μίνης, Κώστας Στρομπόλης, Γιώργος Βασιλακάκης και Νίκος Παπανδρέας. Πέντε απ' αυτούς οι Λαρίτσης, Μίνης, Στρομπόλης, Βασιλακάκης και Παπανδρέας το 1836 επέστρεψαν στην Ελλάδα με έξοδα του ελληνικού κράτους, αναφέρουν τα ιστορικά αρχεία.
Ο Αντώνης Μανώλης κι ο Γκίκας Βούλγαρης έμειναν στη Νέα Νότια Ουαλία (Σίδνεϊ) και το 1854 σε ηλικία 54 χρόνων ο Αντώνης Μανώλης έγινε και ο πρώτος Αυστραλός υπήκοος. Τον ακολούθησε ο Γκίκας το 1861. Ο Α. Μανώλης πέθανε σε ηλικία 76 ετών στις 22 Σεπτεμβρίου του 1880 στο Πίκτον (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1804) όταν ακόμα η Ελλάδα ήταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό.
Την πρώτη αυτή ομάδα των Ελλήνων μεταναστών (καταδίκων) ακολούθησαν σκασιάρχες ναυτικοί που εγκατέλειψαν τα πλοία τους για να βρουν καλύτερη τύχη στην αχανή ήπειρο των 8.000.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε έκταση. Στην 1η απογραφή του 1891 βρέθηκε ότι ζούσαν στην Αυστραλία 482 Ελληνες.
Είκοσι χρόνια μετά το 1911, ο αριθμός τους ξεπερνάει τους 2.500 και αυξάνεται συνεχώς μέχρι το 1947 που αρχίζει η μαζική μετανάστευση από την Ελλάδα προς Αυστραλία, Ην. Πολιτείες και Καναδά.
Σήμερα ο ελληνισμός της Αυστραλίας, ξεπερνάει τις 700.000 με μεγαλύτερο κέντρο την Μελβούρνη που είναι η 4η μεγάλη πόλη μετά την Αθήνα, Θεσσαλονίκη και την Πάτρα σε ελληνικό πληθυσμό και έχει αδελφοποιηθεί με τη Θεσσαλονίκη.
ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
Δύο χιλιάδες Ελληνες φοιτητές έχει το πανεπιστήμιο του New South Wales (Σίδνεϊ). Αλλους τόσους και περισσότερους το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. Συνολικά οι ελληνικής καταγωγής φοιτητές μόνο στα πανεπιστήμια της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας πλησιάζουν τις 10.000. Στις 12.000 υπολογίζονται οι φοιτητές μας στη Βικτώρια (Μελβούρνη).
Είναι ακόμα οι φοιτητές μας στα πανεπιστήμια των άλλων πολιτειών της χώρας: Κουηνσλάνδη, Δυτική Αυστραλία, Νότιος Αυστραλία, Τασμάνια, που υπολογίζονται σε αρκετές χιλιάδες. Ανάμεσα σ' αυτούς δεκάδες οι διακεκριμένοι νομομαθείς, πολιτικοί, γιατροί, καθηγητές πανεπιστημίων, οικονομολόγοι και μηχανικοί. Πιστοί στο τρίπτυχο πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια οι Ελληνες της διασποράς αμέσως με την αποκατάστασή τους το πρώτο πράγμα που φροντίζουν οργανωμένοι στον κοινοτικό θεσμό είναι να κτίσουν την εκκλησία τους για ψυχική και συνειδησιακή ευχαρίστηση. Η πρώτη εκκλησία στο Σίδνεϊ η "Αγία Τριάδα" κτίστηκε το 1897. Σήμερα υπάρχουν σ' όλη την Αυστραλία περισσότερες από 50.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
Ο Ελληνας της διασποράς αισθάνθηκε την μοναξιά και ζήτησε συντροφιά, αλλά και ενημέρωση για το τι συμβαίνει τριγύρω του από την εφημερίδα του που ήταν τότε και το μόνο μέσο ενημέρωσης. Ετσι βλέπουμε να κυκλοφορεί η πρώτη ελληνική εφημερίδα στην Αυστραλία το "Εθνικό Βήμα" το 1913.
Λίγα χρόνια αργότερα στις 16 Νοεμβρίου του 1926 κυκλοφόρησε ο "Ελλ. Κήρυκας" στο Σίδνεϊ και σχεδόν τον ίδιο καιρό ο "Εθνικός Κήρυκας" της Αμερικής, που έμελλαν να αναδειχθούν οι μεγαλύτερες εφημερίδες της διασποράς μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφόρησαν ακόμα η "Νέα Πατρίδα", ο "Νέος Κόσμος", ο "Ελλ. Κόσμος" και ο "Κόσμος".
Ο "Ελλ. Κήρυκας" είναι η μόνη καθημερινή εφημερίδα της διασποράς με ηλεγμένη κυκλοφορία 27.000 φύλλα. Εκδίδεται στο Σίδνεϊ και κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε όλη την Αυστραλία με τα δύο ιδιόκτητα ταχυπιεστήρια που διαθέτει στο Σίδνεϊ και την Μελβούρνη. Ο "Ελλ. Κήρυκας" είναι ακόμα η πρώτη ελληνική εφημερίδα στον κόσμο (μπροστά κι από τις αθηναϊκές) που εφήρμοσε το μονοτονικό και τη φωτοσύνθεση.
Ο "Ελλ. Κήρυκας" εφημερίδα με βαρύτητα στα άρθρα και τις απόψεις της, αναφέρεται συχνά από τα αγγλόφωνα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ανήκει στο εκδοτικό συγκρότημα F.L.P. (Foreign Language Publications) ιδιοκτησίας του κ. Θεόδωρου Σκάλκου, τον οποίο οι Αυστραλοί αποκαλούν μικρό Μέρντοχ.
Το εκδοτικό συγκρότημα F.L.P. ένα από τα μεγαλύτερα της Αυστραλίας εκδίδει εκτός από τον καθημερινό "Ελλ. Κήρυκα", την "Νέα Πατρίδα" του γουηκέντ (48 σελίδες), το εβδομαδιαίο περιοδικό "Ελληνίς" (100 σελίδες), την εφημερίδα "Ελλ. Κόσμος" στη Μελβούρνη, την αγγλόφωνη αθλητική εφημερίδα "British and Australian Soccer", την τρισεβδομαδιαία σερβική εφημερίδα "Novosti", την ιταλική "Il Monto", την αραβική "Al Bairak" την ισπανική "Spanich Herald" και την γιαπωνέζικη "Australia - Japan". Να αναφερθεί ακόμα ότι στα ταχυπιεστήρια της FLP τυπώνονται πάνω από 90 ξένες εφημερίδες την εβδομάδα.
Ακόμα στο εκδοτικό συγκρότημα του κ. Θεόδωρου Σκάλκου F.L.P. ανήκουν και οι τρεις ραδιοφωνικοί σταθμοί που λειτουργούν επί 24ωρου βάσεως και είναι: "Η Φωνή της Ελλάδος", "Ράδιο Κλαμπ" και "Ελληνική Υπηρεσία Ραδιοφωνίας Μελβούρνης".
www.hyper.gr